Test kruka #12

[Evening Antarii]

- Niech i tak będzie...  -odburknęła. - Zarabiać jak niewolnica nie mam zamiaru, zależy mi tylko na pogaduszce z nim. Poczekam na niego. - oczywiście, Eve nie była zachwycona propozycją, jednak potrzebowała pieniędzy, choć nie chciała ich zdobywać w taki sposób, jaki chciał Roland. - Jeśli będzie trzeba, obsłużę jedynie jego - dodała.

[Canis]

- Zasady są proste. siedzicie sobie w piątkę w głównym wejściu. klient przychodzi i wybiera kobietę dla siebie. Jeżeli klientowi się spodobasz, to idziesz z nim na górę i robisz co chce. Dla każdego klienta musisz poświęcić całe 30 minut. Jeżeli się nie spodobasz, to nikt cię nie wybierze. Sekster również będzie wybierał. Radzę się wówczas postarać by wyglądać jak najatrakcyjniej. - Powiedział i otworzył przed tobą drzwi. wejście domu stanowiło spore pomieszczenie, w którym usadowione było 5 foteli obok siebie, a w nim kolejno zasiadały 4 urokliwe dziewczyny. Przywitały cie miłym spojrzeniem i zaprosiły na piąty, wolny fotel. Sam Roland poszedł za kontuar i usiadł w fotelu czekając na klientów...

Dziewczyny wyglądają tak:

[Evening Antarii]

Weszła delikatnie zdziwiona i od razu pomyślała, że nie da rady z nimi, przecież nie była ładniejsza od nich, i... nie miała fachu ani wprawy. Postarała się wygodnie usiąść na fotelu i zmierzyła każdą dziewczynę wzrokiem. Blondynka, ruda, czarna, nawet białowłosa. Tylko kasztanowych włosów Eve tu brakowało... Przeczesała kosmyki palcami - choć to pewnie niewiele dało. Starała się jakoś poprawić swój wygląd, wypięła pierś do przodu, by nie wyglądać na zgarbioną.  Oby Sekster wolał dziewczyny w moim typie  .

[Canis]

Po godzinie przyszedł pierwszy klient. Spojrzał na ciebie już chcąc ciebie wybrać na pół godzinki... Zastanawiał sie and wyborem ciebie, lub rudej...

[Evening Antarii]

Evening spuściła wzrok, przygarbiła się delikatnie. Nie miała czasu na nieznaczących w jej zadaniu mężczyzn. Zależało jej jedynie na wydobyciu informacji od Sekstera...

[Canis]

Klient zrezygnował z ciebie i wybrał jednak rudą. Mijały godziny a klientów przybywało. niektórzy zmieniali zdanie i rezygnowali, inni szli na górę z co rusz to inną kobieta. Po pół godziny mężczyźni wychodzili, a kobiety kilkanaście minut później wymyte i gotowe do dalszej pracy.

Minęły tak 3 i pół godziny. Zbliżała się już godzina trzecia w nocy, Gdy Roland wyjrzał przez firankę na ulicę, po czym wymownie spojrzał na ciebie. Rozległo się pukanie do drzwi i pojawił się w nich łysawy mężczyzna.



- Witaj Rolandzie. A ja znowu do ciebie przybywam. ÂŻona już uśpiona i mam czas na przyjemności. Kogo tu masz dzisiaj ciekawego... - Powiedział i rozejrzał się po waszej piątce. Zauważyłaś poruszenie wśród pozostałych kobiet, specjalnie uwydatniały swoje atrybuty i starały się wyglądać iście zachęcająco.

[Evening Antarii]

Trzecia w nocy? Więc to musi być on... . Evening poprawiła się na krześle. Prawda, nie był on ani przystojny, ani pociągający... jak większość klientów tutaj. Postarała się patrzeć na niego wzrokiem takim,  aby dać mu do zrozumienia "wybierz mnie". Nie starała się jakoś nadzwyczajnie konkurować z innymi. Pośliniła usta by bardziej się błyszczały i próbowała wyglądać jakoś bardziej... ponętnie. ÂŁopatki wygięła w tył, by jej piersi były bardziej widoczne i czekała na jego decyzję.

[Canis]

Podał ci rękę by ułatwić ci wstanie z fotelu. Drugą rękę wyciągnął w kierunku Rolanda, który rzucił mu klucz. Zdziwił cię fakt, że nie doszło do transakcji, gość nie zapłacił Rolandowi za wizytę z góry. Pozostałe dziewczyny zdenerwowały się. Rozeźlone nawet na ciebie nie spojrzały. Gość podał drugą ręką ci klucz.



- Witaj e... nieznajoma. Czy mógłbym poznać twe imię? Zapraszam na górę. Ostatnie drzwi po prawo... jak zwykle zresztą... - Powiedział i skinął głową w swoją lewą stronę. były tam drzwi, za którymi najpewniej było coś, zapewne schody prowadzące na górę.

[Evening Antarii]

'Zadowolona' z siebie Eve wstała; próbowała poruszać się z gracją by przypodobać się mężczyźnie. Ale coś ją zdziwiło. Sekster nie zapłacił?
- Evening - powiedziała przyglądając się mu. Szła pewnie przed siebie w wyznaczonym kierunku przechodząc przez kolejne drzwi i na górę. Zdawało jej się, że czuła jego wzrok na ciele. Jednym ruchem przekręciła kluczyk i pchnęła drzwi.

[Canis]

Pokój był dosyć duży, gdzie głównym elementem było łoże. Pokój by raczej zadbany, chociaż poduszki i inne przedmioty chaotycznie porozkładane. świece ustawione wszędzie płonęły. Mężczyzna zamknął za sobą drzwi i z wrednym  uśmiechem oparł się o framugę.



- Więc? - Nadal się uśmiechając spojrzał na ciebie.

[Evening Antarii]

- No chodź... - powiedziała z lekkim uśmieszkiem i wykonała zachęcający gest palcem wskazującym. Szła tyłem do łóżka a przodem do Sekstera patrząc prosto w jego odrażające oczy. W końcu dotarła do łoża i opadła na nie delikatnie wciąż uśmiechając się - by ukryć kryjący się głęboko strach. Starała się trzepotać zalotnie rzęsami, choć jest pewna, że nie wychodziło jej to zbyt dobrze.

[Canis]

- Ekhem... Przyszedłem porozmawiać. Niestety dopuściłem się kiedyś małego drobnego występku, dając zaznać rozkoszy pewnej pannie z rodziny szlacheckiej... Niestety za karę straciłem pewne... Elementy ciała, które powinien posiadać mężczyzna. Więc przyszedłem porozmawiać z tobą.

[Evening Antarii]

Nagle ją wryło. Wykastrowany mężczyzna odwiedzający tak często burdel? Nieźle. Więc twarz Eve zmieniła zupełnie wyraz, spoważniała, między jej brwiami pojawiła się charakterystyczna zmarszczka- jej głowę zaprzątały myśli, zupełnie się tego nie spodziewała. Przygotowywała się na coś innego...  Poprawiła się na tym łóżku, siadając bardziej dostojnie i nie siląc się już  zaloty.
-To dobrze się w takim razie składa. - odpowiedziała wciąż będąc w szoku.

[Canis]

- Wiem natomiast, że miałaś ze mną porozmawiać, by udowodnić, że się nadajesz na pewne stanowiska... - Zaczął delikatnie mówić i zawiązywać do twojego zlecenia. - Nie wiem, czy zauważyłaś, ale całe to przedstawienie jest oczywiście przygotowane i wszystkie osoby które jak dotąd spotkałaś są zaprzęgnięte do tego przedsięwzięcia... - Zaczął tłumaczyć...

[Evening Antarii]

- To dlatego nie zapłaciłeś Rolandowi? To prawda, ubiegam się o pewne "stanowisko" - jak to nazwałeś. Ale to byłoby za proste - wstała, a łóżko zaskrzypiało, wbiła w Sekstera wzrok.

[Canis]

- Są rzeczy i działania, których wiele osób nie zrozumie i nie potrafi wytłumaczyć, a już o zgrozo zastosować. Umiejętność dania zlecenia, przygotowania tak zadania, trasy i terenu tak, aby osoba wykonująca je, nie była w stanie odróżnić tego co ktoś przygotował specjalnie na daną okazję, od realnych, naturalnych, czy codziennych spraw... Tak aby test wyglądał na coś ryzykownego, a w gruncie rzeczy był czymś ustawionym ze z góry narzuconym wynikiem. To tak jakby być szczurkiem wpuszczonym do labiryntu. Podrzuca się mu kawałki sera, a on idzie za nimi. Tak dojdzie do mety nieświadomy tego, że w ogóle był w labiryncie, czy tego, ze ktoś mu to podrzucał. Rozumiesz? Przetestujemy cię później, znamy życie i praktyka nas samych zweryfikuje na przestrzeni dni i miesięcy. Wiemy natomiast, że nie chcesz byle komu i bez powodu sprzedać swej skóry. że jesteś w stanie zrobić "wszystko" by wykonać zadanie. Mało która kobieta, która chciała dostać w ich szeregi, zgodziła by się zaryzykować bycia towarem dla niezaspokojonych samców. Chociaż...

[Evening Antarii]

Evening skrzyżowała ręce na piersi. - Powiedzmy, iż rozumiem. Więc jestem elementem układanki? Co mnie teraz czeka?

[Canis]

- Paramy się najczęściej... niekoniecznie legalną pracą. Co wiąże nas do dokładnego przygotowywania przedsięwzięć. Do precyzyjności, planowania, a zarazem nieprzeciętnych umiejętności w fachu. Nie tylko okradamy przechodniów, nie tylko napadamy na przypadkowe konwoje. Nie raz i nie dwa musimy zaplanować napad na państwowy konwój, który będzie dobrą okazją zarobku, nie raz musimy zabić ważne osobistości, które zagrażają nam, czy też dostaliśmy takie zlecenie. Chodzi mi o co... chodzi o to, byś rozumiała styl myślenia i działania... Co za tym idzie, musisz być kimś innym niż przeciętny człowiek, czy przeciętna poczwara. Teraz możesz już iść tam skąd cię przysłano. Zastanów się jednak nad tym co mówiłem i podejmij decyzję czy to jest to, czego właśnie szukasz. Pamiętaj, że od podjętej decyzji nie ma odwrotu, a chęć odejścia będzie później powodem śmierci z rąk takich jak nasze. - Powiedział i otworzył drzwi, dając ci wyjść z pokoju.

[Evening Antarii]

- Chcę dołączyć do kruków. - powiedziała stanowczo. - Chcę jedynie informacji o konwoju. Jeśli je zdobędę, wtedy wyjdę.

[Canis]

- Powiedz, że wiesz, że nie wiem.