Konwój z bronią dla armii

[Gorn Valfranden]

- Młody, wyłaś, słyszę cię!. Rzekł Gorn i zaczął iść w stronę Thora.





// No właśnie, nie masz umiejętności do ukrywania się i cichego poruszania. Więc można cię wykryć.

[Thor ibn Odyn Grom]

//A chciałem wyjść w dramatycznym momencie 
-Dobra dobra, już wychodzę - rzekł Thor wychodząc zza budynku

[Gorn Valfranden]

- Kim jesteś i czego chcesz?. Rzekł Gorn zabierając Thora do reszty.

[Thor ibn Odyn Grom]

Gorn, nie uderzyłeś ty się ostatnio w głowę, nie widziałeś mnie, gdy wampir mnie zaatakował i prawie zabił?

[Nawaar]

Elf odwrócił uwagę od Progana na chwilę. - Widocznie coś mu w bractwie zrobili. Wystarczy, że reszta Cię kojarzy wsiadaj bo szkoda czasu marnować na głupotę.

[Thor ibn Odyn Grom]

Thor usiadł we wskazanym miejscu i tylko czekał, aż Gorn sobie przypomni, skąd go zna?

[Gorn Valfranden]

Hehe, żartowałem pamiętam cię, brałeś udział w zniszczeniu mgły. Rzekł Gorn zupełnie olewając Nataniela.

[Thor ibn Odyn Grom]

Może nie do końca w niszczeniu, ale tak, byłem tam. Tylko nie mogę ścierpieć, że smok odszedł, nim zdobyłem trochę jego krwi, bardzo by się przydała. - Mówił to Thor z lekkim smutkiem - A ogólnie, jak tam po wyprawie, dostaliście coś specjalnego, albo chociaż pochwałę. - Wyraźnie rozmowa odbiegała w tym momencie od tego, co Thor chciał zapomnieć.

[Melkior Tacticus]

- Złamanego denara ani nawet "pocałuj sie w dupe" nie dostaliśmy. Ty należysz do Paktu Thor?

[Gorn Valfranden]

Ale piękne były te smoki nieprawdaż.?

[Nawaar]

- Nikt z nas nie przyczynił się do zniszczenia mgły rozumiecie. To smok, który poświęcił się dla ratowania nas ją zlikwidował zabijając, przy tym swojego brata jak i sam ponosząc śmierć. Zero szacunku macie do tych stworzeń. Nathaniel oburzył się na słowa Thora jak i Gorna.

[Melkior Tacticus]

- Brakowało tam tylko Vulturiusa, smoka morskiego. Strażnika Piątej ÂŚwiątyni, wielkiego i wspaniałego wampirzego kompleksu.

[Gorn Valfranden]

- Ja mam, ale ty też nic nie zrobiłeś a zachowujesz się jak byś ty sam zniszczył mgłę. To przykre . 

[Thor ibn Odyn Grom]

Thor, który nagle się ocknął z zamyślenia, odpowiedział - Tak, należę do Paktu, a o co chodzi? - Po czym odwrócił się do Nathaniela i powiedział - Ja szanuję te stworzenia, ale bardzo chciałbym zostać Draconem, do czego przydała by mi się krew, którą wszyscy zbierali, jakby nic nie znaczyła.

[Progan]

Progan był jeszcze bardziej zszokowany niż poprzednio, kiedy Nathaniel wyraził chęć rozmowy
- Przyjacielu, nie zostałem dopuszczony nawet do testów na nowicjusza. Mimo iż spędziłem kilka lat na naukach i kształceniu się erudycji i kontemplacji nie wiem, czy byłbym dobrym nauczycielem. Nie znając zaawansowanych technik, nie wiedząc niczego nad to co udało mi się podpatrzeć, sądzę, że nie podołałbym temu zadaniu. Wybacz, ale muszę odmówić.

[Nawaar]

- Gorn jesteś idiotą. Mówię o szacunku baranie. My tam byliśmy, tylko pyłkiem na wietrze czekając aż Lewiatan nas zje i połknie. Gdyby nie czerwony smok to byśmy nie rozmawiali. Rozumiesz, co mam na myśli?. Elf naprawdę stracił panowanie nad sobą wyzywając głupiego człowieka. Dużo brakowało mu do zachowania Progana i Nathanielowi także. - Rozumiem Proganie, ale coś czuję że nasze ścieżki się jeszcze zejdą, tylko nie wiek kiedy.

[Progan]

Progan siedział i nie wtrącał się. Sprzeczki i utarczki słowne były codziennością w ludzkim świecie. Starał się w nie nie wdawać, jeśli nie miał pewności co do racji swoich słów. Brakowało tego wielu jego pobratymcom, ale to też nie było jego zmartwienie. Ponownie zaczął grzebać kijem w deskach wozu.

[Gorn Valfranden]

Owszem rozumiem. Ale dobra przestańmy się kłócić bo to donikąd nie prowadzi. Zgoda?.

[Nawaar]

- Tak, ale następnym razem dobieraj słowa człowiecze. Krasnoludzie ile jeszcze drogi nam zejdzie?.

[Melkior Tacticus]

- Bo pewnie ktoś od was wziął tego więcej niż potrzebował. Na Zartata zamknijcie się jeden z drugim. Byli tam czterej najlepsi magowie królestwa, myślicie że nie pokonali by smoka? Lewiatan to po prostu wielka wodna jaszczurka...