Pułapka na myszy

[Lucjan Vilfild]

-Ha. O to właśnie chodziło.
Powiedział komentując widowiskowe zaklęcie, którym Salazar uderzył kłusownika.
-Kharim, strzelaj gdy się już trochę zbliżą. Poradzimy sobie. Bez nerwów.
Dodał żeby ktoś przypadkiem nie miał jakichś wątpliwości odnośnie ich pewnego zwycięstwa nad kłusownikami. Sam stanął pewnie naprzeciwko nadciągających, ustawiając się tak by nie zasłaniać nikomu strzału. Trzymając, tak jak miał w zwyczaju topór w prawej i miecz w lewej dłoni, ustawił się bliżej Talii. Dziewczyna wydawała mu się przez swoje rozmiary najbardziej narażoną na atak wręcz, więc postanowił się postarać, by miała czas na odłożenie kuszy i wyjęcie innej broni gdy już dojdzie do bliższej walki.

[Talia]

Rzeczywiście, tak jak mówił jaszczur dumny ze swojej białej skórki, Talia miała już kusze w łapkach wraz z bełtem. Gdy wydali rozkazy swoje oboje zaczęła ładować bełt, po inscenizacji Salazara, gdy miała już wycelowana, wystrzeliła swój bełt celując idealnie w głowę Wojownika zgromadzenia. Tak krótka odległość pozwalała jej trafić idealnie w cel (zasięg perfekcyjnej celności to 350 metrów, więc przy 30 metrach to perfekcyjna perfekcja w strzale musi być czy coś). Bełt wbił się w głowę przeciwnika, przebijając twarz i uszkadzając organ wewnętrzy - mózg. przeciwnik padł na ziemię.

7x Bandyta
3x Wojownik zgromadzenia

[Nawaar]

W krasnoludzie moc czaru napełniła się, teraz miał ogromną siłę w sobie, że aż zaczął krzyczeć. -UUUUUAAAAAAAA!. Kharim opanował się i rozpoczął rzeź, w mig przemieścił się za plecy wszystkich złoczyńców dzierżąc młot w rękach. Najpierw trafił jednego z bandytów w potylice uderzeniem z góry  nie wiedząc, kto go trafił padł na ziemię z otwartą czaszką i wyciekającym mózgiem. Następnie dwóch przeciwników zatrzymało się i rozpoczęło natarcie na wojownika Zartata. Paladyn wypełniony jeszcze mocą magiczną, odskoczył szybko do tyłu unikając miecza bandyty i wojownika zgromadzenia. Teraz oboje lecieli z mieczami w ręku, ale krasnolud nie przejął się za nadto i szybkim szarpnięciem telekinetycznym uderzył w nogę wojownika zgromadzenia z zamiarem przewrócenia go, co udało, się pięknie. Bandyta natomiast dotarł już do krasnoluda i rozpoczął szarżę próbując trafić rycerza pchnięciem w korpus, ale paladyn bez większych problemów zablokował atak młotem, a miecz bandyty rozsypał się w drzazgi. Kharim nie miał czasu i szybki pchnięciem obuchem młota przewrócił człowieka na ziemię, i z duża siłą uderzył go z góry na dół w przełyk miażdżąc krtań, bandyta udusił się i natychmiast zmarł. Kiedy, dzielny krasnolud dobijał przeciwnika wojownik zgromadzenia zdążył wstać i zaatakować rycerza w głowę, ale niestety zbroja płytowa, a konkretnie hełm dał radę przeciwstawić się atakowi. Kharim w odwecie zrobił obrót i soczystym uderzeniem w ramiona pozbawił przeciwnika równowagi. Człowiek ze złamanym barkiem padł na ziemię, a krasnolud zrobił swoje i uderzeniem z góry roztrzaskał czaszkę trzeciemu przeciwnikowi. Paladyn teraz czekał na ruch pozostałych, towarzyszy.
 
5 x Bandyta
2 x Wojownik zgromadzenia.

[Talia]

Dziewczę odłożyło kusze i sięgnęło po noże. występując z krzaków zaczęła biec w miejsce, gdzie Kharim zatrzymał przeciwników. talia wzięła dwa noże w łapki i biegła. Gdy dobiegła na 5 metrów od przeciwników padła na jedno kolano i biorąc zamach za głowę lewą ręką wycelowała w jednego bandytę. wykonała zamach i puściła broń wprawiając ja w lot. Od razu wzięła zamach drugą dłonią za głowę i wycelowała w kolejnego bandytę i tak samo wypuściła nóż gdy wycelowała w głowę. 5 metrów to odległość idealna by opluć kogoś, a niski wzrost i klęcząca pozycja idealnie do tego pasowały,  talia wolną lewa ręką sięgnęła do pasa chwytając za katanę. odbiła się z kolana wprawiając swoje ciało w bieg, wyciągnęła ostrze i łapiąc broń oburącz skierowała ostrze ku dołowi. Gdy była już na odległość zasięgu przy dezorientowanych siłą Khraima, latającymi pociskami i innymi cudami zaczęła ciąć szybkimi ruchami najbliższego wroga, jakim był bandyta. Pancerz i szybkie-płynne ruchy ostrza pozwoliły na zadanie głębokich ran ciętych w okolicach podbrzusza bandyty, skulony padł na ziemię, gdzie talia zakończyła jego żywot wbijając ostrze w kark i przerywając kręgi.

Dziewczę wyjęło ostrze zapierając się nogą o głowę martwego, klęczącego bandyty. Odepchnięte ciało padło na ziemię. Dziewczę od razu obróciło się i idealnie natrafiła na moment, gdy inny kłusownik - wojownik zgromadzenia tym razem - chciał podjąć się z nią starcia. Dziewczyna zaczęła parować ciosy wyginając swe ciało, układając stosownie dłonie a tym samym ostrze, by blokować ciosy wojownika. Podobny stopień specjalizacji generował sitne widowisko, gdy ostrza ścierały się ze sobą. Talia widząc tą równowagę zastosowała podstęp. Blokując jeden z ciosów odskoczyła do tyłu, by od razu wybić się z nogi i pociągnąć do przodu. szybki bieg i skierowane ostrze do przodu - przeciwnie niż poprzednio - było inną formą walki kataną dla tego starcia tytanów. Talia podjęła pierwsza próbę ataku, lecz wojownik skrzętnie się bronił parując ciosy. Przy jednej z akcji Talia podejmując kolejną próbę ataku skierowała ostrze nad głowę i zadając cięcie z góry na dół w miejsce głowy, wbiła katanę prosto w czaszkę, gdzie przyzwyczajony wojownik do parowania ciosów na klatkę piersiową nie był gotowy do zmiany pozycji parowania. Ciało padło martwe tracąc broń z rąk.

2 x Bandyta
1 x Wojownik zgromadzenia.

[Nawaar]

Krasnoluda opuściła moc zaklęcia, mięśnie powróciły do swoich normalnych rozmiarów, ale nie miał czasu na odpoczynek, kiedy ostatni wojownik i przedostatni bandyta rzucili się, na biednego rycerza tnąc swoimi mieczami w powietrze, a to dlatego, że Kharim przemieścił się w stronę Tali. Gdy stał, koło dzielnej niziołki skupił w sobie moc magiczną i wypowiedział inkantację pocisku esencji. - Izeshar!. Jasna kula energii powędrowała, przy użyciu telekinezy w głowę wojownika, kiedy już biegł w stronę dwójki towarzyszy padł na ziemię z racji braku głowy. Następnie bandyta miał więcej szczęścia, bo zdążył już dobiec z mieczem w ręku i próbując trafić paladyna w klatkę piersiową, ale mu się nie udało przebić pancerza. Wtedy w akcie desperacji, człowiek odruchowo sięgnął, po sztylety, lecz Kharim nie chciał się bawić i wywrócił człowieka, przy użyciu telekinezy teraz szybko wyciągnął, kiścień i silnym uderzeniem trafił go w czaszkę niszcząc ją, a co za tym idzie mózg.

1 x Bandyta
0 x Wojownik zgromadzenia.

[Canis]

//Kharim: Miecz bandyty, który uderzył w twoją broń nie posypał się w drzazgi, został zniszczony. W drzazgi mógłby się posypać drewniany miecz, nie mosiężny. poza tym mimo ubogich opisów i bardzo naciąganych zasięgów mogę przyjąć że jest nieźle.

//Talia: czyś ty coś dzisiaj pił? Takich postów u ciebie nie widziałem jeszcze. Jest dobrze.

Salazar w tym czasie wydobył kolejne 300 mililitrów krwi wilka z flakonu i usadowił nad swoją dłonią w ten sam sposób jak poprzednio - oddziałując na molekułach krwi, naginając wiązania i tworząc stróżkę i kulę w dłoni. Oczyścił swój umysł i sięgnął do zasobów energii swej duszy osiągając pełną syntezę duszy i ciała w swym jestestwie.

Salzar przyłożył obie dłonie do wydobytej kuli krwi i wypowiedział formułę zaklęcia Czerwony gaz przy okazji drac się do kompanów drużyny:

- Odsunąć się jak najdalej! Arashiz uruesh isash!

Tym samym wyzwolona energia magiczna zaczęła oddziaływać na krew formując kulę w dłoniach nekromanty.  Jaszczur oddziałując równorzędnie hemoglobinezą oddziaływał na wewnętrzne struktury cząsteczkowe szkarłatnej cieczy doprowadzając początkowo do wrzenia, aż wreszcie do zmiany stanu skupienia w formę gazową wnętrza kuli wykonanej z krwi. Tak przygotowaną kulę trzymał w uścisku psionicznym do momentu aż rozkaz zostanie wysłuchany. Gdy Kharim i Talia odsunęli się na odległość 3 metrów od wroga, więc niewiele musieli się starać, Salazar posłał pocisk wprost w centralnego z przeciwników. W wyniku uderzania kula gazu pękła tworząc spory wybuch czerwonego gazu na obszarze o promieniu 3 metrów. W obszarze działania zaklęcia znaleźli się wszyscy przeciwnicy, czyli pozostały przy życiu jeden. Czerwony gaz zaczął oddziaływać na ciało przeciwnika powodując swoiste wyparzanie i topienie organizmu, skóry organów ciała, prowadząc do bezapelacyjnej śmierci niemal natychmiastowo.

Wszystko zdechło.

//Macie tępo chłopaki...


Z groty oddalonej od nas 35 metrów nadal dochodzi do nienaturalnych głosów wilków. klasyczne ujadanie i wycie, lecz nie tylko... z groty zaczęły wybiegać wilki, kolejno wybiegło osiem wilków i rzuciło się wprost na Kharima i Talię.
- WYCOFAÆ SIÊ DO NAS! JUÂŻ!!! Wrzasnął Salazar na widok tej bandy, gdzie z groty nadal dobiegały te same dźwięki. Nie majac wyjścia musiał biec do nich, by mogli odeprzeć atak.

Kharim i Talia: Wilki oddalone są od was na 5 metrów, biegną właściwie w rzędzie po 2 osobniki, gdyż wejście do groty nie jest zbyt duże, co zmusza wilki do wybiegania parami bądź pojedynczo. Niemniej jednak przeważa was stosunek 4:1 co stanowi nie lada problem...

Lucjan i Salazar: Wilki są oddalone od was na 30 metrów...

8x Wilk

[Nawaar]

Kharim zobaczył, że wilki opuściły grotę, ale nie mógł się przemieścić do tyłu i zostawić Talię samą sobie, to byłoby nie po rycersku, i honorowo zostawić damę w opałach. Dlatego powiedział do niej. - Wiej, a ja je zatrzymam. Krasnolud z młotem w rękach przemieścił się, przed parkę wilczków kończąc tym ich szaleńczy pęd i odwracając uwagę od ładnej niziołki. Paladyn z młotem najpierw trafił z góry na dół obuchem w łeb wilczka doszczętnie niszcząc jego głowę i czaszkę zarazem. Teraz szybki obrotem i atakiem z prawej do lewej strony uderzył drugiego zwierzaka, który już miał użyć na krasnoludzie przewracania, w jego potylice również kończąc jego żywot. Dzikie zwierze wydało ostatnie wycie w swoim krótkim życiu i zdechło.


6x Wilk

[Lucjan Vilfild]

//Idźcie spać czasem   


Lucjan, jak z resztą przystało na dowódcę pełną gębą, stał sobie w czasie walki gdzieś z boku i czekał aż jego drużyna upora się ze wszystkim. Teraz jednak potrzebowali pomocy. Zaczął biec w stronę towarzyszy. Wilki wybiegały parami, ale nie były głupie. Już druga para rozdzieliła się stosując starą jak świat taktykę. Gdy dwie bestie miały zaatakować Talie i Kharima z frontu, jeden próbował zajść ich z lewej flanki, a drugi z prawej. Pozostałe wilki dopiero wybiegły z jaskini i jeszcze nie zdążyły się zorganizować pozostając gdzieś za pierwszą parą. Vilfild rzucił się w biegu na jednego z tych usiłujących zajść krasnoluda i niziołka z boku. Pech, że wilk w porę go zauważył i porzucając swój pierwotny zamysł ruszył najemnikowi na spotkanie. Lucjan ledwo wyhamował w biegu. Stanął stabilniej. Będąc już bliżej, wilk wybił się wysoko w powietrze by doskoczyć do gardła człowieka, powalić go na ziemię swoim ciężarem i tam dokończyć dzieła. Lucjan zniweczył wszystkie jego plany. W chwili gdy wilk skoczył, przyklęknął szybko na jedno kolano i ciął przeciwnika toporem po odsłoniętym brzuchu. Wilki i tak spadł na najemnika, ale pozbawiony wcześniejszego impetu nie mógł obalić człowieka znajdującego się w takiej pozycji. Wyglądało to tak jakby ranna bestia była przewieszona przez bark Lucjana. Przeciwnik wprawdzie ważył trochę, ale Lucjanowi udało się gwałtownie ponieść na proste nogi i zrzucić go ze swojego ramienia na ziemię. Bestia po uderzeniu topora, które rozcięło jej brzuch na całej długości nie była już właściwie zdolna do dalszej walki. Vilfild dobił przeciwnika wbijając miecz łeb leżącego. Zostało jeszcze kilka.

5x wilk

[Canis]

Gdy kharim tak zrobił w miejscu, gdzie zginął pierwszy wilk pojawiły się dwa wilki, gdy zaatakował drugiego kończąc żywot, dwa wilki przewróciły go na plecy. w wyniku upadku wytrąciło to młot z jego dłoni. w miejscu zabitego drugiego wilka pojawiły się dwa kolejne rzucając wprost na głowę krasnoluda. kwestią czasu było, gdy otworzą puszkę i go skonsumują.

//cztery wilki na raz są zbyt ciężkie byś mógł je zrzucić z siebie.

Lucjan zabijał wilki, lecz nie te które leżały na kharimie.

5x wilk (4 leżą na kharimie i starają się zerwać hełm z głowy by wgryźć w jakże strategiczne miejsce - gardło. Jeden pędzi na lucjana)

[Talia]

Niziołkczyni posłuchała rozkazu i zaczęła się wycofywać, lecz widząc samobójczą akcję Kharima uklękła na kolano i wyjęła dwa noże. dzierżąc oba zamachnęła się kolejno pierwszą ręką celując w głowę jednego z dwóch wilków szarpiących za głowę kharima. Szybki ruch, zamach i wypuszczenie broni, gdy ostrze noża pomknęło precyzyjnie w głowę bestii uśmiercając ją. wykonała taki sam manewr w stosunku do drugiego wilka przy głowie. atakując nożem w żucie trafiła w głowę.

3x wilk (2 leżą na kharimie i starają się zerwać hełm z głowy by wgryźć w jakże strategiczne miejsce - gardło. Jeden pędzi na lucjana)

[Canis]

Z groty zaczęły wybiegać kolejne wilki, wybiegły cztery sztuki obierając cel dla siebie: Talię.

7x wilk (2 leżą na kharimie i starają się zerwać elementy zbroji. 1 pędzi na Lucjana jest w odległości 3 metrów. 4 wilki pędzą na Talię, są w odległości 10 metrów)

[Nawaar]

Kharim leżąc na ziemi i czekając, aż wilczki go rozszarpią odepchnął jednego, przy użyciu telekinezy na dwa metry. Następnie przemieścił się, do tyłu w pozycji leżącej koło niziołki szybko wstał i dobył kiścienia, oraz tarczy. Teraz mógł dalej walczyć wilk, który siedział na krasnoludzie, był zdziwiony, że jego cel nagle znikał, ale nie trwało to długo kiedy zaczął biec na rycerza rzucając się na niego i próbując go obalić, lecz paladyn był gotów i czekał odpowiedniego momentu. Gdy pysk i łapy bestii były na tyle blisko, żeby już go przewrócić zakonnik uderzył w pysk bestii swą tarczą dezorientując wroga, i szybkim machnięciem srebrnej głowni kiścienia uderzył psowatego w łeb kończąc jego żywot na zawsze.

6x wilk ( Krasnolud się uwolnił od dwóch lezących na nim).

[Canis]

//Zawsze poprawiajcie i podawajcie całe statystyki, nie tylko dotyczące siebie. odległosci, co na kogo biegnie itd także.

6x wilk (1 pędzi na Lucjana jest w odległości 3 metrów. 5 wilków pędzi na Talię i kharima, są w odległości 7 metrów)

[Lucjan Vilfild]

Ledwie Lucjan zajął się jednym wilkiem, już biegł w jego stronę kolejny. Sytuacja krasnoluda wyglądała raczej nieciekawie, ale Vilfild miał obecnie inny problem na głowie, a konkretniej przed sobą. Pobiegł prosto na wilka szybko zmniejszając dystans między nimi, by bestia nie miała miejsca na poważniejszy rozbieg. Dzięki temu wilk nie mógł uraczyć go skokiem, bo ciężko było mu go wykonać bez wcześniejszego nabrania rozpędu. Najemnik siekł powietrze przed sobą w chwili, gdy wilk zamierzał go ugryźć. Bestia chyba wiedziała, co znaczy oberwać taką bronią. Dlatego zamiast atakować cofnęła się gwałtownie jakby zdziwiona całą tą szarżą człowieka. Wówczas Lucjan przeniósł ciężar ciała na lewa nogę, wysuwając prawą niebezpiecznie do przodu. Jednocześnie uniósł topór nad głowę, lewą rękę zgiął szykując pchnięcie. Pomysł był dobry. Przeciwnik rzucił się na wysuniętą do przodu nogę, jak ryba na robaka zawieszonego na haczyku. Sęk w tym, że o haczyku zapomniał. Lucjan cofnął się szybko jednocześnie prostując ramię dzierżące miecz i wyrzucając całą rękę do przodu wbił sztych gdzieś poniżej wilczego łba. Bestia nadziała się na broń prawie do połowy ostrza. Zdecydowane szarpnięcie wystarczyło by oswobodzić miecz najemnika, a on sam mógł już zająć się innymi przeciwnikami


5x wilk (5 wilków pędzi na Talię i kharima, są w odległości 7 metrów)

[Nawaar]

Kharim miał chwilę czasu i skoncentrował się opuszczając kiścień na ziemię, a tarczę dalej trzymał w lewej ręce. Gdy wilki biegły w stronę krasnoluda i Tali. Paladyn wypowiedział inkantację pocisku esencji. - Izeshar!. W dłoni pojawił się pocisk niebiańskiej energii, który pchnięty mocą telekinetyczną poleciał w stronę wilka, który już miał doskoczyć niziołce do gardła, lecz pocisk go uprzedził trafiając w brzuch bestii robiąc ładną dziurę i wypalając organy wewnętrzne zwierzę padło u jej stóp. Kharim nie mając chwili spokoju musiał odeprzeć atak na jego osobę, bo zwierzak z zamiarem ugryzienia w jego nogę był już metr od niego, ale paladyn zareagował odpowiednio i szarpnąwszy telekinezą za przednie łapy psowatego wywrócił się u jego srebrnych stóp. Rycerz trzymając tarczę, ku górze szybkim ruchem opuścił ją na szyję wilka uszkadzając jego kręgi. Bestia padła.

3x wilk (3 wilków pędzi na Talię i kharima, są w odległości 7 metrów)

[Canis]

Salazar iście scenicznym ruchem wyrzucił szablę i rozłożył dłonie. Za pomocą hemoglobinezy wejrzał w litrowy flakon i wydobył dwie stróżki krwi tworząc dwie bezkształtne masy krwi w obu dłoniach. Wypowiedział formułę Krwistego uderzenia skupiając energię magiczną ze swej duszy na jednym z pocisków.

- Arashiz uruesh!

Wypowiedział formułę w stronę jednej z brył śląc energię magiczną doń. Energia magiczna połączyła się z bryłą formując idealny pocisk z 200 ml. krwi wilka. Płyn wewnątrz kuli zaczął nabierać właściwy charakter podgrzewając się. Salazar przy pomocy telekinezy rzucił pociskiem w jednego z wilków pędzących na talię. Pocisk pomknął w bestię i uderzając pękł  tworząc na ciele rany krytyczne, wyparzył ciało tworząc głębokie rany z których zaczęła toczyć się krew. W wyniku uderzenia bestia padła w agonii. Następnie Salazar skupił swą moc na drugiej bryle krwi wypowiadając tę samą formułę.

- Arashiz uruesh!

Energia magiczna połączyła się z krwią tworząc idealny kulisty pocisk w dłoni nekromanty, Salazar przy pomocy psioniki cisnął pocisk w kolejnego z pędzących wilków. bryła krwi pomknęła z zawrotna prędkością nabywając charakter właściwy dla zaklęcia. Zderzając się z ciałem ponownie bryła pękła oddziałując na ciało wilka. wyparzyła wszystko tworząc głębokie rany krytyczne na boku wilka, z których zaczęła toczyć się krew. stworzenie padło na ziemię konając.

1x wilk (1 wilk pędzi na Talię i kharima, jest w odległości 3 metrów)

[Talia]

Bizneswoman straciła już swoje noże, pozostała jej jedynie katana. Chwyciła za rękojeść i odbijając się z kolan wyciągnęła ostrze chwytając ją oburącz. Wilka zapoczątkował swój atak, mającym być przewracanie. Dziewczyna odskoczyła w bok by uniknąć ataku tym samym kierując ostrze w bok, by trafić w wilka. Ostrze zatopiło się ostrzem w bok zadając głębokie rozcięcie z boku wilka. Talia obróciła się, wilk raniony w bok także. Wilk był już ograniczony fizycznie, co talia wykorzystała do zadania pionowego cięcia z góry na dół w barki stworzenia. ostrze wbiło się głęboko zadając głęboką ranę krytyczną. Talia od razu nogą uderzyła w głowę wilka by wyszarpnąć ostrze - udało jej się. Bestia padła na ziemię ciężko dysząc, co talia wykorzystała do zastosowania ostatniego cięcia wprost w kark doprowadzając do zerwania głównych żył i wykrwawienia się.
- Idziemy do groty? - Zapytała pędząc po swoje noże do zabitych bandytów oraz wilków które uprzednio leżały na Kharimie.

[Nawaar]

Gdy walka dobiegła końca, krasnolud pozbierał swoje rzeczy, a mianowicie młot i kiścień. - Powinniśmy się tam udać Talio, ale niech oni decydują. Spojrzał na człowieka i jaszczura gdy zakładał swój ekwipunek. - Mam zamiar, przeszukać zwłoki ludzi, może znajdzie się tam jakaś wskazówkę, albo chociaż grzywny. Chciałbym również, wziąć dwa sztylety bandyty. Gdy powiedział, tak zrobił najpierw zajął się przeszukiwaniem zwłok, a następnie wziął 2 sztylety.


// Jaki status mają?.

[Lucjan Vilfild]

Widząc, że już po walce Lucjan nie chowając broni zbliżył się do groty. Nasłuchując, czy przypadkiem nie ma tam więcej zagrożeń zajrzał ostrożnie do środka. Sprawdzał, czy będzie w stanie zobaczyć coś więcej niż tylko ciemność. Pociągnął też kilka razy nosem starając się wychycić typową dla takich legowisk niezbyt przyjemną woń, głownie chodziło o zapach padliny i innych niezbyt pachnących spraw, które wilki mogły tam zostawić. Coś mu mówiło, że to nie jest zwykła wilcza jama.
-Idziemy.
Powiedział stojąc dalej przy wejściu i czekając, aż wszyscy się zbiorą.

[Canis]

//Status sztyletów - uszkodzony. Proszę byście niczego pozyskanego na wyprawie nie dopisywali sobie w ekwipunku. Wszystkie grzywny oraz przedmioty które opisujecie, że chcecie wziąć dla siebie zostaną wypisane w podsumowaniu wyprawy wraz z poprawnymi statystykami.

Kharim znalazł grzywny przy ciałach bandytów oraz wojowników zgromadzenia. każdy bandyta posiadał po 10 grzywien, oraz każdy wojownik zgromadzenia po 15 grzywien, co w sumie dało 145 grzywien. Przy jednym z wojowników zgromadzenia Kharim znalazł tajemniczy list, niepodpisany lecz zapieczętowany czarnym lakiem z wyrytym herbem węża.

Nazwa: List zapieczętowany czarnym lakiem z herbem węża.
Opis: [unknown]

//Sam decydujesz co robisz z listem, czy komuś oddasz, otworzysz do przeczytania, czy cokolwiek chcesz.


Jak zadecydował Lucjan - tak zrobili. Całą czwórka zebrała się pod grotą. W grocie leżały palące się pochodnie, najpewniej zamordowanych niedawno kłusowników. Salazar wziął jedną i zaczął rozświetlać drogę. Dochodziły was jęki i skowyt wilków. Po przebyciu paru metrów zauważyliście ciekawą scenę. Jedna wilczyca leżała nieprzytomna w leżu, zaś przy jej ciele leżały cztery szczeniaki wilcząt. Obok jednak stała druga wilczyca mająca na celu bronić młode pokolenie. Zaczęła warczeć i wyć by was odstraszyć...

//Chyba nie muszę tłumaczyć nikomu... 

2x Wilk (1 nieprzytomny, drugi czeka na waszą reakcję)
4x Młode wilczki - szczenięta. Nieagresywne, śpią.