Wyzwolenie Zuesh

[Evening Antarii]

-Trochę się spóźniłam... ale dogoniłam was- uśmiechnęła się przepraszająco i wzruszyła ramionami.-Stęskniłam się! A wiesz co? Dobrze wyglądasz -poklepała go po lśniącej zbroi. Wspięła się na palce i mocno się przytuliła opierając głowę o jego bark.

[DarkModders]

- Musiał troche znieczulenia wziąść - powiedział do Thorana

[Drasul]

- Owszem, dzieło stworzenia naszej matki Ventepi jest niepojęte. Nie wybaczyłbym sobie, gdybym nie wziął udziału w ocaleniu tak pięknych istot.

[Funeris Venatio]

- Jak samopoczucie przed wypłynięciem? Ostatnie dni miałem takie zabiegane, że wydaje mi się, iż nie rozmawialiśmy latami. W ogóle - Drago smakowały ciasteczka?

[Nawaar]

Dhampir dopiero teraz przyjrzał się dokładnie krasnoludowi. Teraz zauważył, że był już lekko podchmielony widocznie inaczej nie mógłby wsiąść na pokład, pomimo szkolenia. Silvaster nadal nie mógł uwierzyć ile ten lud potrafi wypić i nawet im to nie przeszkadza walczyć w pełnym rynsztunku.
- Rzeczywiście Thoranie. Dopiero teraz zauważyłem, że jest na wspomagaczu. Każdy inaczej się relaksuje i odczuwa podróż, więc w sumie mu się nie dziwię, że wypił sobie na odwagę. Jednak podczas zadań lepiej by było gdyby tego zaniechał.

[Melkior Tacticus]

- Zabawnyś Thoranie. Ale fakt, Xvier już zatankowany - poprawił się na beczce - Wstawiony krasnolud ma czterokrotnie większy potencjał bojowy.
- Pijany zaś dziesięciokrotnie. Hehehe. - dopowiedział Yarpen wchodząc na pokład wraz ze swoimi czterema kompanami.

[Evening Antarii]

-To zaledwie kilka dni. A skąd wiesz o ciasteczkach? Chyba smakowały... Nie narzekał.

[Dragosani]

- Był bardzo smaczne - odparł wampir, zastanawiając się skąd anioł właściwie o tym wie. Przecież, nawet gdyby przelatywał ich ulicą, to nie zobaczyłby ciastek, jeśli nie spojrzałby prosto w okno jego domu. A zapewne nie spojrzał, nawet jeśli tam był. Tego czy był, czy nie, wampir nie wiedział. Nie spoglądał wtedy w okno i nie widział. Więc skąd mógł wiedzieć, skoro nikt mu nie powiedział i sam nie widział? - ÂŻałuj, że nie spróbowałeś. Chociaż pewnie i tak bym wszystkie zjadł na tyle szybko, abyś nie miał okazji. Z ciastkami nie ma żartów.

[Nawaar]

Dhampir znów zrobił półuśmiech na pojawienie się, Yarpen i jego kompani braci.
- To widzę, że wszyscy są w komplecie. Rozumiem, że Jack i Irina zostali w Bastardo? Oby z tego dzieci nie było.
Zażartował sobie od tak.

[DarkModders]

- Jack już chyba dawno nachlany leży wiec raczej nie - powiedział uśmiechając sie.

[Shandris]

-Demony burzą naturalną równowagę wszędzie gdzie się pokażą. Trzeba koniecznie się ich pozbyć. Poza tym zbrodnie przeciw życiu jakiejkolwiek istoty nie mogą pozostać bez wymierzenia odpowiedniej kary.

[Hagmar]

- Ktoś musi zamku pilnować no nie? Jack i Irina się nie cierpią, zgadnijcie przez czyj bląd Jack ma swój przydomke?

[Drasul]

- Dobrze powiedziane piękna elfko.

[Funeris Venatio]

- No jak to skąd wiem, przecież Butch załatwiał Ci sproszkowany imbir. Wtedy widzieliśmy się ostatni raz aż do teraz, jak pojechałem organizować wyjazd rycerzy.

[Nawaar]

- Pewnie twój.
Odpowiedział bez mrugnięcia okiem, bo z  reguły wszystko było z winy Yarpena.

[Xvier aep Deler]

Xvier trochę sie nawet ucieszył ze ktoś do niego zagadnął. Denerwował sie cala ta sytuacją.
- Ani nie nie denerwuj, sam nie wiem co tu robię *hyc*, o przepraszam, ale jak by na to nie patrzeć żyć za coś trzeba... Ma nadzieje że przynajmniej będę dalej żył.

[DarkModders]

- Jak nas demony nie pozabijają to jakoś przeżyjemy - powiedział do Xaviera.

[Shandris]

-Dziękuje bracie. Szkoda, że moje umiejętności nie są dostatecznie wysokie żeby jakoś zagrozić tym przebrzydłym istotom. Ale może jeśli spotkamy je teraz, będzie wiedziała jak sobie radzić z nimi w przyszłości. Nawet sama Ventepi i jej natura zmienia się poprzez wieki by odpowiednio przystosować się do otoczenia.

[Mohamed Khaled]

Kruk skończył czyścić ostrze, poprawił także ostrze na nadgarstku, potem otrzepał ciuchy ze względnego kurzu. Wstał.
- Czołem panowie, czołem Yarpen - przywitał się z paczką Bękartów, kiwając do każdego głową.

[Drasul]

- Pewnego dnia dosięgną ich nasze strzały, może nie dziś, może nie jutro, ale słudzy Ventepi nie pozwolą by abominacje otchłani pałętały się po dziele stworzenia naszej bogini. Nie pozwolę na to, bowiem przysięgałem oddając się posłudze Pana Puszczy i Kniei.