Północno-wschodnie ruiny gildii I

[Rakbar Nasard]

- Zgoda. Deszcz minie, mgła opadnie, słonko wzejdzie a wyjdę ku waszej potrzebie. - odparł, odpływając myślami do walki, gdzie będzie mógł się wyżyć.

[Devristus Morii]

Pomieszczenie gdzie możesz się przespać jest na górze po prawej stronie. Jedzenie i cos do picia przyniesie Ci stara. Jutro o świecie wyruszysz na polowanie.

[Rakbar Nasard]

Mag zwrócił się do pokoju na górze po prawej stronie. Postanowił spuścić nieco z tonu i zjadł, co przyniosła mu gospodyni. Wejście do pokoju zakneblował kosturem. Tak przygotowany, poszedł spać...

[Devristus Morii]

Obudził Cię hałas dochodzący z zewnątrz. Gdy spojrzałeś przez okno, ujrzałeś starego robiącego drewno oraz starowinkę rozpoczynająca pranie.

[Rakbar Nasard]

Rakbar wstał i wyjrzał przez okno. ÂŚwiat wydawał się inny - weselszy. Być może wczorajsze myśli odzwierciedlały złą pogodę. Zabrał swój kostur spod drzwi, po czym wyszedł przed chałupę.
- Dziś już dzień całkiem ładny, prawda? Pokażcie skąd te wilki do was przychodzą. Ach, no i mam po co do was wracać, po ich ubiciu?

[Devristus Morii]

Wilki przychodzą z prawej strony lasu. Z tego co udało mi się ustalić są tam 3 pieczary, które mogą być przez nie zamieszkiwane. wskazał ręką kierunek Nie musisz wracać, gdyż rezultat Twojej pracy widoczny będzie w ciągu kilku dni.

[Rakbar Nasard]

- Do zobaczenia więc. Dziękuje za gościnę. - powiedziawszy, poderwał konia i pognał w stronę lasu, gdzie według chłopa swe leże mają wilki. Trzy pieczary... musi ich być sporo. Rześkie chłodne powietrze zadziałało na maga prawie jak wiadro zimnej wody.

[Devristus Morii]

Jechałeś w stronę pieczar, aż w pewnym momencie zostałeś zmuszony iść pieszo. W końcu z daleka zobaczyłeś skaliste wzgórze, a w nim wydrązone 2 pieczary. Wejścia do nich dzieli odległość ok. 10 metrów, a dystans od Ciebie do nich 20 metrów.

[Rakbar Nasard]

Rakbar schylił się i zagarnął nieco ziemi, którą utrzymywał przed sobą za pomocą telekinezy. Wkrótce przelał weń swoją energię magiczną, kształtując ciało przyszłego golema z gliny w humanoidalną formę. Starał się zachować proporcje, aby utrzymać trwałość istoty. Tak powstała barczysta góra gliniastych mięśni o długich rękach, masywnych nogach i płaskiej, mało charakterystycznej twarzy. Stworzył potem więź transportującą energię magiczną do istoty, przez co powołana ona została do życia. Nakazał jej przedrzeć nieco szlak od leśnej gęstwiny. Tak powstało nieco miejsca, aby powołać do życia kolejnego, drugiego golema. Zastosował wiec mag taki sam schemat, jak poprzednio. W skutek czego powstały dwa, niemal identyczne golemy, utrzymujące pasożytniczą więź ze swoim źródłem. Rakbar wdrapał się na drugiego golema, po czym skierował swe sługi w stronę pieczar.

Sojusznik:
2x Golem z gliny

[Devristus Morii]

Hałas stworzony przez Ciebie podczas tworzenia golema, gdy drugi robił miejsce nie tylko wypłoszyło kilka wilków z pieczar, ale i zaciekawiło bandytów przechodzących przez las. Grupa bandytów liczyła 10 osobników, zaś po drugie stronie stało 6 wilków.

(Przejdź do statystyk wilka)

(Przejdź do statystyk bandyty)

[Rakbar Nasard]

Mag nakazał golemom atak. Pierwsza stworzona istota ruszyła na wilki, które zaraz rozpoczęły otaczanie. Wkrótce pare z nich zaatakowało golema, nie czyniąc mu żadnych poważnych obrażeń. Ich zęby były stanowczo zbyt słabe, by choćby porysować twarde ciało gliniastego mocarza. Kontratak nastąpił błyskawicznie - wyśmienita zwinność pozwoliła, by golem dał susa w przód a jego potężna pieść uderzyła w głowę najbliższego wilka. Uderzenie było zabójcze dla ofiary, bowiem jego siła połamała w miazgę czaszkę wraz z mózgiem. Tróchło opadło na ziemie, a golem wykonał szybki obrót wymachując masywnymi dłońmi wokoło. Wilki zwinnie unikały potężnych zamachów. Niektóre, co gniewniejsze jednostki, próbowały nawet gryźć i skakać. Jeden z tych odważniejszych przypłacił to życiem, bo podobnie jak jego konfrater dostał z pięści. Połamane żebra, kręgosłup oraz organy wewnętrzne zwierzęcia przywiodły rychłą jego śmierć.

W tym samym czasie Rakbar na grzbiecie drugiego golema, ruszył na bandycką hałastrę. Czuł się bezpieczniej, siedząc niemal 2,5 metra nad ziemią, jednak były również wady tego - co jakiś czas ocierał głową o gałązki a czasem nawet o gałęzie. Gdyby w porę nie zauważał przeszkód, mógłby spaść na ziemię - golem wykonuje ścisłe polecenia, nie jest jednostką myślącą. Wkrótce jednak golem dostał polecenie ataku, bowiem bandyci znaleźli się już wystarczająco blisko. Takim sposobem doszło do bezpośredniej konfrontacji. Golem złapał nadbiegającego bandytę w dłoń, uniósł go ponad głowę po czym rzucił w innego bratniego (czytaj: bandyckiego) towarzysza broni. Siła rzutu wystarczyła, by obaj zmarli w stosunkowo szybkim czasie. Oragany wewnętrze, szczególnie płuca i serce, zostały zmiażdzone.


Sojusznicy:
2x Golem z gliny

Wrogowie:
4x wilk
8x bandyta

[Devristus Morii]

Wilki były zajęte walką z golemem, gdy jeden z nich zawył dwa razy. Wróżyło to kłopoty. Bandyci natomiast otoczyli golema razem z Tobą, ale żadna ich broń nie umożliwiała. Czułeś się jak pan życia i śmierci, przynajmniej tych bandytów, lecz Twoją pewność siebie, gdy w ciało golema wbiły się jeden żelazny bełt, a drugi bełt przeleciał Ci obok twarzy. Rozejrzałeś się i w linii prostej od Ciebie stało dwóch bandyckich kuszników.

(Przejdź do statystyk bandyty)

[Rakbar Nasard]

// W jakiej ode mnie odległości są kusznicy?

[Devristus Morii]

//Bandyci są 3 metry od Ciebie, zaś kusznicy 20 metrów. Znajdujesz się bardzo blisko polanki z pieczarami oraz sam zrobiłeś małą polankę z połamanymi drzewami

[Rakbar Nasard]

Zagrożenie ocknęło Rakbara z błogiego bezpieczeństwa. Wściekł się za to, że jego działo, jego golem został uszkodzony. Był zbyt dumny, swoje dzieła traktował niczym relikwia. Dopóki mają cel praktyczny.
- Anash!
Skumulowana w prawej ręce energia magiczna wkrótce przekształciła się w materialny magmowy granat. Z pomocą psionicznej siły, mag skierował pocisk w utrudniających zabawę kuszników. Niebawem wszyscy w lesie usłyszeli dźwięk charakterystyczny dla rozrywanego ciała. Eksplozja pocisku wywołała siłę zdolną rozerwać nieosłonięte części ciała - tak też kusznicy zginęli. Kirys uchronił ich tors, jednak ręce, nogi oraz głowa zostały rozerwane na kawałki. Okoliczne pnie nabrały dzięki temu szkarłatnej barwy i prawdopodobnie przywiodą w przyszłości całe stada padlinożerców.

Tymczasem pierwszy golem nadal zabawiał się z wilkami. Złapał jednego za ogon, kiedy próbował on zaatakować masywne udo istoty przyzwanej. Wywijał nim na boki, trafiając w okoliczne drzewa. Wilk przy tym został straszliwie poturbowany, czego oczywiście nie przeżył. Szkielet nie trzymał już poprzedniej formy. Chwile po tym, golem swą pięścią dosięgnął kolejną bestię, rozwalając jej czaszkę i połowę kręgosłupa. Ciała wilków nie stanowiły kompletnie żadnej bariery; ulegały sile golema.

Sojusznicy:
2x Golem z gliny

Wrogowie:
2x wilk
8x bandyta

// Ten golem, na którym siedzę został zabity (o ile można to tak nazwać)? Tak czy siak, zachował chyba swoją formę.

[Devristus Morii]

//Napisałem uszkodzony golem.
Okoliczne oprócz szkarłatnej barwy zaczynały zajmować ogniem, który spowodował wybuch magmowego granatu.  Wykorzystując osłabienie golema, jeden z bandytów podskoczył w powietrze i zaatakował Cię mieczem. Taki sam manewr wykonała dodatkowa dwójka bandytów. Masz kilka sekund zanim ostrza w Ciebie uderzą.

[Rakbar Nasard]

Rakbar zdążył tylko wytrzeszczyć oczy i się teleportować. Wybrał miejsce z dala od rozprzestrzeniającego się ognia, między dwoma golemami. Nim jednak zmienił swą pozycje dał jasny i bezpośredni nakaz golemowi. Ten zadziałał natychmiast. Wpadł w szał. Tłukł łapami dookoła, zazwyczaj na oślep. Większość ciosów chybiała, część trafiała w drzewa, jednak kilka dotarło do celu i zmiażdżyło go. Trójka bandytów odleciała na kilka metrów w tył, uderzając bezlitośnie o pnie drzew lub ziemię. Liczne złamania, w tym złamanie kręgosłupa, uszkodzenie organów wewnętrznych oraz rozerwanie żył i tętnic, spowodowało wręcz natychmiastową śmierć.

Drugi golem radził sobie lepiej - widocznie z lepszej gliny był ulepiony. Wilki to zwierzęta zwinne, wychowane w lesie, mające instynkt łowcy. To wszystko za mało, gdy ma się do czynienia z istotą żyjącą dzięki magii; sztucznie podtrzymującą życie. Nie znała ona pojęcia bólu, zmęczenia ani jakichkolwiek emocji, dlatego to zawsze ona jest zwycięzcą. Długie ręce, niczym łopatki w młyńskim wiatraku, opadały raz w górę, raz w dół, za każdym razem dotkliwie i bezlitośnie miażdżąc kruche, z perspektywy agresora, ciała. Gdy wilki pomarły w beznadziejnej walce, golem dostał nakaz aby nieco się cofnąć - prawdopodobnie by pomóc swojemu odpowiednikowi.

Sojusznicy:
2x Golem z gliny

Wrogowie:
5x bandyta

[Devristus Morii]

Reszta wrogów się rozpierzchła, ale czy to koniec perypetii w lesie? Właśnie chciałeś się o tym przekonać, gdy od strony pieczar usłyszałeś ryk i wycie.

[Rakbar Nasard]

Rakbar sprowadził do siebie oba golemy. Na tego sprawniejszego wdrapał się, po czym nakazał im marsz w stronę pieczar. Przyzwane istoty pewnie zmierzały w tamtą stronę, rozgarniając na boki zarośla...

[Devristus Morii]

Idac tak zobaczyłeś, że wilki wyszły z pieczar i leżały na ziemi w okół dwóch sambirów. Czyżby te podobne do lwów zwierzęta dowodziły wilkami?

(Przejdź do statystyk bandyty)