Jeden, by wszystkimi rządzić

[Isentor]

- Możecie zatrzymać kryształy. Myślę, że będą wam przydatne w prywatnych badaniach. Rakbarze nie zaprowadziłbym was na test nie sprawdzając wcześniej jego struktury na własnej skórze - uśmiechnął się Isentor.

[Elrond Ñoldor]

- Ja jestem gotowy - powiedział. Kryształ schował do swojej torby.

// Każdy ma po jednym, czy jak?

[Rakbar Nasard]

- Rozumiem. W zasadzie uczestniczyliśmy w planowanym spektaklu, w którym największym naszym zagrożeniem była niewiedza. Czy słusznie się domyślam, że jakakolwiek wyrządzana nam krzywa we wspomnieniu, nie miałaby odzwierciedlenia w rzeczywistości? - odparł nieco zniesmaczony, liczył bowiem że bierze udział w czymś niezwykłym. To była jednak kolejna runda powielanego testu. Przypiął kryształ do paska przy szacie.

[Isentor]

- Wykreowany świat i trans, w którym zapadliście miał swoje realne odwzorowanie. Ginąc w wizji zostalibyście warzywami do końca swych żyć. Dlatego oczekiwałem aż Elrond się ocuci, myślałem, że coś poszło nie tak i będziemy musieli go niańczyć do końca życia.

[Rakbar Nasard]

Rakbar przelotnie spojrzał na Elronda bojąc się, że jednak coś mu się stało. Mówił bowiem mało.
- Chodźmy już.

[Elrond Ñoldor]

- Wiec gdybym stracił tam głowę, ale po jakimś czasie się zregenerował, to normalnie mógłbym wrócić umysłem do tego świata? - ta myśl dręczyła czarodzieja, kilkanaście minut wcześniej chciał razem z Przybyszem wpaść do szczeliny, a następnie ją zamknąć w taki sposób, by zmiażdżyło wszystko oprócz głów.

[Isentor]

Wyszliście z ruin ukrytym przejściem, które wychodziło z sali tronowej. Powróciliście na główny trakt.
- Nie zabijałem nigdy witality w takiej wizji. Możemy przeprowadzić eksperyment jeśli chcesz?


//My byliśmy konno, bo już nie pamiętam?

[Elrond Ñoldor]

- Najpierw przydało by się wrócić do świata żywych. Może później... - odpowiedział.

// Na encie Rakbara sobie przyjechaliśmy.

[Rakbar Nasard]

//Entowo. Przyzwać? :F

[Isentor]

- Rakbarze załatwisz nam środek transportu?

[Rakbar Nasard]

- Tak. - krótko odparł, nie będąc pewien czy jeszcze potrafi. Miał wrażenie, że spędził na teście całą wieczność. Zaraz jednak odnalazł w myślach schemat postępowania. ÂŚciągnął za pomocą telekinezy jakiś owod z pobliskiego drzewa i rozciął go za pomocą bułata na pół. Wyjął zawartość (nasiono) i skupił się na niej. Rakbar złożył je na wewnętrznej stronie jednej z dłoni i przyłożył do niej drugą, zamykając nasienie między nimi. Następnie przelał w nie swoją energię magiczną zaczerpniętą wprost ze swojej duszy, a chwilę później dołączył od siebie do niego wieź transportującą energię magiczną. Wkrótce mag poczuł delikatne łaskotanie między dłońmi, na co od razu zareagował - odrzucił metr przed siebie owe nasiono, które zaczęło kiełkować. Na oczach Rakbara dotychczasowe nasiono w postaci niewielkiego ziarenka, rozrosło się w ciągu kilkunastu sekund w dorosłe drzewo, które zapuściło korzenie i przykryło okolicę gęstą koroną z owocami i liśćmi. Rakbar przesłał w stronę drzewa kolejne większe pokłady energii magicznej, które spowodowały jego ożywienie a wieź ciągle podtrzymywana, powodowała ciągłe utrzymywanie enta przy życiu. Wydał rozkazy i wkrótce wszyscy znaleźli się na gałęziach enta i maszerowali w stronę Mrocznego Paktu. Wielkość istoty powodowała, że podczas marszu pasażerowie mieli wrażenie jak gdyby płynęli, bowiem gwałtowny kontakt nogi z ziemią następował bardzo rzadko.

[Isentor]

- Wkrótce powinniśmy być na miejscu. To była długa i ciężka wyprawa. Ciekawe co działo się w pakcie podczas naszej nieobecności?

[Rakbar Nasard]

- Gdy kota nie ma, myszy harcują... - odparł z uśmiechem na twarzy. - Chciałbym z tobą porozmawiać o sprawach organizacyjnych Mrocznego Paktu a także o twoich planach odnośnie państwa Isghar. Myślę, że odłożymy to jednak do czasu spotkania w sali ideologicznej.

[Elrond Ñoldor]

Elrond teleportował się na stworzony środek transportu.

[Isentor]

- Dobry pomysł Rakbarze.
Droga mijała bez większych trudności, dopóki Isentor nie zaczął zachowywać się dziwnie, w pewnym momencie zwymiotował na środek transportu przywołany przez Rakbara.

[Elrond Ñoldor]

Pierwszym naturalnym odruchem było uciec by nie zostać ubrudzonym.
- Słabe śniadanie?

[Rakbar Nasard]

Głowa enta skierowała się w stronę Isentora a wielkie oczy wyraziły oburzenie. Zaprzestał marszu.
- Co się dzieje, Isentorze?

[Isentor]

Ciało Isentora zaczęło puchnąć do absurdalnych rozmiarów, w ułamku sekundy został rozdarty od środka i podzielony na dwie części. Z jego ciała wyłoniła się pokraczna postać demona, którą pochwyciła enta za twarz wywracając go na ziemię. Demon rozszarpał enta atakując pazurami oraz rogami. Jakby tego było mało demon splunął na enta kulą kwasu, to samo uczynił oddając strzały w stronę Elronda i Rakbara, którzy wylądowali opacznie  nieopodal na polanie.



http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Paso%C5%BCytniczy_demon

[Elrond Ñoldor]

Ratował się akrobatyką, gdyż nie chciał niepotrzebnie marnować energii magicznej. Odskoczył szybko na bezpieczną odległość, następnie zerwał się na poste nogi i wyciągnął dłoń w kierunku demona. Wysłał mortokinetyczny impuls, który owinął się wokół jego szyi. Uniósł go nad ziemię i zaczął dusić.
- Rakbarze, walnij go czymś śmiertelnym - powiedział spokojnie.

[Isentor]

Elrond nie był na tyle szybki, by pokonać lecący w jego stronę pocisk kwasu, dlatego też wykonując uskok oberwał w prawe ramię, które zostało stopione do kości i doprowadziło do oderwania się kończyny.