Kojący dotyk Enart. Odkrywanie tajemnicy archipelagu Chatal.

[Canis]

- Dobra, to wyjaśniliśmy sobie co i jak, a powiedzcie mi proszę, gdzie ja jestem? Jestem tu strasznie samotny chodzę tu chodzę i nikogo nigdzie nie ma. Są zwierzęta, rośliny, no nie chodzi mi, że nie ma nic żywego, ale ludzi nie ma żadnych, czy to jaszczuroludzi, białych ludzi, maurenów... tu nikogo nie ma, no poza wami znaczy. A zwiedzam te wyspy od paru alt jakby nie patrzeć.

[Nawaar]

Dhampir starał się odpowiedzieć jak umiał najlepiej.
- Znajdujemy się na Archipelagu Chatal. Przybyliśmy tutaj, przed paroma dniami zbadać te wyspy z tego, co się dowiedzieliśmy, że zostały one wcześniej zatrute przez opary wydobywające się z wulkanu. Opary zatruły atmosferę i istoty podatne na takie warunki umierały dusząc się, także nie dziwi mnie twoja samotność tutaj, bo sami również nikogo żywego nie znaleźliśmy do teraz.
Wyjaśnił, nieco bez wgłębiania się w szczegóły.

[Melkior Tacticus]

- Ciekawe tylko jak Ty tutaj trafiłeś?

[TheMo]

-Ja jestem Themo.
Im dalej w kopalnie tym dziwniejsze stwory.
Themo z niewiadomych przyczyn był nieufny stworkowi. Jak niemal wszystkiemu co można znaleźć na tej wyspie.

[Creed Canue]

Elf przywitał się z Satyrem - Creed się nazywam - po chwili dodał - Czy na tej wyspie jest jeszcze ktoś z twojej rasy?

[Canis]

- O ja wiem czemu tu jestem! I nie jestem tutaj pierwszy. Ale jestem ostatni. Stare wrzosy mi powiedziały, że moje plemię zaraz po narodzinach wysyła zdrowe dzieci w ocean, tam na wiklinowym koszyczku wyłożonym byczą skórą docieramy w różne zakątki świata by żyć i rozwijać się, a pewnego dnia powrócić do domu z zapasem doświadczeń. Mniej więcej co 100 lat jeden z nas tutaj trafia. Zapytacie skąd wiem? No drzewa mi powiedziały, wszystkiego nauczyła mnie dżungla.

- Dobra, potrzebujemy 100 kg brył soli, kryształów soli, jest tutaj jakiś wózek i taka ilość wydobytego minerału?



- No możesz iść dalej tam były jakieś 4 kołowe bolidy z miejscem w środku, ale ile to jest 100 kg to ja nie wiem,a le możesz zobaczyć.

- No i fajnie. - powiedział ir uszył w głąb do kruszcu.

Gdy minął kilka set metrów rzeczywiście stał bolid na czterech małych kółkach, zaś w nim równo ułożone było sporo kryształów niezmielonej soli. Przyjrzał się jednej z bryłek i odłożył ponownie do środka, by w następnej chwili wraz z Dariusem wepchnąć ten kontener na wóz zaopatrzeniowy. Wracali z głębi a Satyr dalej gaworzyłz e wszystkimi.

- Niedługo będziemy wypływać z plaży koło Hessein i nie wiem kiedy znajdziesz tu więcej żywych osób. jeżeli chcesz mógłbyś płynąć z nami na Valfden, chyba, ze pozostała ekipa nie będzie chciała ciebie zabrać, wówczas moja propozycja na nic się nie zda.



- No, było by miło, mógłbym wam pomóc szukać, trochę znam te wyspy. A nowe odkrycia to fajna sprawa, gdybym popłynął gdzieś z wami.

[Creed Canue]

-Ja nie mam nic przeciwko, miałem to zaproponować ale nie wiedziałem czy pan się zgodzi. - Powiedział do kapitana

[Melkior Tacticus]

- Chyba nikt nie bedzie miał nic przeciwko, wszak zawsze jest lepiej polegać na wiedzy "tubylców" badając nieznane wcześniej lądy. Stwierdził elf drapiąc się za uchem. Z brudu zapewne.

[Nawaar]

Dhampir posłuchał, co ma do powiedzenia Eustachy! Był to doprawdy interesujące, że ich gatunek zostawia swoich w koszyku i wrzuca na pełne wody pozostawiając swojemu losowi i szczęście. Stworzenie miało go na tyle dużo, że zdołał tutaj szczęśliwe dopłynąć i dorosnąć, ale słowo mówiące o tym, że rozmawiał ze drzewami można było rzecz, że zna magię druidów. Silvaster zrobił wielkie oczy i pomyślał.
Druid!! Trzeba to będzie przekazać Lithanowi! Może będzie coś na ten temat wiedział albo przynajmniej ich to zainteresuje.
- Ja również, nie mam nic przeciwko.
Powiedział to tak, że każdy słyszał.

[Canis]

- Dobra, to Eustachy, proszę byś pomógł ciągnąć wozy, zaś my idziemy. Wybywamy stąd i idziemy do miasta Ab Narnel...



- O byłem tam, same zgliszcza po jakiejś cywilizacji, ruina, ze mucha boi się usiąść, by się to nie rozsypało dalej. - Powiedział podchodząc do wozu, który miał ciągnąć Darius, uznał, ze on najwięcej pomocy będzie potrzebował, zwłaszcza, że wóz ma 4 skrzynie z minerałami na sobie!

- Fajnie... - Powiedział wychodząc z kopalni tunelami i idąc na wprost by dotrzeć na szlak...

[Nawaar]

- Zatem idziemy.
Powiedział i ruszył za towarzyszami do wyjścia z tunelu a potem na główny trakt! Miał nadzieję, że nagle znów nie zrobi się niebezpiecznie. Dobrze jednak się stało, że Eustachy płynie z nami i nawet okazał się pomocy targając wóz pełen minerałów. Pewnie tak dziękował za okazaną pomoc w dotarciu do nowych terenów. Dhampir, nie mógł się doczekać co będzie dalej.

[Melkior Tacticus]

Dalej będą pewnie ruiny i... niespodzianka! Więcej ruin. No bo co innego - po za wrogą fauną - mogą tu zastać. Ktoś rzekłby że np. zagubionego Satyra albo chordę krwiożerczych wiewiórek lub co gorsza bobry nekromantów na bojowych jucznych ślimakach! Cóż, ewidentnie za dużo czasu ktoś spędzał w Ekkerundzkiej bibliotece... Melkior prychnął ze śmiechu wyobrażając sobie odziane w czarne szaty bobry z kosturami w łapkach jadące na wielkich jucznych ślimakach.

[Creed Canue]

-Dobrze, a więc ruszajmy. - Powiedział i pomógł pchać wóz.

[Canis]

Po kilku kilometrach trafiliście do rozwidlenia dróg gdzie skręciliście na wschód. Po przejściu kilometra dotarliscie do ruin Ab Narnel...



Ruiny te są umiejscowione na wschodnim wybrzeżu wyspy Valant, dokładnie jej południowej części zwanej Iz Isash. Znajdują się one na wybrzeżu morza wewnątrz archipelagu, Enart. Ruiny są położone kilkanaście kilometrów na wschód od ruin kopalni. Stan tego miejsca jest okropny. od wybrzeża widać jedynie zgliszcza i pozostałości po wielkich budynkach i wysokich gmachach. Była to jedna z pięciu największych metropolii tego rejonu. Z ruin pozostały wyłącznie resztki budynków, zaś całość została zniszczona nie tylko ze względu na niszczycielskie działanie czasu, czy erupcje wulkanów. wszędzie widać ogromne odciski wielkich łap bestii. Wnioskuje się, że dzieła zwieńczyły również wiwerny, które są spotykane na morzu podczas przepraw w pobliżu skalistych wybrzeży wyspy Valant. W ruinach ciężko doszukać się mistycyzmu czy też tajemnic. piach skutecznie przysypał większość obiektów, mogących budzić zainteresowanie. Czy znajdą się śmiali Archeolodzy, którzy zdołają odkryć tajemnice tych ruin? Czas pokaże. Na południe od ruin rozciąga się niewielka puszcza tropikalna.



- Mówiłem wam, ze tu to nawet mucha boi się tych resztek dotknać...

[TheMo]

-Jesteśmy trochę więksi i mądrzejsi od muchy.

[Dael]

-Mam wrażenie że dużo to nie znajdziemy, ale pozory mogą mylić, i może się okazać że znajdziemy tu coś ciekawego. Eustachy, przeszukiwałeś te ruiny ? Zapytał Dael rozglądając się ciekawie dookoła.

[Canis]

- No próbowałem, udało mi się trochę zebrać złomu, który zrobiono kiedyś z tych minerałów z kopalń, ułożyłem to pod lwią skałą.

- Jaką "lwią skałą"?

- No to wielkie tu na środku, to lwia skała. Kiedyś tu żyły lwy i lwy, czyli no zwierzęta dykuły nswymi pazurami tą skałę wokół której zbudowano miasto.

-  .

- Co się tak dziwnie patrzysz... No lwy, żyły tutaj lwy, teraz żyją w puszczy i na pustyniach, są dwa szczepy. Jeden wszedł do wody drugi żyje w pustyni i puszczy.

[Melkior Tacticus]

- Ja tam ekspertem nie jestem, ale to naprawdę wygląda tak że strach gwałtowniej stąpnąć. Rzekł Melkior.
- Lwy morskie masz na myśli Eustachy?

[Nawaar]

Dhampir szedł za wszystkimi w stronę ruin, Ab Narnel. Już w trakcie drogi stwierdził, że nic dobrego z tego nie będzie, gdyż na samym już trakcie leżały zgliszcza budynków, murów domów i innego. Właśnie dobrze się spodziewał tego, bo tutaj nic nie było oprócz zgliszczy z miasta nic nie zostało, poza kilkoma skałami.
- Rzeczywiście same ruiny, ale cóż poradzić.
W między czasie Eustachy opowiedział coś ważnego, co mogło go zainteresować.
- Były tutaj lwy, które podzieliły się na dwa szczepy?
Powtórzył pytanie, a potem dodał.
- Jedne musiały stać się morskimi a ponoć koty boją się wody to ci dopiero. Jednak te drugie mnie zafascynowały, bo jeszcze żadnego nie widziałem. Opisz mi ich wygląd jeśli możesz. 

[Canis]

- Lwy morskie tak, drzewa mówią, że matka natura pogodziła dwa zwierzęta ryby i ssaki ze sobą dając życie lwu morskiemu, który jest po części rybą, po części lwem, jednak same nie wiedzą dokładnie co to było, ale że tak zrobiły tutejsze lwy, być może gdzieś indziej też, nie wiem, to było bardzo dawno temu, żywi tego nie pamiętają. Zaś te w puszczy to piękne złote dzieci matki natury z bujną grzywą, piękne silne stworzenia, masywne, pięknie zbudowane, wyrzeźbione, pełne gracji, uroku i prestiżu, ale też leniwe. Powiem wam, ze 22 godziny śpią by potem 2 godziny polować i znowu pójść spać. Dziwne są strasznie te zwierzęta.

- Dobra starczy tego zapoznania z naturą, pokaż nam ten złom, moze być nam przydatny byśmy zabrali ze sobą.

- No tak, chodźcie. - Powiedział radośnie pchając wóz i prowadząc konwój pod lwią skałę. Po kilku chwilach przebyliście piaski z trudnościami, gdyż wozy zapadały się aż do połowy w piasek, jednak wspólnie je przepchaliście. U podnóża lwiej skały stały 2 kamienne sarkofagi bez żadnych przykryć. znajdowało się tam 6 broni wykonanych ze złota, niestety zniszczonych...

//Salazar:

Dojrzałeś piękny złoty oburęczny kij...

//Melkior Tacticus:

Dojrzałeś piękny złoty jednoręczny miecz...

//Silvaster:

Dojrzałeś piękny złoty jednoręczny miecz...

//Dael:

Dojrzałeś piękny złoty sztylet...

//TheMo:

Dojrzałeś piękny złoty puklerz...

//Creen Canue:

Dojrzałeś piękny złoty jednoręczny miecz...

//Statystyki dostaniecie na koniec wyprawy. Fabularnie proponuję je odłożyć na wozy .

Salazar wziął swój kij i przyjrzał się mu uważnie, znalazł na nim piękne dracońskie inskrypcje. Podał go Dariusowi by dołożył obok kostura na plecy, albo na wóz. Darius położył go na wozie.

- Dobra, chodźmy na wybrzeże, powinny być tu porty linowe, którymi dopłyniemy na półwysep Ur Isash.

- No, tam to tylko śmierć panuje, okropne miejsce...