"Róbmy driadom dzieci!" czyli Mourtun wraca do Shani.

[Mourtun]

- Dobrze już, dobrze. Nic na siłe. Gdybyś jednak zmieniła zdanie to będę gdzie tutaj. Najpewniej na zewnątrz. Nie wiesz gdzie poszli Hado i Erin?

[Rodred]

-  Wiem, ale Ci nie powiem. To ich sprawa co robią.  Powiedziała lekko przygnębiona.

[Mourtun]

- Chciałem sobie tylko uprzyjemnić pobyt tutaj towarzystwem innych osób. Nie miej mnie za wścibskiego dupka. Na wspomnienie o Hado jeszcze bardziej się zasmuciłaś. Jak wnioskuje, on ci się podoba a tobie jest smutno bo zniknął z twoją przyjaciółką? Nie miej mi tego prosze za złe, nie zwykłem o czymś rozmyślać, cenie sobie szczerość więc swe myśli staram sie ujawniać.

[Rodred]

-  Tak, ale to nie twoja sprawa. Słyszałam, że ostatnio w miasteczku na północ stąd gladiatorzy są w trendzie. Nie wolisz się zaciągnąć niż gadać o kobiecych problemach?  Zapytała z lekkim uśmiechem.

[Mourtun]

- Prosze się nie smucić, wszystko się ułoży i będzie dobrze. Taka piękna niewiasta jeszcze nie jednemu mężczyźnie zawróci w głowie, zapewniam. - wziął jedno z krzeseł i położył blisko kobiety, usiadł. - Gladiatorzy? Interesujące... Tyle że transport nam ukradli i jesteśmy uziemieni. Więc tam ich zawlekli... - dodał w myślach. - Uwierz mi Saro... Moge ci mówić po imieniu? Uwierz mi że sto razy bardziej wole przesiadywać w towarzystwie kobiet niż się bić, co nie znaczy że nie lubię walki. - uśmiechnął się.

[Rodred]

Nie jest niestety taka piękna jak ją malujesz. Rude włosy i piegi nie są krzykiem mody ostatnich lat. Grubiutka niska i o koślawych nogach. Może ma swój urok dla niektórych, ale na pewno nie będzie miss piękności.
-  Nie słodź tyle bo się rozpuszczę.  Podsumowała kwaśno.
-  Tak możesz. A to co powiedziałeś przeczy samo sobie.

[Mourtun]

- Oj tam... Bynajmniej jeśli moge w czymś pomóc to jestem chętny. Pomoge. - uśmiechnął się do kobiety i podrapał się po głowie. Jakoś chciał ją pocieszyć. - Chwilowo jestem tutaj uziemiony więc musze sobie znaleźć zajęcie.

[Rodred]

-  Idź pomóc Mieszkowi. Każda para rąk przy świniach się przyda.  Zaproponowała.

[Mourtun]

- O prosze! I to jest dobry pomysł... - niziołek uśmiechnął się. - Więc gdzie znajde pana Mieszka? Znaczy, gdzie dokładnie macie ten chlew? - zapytał grzecznie. Po chwili dodał. - Do góry głowa, jeszcze nie jeden rycerz się dla ciebie znajdzie. - wstał ze stołka, czekając na odpowiedź podszedł do drzwi i oparł się o nie.

//Nie pamiętam czy pisałeś coś o tym chlewie... Skleroza

[Rodred]

-  Wyjdź na zewnątrz to zobaczysz.  Powiedziała tylko i się uśmiechnęła.

[Mourtun]

- Tak więc... Miłego dnia życze! - uśmiech nie zniknął mu z twarzy. Ukłonił się i wyszedł z przybytku, spojrzał co tam porabia woźnica i szukał wzrokiem chlewu. A ja miałem się z Shani spotkać... Porażka. Bede gnój wywalał. - strzelił w duchu facepalmem.

[Rodred]

Widzisz, że woźnicy nie ma przed karczmą ani w zasięgu wzroku. ÂŁatwo zobaczyłeś chlew i świnie na wybiegu.

[Mourtun]

Niziołek wszedł do chlewu i szukał wzrokiem karczmarza Mieszka. - Dobry. Pomóc w czym? Tak w ogóle to nie było tu przed chwilą jakiego wozu? Bo woźnica gdzieś zniknął.

[Rodred]

-  Wozu nie widziałm im nie słyszałm. Jak chcesz pomóc to zawsze jest w czym. Za parę grzywien możesz wymieszać te oto składniki.  Pokazał ci stertę pogniłych resztek, jakiś korzonków i tym podobnych.
-  Wymieszaj to w wiadrach z tą wodą i sokiem.  Wskazał ci poste wiadra i te wypełnione.
-  Ja przygotuje świnie do karmienia na zewnątrz.  Powiedział zabierając kilka przedmiotów i wychodząc.
Zapach był omdlewający szczególnie gdy zdałeś sobie sprawę z tego, że ten chlew połączony jest z rzeźnią.

[Mourtun]

Niziołek ucieszył się w duchu bo pieniądze to akurat były mu potrzebne. Postanowił pomóc, bo czemu nie? Stwierdził że jeśli do wieczora żaden wóz nie nadjedzie to on rano idzie z buta, chyba że jakieś nieprzewidziane okoliczności zmuszą go do zostania na dłużej. Miał wymieszać jakieś korzonki z wodą i sokiem. Robota nie taka zła, mimo iż zapach w budynku powalał. Wziął puste wiadra, postawił obok siebie, do każdego z nich wsypał do poziomu 1/3 mieszankę, do 2/3 dolał wody i soku do pełna. W ten sposób otrzymał kilka wiader pożywienia dla świń. Wziął jeszcze jakieś mieszadło i zamieszał w każdym z wiader by karma była dokładnie połączona ze sobą a nie rozwarstwiona. Po kilku minutach skończył. Wyniósł wiadra na zewnątrz i wypatrywał Mieszka. - Gotowe? - rzekł.

[Rodred]

Zerknął na wiadra.
-  Tak. Postaw obok koryt.  Powiedział kończąc przygotowanie ich i świń.

[Mourtun]

- Pomóc z czymś jeszcze? - zapytał grzecznie.

[Rodred]

-  Nie, dzięki. Idź do rudej kelnerki to ci wypłaci należność.  Powiedział i zabrał się do nakładania jedzenia.

[Mourtun]

- Do Sary? Już ide! Dziękuje za pare groszy... - rzekł i ruszył do budynku. Otworzył drzwi i wszedł do środka. Wzrokiem szukał rudej kobiety.

[Rodred]

Widzisz, że siedzi przy ladzie i pije piwo zamyślona. Jest tam tylko ona.