Echa Przeszłości II - "Miecz przeznaczenia ma dwa ostrza"

[Progan]

- Tak.... Chyba tak... - nie przypominał sobie, by Lithan miał coś przeciwko wizycie.

[Gunses]

- Nic tu po nas Aragornie - podsumował Gunses

[Hagmar]

- Wiem. Dracon zabrał tabliczki i po chwili opuścili karczmę jak i Sinliar. Ponownie minęli Wał który bez problemu przekroczyli.
- Proganie, którędy teraz?

//Jest noc. Może za szybko lecę ale dłużyzny są złe a mamy jeszcze 666 punktów scenariusza.

[Kenshin]

Całe zamieszanie ustało i jedynie został powrót, który również krótko trwał. Teraz znów o zmroku i pustymi brzuchami jechali dalej, ale czy do znajomego mu terenu?, czyżby cała kompania miała odwiedzić tereny świętej puszczy?, a może jeszcze gdzie indziej. Na to pytanie, może jedynie odpowiedzieć Progan. Progan nasz święty i duchowy przewodnik całego konkordatu wiedział więcej o elfim magu i, wiedział gdzie go szukać w rozległych terenach pusz i kniei.

[Progan]

- Teraz... Ze stolicy na północ wiedzie trakt. Tam... Tam gdzie ziemie są opanowane przez... wampiry. Musimy znaleźć ten trakt i dojechać do miejsca, gdzie zaczyna się puszcza... - Progan może i święty był, ale na kartografii znał się mało.

[Kenshin]

Ork wiedział, że zgadł. Cała nasza kompania odwiedzi miejsca jedynie zarezerwowane dla konkordatu. Kenshin był jednak ciekaw, co wyjdzie z tej sytuacji i jak zareaguje Lithan nasz mag, który miał na pieńku z niejednym na całej wyspie. Ta wyprawa od samego początku przynosi niespodzianki i to niekonieczne te dobre. - Zatem jedziemy do konkordatu. Panowie daleka droga, przed nami i wcale nie taka bezpieczna jakby się mogło wydawać. W końcu panowały tam również wampiry i inne istoty.

[Hagmar]

Przejechali przez stolicę i jeszcze kawałek na północ. Zatrzymali się w karczmie "Celny Strzał". Odpoczynek i dobry posiłek były konieczne by rozładować napięcie. Zostawiwszy konie i wóz weszli do przytulnego wnętrza.

[Progan]

Progan trzymał się razem z grupą. Nie miał konia do oporządzenia, więc zebrawszy swoje rzeczy razem ze wszystkimi wszedł do środka.

[Kenshin]

Ork zrobił to samo, co reszta. Jedynie od tego siedzenia poprawił łuk w sajdaku i ruszył do wnętrza karczmy.

[Hagmar]

Karczma jak to karczma, gwarna i pełna ludzi. Głównie kupców jadących do Metr na powoli dobiegający końca Targ pod Dębami. Zasiedli do stołu. Podeszła do nich młodziutka kelnereczka.
- Co podać?
- Gorzałki, jeno dużo. I coś smacznego, ja wezmę kurczaka. Nie wiem jak reszta.

[Kenshin]

- Ja również kurczaka. Wtrącił ork.

[Progan]

- Dużo tutaj ludzi - zauważył Progan i poprosił o stek, ziemniaki i kiszoną kapustę.

[Hagmar]

- A no, do Metr na targ jadą pewnie. To tak, wódka, dwie kury i stek ziemniakami i kapustą. 9 grzywien.
Dracon odliczył z mieszka 10 srebrnych monet i wręczył kelnerce, ta zaś poszła w kierunku kuchni.

-10 grzywien

[Kenshin]

- No to sobie podjemy i dzięki Aragornie za to, że płacisz.. Powiedział ork uśmiechając się szeroko i życzliwie w stronę dracona.

[Hagmar]

- Proszę. Odpowiedział, w tym samym czasie kelnerka przyniosła zamówienie.

[Kenshin]

- Także smacznego. Powiedział i oderwał wpierw nogę świeżemu upieczonemu kurakowi. Jedynie kilka kęsów wystarczało, żeby nic nie zostało prócz samotnej bez mięsnej kostki. Oczywiście tam samo zrobił z drugą, a do piersi musiał sobie nalać gorzałki, bo przecie dziewczę ją przyniosło. Rozlewając każdemu, po kielonu czekał aż wszyscy wzniosą toast, ale w oczekiwaniu na towarzyszy zajął się już piersią. Złapał ją swoimi wielkimi łapskami i dobrał się do soczystej oblaną tłuszczykiem piersią. Kenshinowi mięso w prost rozpływało się w ustach. Właściwie nie wiedział, jak określić to danie, a może był po prostu bardzo głody, że nawet nic specjalnego smakowało mu jak ambrozja, któż to może wiedzieć. Kończąc posiłek wytarł dłonie o skrawek materiału leżącego na stole.

[Progan]

Progan zjadł podany mu posiłek. Poczuł się lepiej. Chociaż pełność na żołądku spowodowała u niego lekką senność.

[Hagmar]

Aragorn zapłacił jeszcze za pokoje i wszyscy poszli spać. Tak minęła kolejna noc. Najwcześniej wstał Aragorn. Siedział na dole i żarł śniadanie.

//Jest 9:00

[Kenshin]

Ork zjadł i poszedł do swojego pokoju i dzięki dobroci Aragorna cała kompania nie musiała płacić za spanie. Kenshin szybko ściągnął swoje bronie, aby ułożyć się do snu. W karczmie łóżka musiał być odpowiednio przygotowane, pod wszystkich gości, bo te o dziwo nie skrzypiało ani nie oddawało innych niepokojących dźwięków. Kenshin zasnął jak maleńkie dziecko. Tak spokojnie przespał do rana i wtedy właśnie się obudził, i wstał z łoża ścieląc je a następnie zebrał ekwipunek, i poszedł się ogarnąć. Ork robiąc swoje w końcu zszedł na dół gdzie ujrzał Aragorna. - O!, widzę, że ranny ptaszek z Ciebie Aragornie i smacznego. Podszedł i usiadł obok niego.

[Hagmar]

- Dziękuję. - odpowiedział krótko i dalej pił poranną kawę - Zanim wyruszymy dalej muszę iść do lasu po parę ziół.