Bramy wiedzy

[Rakbar Nasard]

Rakbar bez słowa przeczytał i schował kartkę.
- Rozumiem. Ile osób liczy sobie wasza wioska? - jedzenie wydawało się nieco mdłe, ale głód jakby poprawiał jego smak. Przepił całość mocną herbatą lub kawą, ciężko stwierdzić. Najadł się, nawet za bardzo. Kątem oka obserwował wchodzących do stołówki ludzi, by nie przegapić zwiadowców. - Spotkałem po drodze Cavalorna. Mieszka w lesie, spory kawałek na północ od Królewskiego Obozu. Nie natknął się nigdy na was?

[Mordrag]

- Staramy się nie wchodzić sobie w drogę. Wie gdzie nie powinien się zapuszczać i trzyma się warunków umowy, dlatego pozwalamy mu żyć. Wychodzi na to na dobre. Przysłużył się dzięki temu do budowania naszej ponurej opinii w obozie króla.

[Saturas]

Do stołówki wszedł poszukiwany przez Rakbara mag. Wyglądał na zmęczonego, zaś po jego umorusanej szacie można było wywnioskować, że spędził trochę czasu w głuszy. Saturas pobrał swoją racje żywnościową, rozejrzał się po sali i ujrzawszy Mordraga postanowił przyłączyć się do dyskusji.
- Witaj nieznajomy magu. Nazywam się Saturas.

[Rakbar Nasard]

- Witaj. - odparł krótko badając wzrokiem przybysza. - Nazywam się Rakbar Nasard i jak już wiesz - jestem magiem. Chcę z tobą porozmawiać o anomaliach powstałych na północy krainy. Opowiedz mi proszę wszystko co wiesz na ich temat. To dla mnie ważne.

[Saturas]

- Mówisz o mgle, drzwiach i wyładowaniach energii magicznej?

[Rakbar Nasard]

- Tak, choć widziałem póki co tylko drzwi.

[Saturas]

- Swego czasu byłem zainteresowany tymi anomaliami. Pojawiały się tutaj jeszcze przed powstaniem bariery. Jestem przekonany, że nie są naturalnym tworem. Nie zostały zesłane przez bogów, nie są dracońskie i na pewno niewiele mają wspólnego z demonami. Nie byłem w stanie rozwikłać tej zagadki, zaś po powstaniu bariery inne sprawy zrzuciły mi się na barki. Jedyne do czego dotarłem to notki bądź manuskrypty. Przyniosę ci je po posiłku.

[Rakbar Nasard]

- Byłbym zobowiązany. - odpłynął nieco myślami, chcąc sobie ułożyć wszystko w logiczną układankę. - Chyba zostanę tutaj dłużej niż podejrzewałem. Ach... czy kojarzycie taki epizod w historii Valfden, kiedy między innymi to miejsce nawiedziła pandemia?

[Saturas]

- To miejsce? Od kiedy tu mieszkam nigdy o tym nie słyszałem. W historii wyspy na pewno były takie przypadki.

[Rakbar Nasard]

- To naprawdę ciekawe, że pierwsze trzy grupy, którym bym przypisał stworzenie tych drzwi zostały przez ciebie odrzucone. Dlaczego ich wykluczyłeś z grona potencjalnych twórców?

[Saturas]

- Badałem wielokrotnie te anomalie, żadna z nich nie przejawia w sobie manifestacji bóstw. Magia demonów pozostawia po sobie charakterystyczne ślady. Nie znalazłem ich, to czym są anomalie powstaje za sprawą potężnej magii, ale jest to magia, która znam ja bądź ty. Nie ma w niej niczego boskiego, niczego co przeklęte. Jest nad wyraz neutralna, tak neutralna, że aż trudno mi pojąć kto byłby w stanie stworzyć tak nieskazitelny twór.

[Rakbar Nasard]

- To dziwne co mówisz, bo kiedy ja znajdowałem się przy drzwiach czułem wyraźnie, że otacza mnie mroczna energia.

[Saturas]

- Może coś się zmieniło od czasu moich badań? Interesujące! Przyniosę zapiski.
Saturas opuścił na chwilę stołówkę.

[Mordrag]

- Przerażacie mnie...magowie.

[Rakbar Nasard]

- Też jestem zaniepokojony ostatnimi wydarzeniami. Nasza niewiedza to zagrożenie.

[Saturas]

Saturas powrócił do stołówki, zasiadł przy stole, spod płaszcza wyciągnął trzy pergaminy.

Wyspa niewiele się zmieniła przez te lata. ÂŚlubowałem naprawić jej zszarganą przez tłuszczę reputację. Gdy odrestaurowano stare, dracońskie budynki, dostrzegłem tam przyszłość, świetlaną, wspaniała przyszłość.
...
Zabójca mojej rodziny stanął przede mną. Odsiedział wiele lat w celi będąc badany przez magów i został uznany za zdrowego. Byłem dumny, że trafił na wolność. W zamian za jego wolność państwo potrzebowało jedynie podpisu. Mówił o tym, jak marzy, by przejść się po ogrodzie. Jak tęskni za uczuciem podmuchu powietrza na twarzy. Po czym złapał za pióro i zabił nim mojego skrybę. Gdy został obezwładniony, zaczął błagać o wybaczenie, o litość, lecz te uczucia były mi obce. Patrzyłem, jak strażnicy go masakrują.

[Rakbar Nasard]

- Jak interpretujesz te zapiski? - zapytał maga, kiedy skończył czytać. - Wiesz czym jest Legion?

[Saturas]

- Myślę, że chodzi tutaj o symbolikę. Dla mnie zapiski były ślepym zaułkiem.

[Rakbar Nasard]

- Czy to jedyne takie miejsce, w którym wystąpiły te magiczne twory? Możesz mi powiedzieć jak daleko i w którym kierunku znajduję sie od - załóżmy - dracońskiego chramu?

[Mordrag]

- Nie bez powodu zawiązaliśmy Ci oczy.