Test kruka #27

[Kiki Złotousty]

Przyjacielska żabka pewnie prowadziła go w jakieś miejsce, dlatego Kiki w pełnym zaufaniu podążał wprost za nią, wierząc, że to ona doprowadzi go do wielkiego bogactwa, albo chociaż do tego nieszczęsnego pierścienia.

[Anette Du'Monteau]

ÂŻaba faktycznie wpłynęła gdzieś w ścianę zbiornika. Gdy się lepiej przyjrzałeś, sam dostrzegłeś wnękę o szerokości pozwalającej tam wpłynąć nawet bardziej barczystym osobom. Jednak widoczność była skąpa. Niewielkie promienie słoneczne nie docierały przez taflę wody do samego wejścia.

[Kiki Złotousty]

Chwile temu poznana żabka nie mogła oszukać wspaniałomyślnego Kikiego, dlatego też bez ustanku podążał za jej śladem. Nie spodziewał się żadnej pułapki, bo i po co ktoś miałby się zasadzać na biednego Złotoustego, który nawet nie śmierdzi groszem, a jedynie trochę rybą, bo za dużo ostatnio w wodzie siedzi.

Wnęka wyglądała na miarę bezpieczną, nic raczej nie zwali mu się nagle na głowę, Kłopotem jednak mógł być fakt, że wszechobecna ciemność utrudniała dokładne nawigowanie się pod wodą, a Kiki nie chciał walnąć w ścianę i nieszczęśliwie zrobić sobie dużego guza. Jednak żądza skarbu była silniejsza, więc Kiki wpłynął w mroczną wnękę, do której chyba nikt o zdrowych zmysłach by nie zajrzał.

[Anette Du'Monteau]

Wpłynąłeś do podwodnego tunelu, którego szerokość pozwalała ci mniej więcej swobodnie przemieszczać się w jego obrębie. Doskwierała ci jedynie ciemność, ale i to przeszkodą nie było gdyż mogłeś się poruszać jedynie tam gdzie wiódł cię tunel. W końcu dostrzegłeś gdzieś jaskrawe światło. Wydawało się rzucać swoje odblaski w wodne odmęty. Póki co ich źródło nie było ci znane.

[Kiki Złotousty]

Podwodna cywilizacja ! Yeeey! ÂŻabka przyjaciel pewnie prowadzić Kikiego do swego kraju! Może ona być królem?

Kiki płynął rozmyślając nad swoim szczęśliwym losem, nie mogąc już się doczekać co jest na końcu podwodnego tunelu. Jego śmiałe domysły raczej na pewno mijały się z prawdą, jednak on był innego zdania, a wiara w te wszystkie dziwne, nierealne rzeczy dodawały mu jeszcze więcej sił do pokonywania drogi do światła.

[Anette Du'Monteau]

O dziwo znalazłeś możliwość wypłynięcia ponad taflę wody. Gdy się wynurzyłeś zauważyłeś nad swoja głową jasne kryształy, które oświetlały miejsce w którym się znalazłeś. ÂŻabka również wypłynęła na brzeg i zatrzymała się obok półki skalnej.

[Kiki Złotousty]

Kiki oniemiał z wrażenia, gdy tylko jego oczom pokazała się kryształowa jaskinia. 

- ÂŻaba przyjaciel kurewsko sprytna! Wielka jaskinia pewnie jej domem. Wow! - Złotousty mówił szybko i niewyraźnie, bardzo ożywiony całą tą sytuacją.

- ÂŻaba mieć skarb dla Kikiego? - zapytał mówiąc bardzo powoli, aby żabka bez problemu zrozumiała Złotoustego oraz dodatkowo zaczął iść w jej stronę, aby po przyjaciesku przysiąść się do niej.

[Anette Du'Monteau]

W jaskini dało się zauważyć inne nisze i wgłębienia które mogły prowadzić do dalszych zakamarków. Mała żabka natomiast skoczyła na sąsiednią półkę a potem dała nura do niecki z wodą nieopodal ciebie.

[Kiki Złotousty]

- ÂŻabka dalej nie prowadzić Kikiego? - rzucił szybko pytanie, gdy tylko zauważył, że jego przyjaciółka mu ucieka do jakieś złej niecki.

Kiki ponownie się rozejrzał po tej kryształowej "grocie". Jasne kryształy z pewnością musiały być nasączone jakąś niesamowitą, nieznaną Kikiemu magią. Mógł być to po prostu przypadek, albo niestety zamierzone działanie przez co tak naprawdę nie był pewien swego bezpieczeństwa. Jeszcze okazałoby się, że nie jest to królestwo słodkich, małych żabek, a jaskinia jakiś brzydkich okultystów uprawiających rytuały w tym sekretnym miejscu. Jego dygresje na temat tego miejsca były dość ubogie. Jasknia to jaskinia, może kryć w sobie skarby, a chciwy Złotousty musiał je zdobyć. Wątpił, aby mógł tutaj znaleźć coś naprawdę wyjątkowego, jednak taki mały, malutki skarbek czemu nie, akurat żeby pokryć jego najskrytsze zachcianki.

Nie wiedząc specjalnie ile jest tych tajemniczych nisz i wgłębień, Kiki nie miał wielkiego wyboru. Stwierdził, że i tak pewnie przyjdzie mu zwiedzić wszystkie z nich, dlatego też wybrał pierwszą z lewej strony, licząc na to że odnajdzie tam coś cennego, jednak nie bez powodu przyprowadziła go tutaj przyjacielska żaba.

[Anette Du'Monteau]

Nisza którą sprawdziles miała jedynie koło dwóch metrów długości. Dalej kończyła się po prostu ściana. Mała żaba wyglądała na ciebie z swojej niecki. Przyglądała się twoim poczynaniom i wydawała typowe dla niej dźwięki.

[Kiki Złotousty]

Kiki w pierwszym odruchu sprawdził wszystkie inne nisze, czy są one podobne i czy nic wartościowego przypadkiem się tam nie znajduje.

[Anette Du'Monteau]

Niektóre miały większe zagłębienia a jeszcze inne zdawały się prowadzić gdzieś w głąb jaskini, jednak po pewnym czasie stawały się na tyle ciasne że nie mogłeś się przecisnąć dalej. ÂŻabka wciąż rechotała siedząc w swoim zagłębieniu.

[Kiki Złotousty]

Kiki przeszukawszy wszystkie zagłębienia i nie odnajdując niczego wartościowego, wrócił do swojej przyjacielskiej żabki, która go tutaj przyprowadziła.

- Nic tu nie ma żabeńko. ÂŻadnego skarba. - mówił do niej siadając obok zagłębienia. - A ty co tam za dziurę masz?

[Anette Du'Monteau]

Dostrzegłeś że naturalne zagłębienie w którym siedziała żabka służyło jej jako swoisty basenik. Wydawała się jednak siedzieć na czymś jeszcze, lecz jej łapki zasłaniały to.

[Kiki Złotousty]

- Co tam masz żabcio? Co tam trzymasz? Pokaż! Pokaż! - Przybliżył się do żaby, a swoim wzrokiem wpatrywał się na łapki skrywające coś tajemniczego.

- Kiki nie zabierze, obiecuje.

[Anette Du'Monteau]

Pod nogami żaby skryty był pierścień. Był srebrny i miał nadzwyczaj ładny szmaragd wprawiony w oko. Ozdobiony był motywem liści co tylko dodawało skojarzeń z biżuterią elfów.

[Kiki Złotousty]

Ooooo, żaba mieć piękny pierścień, taki jaki Kiki szukać. Wielka, śliczna błyskotka. - spoglądał na nią wyczekująco, przez chwile w milczeniu, jednak jego żądza posiadania tego pięknego skarbu była zbyt duża i ponownie przerwał głuchą cisze. 

- Kiki się odwdzięczy, żabka lubić kurewsko mocną wodę w ludzkiej wiosce? Kiki dać żabce pić i będą oboje szczęśliwi. Co na to moja żabka?

[Anette Du'Monteau]

ÂŻaba zakumkała i nie zeszła z pierścienia. Widocznie średnio podobał jej się ten interes.

[Kiki Złotousty]

- A papu? ÂŻaba lubi dobre papu? Mniam mniam, w karczmie dobre papu. ÂŻaba chcieć za kurewsko śliczną błyskotkę? - zapytał nakręcony Złotousty.

[Anette Du'Monteau]

ÂŻaba wydała głośny skrzek i wpatrywała się swoimi wielkimi oczami w ciebie.