ÂŚcigając ÂŚmierć

[Eddar aeb Shar]

- Gospodarzu! - zawołał, co by ktoś mógł potwierdzić, że to nie on rozpruł człowieka. Wolał się przyjrzeć znalezisku sam, niż zwoływać wszystkich gości w karczmie do tego małego pokoiku, ale jeden człowiek na świadka, że taką sytuacje tu już zastał, zawsze się może przydać.
Krasnolud spróbował zbadać miejsce zbrodni. Sprawdził, czy na podłodze nie ma żadnych śladów, zanim by je zadeptał. Sprawdził też, czy na ścianach nie ma jakiś wgłębień, w które jeszcze nie wszedł kurz. No i w końcu przyjrzał się trupowi. Spróbował ustalić, czym rozpruto mu klatę. Zwrócił też uwagę na gwoździe - czy były grube i długie, jak te używane do składania mebli, czy może mniejsze. Zapamiętał dobrze ich kształt, by później ustalić, czy takie same można kupić w tym miasteczku.

[Mohamed Khaled]

Gwoździe były grube, naprawdę grube. Klatę rozpruto najpewniej jakimś pogrzebaczem? Ciężko było stwierdzić, rana była dość mocno rozszarpana. Co do śladów, było pełno śladów, koło łóżka leżało parę rozbitych butelek oraz... mała karteczka, zwinięta w rulonik.
A w tym czasie do pokoju wpadł karczmarz, który na ten widok, cały pobielał.

[Eddar aeb Shar]

- Spokojnie karczmarzu! Nie wszczynajmy alarmu. Chyba nie chcesz wypłoszyć wszystkich gości z gospody? Poślij po straż.
Eddar sięgnął po karteczkę. Krasnolud niby potrafił czytać i pisać, szło mu to jednak topornie i nigdy tego nie lubił. No - chyba, że robił rachunki. To mu zawsze sprawiało radość. Ale do rzeczy.
Eddar pomału, literka po literce odczytał treść karteczki (oczywiście nie na głos).

[Mohamed Khaled]

"Drogi Marvolo!
Wargowie posunęli się do zastraszenia! Przybyli dzisiaj do mojego domu i straszyli, że zabiją mnie i dziecko, jeśli nie zdradzę im położenia Toma. Oni.. chyba planują kolejny atak. Wiesz czym to się ostatnio skończyło, prawda, kochanie? Musisz przyjechać do K'efir, proszę Cię! Boje się o nasze dziecko...
Kocham cię, twoja Alyss."
Karczmarz w tym czasie pobiegł po strażników. Za zewnątrz dało się słyszeć ich buciory.

[Eddar aeb Shar]

Pora się stąd zmywać. Eddar schował karteczkę do kieszeni i wyszedł z pokoju. Potrzebował świeżego powietrza, ale strażnicy pewnie będą go chcieli powypytywać. Spróbował ich minąć.

[Mohamed Khaled]

W karczmie, o tej porze, pełno było ludzi, więc bez problemu udało Ci się ukryć pomiędzy gośćmi, gdy strażnicy pomknęli schodami na górę.

[Eddar aeb Shar]

Eddar wyszedł na zewnątrz (pewnie podobnie jak wielu gości karczmy na widok straży). Gdy świeże powietrze uderzyło go w nozdrza, podbiegł do przydrożnego rowu i zwymiotował.
- I tyle z wczorajszego obiadu, psi mać.
Widok trupa zdecydowanie nie był dla niego codziennością. Krasnolud rzucił jeszcze raz okiem na karteczkę, którą znalazł. Marvolo pewnie był tym trupem. - Przybity koleś... heh.
Alyss musiała być jakąś jego bliską. Dobrze by było ją znaleźć... o ile jeszcze żyje.
Ale wargowie? Dotychczas te stworzenia kojarzyły się Eddarowi z przerośniętymi wilkami, ale wilki nie zastraszają. Może to była jakaś organizacja przestępcza? A może...
Eddar czytał kiedyś o wilkołakach, dlaczego nie miałyby istnieć "wargołaki"?
Największą niewiadomą był jednak Tom. Było jasne tylko tyle, że on się ukrywa, wargowie go szukają, a Alyss i Marvolo chyba wiedzieli, gdzie jest.
Krasnolud rozejrzał się, w poszukiwaniu kogoś, kto wygląda na miejscowego, po czym zapytał znalezioną osobę o niejaką Alyss. Wypytywał o nią do skutku (lub do pory najbliższego posiłku, bo zrobił się głodny).

[Mohamed Khaled]

Większość o tej porze już śpi, choć nadal nie wszyscy.. Jak sam zwróciłeś uwagę, z karczmy wyszło pełno ludu, bojąc się straży, która raczej nie przybyła na rutynową kontrolę. Teraz po ulicach panoszyły się różnorakie pijaczyny.. A jak to mówią, alkohol powoduje wyznania.... Szkoda że dopiero wtedy.

[Eddar aeb Shar]

Eddar podszedł do jednego z pijaczków.
- Witaj, przyjacielu. Szukam Alyss. Wiesz może, gdzie ją znajdę?

[Mohamed Khaled]

Mężczyzna popatrzył na Ciebie tępym wzrokiem, potem wskazał na buzie. Nie miał języka.

[Eddar aeb Shar]

Brak języka mógł się okazać atutem. Eddar z nadzieją spytał:
- A czy jesteś w stanie zaprowadzić mnie do Alyss? Zapłacę. Dasz chyba radę potwierdzić lub zaprzeczyć skinieniem głowy.

[Mohamed Khaled]

Niestety, pokiwał głową na nie, co oznaczało, że albo nic nie wie, albo nie chce wiedzieć.

[Eddar aeb Shar]

Krasnolud ziewnął. Dawno nie odpoczywał. Postanowił trochę się przespać. Udał się do jakiejś pobliskiej karczmy (ale nie tej, gdzie znaleziono trupa). Wszedł, zlokalizował karczmarza i zapytał:
- Macie może wolny pokój na noc?

[Mohamed Khaled]

- Dziesięć grzywien i możesz iść kimać - wystawił rękę, uśmiechając się chytrze.

[Eddar aeb Shar]

- Dziesięć? Toż to zdzierstwo! Dam pięć albo pożegnaj się z moimi grzywnami. W tym mieście jest mnóstwo innych gospód!

[Mohamed Khaled]

- Sześć.

[Eddar aeb Shar]

Zgoda!
Krasnolud zapłacił, po czym udał się do pokoju i zasnął.

[Mohamed Khaled]

Noc minęła Ci bez większych problemów, rano zbudziłeś się... zaskoczony. Po twoim pokoju latała nabuzowana dziewczynka.

[Eddar aeb Shar]

- Aż tyle nie wypiłem - mruknął zaskoczony krasnolud. Szybko się ubrał i chwycił dziewczynkę za ramię. - Kim jesteś?

[Mohamed Khaled]

- Rini, Rini, gdzie jesteś?! - usłyszałeś anielski głos kobiety, która chwilę potem wpadła do twojego pokoju. Była piękna, miała czarne niczym krucze pióra włosy, młodzieńczą cerę i zgrabny tyłeczek.