Meandry mej pamięci - G

[Mogul]

- Jeb się. Ork wkurzył się. Mimo, że był Darlenitem, to nie mógł sobie skojarzyć jak jest po dracońsku uczeń. Podniósł się po czym doskoczył do Gordiana na tyle, by dotknąć przeklętej figurki, która zdawała się coś znaczyć.

[Izabell Ravlet]

Zwróciłeś się ku ciemnej stronie.Taki czyn nie może zostać zapomniany. Poniesiesz konsekwencje już wkrótce.
Szarpnęło tobą dużo mocniej niż uprzednio. ÂŻołądek skacze ci po całych wnętrznościach. Leżysz półprzytomny w małym pomieszczeniu. Na środku stoi lampa, która oświetla dwoje drzwi i cztery puste ściany. Czyżby ktoś cię ubiegł? Nic więcej tu nie ma. Na drzwiach są rysunki. Widzisz kolejno: zarys jakiegoś zbioru budynków; zarys kontynentu. Co jest kluczem?

[Mogul]

Ork przygląda się dokładniej drzwiom i ich rysunkom. Stara się skojarzyć co to za budynek i czy kontynent nie ma dziwnych niepawidłowości.

[Izabell Ravlet]

Drzwi, jak drzwi. Zbiór budynków przypomina coś pomiędzy miastem a zamkiem - jedne są wyższe, drugie niższe, pojawiają się wieże. A kontynent, jak to kontynent. A że raczej nie byłeś zbyt dobrym geografem, ciężko było ci zgadnąć, co to za kraina.

[Mogul]

Ork nacisnął na klamkę (?) drzwi z kontynentem.

[Izabell Ravlet]

Coś namieszałeś. Drzwi nie tylko nie dały się otworzyć, ale wręcz odepchnęły cię od siebie. Na domiar złego usłyszałeś powolne trzepotanie skrzydełek. Dostrzegłeś, że sufit jest bardzo wysoko. W powietrzu nad tobą wisi demoniątko. Rozpoczyna pikowanie w twoim kierunku.

Pomieszczenie jest w kształcie sześciokąta o boku 2m. Po środku stoi lampa, której szczęśliwie nie naruszyłeś, odbijając się od drzwi.

Demoniątko

[Mogul]

Jego potęga bestii pomogła mu uniknąć stworka, które pikowało na niego. Odskoczył w lewy bok przy czym wyciągnął od razu swój srebrny bułat, który był zmorą dla tego typu przeciwników. Z racji srebra broń raniła niemiłosiernie, więc należało tylko trafić. Mogul stanął w pozycji bojowej i poczekał aż przeciwnik zbliży się na wystarczającą odległość. Po chwili zamachnął się ostrzem w lewe skrzydło. Pomimo swego wyglądu potworek umiał bardzo dobrze walczyć, przez co blok przyszedł mu z łatwością, po czym przeleciał w prawo od orka i pchnął swą bronią w żebro Mogula. Ten spokojnie wyczekał na odpowiedni moment i złapał ostrze swą demoniczną łapką po czym ponownie ciął w dezorientowaną bestię. Ta padła trupem rozdzielając swoje małe cielsko na pół. Khan ponownie rozejrzał się po pomieszczeniu i złapał za lampę pośrodku.

[Izabell Ravlet]

Demoniątko padło martwe, a gorąca lampa poparzyła ci rączkę.

[Mogul]

zlapal ja wiec w demoniczna lapke.

[Izabell Ravlet]

I poczuł ciepełko. A drzwi ze zbiorem budynków czekały.

[Mogul]

nacisnal na klamke drugich drzwi trzymajac w lapce latarnie.

[Izabell Ravlet]

Naparłeś na drzwi. Otworzyły się lekko. Uświadomiłeś sobie, że zarys budynków przypominał siedzibę Gildii Magów w Efehidonie. Dziwnym sposobem lampa nie przeszła razem z tobą - nawet nie zwróciłeś uwagi, gdy znikła. Drzwi się zatrzasnęły. Byłeś w ogromnym pomieszczeniu, kształtem przypominającym trójkąt. Byłeś w jednym z kątów, do pozostałych dzieliło cię 20 m. W różnych miejscach rozstawione są stojaki ze świecami, toteż jest tu dość jasno. Na samym środku dostrzegłeś coś takiego:

[Mogul]

Co do kurwy... Ork zbliżył się do czegoś takiego, stanął po środku sali.

[Izabell Ravlet]

//Robimy ostre przewijanie.

Wiele dziwnych rzeczy zdarzyło się zaraz potem. Trzy dziwne kule uderzyły o barierę, niszcząc ją. Ciało Darlenita, które było w środku, padło bezwiednie na posadzkę. Zaatakowały cię demony, ale poradziłeś sobie z nimi. Zostało ci cięcie na normalnej ręce, między nadgarstkiem a łokciem. Ma 3 cm głębokości i 12 cm długości. Po pokonaniu demonów, Darlenit podniósł się, a widok jego pustych, czarnych oczu jest ostatnim, co pamiętasz.

Wyprawa zakończona.

Talenty w temacie głównym.