Kłusownicy - Ostatnie starcie!

[Melkior Tacticus]

No i się zaczęło. Kilka strzał wbiło się w drzewo. Ktoś ich zaatakował. Było ich z10 - Kryć się! - Powiedział z łukiem w ręku kryjąc się za jedym z grubszych drzew. Myśliwi mieli przewagę pozycji, byli elegancko zasłonięci a i wróg chyba myślał że jest ich więcej niż faktycznie było. Była też inna zaleta, w obozie był zapas żelaznych strzał. Jednakże nie mogli siedzieć tu w nieskończoność. Elf wychylił się zza osłony, strzelił i trafił. - To buntownicy, chyba! Gordian łap! Rzucił mu mapy i papiery. - Wycofajcie się, ja tu zostaję i ich spowolnię razem z Niko. Czemu kazał Gordianowi i Eve się wycofać? Gordian miał szybszego konia.

9/10

//Wróg jest w zasięgu strzału, i pamiętajce ta akcja trwa sekundy. W sensie że zdejmujemy jednego za drugim cofając się do tyłu.

[Ahmid]

Sięgnęła szybko strzał, i łuku. Schowała się za drzewem. Wychyliła się, i namierzyła szybko. Fru! Strzała poleciała tnąc powietrze. Ghrytt... skrzek, i padł na ziemie. Jednego mniej. Schowała się za drzewo, i znów sięgnęła po strzałę. W chwili gdy miała się wychylać, w drzewo koło niej wbiła się strzała. Teraz dopiero się wychyliła. Namierzyła szybko jednego z skurwieli, i fru! Kolejna strzała posłana w oblicze śmierci trafiła w kolesia. Trafiła w głowę. Człowiek przechylił się do tyłu, i spadł. W tym czasie Eve wzięła kolejną strzałę, i przeniosła się za drzewa na tyle...

7/10

[Gordian Morii]

-Się robi. - powiedziałem łapiąc paczkę w locie i rzucając się w kierunku konia. Nie było sensu walczyć. Wystarczył rzut oka aby stwierdzić, że są lepiej wyszkoleni i odziani niż my. Trzeba było spieprzać, lub jak kto woli "opuścić pole bitwy w zorganizowanym pośpiechu". Wskakując na koński grzbiet instynktownie skuliłem się słysząc jak jakaś zabłąkana strzała przelatuje kilka metrów nade mną.
-Hja! - krzyknąłem uderzając konia piętami, aby uświadomić mu, że raczej nie będziemy spacerować ale za to szybko spieprzać w jak największą gęstwinę.
Rosnące przede mną krzaki jałowca mogły podrapać twarz i ręce, ale po pierwsze osłaniały, a po drugie osłaniały jeźdźca, który mógł szybciej oddalać się od miejsca ataku. Przedarłszy się przez krzaki ruszyłem pędem w kierunku ostoi.

[Melkior Tacticus]

Cofali się a wróg nacierał, chyba mieli szczęście albo sami bogowie byli im zajebiście przychylni tego dnia. Wrogie pociski latały im nad głowami al trafiały w drzewa. Gordian i Eva wycofali się, gdzie był Niko? Melkior stracił wampira z oczu. I tak miał nad nimi przewagę. W lesie był jak ryba w wodzie. Zdjął kolejnego. I wycofał się do tyłu. Kilka strzał poleciało centymetry od niego.

6/10

[Nikolaj]

Nikolaja nigdzie nie było widać, bo... wdrapał się na drzewo i najzupełniej w świecie, jego towarzysze patrzeli tam gdzie nie trzeba.
Upatrzywszy cel, naciągnął strzałę na cięciwie i po krótkim mierzeniu wypuścił. Pocisk trafił celnie, nie tak jak chciał, ale z pozytywnym skutkiem. Strzała trafiła poniżej mostka, w przełyk, czy co tam miał każdy normalny człowiek. Kłusownik skulił się w bólu. Nie był już zdolny do walki, umierał.
Kolejny cel był upatrzony od razu, gdy pierwszy jeszcze upadał. Kolejna strzała świsnęła w powietrzu, trafiając w przeciwnika. Tym razem nie tak celnie. Wampir trafił w lewą rękę, która trzymała łuk. Przynajmniej jego przeciwnik nie mógł walczyć.
Kłusownik od razu zaalarmował towarzyszy, że coś czai się na drzewie i szyje do niech z broni. Wampir schował szybko broń, rozpędził się po konarze i w jednym długim susie wskoczył na kolejne drzewo, a następnie na kolejne, oddalając się w dosyć oryginalny sposób od kłusowników.

5 (+1 ranny)/10

[Melkior Tacticus]

Melkior też miał się wycofać. Ustrzelił jeszcze szybko jednego z kłusowników, pocisk trafił prosto w brzuch. Niestety, los to wredna i zimna suka. Elf przemykał między drzewami i wtedy coś go ukuło w nogę. Wypieprzył się twarzą w śneg...
- Kurwa... - spojrzał na nogę, nie było tak źle. Nic czego nie zagoi mikstura czy zwykły medyk. Problem w tym że kazał się wycofać reszcie. Jeden z rebeliantów zadął w róg. Mogło to oznaczać że wzywają posiłki, i tak raczej było. Usłyszał szczekanie psów, albo taru. Jeden chuj. Usiadł na śniegu tak by widzieć wroga. Zdążył trafić jeszcze jednego. Prosto w mostek.

[Gordian Morii]

Wampir schował szybko broń, rozpędził się po konarze i w jednym długim susie wskoczył na kolejne drzewo, a następnie na kolejne, oddalając się w dosyć oryginalny sposób od kłusowników.

Wypadłem z lasu na trakt oglądając się za siebie. Koń wstrzymany nagłym szarpnięciem za wodze zatańczył na tylnych nogach, ale nie było obawy upadku czy potknięcia. Reszty nie było widać, ale równie dobrze mogli wyjechać w innym miejscu i już są przede mną. Nie było czasu na zastanawianie się, trzeba było jechać. Ponownie więc uderzyłem konia piętami i ruszyłem dość wolnym galopem w kierunku Ostoi, która miała być tuż tuż.

[Nikolaj]

// no raczej

Usłyszał jęczenie Melkiora. Zeskoczył z drzewa i wylądował zaraz obok niego. Nie zważając na jęki, majaki czy jakieś słowa elfa, podrzucił go sobie na ramię i popędził sprintem przed siebie, jak najdalej od pościgu. Kierował się oczywiście w kierunku Ostoi, ale nie wprost, gdzie mogła czekać jakaś zasadzka, tylko po okręgu.

[Ahmid]

A podczas tego jak Nikolaj brał Melkiora, Eva już pędziła na swym wierzchowcu. Omijała zgrabnie drzewa, lecz i pędziła. ÂŁuk miała cały czas w pogotowiu, coby zabić pościg. Jeśli takowy by był. Jej brąz włosy powiewały na wiaterku. W taki sposób, oddalała się od miejsca walki.

[Melkior Tacticus]

//Mieliście mnie zostawić 

Myśliwi zdołali się wycofać do Ostoi.

//Sorry brak siły na więcej.

[Gordian Morii]

//: Niko - Desynchronizacja
//: No to kończ wyprawę i już. Może ktoś Cię kiedyś uratuje;p

Dotarłem do Ostoi stawiając na nogi pewnie pół obozowiska, w końcu mógł za nami nadciągnąć pościg. Wróciła jednak elfka, wrócił też Nikolaj. Nigdzie nie było niestety widać Melkora. Gdzie więc był? Pomyślałem i wtedy przypomniałem sobie o paczce z papierami, którą póki co lepiej było ukryć.

[Melkior Tacticus]

Koniec.

Myśliwi wrócili do wioski, jednak nie wszyscy. Czy Melkior zginął poświęcając się dla reszty? Czym były tajemnicze papiery powierzone Gordianowi? O tym w następnym odcinku "M jak Masło Orzechowe".

Podsumowanie i nagrody wypisze razem z talentami.

//Gordiu dopisz tam wszystkich do uczestników wyprawy.


Podsumowanie: ÂŁowczy wybrali się zapolować na kłusowników grasujących w okolicach Ostoi, po znalezieniu i wybiciu bandy myśliwi dotarli do ich obozu. Tam znaleziono tajemnicze dokumenty i mapy. Wtedy też grupa została zaatakowana przez grupkę rebeliantów. Wycofując się i osłaniając resztę Melkior został prawdopodobnie raniony i wzięty do niewoli.

Nagrody:
Gordian - 44 grzywny
Melkior 
Nikolaj 44 grzywny
Evanlyn - 44 grzywny

[Melkior Tacticus]

Talenty

Gordian:
Aktywność: 1 złoty talent +1 złoty jako bonus rasowy
Opisy: 1 srebrny talent
Walka: 2 srebrne talenty
Bonus pieniężny: 350grz.

Melkior: brak

Nikolaj:
Aktywność: 1 złoty talent
Opisy: 1 srebrny talent
Walka: 3 srebrne i 1 złoty
Bonus pieniężny: 450grz

Evanlyn:
Aktywność: 1 złoty talent
Opisy: 1 brązowy talent
Walka: 5 brązowych talentów
Bonus pieniężny: 350grz