Tajemnica Bobra

[Mohamed Khaled]

Dobrze prawi! Nikt, kto jest słaby na wojnie nie wytrwa. Myślisz że czemu on tyle żyje? Bo wie jak walczyć, dla kogo, i z kim! wykrzyknął podnosząc kufel ku niebu. Przydałby się miecz.. Ma ktoś na składzie? Bo mi chujowo walczy kosturem... zapytał towarzyszy. Ruszamy do boju Aragornie? Musimy zniszczyć bobrów, by mieć choć trochę spokoju na przyszłość...

//Dawaj

[Hagmar]

- Nie mam w zwyczaju decydować za kogoś... Co do Bobrów. Rozwaliliście im patrol. Przyjadą pewnie sprzwdzić co z nimi. Jutro weźmiemy się za naprawy i umocnienia. Poprosimy ludzi z Smoczej Skały.

[Hagnar Wildschwein]

Krasnolud długo jeszcze pamiętał ścierwo demona na swoim ciele, czuł jego klątwę i zapach. Kiedy uprzątnęli klasztor poczuł się podle. Swoisty paradoks, w końcu robili coś w imię wyższego dobra, albo przynajmniej oczyszczali ten świat z tałatajstwa. Hagnara przytłaczała jednak wizja niekończącej się opowieści i tego ile zepsucia może wsiąknąć w nasze ziemie. Kiedy zaś wysłuchał mowy Aragorna spojrzał na niego. Z początku chciał nie wnikać w spór, nic mu do koneksji z młodym, ale w końcu to jest też jego kurwa krew. Dosłownie i w przenośni - od jego działań może zależeć czy przeżyje tu czy nie. Skinął zatem Aragornowi i spojrzał spode łba na "paladyna"

[Nawaar]

Kharim się zastanowił i powiedział. - Zostanę z wami dopóki to konieczne, być może moja obecność tutaj nie jest sprawką losu, Ponownie się zastanowił i zwrócił się do Aragorna. - Czy jest coś w czym trzeba pomóc.

[Hagmar]

- Przydałoby się coś na zagryche do tego miodu... - poszedł do spiżarni by w niej pogmerać. - I ktoś powinien objąc wartę przy wejściu.

[Mohamed Khaled]

Dobra... odpowiedział zwięźle..
Wartą ja się zajmę.. I jak powiedział, tak zrobił. Wziął swój kufel pełny miodu, i poczłapał do drzwi.

[Nawaar]

- Po tobie idę ja. Krasnolud powiedział krótko.

[Hagmar]

Aragorn wrócił po chwili z tacą mięsa, ryb i serów które jeszcze dało się zjeść. - Częstujta się.

[Hagnar Wildschwein]

Brodacz rozsiadł się zaś na jednej z ław i ostentacyjnie rozchrapał się oparty plecami o ścianę z muszkietem u boku.

[Nawaar]

Krasnolud podziękował, za jedzenie i czekał, aż Kratos będzie chciał, aby go zmieniono.

[Mohamed Khaled]

Jeszcze tak dosłownie na sekundę wrócił, zabrał ser, rybkę i mięsko i zapieprzył do drzwi.. Człowiek nie Bin Laden. Jeść musi!

[Hagmar]

Aragorn pierdolnął się na stole głośno chrapiąc.

[Mohamed Khaled]

Hagnar.. Zmień mnie, bo mnie sen bierze! Krzyknął do krasnoluda, poszedł w cień, i jebnął się spać... Kufelek został pusty, a z żarcia zostało tylko tyle co ości..

[Nawaar]

- Ja powiedziałem, że Cię zmienię. Kharim wyszedł, przed drzwi nowej siedziby i rozmyślał w ciszy. Chyba przestali mi już ufać, skoro nie chcą żebym stał na warcie, cóż zobaczymy co los przyniesie.


// Idę spać, za dużo wrażeń na dziś.

[Szarleǰ]

Podobnie jak dotychczas siedziałem sobie przy stole i obserwowałem całą sytuację. Podczas sprzeczki nie udzielałem się wcale, a moją postawę w tej sprawie określał jedynie ironiczny uśmiech. Jako, że w walce z demonami moja pomoc najprawdopodobniej przysporzyła by naszej drużynie więcej kłopotów, niż faktycznej pomocy, wolałem zostać na tyłach i ubezpieczać resztę, w razie gdyby bobry nabrały ochoty, by nas rozjebać z zaskoczenia. Tak się nie stało, mimo to, przynajmniej teraz będąc wypoczętym, mogłem okazać się całkiem użyteczny, w razie gdyby wartownik zasnął. Mi spać specjalnie się nie chciało, więc zajadałem, piłem i leniuchowałem w ciepłych, bezpiecznych i przytulnych murach niedawno zdobytego opactwa. Ciepłych, bezpiecznych i przytulnych, oczywiście jak na standardy Mor Andor.

[Hagmar]

Opactwo 4:00 AM

- Wstawać kurwie syny! - wydarł się dracon do śpiących w dawnym reflektorium członków drużyny. - Jestem z was "dumny". Kharim w końcu zasnął na warcie i nikt go nie zmienił. Macie kurewsko wielkie szczęscie że siedziałem w wieży. A tera ruchy, mamy robote do zrobienia. Jedziemy do wioski na południe stąd.

[Nawaar]

Krasnolud otrząsł się z nagłego snu. - Widzisz panie Aragornie, czy mogę już mówić na Ty. Nikt mnie nie zmienił i , ze zmęczenia zasnąłem i nawet nikt nie podszedł. Dość użalania się. Krasnolud napił się łyka wody wszedł na kuca i czekał na resztę, przed wejściem do opactwa.

[Hagmar]

- Nie zasłużyłeś jeszcze na to. Czekam przed wejściem.

[Szarleǰ]

Po nagłym przebudzeniu i sceny pod tytułem "darcie mordy o 4 nad ranem", szybko się odziałem, zabrałem potrzebny ekwipunek i wyszedłem na zewnątrz.

[Mohamed Khaled]

Otrząsł się. Nie ma to jak pobudka o czwartej, co? Wstał, i chwiejnym krokiem podszedł do bukłaka z wodą. Ochlapał sobie twarz, by się rozbudzić.. Poczuł teraz w sobie teraz przypływ mocy. Organizm się budził, a zasobnik magii znajdujący się w jego "ciele" też zaczął się budzić. Odzyskał energię magiczną przez długi wypoczynek, ale i energię cielną... Założył na siebie cały rynsztunek, i ruszył ku Aragornowi..
Ciut szumiało mu w głowie, ale to rutyna po popijawie...