Wiejskie problemy

[TheMo]

Pozwolił dziewczynie przytulić się. Wszak dużo już przeszła. Podszedł do ściany i wziął pochodnie, by nie szli w zupełnych ciemnościach. Pamiętał drogę. Ruszył wyjściem cały czas przed siebie ignorując krótki korytarz. Potem skręcił w prawo, skąd przyszedł.
-Czeka nas trochę drogi. Dasz radę?

[Silion aep Mor]

Kobieta ponownie spojrzala na ciebie, szla obok ciebie trzymajac cie za ramie, po chwili powiedziala.
- Nie wiem.
Tunele byly brudne, zakurzone i porosniete pajeczynami. Przebiegajace wam pod nogami szczury byly czarne niczym wegiel. Dotarliscie ponownie do schodow.

[TheMo]

Wziął kobietę pod ramię, by lepiej jej było iść. Prowadził ją dalej, w nadziei, że nie padnie z przemęczenia.

[Silion aep Mor]

Szliscie tunelem pierwszego piętra, po drodze dziewczyna nabrala sił po miksturze leczniczej, dzieki czemu szla obok ciebie swobodnie. Dotarliscie do kwadratowego wlazu-wyjscia znajdujacego sie 2.5 metra nad wami.

[TheMo]

-No to pięknie. Raczej tam nie wskoczymy.
Zaczął się rozglądać za czymś do podsadzenia.

[Silion aep Mor]

Dookola nic nie znalazl. Musial polegac na swojej tezyznie fizycznej.

[TheMo]

-Dobra, podsadzę cię.
Themo odłożył pochodnię i przykucnął lekko na jedno kolano. Na zgiętej nodze położył złączone dwie dłonie i czekał aż kobieta wejdzie na niego, by mógł ją podnieść do góry.

[Silion aep Mor]

Dziewczyna weszla na dlonie a ty wyrzuciles ja do gory. Zlapala sie krawedzi i wciagnela do gory. Polozyla sie na podlodze, wystawila swoja dluga reke przez otwor w twoja strone i krzyknela.
- Zlap mnie za reke, nogi daj na sciane i hop, wciagne cie.

[TheMo]

Mocno wybił się na swych nogach i szybko wystawił rękę do góry. Gdy udało mu się złapać za pomocną dłoń, zaparł się nogami o ścianę. Gdy dziewczyna zaczęła go wciągać, złapał się też za krawędź, by biedaczka nie musiała dźwigać jego cielska w zbroi.

[Silion aep Mor]

Udało ci sie wdrapac. Gdy stanales pewniej na nogach, dziewczyna rzucila ci sie w objecia, zlozyla na twoim policzku soczystego buziaka po czym odsunela sie od ciebie.
- Dziękuje ci za ratunek, moj ty bohaterze. Chodźmy do tatusia, napewno sie martwi. - rzekla z troska.

[TheMo]

-Drobiazg. Przez to wszystko nawet nie mieliśmy okazji bliżej się poznać. Jestem Themo.
Teraz, kiedy już są w bezpiecznym miejscu mógł pozwolić sobie na rozmowę. Wyprowadził ją z dracońskich tuneli zalęgłych przez szczury, pająki i nawet wampira. Więc jeszcze łatwiej mu pójdzie przeprowadzenie jej przez miasto.

[Silion aep Mor]

Kobieta usmiechnela sie ukazujac idealnie biale zeby. Ogolnie cala byla bardzo zgrabna i urodziwa, gdyby nie to potargane ubranie.
- Miło poznac. Jestem Marysia, mow Mary.

[TheMo]

-Szkoda Mary, że nie poznaliśmy się w milszych okolicznościach.
Rozmowa umilała im wędrówkę uliczkami Mirt.

[Silion aep Mor]

Kobieta nie spuszczala z ciebie wzroku, wpatrywala sie w twoje oczy.
- Kto wie panie Themo. Moze bedzie nam dane sie jeszcze kiedys zobaczyc tudziez spotkac. Mily z ciebie chlopak.
Dotarliscie do karczmy w ktorej wczesniej siedzial soltys. Dziewczyna uchylila drzwi, weszla do srodka i stanela cicho wpuszczajac cie. Karczmarz spal na stolku za lada. A soltys Leon łkał, zalewal sie lzami, topiac swoje smutki w alkoholu. Takie zachowanie nie przystoilo mezczyznie ale kto tam wie na ile meski byl Leon. Byl w takim stanie ze nawet gdyby troll wlasnie rozwalał ta bude nie zauwazyl by tego, to samo bylo z wasza obecnoscia.

[TheMo]

-Być może. Wiesz, obowiązki lorda elekta i dowódcy Bękartów Rashera zajmują mi już dużo czasu, ale z chęcią znajdę chwilę wolnego czasu.
Powiedział odwzajemniając spojrzenie. Gdy znaleźli się przed karczmą uchylił drzwi i wpuścił dziewczynę pierwszą. Zobaczył tam smutnego sołtysa. Sam trochę posmutniał, bo doszło do niego, że Leon nie miał nadziei, że Themo uratuje jego córkę. To się chłop zdziwi i ucieszy.
-Tatuś bardzo się martwi.
Próbował usprawiedliwić emocje chłopa, które mężczyźnie nie przystają.
-Panie sołtys!
Powiedział już głośniej w nadziei, że jego krzyk sprawi, by zrozpaczony sołtys uniósł głowę i ujrzał upragniony widok.

[Silion aep Mor]

Na slowa czlowieka soltys odruchowo podskoczyl na stolku, odwrocil glowe i spojrzal na ciebie swymi zaplakanymi oczyma. Poczatkowo nie zauwazyl corki lecz zaraz jego wzrok skierowal sie na nia. - Kto to? - spytal krotko. Dopiero po chwili zaskoczylo mu w jego malym mozdzku ze stoi przed nim jego wlasna, rodzona corka, cala i zdrowa. Usmiechnela sie do niego. - Tato. - rzekla krotko.
Po tych slowach soltys zerwal sie na rowne nogi z krzesla przetracajac piwo, kobieta zachichotala. Zlapal corke w objecia i tulil dlugo wypowiadajac przy tym te slowa. - Ty, ty zyjesz. A ja stracilem juz wszelkie nadzieje ze cie odzyskam, losowi niech dzieki. A ty czlowieku, od dzis jestes naszym bohaterem i mozesz sie z tym dumnie obnosic. Cala wies musi dowiedziec sie o twojej odwadze, determinacji i męstwie. Ale wpierw opowiedz mi co sie dzialo jak cie nie bylo.

[TheMo]

-Co tu dużo mówić. Przedarłem się przez mały labirynt w tunelach pod wioską i ukatrupiłem jednego wampira.
Mógł powiedzieć jakąś historię o walce ze złymi siłami, o tym jak to przedzierał się przez pełnie niebezpieczeństw i pułapek korytarze, krocząc po ciemku. Ale był na to zbyt skromny. Widok córki przytulającej ojca mu wystarczał. Cieszył się, że wszystko szczęśliwie się zakończyło.

[Silion aep Mor]

Byloby zbyt slodko gdyby taki widok trwal wiecznie. Soltys poscil corke i rzekl do karczmarza. - Wstawaj leniwy idioto! Trzeba przygotowac uczte, idz no po pare swiniakow i gorzale. Niech wioska sie cieszy albowiem moja corka zyje. - po uslyszeniu tych slow karczmarz wyszedl.
Leon domknal drzwi i zwrocil sie do ciebie. - Wiem ze oczekujesz tylko raportu ale bedziesz musial poczekac kilka godzin. Na uczcie wszystko zalatwimy. A co do wampira, jestem pewien ze go ukatrupiles. - po wypowiedzeniu tych slow wyszedl zostawiajac was samych.
Kobieta mruknela uwodzicielsko w twoja strone. - Jestes taki zapracowany i wogole. Moze ja tez osobiscie powinnam ci podziekowac? - zapytala uwodzicielskim glosem.

//Musisz poczekac z dwie godziny do uczty, mozesz isc na gore z corka soltysa albo zajac sie czymkolwiek.

[TheMo]

Themo podrapał się po głowie. Właściwie to po hełmie, bo na głowie miał hełm. Ale stal nie swędzi. To był taki odruch.
-No cóż, po takich przygodach przyda mi się nieco relaksu.

[Silion aep Mor]

- Wspaniale! - kobieta zrobila zadziorny usmiech, rozpuscila wlosy, zlapala cie za wystajacy fragment pancerza i zaciagla na góre. Objela cie i zaczela namietnie calowac w usta. Rozpiela tudziez rozsznurowala twoj napiernik i rzucila w kat. To samo spotkalo reszte ekwipunku powyzej pasa. Zdjela ci twoje stalowe buty i spodnie. Zostales moznaby rzec w luzniejszym odzieniu. Ponownie zaczela cie namietnie calowac masujac przy tym po plecach. Gdy znudzilo jej sie to zrzucila swoja kiecke i zostala w samej bieliznie. Pchnęła cie na łozko jakbys byl jej wlasnoscia. Usiadla ci na udach, zaczela rozpinac twoja koszule, gdy juz tego dokonala przeciagnela sie zabierajac sie za swoj bawelniany stanik i... teraz akcja przenosi sie na 2 godziny pozniej.. Na zewnatrz zrobilo sie gwarno, kobieta wstala i podeszla do okna, spojrzala przez nie. Ubrala sie. Twoja zbroja jak i ubranie lezaly porozrzucane po pokoju a na twych ustach malowal sie dziwny usmieszek.
- No moj drogi musimy sie zbierac, chyba uczta sie zaczela. - rzekla doprowadzajac wlosy do ladu. Gdy ogarnela sie podeszla do ciebie lezacego na lozku i soczyscie pocalowala cie w usta.
- Bylo super! Czekam na dole. - powiedziala do ciebie schodzac na dol.