Echa Przeszłości II - "Miecz przeznaczenia ma dwa ostrza"

[Hagmar]

Około 18 dotarli pod Kruczy wał. Kruczy wał to mur, który zbudowano wokół granic gminy Ombros. Mur sam w sobie jest wysoki i potężny. Budowany i zaprojektowany przez najlepszych kamieniarzy, których rekrutowali sami zabójcy z górskiego masywu Nagaz. Otacza on głównie miasto regionu oraz samą siedzibę organizacji. Długość obwodu muru wynosi około 100km. Na samych murach zasiadają niewidoczne grupki wartowników wybranych spośród krwawych kruków. Ich wzrok oraz załadowane kusze strzegą bacznie wszystkich przejść. Każdy nieproszony gość próbujący przebyć tą trasę musi się liczyć z możliwością utraty życia.



Dracon zatrzymał konwój. Uniósł przyłbice i krzyknął w stronę strażnicy.
- Hrabia Tacticus w interesach do Sinliar!

[Samir]

Widząc kruczy wał i Aragorna krzyczącego coś do strażników mauren jedynie uśmiechnął się kącikiem ust. W teorii mógłby załatwić przejście konwoju, wszak miał swobodny dostęp, ale w ten sposób wszyscy towarzysze wiedzieliby jak zarabia na życie. Zatem Samir przeciągnął się jedynie i czekał na rozwój zdarzeń.

[Gunses]

Gunses spojrzał lekko na wał. Z góry zdawać się mogło, że na koniu siedzi ranny człowiek kruczego bractwa.

[Anette Du'Monteau]

Do przybyszów wyszedł człowiek odziany w dziwne szaty. Na rękach niby dziecko trzymał sporą kuszę. Przyjrzał się wam spoglądając po kolei na każdego. Samirowi znany był jako Tonius, przywódca wartowników Kruczego Wału. kruk rzecz jasna pamiętał czarnoskórego rekruta.
-Interesy tak? Człowiek wyprostował się i dał znak swoim podwładnym. Dwóch wartowników zniknęło za kamiennymi murami. Wrota zaczęły się otwierać ukazując zadbaną drogę prowadzącą do centrum Ombros. -Zatem miłego pobytu hrabio. Tylko proszę na siebie uważać.

[Hagmar]

- Jak zawsze. Ruszył z wolna dając znak reszcie drużyny by ruszyli. I tak też przejechali przez bramę.

[Gunses]

Gunses widząc jak Aragoron, Progan i wóz ruszają lekko uderzył swojego konia. Ten zaczął wolny marsz przez bramę. Gunses kolebał się w siodle.

[Hagmar]

Po zachodize słońca ich oczom ukazało się miasto.



- Sinliar... największe miasto dystryku. Pełne bandziorów i tutejszych mend. Bogowie... szkoda że umarłeś wtedy Aragornie, może to miejsce nie stałoby się oazą skurwysyństwa... Wypowiedział się brodacz. - Gdzieś tu winny być stajnie.
Dracon nie skomentował, pokręcił tylko głową.

[Progan]

Progan zrobił jakiś znak na czole i torsie. Wierzył bowiem, że to go ocali od niebezpieczeństwa.

[Gunses]

Po zachodzie słońca Gunses odzywał wigor. Jechał raźnie, wyprostowany, energiczny. Rozglądał się. Chłonął wszystkimi zmysłami świat. Aura inteligencji działała w nocy.

[Hagmar]

Zajechali pod stajnię gdzie zostawili konie i wóz.
- Uwaga na mieszki, lubią tutaj znikać... - ostrzegł towarzyszy Aragorn. Yarpen skierował ich do karczmy gdzie miał przebywać Kupiec. "Rozdeptany Trablin". Gospoda o dość dziwacznej nazwie, ale przynajmniej elegancka i duża. Weszli na piętro gdzie znajdowało się kilka prywatnych sal. Stanęli pod drzwiami do jednej i wtedy Gunses coś poczuł.

[Gunses]

- Eter. Ktoś tutaj czaruje - syknął do towarzyszy. Dotknął swojego miecza i wyszeptał
- Elisash ilar - jego miecz momentalnie rozpłynął się w powietrzu.

Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.

[Kenshin]

Ork nie wierzył, że tak szybo gdzieś dojechali, Okazało, że są w Ombros tuż koło teleportu do jego rodzinnych stron. ÂŁezka mu si e w oku zakręciła na tą myśl, że jest tak blisko a jednocześnie daleko. Z letargu wybudziło go gadanie Aragorna ze strażnikiem wału, a jeszcze pozostało zawitanie do miasta. Długo to nie trwało, a ork cały czas milczał napawając się widokiem. Słowa Aragorna o sakiewkach przyjął do siebie i mocno zawiązał mieszek do paska spodni. Teraz udali się do karczmy na umówione spotkanie, ale oczywiście nie wszystko wyszło jak trzeba i prawdopodobnie znów trzeba będzie walczyć. Słysząc syk wampira ork automatycznie sięgnął, po bułat wykonany ze srebra na łuk było, po prostu za mało miejsca. W tym stanie i milcząco Kenshin oczekiwał nieuniknionej walki.

[Hagmar]

Dracon otoczył się psioniczną barierą i przygotował do czarowania. Wpadli do pomieszczenia z bronią... Draconem rzuciło o ścianę, mag, kimkolwiek był znał mortokinezę i wiedział jak jej użyć.
- Aresh! Aresh! Krzyknął czarodziej a draconowi i wampirowi odebrało mowę, chwilę później człowiek wypowiedział inne zaklęcie. - Aenye! Oślepiając wzajemnie całą grupę. Oślepieni i oszołomieni poczuli jak coś ciężkiego pozbawia ich przytomności. Dwie godziny później ocknęli się skrępowani sznurami leżąc na podłodze prywatnej sali.



Czarodziej stał wsparty na kosturze, w wolnej ręce utrzymywał jakiś czar.
- Jestem Eugenne (Judżin) Sinin, a wy... właściwie to Aragorn, jest idiotą. - powiedział, po kolei podchodząc i rozwiązując wszystkich z wyjątkiem czarnego na którego wciąż działał knebel..
- Wybaczcie podchody i zaistniałą sytuację. Aragorn jest jak wierny i zbyt ufny pies, wystarczy rzucić mu kawałek kiełbasy a pobiegnie choćby to była pułapka. Sekty i kulty działają na niego jak lep na muchy. Wiedziałem że kiedy puszczę plotkę o odpowiedniej treści to przylecisz. Nie spodziewałem się tylko Ciebie Panie Krwawego Kryształu. - tu spojrzał na Cadacusa, reszty nie znał - Tabliczka po którą przyszliście jest prawdziwa. Cała ta szopka z sektami... może sprawi to że zrozumiesz wreszcie że są na tym świecie osoby które Widzą w rzece czasu. I niektóre z tych osób chcą by wygrała "Ciemna Strona Mocy". Nie jest to na rękę mojej organizacji ani nikogo o zdrowych zmysłach. "Filary Valfden"... pompatyczna nazwa i coraz mniej ufam Wyroczni i temu że wspomina o tobie Draconie. Jedno jest pewne i prawdziwe. Gdzieś w górach Hrabstwa Terwor ktoś lub coś szuka grobowca Tiraga. Jednego z 13 boskich Demonów.

[Progan]

//: Możemy mówić ale jesteśmy związani, czy jesteśmy rozwiązani i możemy mówić?


Progan obudził się z bólem głowy. Kiedy padał uderzył nią o posadzkę. Ból promieniował i ćmił, człowiek chciał wręcz ponownie pogrążyć się w nicości z której właśnie się wybudził. Był w jakiejś komnacie. Na szczęście byli też tutaj jego kompani. Druid pomimo wszystkiego poczuł ulgę, że nie jest sam. Kiedy próbował usiąść na ziemi ból eksplodował w głowie, Progan w niemocy pochylił się i dotknął czołem klepiska. Słuchał co się dzieje.

[Hagmar]

//Jesteście rozwiązani i możecie mówić. Tylko Aragorn jest związany i doprawiony zaklęciem Knebla.

[Gunses]

Gunses podniósł się z podłogi. Stanął wyprostowany. Spojrzał na maga, który potraktował go zaklęciem wywodzącym się z sabatu.
- Kiedy ktoś się topi, musi być ktoś kto poda mu brzytwę - skomentował swoją podróż za Aragornem i spojrzał nad swoje ramię, by przekonać się, czy ma swoją broń.

[Samir]

Gdy tylko wampir się odezwał, Samir podniósł się z ziemi, korzystając z nieuwagi maga. Bezszelestnie wstał na nogi, dopasowany ekwipunek nie wydawał żadnego dźwięku. Mauren podszedł powoli do czarodzieja, uważnie stawiając kroki, a gdy był już przy nim bez żadnej zapowiedzi rzucił się na niego, sięgając do głowy, by jednym, krótkim szarpnięciem skręcić człowiekowi kark. Silne, wytatuowane ręce pomknęły do przeciwnika, gotowe zgasić jego życie szybkim ruchem.

//Cichy zabójca

[Hagmar]

// 

Zaklęcie działające na Aragorna ustąpiło w momencie gdy trup upadł na podłogę.
- No. To teraz na pewno dowiemy się wszystkiego od niego. - powiedział wstając z ziemi z poczuciem bycia kretynem i działania pod wpływem impulsu. Yarpen chciał coś powiedzieć ale uciszył go gestem. - Poszukajmy tej tabliczki...

[Gunses]

//:

- Mogę go przeczytać...

[Hagmar]

- To nam niewiele da. Prawda? Myślę że jego "przyjaciele" wkrótce nas nawiedzą. I nie będzie to zbyt miła konfrontacja. Dzięki Samirowi i jego porywczości przewyższającej moją! - westchnął ciężko, gotowało się w nim. Chciał zabijać (Hulk niszczyć!), niszczyć i miażdżyć. Na szczęście na stoliku stała flaszka wódki którą pochwycił i wypił kilka porządnych łyków po czym opadł ciężko na krzesło.