Czarny Duch

[Radowit]

Radowit postanowił, że wróci do wioski gremlinów. To było tylko kilka minut drogi, a musiał jakoś oczyścić kapliczkę z tej czarnej mazi. Tu raczej nie pomoże trawa, lepiej będzie zebrać wiadro wody i jakąś szmatę, porządną. Zebrał się więc szybko i ruszył z powrotem.

[Elrond Ñoldor]

Po kilku minutach byleś z powrotem we wiosce gremlinów.

[Radowit]

Tutaj był strumień, więc o wodę nie trudno. Radowit zaczął rozglądać się za jakimś naczyniem podobnym do wiadra czy cebra, żeby nabrać sporo wody i nie rozlać jej podczas drogi powrotnej. Przy okazji rzucał okiem za jakąś szmatą, nie chciał niepotrzebnie rozrywać koszuli jeżeli nie zajdzie taka potrzeba.

//Gremlina gdzieś widać?

[Elrond Ñoldor]

Zauważyłes kilka glinianych dzbanków, które służyły gremlinom do nabierania wody. Szmat żadnych nie było, oprócz worków, w które byli odziani martwe gremliny. Twój stary towarzysz spoglądał na Ciebie z jednej z nor.

[Radowit]

- Mój mały przyjacielu, odnalazłem chyba źródło problemu. Tam dalej jest totem, który został zbrukany. Muszę go dokładnie oczyścić. Potrzebuję do tego dużo wody i szmat. Te dzbanki mogą mi pomóc przenieść wodę, ale potrzebuję też czegoś, czym to wszystko wyczyszczę. Jedynym materiałem są niestety ubrania Twoich towarzyszy i nasze...

[Elrond Ñoldor]

Nic nie powiedział. Zniknął natomiast w jamie. Wrócił po kilku chwilach wyrzucając z niej kilka ubrań gremlinów. 

[Radowit]

Radowit pozbierał ubrania i serdecznie podziękował. Wziął dwa dzbanki (miał szczerą nadzieję, że mają ucha do noszenia ich w jednej ręce) i napełnił je wodą ze strumienia. Poprosił też o to samo gremlina. Nie wiedział czy ten mu pomoże, ale chciał chociaż spróbować. Zawsze to szybciej i sprawniej by poszło z całą akcją. Ruszył następnie z powrotem do totemu.

[Elrond Ñoldor]

Gremlina nawet nie było widać. Ponowna droga powrotna ponownie odbyła się bez przeszkód.

[Radowit]

Radowit przeszedł całą drogę w podobnym tempie. Co prawda znał już ścieżkę i nie musiał się zastanawiać czy nie zbacza z traktu, ale niósł te dwa sporawe dzbany wody i nie chciał ich rozlać. Doszedł jednak na miejsce i stanął przed totemem. Nie czekając ani chwili rozerwał materiał na kilka kawałków szmat, pomagając sobie przy tym ostrzem wardyny. Umoczył pierwszą część w wodzie ze strumienia, którą przyniósł ze sobą, i zaczął sukcesywnie czyścić totem z tej niezidentyfikowanej mazi. Kolistymi ruchami, często płucząc szmatę i zmieniając ją w razie potrzeby.

[Elrond Ñoldor]

Pod względem fizycznym, totem był czysty. By go oczyścić w pełni potrzeba było jeszcze dwóch rzeczy. Nie zdążyłeś się nawet do nich zabrać, gdy na niebie rozległ się pisk. W twoim kierunku leciały kolejne trzy demoniczne kruki.



3 x Demoniczny kruk

[Radowit]

Radowit szybko ściągnął wardynę z rzemiennego mocowania na plecach. Pochwycił jeden z dzbanków i rzucił nim w grupkę lecących stworów, by je rozproszyć i zdezorientować. Co prawda nie trafił żadnego, ale udało mu się uzyskać zamierzony efekt i ustawić je sobie w dogodnej dla siebie pozycji. Szybkie cięcie ostrzem od góry do dołu doprowadziło do pierwszej śmierci demonicznego kruka. Odcięte skrzydła padło na zieloną trawę, więc elfowi pozostało zadeptać nielatającemu już ptakowi głowę swoim mocnym i wytrzymałym butem. Dwa następne oblazły go z dwóch stron i zaczęły szorować szponami po pancerzu, więc musiał odskoczyć na bok, odganiając się wardyną i rękoma. Znowu miał obydwa przed sobą, gdy jeden pikował z góry, a drugi atakował z naprzeciwka dziobem. Radowit umknął w lewo i wywinął się w półobrocie trafiając demona w korpus i zabijając go na miejscu.

[Elrond Ñoldor]

Walka trwała. Ostatni kruk wzniósł się wyżej w powietrze, a następnie wystrzelił w twoim kierunku.

[Radowit]

Elf padł na ziemię jak długi. W chwili gdy dotknął trawy i kruk przeleciał nad jego ciałem, Dziecię Lasu podźwignęło się szybko wybijając z ziemi i pomagając sobie wardyną. Błyskawicznie się odwrócił i zaatakował. Ptaszysko zaskrzeczało, unikało ciosów, lecz było nie dość szybkie. Ostrze wardyny płynęło w rękach Radowita, który coraz pewniej czuł się z tą bronią posiadającą dwa ostrza. Stwarzało to mnóstwo możliwości. Jak na przykład uderzenie najpierw jedną, potem drugą stroną. Tak też zrobił, wywijając młynki i napierając na przeciwnika. Trafił w końcu w głowę, powalając ptaka na ziemię. Przybił go do trawy mocnym ciosem.

[Elrond Ñoldor]

- To nie wszystko.
Głos w twojej głowie był głośniejszy. Domyśliłeś się, że to jeszcze nie koniec oczyszczania.

[Radowit]

Radowit klęknął przed posągiem. Oczyścił kapliczkę fizycznie, jednak złowrogi duch nadal unosił się w powietrzu. Wiedział, że pomoże tutaj odpowiednia ofiara lub szczera modlitwa. Nie wiedział czy znajdzie teraz coś odpowiedniego, co mógłby podarować bogini i duchom lasu, więc zdecydował, że spróbuje przebłagać siły wyższe słowami kierowanymi ku górze.
- Bogini Ventepii... - zaczął nieco nieśmiele. Odchrząknął, żeby złapać większą pewność w gardle i podjął po chwili. - Twoje dzieło zostało zbrukane złą magią. Twój pokorny i uniżony sługa Radowit prosi Cię, byś znowu zaszczyciła to miejsce swoją jaźnią. Proszę Cię, Matko Stworzenia, powróć tam, gdzie Twoje miejsce. Gdzie Twoje królestwo. Wiele zła zostało wyrządzonego w tym miejscu, wiele krwi zostało przelane, lecz z Twoją pomocą pokonamy to zło, przelejemy jego krew. Obiecuję Ci walczyć z plagą dręczącą Twoje królestwo wśród lasów i kniei, obiecuję stawać mężnie i z wytrwałością niedźwiedzia. Być szybkim niczym pikujący jastrząb, uważnym jak borsuk, sprytnym jak lis i silnym jak niedźwiedź. Z Twoją pomocą, boska Ventepii, zwalczymy tę plagę. Proszę Cię... proszę...

[Elrond Ñoldor]

Modlitwa była wymagana do oczyszczenia. Ventepi spodobał się ten dar. Czułeś jednak w sercu, że fizyczna ofiara musi być złożona.

[Radowit]

Pamiętał dokładnie, co należy składać w takich kapliczkach. Rośliny lecznicze, korzenie magiczne, ale też mleko, biały ser i miód. Na zielarstwie się nie znał, więc raczej nie uda mu się uzbierać odpowiednich roślin. Po mleko i twaróg mógłby się cofnąć do wioski, ale musiałby iść około 20 minut w jedną stronę. Nie sądził, by gremliny miały to w swojej wiosce. Chociaż kto wie? Możliwe, że gdzieś w pobliżu znajdzie jakąś dziuplę w drzewie, gdzie osy czy pszczoły zrobiły ul, zbierając tam swój miód. Idąc w stronę wioski gremlinów niewielkimi zakolami rozglądał się za czymś takim.

[Elrond Ñoldor]

Nie zauważyłeś żadnych pszczół. Najwyraźniej te części lasów były mało ukwiecone.

[Isentor]

//Czy wyprawa będzie kontynuowana?

[Elrond Ñoldor]

// Ostatnio aktywny: 03 Luty 2015. Wysłałem mu PW z zapytaniem.