Z pierwszymi promieniami Veris

[Gordian Morii]

//: Wy to jesteście fajni. A co jeżeli rozbitek znajduje się 400 metrów od Was?

Rzucone i ciągnięte przez marynarzy liny niestety nic nie dały. Wybiegając z kubryku marynarze zwrócili się w kierunku lewej burty przy której stali Nadir z Dregiem.
- Kapitanie tam. - powiedział mauren wskazując dłonią na rozrzucone po morzu szczątki niewielkiego okrętu. Na jednym ze złamanych masztów dryfował człowiek. Krzyki załogi ÂŁowcy Burz ocuciły nieco opadłego z sił rozbitka, który podniósł głowę i z wysiłkiem zaczął machać ręką w stronę przepływającego okrętu.
- Mówiłem Wam panowie, do lin! Zwijać żagle, zwrot na lewą burtę musimy go... - nie skończył gdyż woda wokół człowieka zabuzowała.
- Stójcie... Jednak nie ma sensu nic nie zrobimy... - zatrzymał gestem tych, którzy rzucili się do wykonywania rozkazu i ratowania nieszczęśnika.
Olbrzymi lew morski wyskoczył z wody tuż przed burtą okrętu. Rozkoszując się jakby smakiem wygranej ukazał swe morskie atuty w całej okazałości. To on dzisiaj wygrał, był królem wód morskich a ludzie nie mieli z nim najmniejszych szans. Bestia zanurkowała i tyle ją było widać. Nie było nawet w co strzelać.
Rozbitek nawet nie wiedział kiedy ostre kły chwyciły go za nogę i wciągnęły pod wodę. Załoga zobaczyła tylko rękę, która po chwili również zniknęła pod wodą.
- Bogowie, miejcie go w opiece... Wracać na stanowiska.

[Progan]

Progan stał oparty o burtę, blady, z palcami wczepionymi w drewno barierki aż pobielały mu knykcie. Patrzył na zgrozę jaka się dokonała. Nie był on z tych, którzy powiedzieliby 'prawa natury'. Spuściwszy wzrok wymamrotał
- Zewolo, pani wszystkich dusz, racz nie policzyć mu jego win i kar, i dopuścić do wiekuistego spokoju.

[Nawaar]

Dhampir ujrzał szczątki rozbitego okrętu, oraz człowieka rozbitka trzymającego się kawałka drewnianego elementu. Silva już miał lecieć do żagli, aby zmienić kurs gdy z morskich otchłani wyszedł niespodziewanie lew morski, który wyczuł że się pożywi ludzkim mięskiem. Tak się właśnie stało, rozbitek tylko zdążył machnąć ręką ten ostatni raz, a potem wielka bestia wciągnęła go w morskie otchłanie. Tak mroczne i niezbadane, że można było powiedzieć już, po nim o czym poinformował kapitan. Dhampir, tylko rzekł. - Znalazł się o złym miejscu i czasie. Następnie zabrał się za ponownie sprawdzanie mocowań masztu.

[Gordian Morii]

- Nie. To my się spóźniliśmy. - odparł kapitan - Ten okręt nie zatonął od tak sobie, jest rozbity i  zatopiony, to Ci których szukamy. To tak, żebyście nie mieli obiekcji odnośnie tego czy nasza misja jest słuszna.

[Nawaar]

Silva odwrócił się od zadania i spojrzał się na kapitana. - Słuszna, nie słuszna i tak chodzi o kasę. Skończył krótko i na temat, bo wiedział czemu cała załoga to robi i znów przyglądał się masztom.

[Gordian Morii]

- Nie mierz ludzi swoją miarą Silvasterze. Każdy ma swoje powody i powódki, jeśli Tobie zależy tylko na pieniądzach to trudno. - odparł mu kapitan i ruszył na mostek.
- Panie Proganie zapraszam do sterów.

[Nawaar]

Dhampir zastanowił się, po usłyszeniu słów Gordiana, ale już go nie było, żeby mu odpowiedzieć więc powiedział to sobie w głowie. Pieprzony hipokryta. A następnie przypominał sobie, jego słowa wypowiedziane, pod czas śniadania. "To obecne działanie tych ludzi ma na celu wyeliminowanie handlu zamorskiego poprzez zdobycie monopolu i założeniu, że rynek Valfden jest nieatrakcyjny. Kupcy nie będą chcieli ryzykować, zakończą z nami współpracę, a wtedy nasz monopolista, wrzuci nam takie ceny, że zwyczajnie mówiąc się posramy. Będzie miał na Valfden całą sieć punktów przerzutowych i w konsekwencji doprowadzi to do zachwiania się naszej gospodarki. Dlatego musimy działać, jeśli sami chcemy w przyszłości dorobić sobie na handlu z kontynentem." Te słowa dobitnie mu się przypomniały, że kapitanowi nie chodzi o kasę. Silva już chciał wybuchnąć śmiechem, ale pewnie mieliby go za wariata. Także, tylko się uśmiechnął i dalej robił swoje.

[Progan]

- Tak jest - rzekł Progan trochę cierpkim głosem i wrócił za stery okrętu.

[Melkior Tacticus]

Po śniadaniu ktoś musiał pozmywać, jakoż iż chętnych do tej niewdzięcznej roboty nie było zajął się tym Melkior. Skończywszy mycie garów i wylawszy pomyje za burtę wyszedł na pokład. Co ciekawe czytał kiedyś książkę przygodową wedle której życie na ich planecie powstało właśnie poprzez wylanie wiadra pomyj z dracońskiego pojazdu. Nie mając zajęcia oparł się o maszt.

[Nawaar]

Akurat stał tam dhampir, który już też nie miał nic do roboty, bo wszystko dokładnie sprawdził. - Wczoraj w nocy, żeście się nieźle bawili. Taki nie zapowiedziany ostrzał, aż na myśl przyszła mi ostatnia misja.

[Melkior Tacticus]

- Taa, jest co wspominać.

[Nawaar]

- Chociaż nie sądziłem, że będą z tym takie kłopoty i, że trzeba będzie tam wracać.

[Melkior Tacticus]

- Znając życie i Yarpena to on sam się uwolni Silva.

[Nawaar]

- Jego życie mnie nie obchodzi. Wiedział, w co się pakuje tak samo, jak my. Wiem, że musimy go uratować, bo tak nakazuje kodeks. Jednakże coś czuję, że odbicie tego statku będzie znacznie trudniejsze, od misji ratowania Szeklana. Powiedział ponuro.

[Melkior Tacticus]

- Tym razem weźmiemy fregatę. - odpowiedział z uśmiechem.

[Nawaar]

Dhampir nie wierzył w słowa elfa. - Serio!?. Widzę, że za mało sobie nagrabiliśmy, co?. Jeżeli tak będzie, to pewnie twój ojciec wyruszy z nami, bo wątpię żeby zostawił ostatni okręt bez opieki.

[Melkior Tacticus]

- Ale tym razem weźmiemy go legalnie. Nie wiem Silva...

[TheMo]

Wszyscy chcieli zgrywać bohatera i pomóc rozbitkowi, lecz nikomu się nie udało. Mam nadzieję, że zostanie powołana specjalna komisja wyjaśniająca przyczyny braku pomocy. Themo wolał się nie rzucać jak pozostali. Unikał wysiłku zaraz po jedzeniu, dlatego też spokojnie oparł się o burtę i obserwował rozwój sytuacji. Kiedy było po krzykach dalej obserwował morze. Wypatrywał czegoś ciekawego wśród szczątek statku, ale nic nie zauważył. Stanie bezczynnie nieco go znużyło, więc postanowił sobie jakoś umilić czas. Wstał i rozejrzał się po pokładzie. Rozmowa z towarzyszami będzie najlepsza. Podszedł do Silvy i Melkiora i wtrącił się do dyskusji.
-Co tam znowu planujecie, Bękarty?

[Nawaar]

- Zastanawiamy się, jak odbijemy statek Aragorna. Powiedział do człowieka, a potem wrócił do elfa. - Jestem święcie przekonany, choć święty nie jestem, że twój ojczulek będzie chciał zobaczyć nas w akcji. Jeżeli dobrze się spiszemy, to pewnie załatwi nam więcej roboty.

[Melkior Tacticus]

- Pewnie tak, pożyjemy zobaczymy.