Tawerna "U Hektora" [klimatyczne dyskusje]

[Karczmarz]

"U Hektora"

Przechadzasz się jedną z uliczek wylatujących z doków wgłąb Garugi. Po chwili orientujesz się, że zalani w trupa piraci i kałuże świeżych rzygowin pojawiają się z coraz większą częstotliwością. Po kilku kolejnych krokach zauważasz spory, dobrze oświetlony plac, a do twoich uszu dobiega donośny gwar i skoczna melodia.

I wtem dostrzegasz duży, drewniany budynek na planie prostokąta. To z niego dochodzą te zachęcające odgłosy. Szyld wywieszony nad wejściem głosi "U Hektora". Przeciskasz się przez tłum podpitych, lekko cuchnących, brodatych mężczyzn i wchodzisz do przybytku. Ostry zapach rumu i smażonej ryby drażni nozdrza, a w powietrzu unosi się szczypiąca w oczy chmura siwego dymu.

Wewnątrz panuje totalny rozgardiasz. Niektórzy się biją i tłuką butelki, inni siłują na ręce, jeszcze inni grają w karty, pykając drewniane fajki. Kobiety, które sporadycznie przewijają się przez karczmę są oblegane przez tłumy jurnych żeglarzy. Wszystkich ich łączy jedna rzecz - spora dawka alkoholu we krwi. Po lewej widzisz schody prowadzące na piętro. Nie umyka ci, że prawdopodobnie można wynająć tutaj nocleg.

Znudzony, acz też wyraźnie wstawiony właściciel spoziera na ciebie groźnie spode łysego łba i drapie się po gęstej brodzie. Nowych trzeba mieć na oku.

- No? Ktoś ty jest? Nie ma nic za darmo... - mówi, gdy podchodzisz do kontuaru. -  Cennik jest tam - dodaje, wskazując na starą, poplamioną tablicę w rogu sali.


Cennik:

- Piwo - 2 grzywny
- Mocne Piwo - 3 grzywny
- Gin - 5 grzywien
- Wino - 3 grzywny
- Ryżówka - 1 grzywna
- Miód - 2 grzywny
- Rum - 2 grzywny
- Ryba - 4 grzywny
- Owoce morza - 6 grzywien
- Woda - darmowa


- Pieczeń z dzika - 10 grzywien
- Kurczak - 3 grzywny
- Kaczka - 4 grzywny
- Szybkie Danie (ziemniaki+kotlet) - 2 grzywny
- Stek - 2 grzywny

- Pokój na 24h - 30 grzywien

[Hagmar]

Przybycie do Garugi zdawało się dobrym pomysłem. "U Hektora" było tym miejscem gdzie można było nie tylko zjeść czy napić się, można było też zdobyć informacje. Za darmo jeśli miało się fart i cierpliwość. Hagmar miał dość forsy by kupić to czego potrzebował, ale wpierw musiał zdobyć załogę i nieco się odkuć. Skrobał coś na tanim papierze, mając nadzieję że Martor umie odczytać atrament sympatyczny. Czy jak to się nazywa... Tak szczerze to liczył że niziołek ma dla nich chociaż informacje o jakim tłustym stateczku...

[Hectorus]

Do karczmy wszedł Hectorus. Na jego twarzy widać było mieszankę przygnębienia i irytacji. Od śmierci żony i opuszczenia Królestwa Valfden czuł się w miarę dobrze tylko, gdy podróżował. W ten sposób z jednej strony rzadko kiedy miał rozpamiętywać przeszłość, a jeżeli już, to miał nadzieję, iż wyprawa przybliża go do zemsty. Tymczasem już trochę czasu pozostawał na lądzie, więc nic nie układało się po jego myśli. Rozglądając się po karczmie dostrzegł osobę, której wcześniej nie widział, a która pisała coś na papierze. Pisanie na papierze sugerowało, że jest to ktoś, kto ma do załatwienia jakąś sprawę przy pomocy ludzi, których oficjalnie o pomoc się nie prosi. W związku z tym pomyślał, że może to będzie okazja do nowej wyprawy. Po tym, jak zamówił kufel piwa, twardo i zdecydowanie usiadł po drugiej stronie stołu, przy którym wcześniej usiadł Hagmar, i arogancko powiedział:
- W tym miejscu umiejętność pisania to prosta droga do raju lub piekła! Ale masz, kurwa, szczęście, bo jestem tu ja, który też umiem pisać. A to oznacza, że prawdopodobnie możemy sobie nawzajem pomóc.

[Hagmar]

- Jesteś bardzo pewny siebie jak na kogoś kto nie ma broni w takim miejscu. Odpowiedział. Podarł kartkę, zirytowany widocznie. Wziął nową i zaczął pisać ołówkiem. - W tym kraju nawet świnie są piśmienne. Więc twierdzisz że możemy sobie pomóc. Mam barkas, stoi co prawda w Łęcinach na Valfden ale tutaj jestem tylko szukając informacji i załogi. Więc tak, możesz mi pomóc oskubać kilka kupieckich kutrów i barek. Ale, jak ja mogę pomóc Tobie. Odparł, karczmarz przyniósł piwo.

[Hectorus]

- O! Kocham taką robotę! - Hectorus nie tracił swojej nonszalancji. - Widzisz, w sumie samym faktem, że mnie weźmiesz. Podszkolę się w walce, a być może doznam natchnienia, jak zemścić się na jednym dzianym skurwysynie. A więc nic, co stałoby w sprzeczności z Twoimi interesami. A kupców nie lubię. Tępe kapitalistyczne chuje taplające się w złocie. - dodał po chwili.

[Hagmar]

- A ja nie lubie komuchów i socjalistów. To co wyróżniało Hagmara to jakaś kultura osobista. Typ pirata - dżentelmana. Nie lubię też gdy ktoś ma mordercze zapędy, których nie umie kontrolować. Co zrobił ten skurwysyn i jak sie nazywa? Wole to wiedzieć zanim nadepnę na odcisk komuś kogo stać na oddział zbrojnych.

[Mirzak aep Rothgar]

Komuchy so najgorsze... Pomyślał sobie krasnolud który zszedł dopiero na ląd po długiej wypeawie. Bogatszy o tyle ile nigdy nie miał. Słyszał rozmowe dwójki ludzi ale się nie wpieprzał. Nie jego sprawa, ale będzie musiał poszukać nowej ekipy. Bo znając go to zaraz przepije połowe, drugą połowe przegra. - Piwo i rybe. E, kim jest opalony z szablo i w kapelutku? Spytał kelnerke.

[Narrator]

- Jakiś nowy, nie znam go ale ma akcent z Ghuruk i maniery Myrtańskiego mieszczanina. Powiedziała młoda j piegowata dziewoja, po chwili przyniosła rybę i piwo.

[Hectorus]

- Komuniści i socjaliści to jedyni ludzie na tym łez padole, którym zależy na prawdziwej sprawiedliwości, w ramach której każdy będzie miał za co żyć i nie będzie miał prawa wywyższać się nad innych. - Hectorus, znany z porywczości, postanowił nie okazywać słabości w rozmowie z Hagmarem. - A co do skurwysyna, to nazywa się Lothar aep Yurpen. Poćwiartował mi żoną za to, że ukradłem mu pewną rzecz - dodał po chwili.

[Hagmar]

- Słuchaj. Odłożył ołówek. Zdjął kapelusz i odłożył na bok. - Trzeba było nie kraść od ludzi mądrzejszych od ciebie, powiązanych z największą organizacją przestępczą Valfden, Krwawymi Krukami. Wykazał się wiedzą o miejscowym "folklorze". - Wywyższać się będą zawsze i wszędzie. Myślisz że co? Że tu wszyscy są równi? Kurwa...to spróbuj wejść do fortu Hawkinsa bez odpowiedniej reputacji. Chcesz dla mnie pływać, musisz słuchać rozkazów. I zabijać kiedy ja powiem. Wstał. Zabrał papier i kapelusz. - Jasne?

[Mirzak aep Rothgar]

Zapłał 6 grzywien gdy skończył jeść. Obrócił się wygodniej bo rozmowa kmiotka i kapitana przybrała interesujący obrót. Wstał, rękę położył na trzonku od topora - siekiery w sumie - podszedł do nerwowego towarzystwa, patrząc z byka na gówniarza. - Chce się zaciągnąć. Mirzak aep Rothgar. Rzucił do kapitana.

[Hagmar]

- Kapitan Hagmar. Przedstawił się. - Keleris stoi w porcie w Łęcinach. 40% łupów idzie na poczet załogi do podziału. Pasuje? Spytał krasnoluda i w zasadzie Hectorusa, założył kapelusz i bezceremonialnie wypił piwo Hectorusa jednym haustem.

[Mirzak aep Rothgar]

- Pasuje, robiłem za mniej u ludzi z galeonami. A ostatnie 60 lat spędziłem pod kapitanem MacBrewmannem jako sternik i nawigator, to ja się udam do Łęcin. Odpowiedział i widząc zgodę w iczach kapitana opuścił tawernę.

[Hectorus]

- Tak jest! Nie po to zaciągam się na statek, żeby nie słuchać się kapitana. - odpowiedział Hagmarowi Hectorus w zadziwiająca wesoły sposób.
W tym momencie Hectorus zauważył również, że Hagmar wziął i wypił jego piwo. Nie zastanawiając się długo, wziął ręką zamach, zacisnął pięść i uderzył nią Hagmara w nos.
- Ale decydować to Ty możesz o wyprawie, kapitanie! Poza statkiem jesteśmy sobie równi. I lepiej sobie to zapamiętaj. A od mojej własności wara! - głos Hectorusa zmienił się na agresywny, gdy wygrażał Hagmarowi.

[Hagmar]

Hagmar błyskawicznie mu oddał z lewej. Szybkim ruchem złapał szczyla za kołnierz koszuli i nie bacząc na cieknącą nieco z nosa krew cisnął nim o słup. Podszedł, podniósł i walnął raz jeszcze w brzuch. Nie dając możliwości oddania. - Nie jesteśmy równi gówniarzu. Zapamiętaj to sobie. Dobył szabli, podstawiając ostrze do gardła kmiecia. - Tknij mnie a Lothar aep Yurgen dostanie Twój łeb. Nacisnął ostrzem by lekko skaleczyć. - Bądź grzeczny a może nawet pomoge ci go dorwać. Odstąpił. Cofając się podniósł kapelusz. - Czekam w Łęcinach. Powiedział wychodząc.
 

[Karczmarz]

- A ty zapłać za piwo! Gówno mnie obchodzi że ci je wypito, od razu mówie. Zamawiałeś, płać. Albo idziemy z tym do kapitana Kidda!

[Hectorus]

Hectorus zapłacił za zakupione piwo. Jednocześnie zwrócił się do karczmarza:
- Jesteś zwykła pizdą i tanim szpiclem, skoro to mnie chcesz podawać, a nie jaśnie wielmożnego kapitana. Jeszcze kiedyś będziesz przede mną klęczeć! - powiedział pełen gniewu i pogardy dla adwersarza. Następnie wyszedł z karczmy.

-2 grzywny