Meandry mej pamięci - V

[Hagmar]

Dracon dotknął kuli.

[Izabell Ravlet]

I poczuł gwałtowne szarpnięcie. Jego umysł utracił przybraną obecnie postać i oderwał się od tego momentu pamięci Darlenita. Wylądował natomiast w innym, już bez kuli. Powoli poszukujesz ciało. Zmysły ponownie muszą się przyzwyczaić. Póki co czujesz gorąco i wilgoć.

[Hagmar]

Dżungla? Na Valfden czy Tinrilet?. A może kontynent? Ale zaraz. Jeśli dobrze kminię to to są wspomnienia Darlenita przez które przewijam się ja? Kurwa...

[Izabell Ravlet]

Draconowi w umyśle maurena udało się nawet szybko zorientować, co do miejsca, w którym przybywał. Tak to była dżungla. Valfdeńska - drzewa były trochę bardziej znajome. Byłeś tu sam. W jednym z drzew widzisz wyryty ołtarzyk z figurką, którą zobaczyłeś wcześniej. Udało ci się bez niej obyć wcześniej, czy uda się i teraz? Póki co, kompletnie nie wiesz, co konkretnego miałbyś tu zrobić.

[Hagmar]

Ta figurka... co ona znaczy? Zaciekawiony podszedł do ołtarza.

[Izabell Ravlet]

Figurka przedstawiała jakąś kreaturę, chyba demona. Emanowała mroczną energią. Twój rozsądek apelował, by nie dotykać jej. Zdawała się także jakby wzywać ciebie. Nalegać, byś dotknął. Tobie pozostaje zdecydować, czy dasz jej zawładnąć nad sobą.

[Hagmar]

A gdyby tak... To mógł być demon, egzorcyzm jeszcze nikomu nie zaszkodził.
Exorcizo te, creatura aqua, in nomine creatrix omnipotentis, et in nomine Zewola. Filii ejus domini nostri, et in virtute spiritus. Ut fias aqua exorcizata ad effugandam omnem potestatem inimici, et ipsum inimicum eradicare et explantare valeas cum angelis suis apostaticis, per virtutem ejusdem domini nostri Rasher. Qui venturus est judicare vivos et mortuos et saculum per ignem!

[Izabell Ravlet]

Nic się nie stało, figurka nawet nie drgnęła. Kątem oka dostrzegłeś błysk między drzewami.

[Hagmar]

Hmmm Zaciekawiony poszedł w stronę błysku.

[Izabell Ravlet]

Jasny płomyczek kręcił się po okolicy. Klucząc, powoli poruszał się w kierunku, w którym go dostrzegłeś.

[Hagmar]

Aragorn poszedł za płomyczkiem.

[Izabell Ravlet]

I utknął w jakimś bagnie, bo to zły błędny ognik był

[Hagmar]

Kurwa... Był draconem, a skoro był w swoim ciele to i mógł wylecieć z bagna. Tak też zrobił. Zamachał szkrzydłami i wrócił w strone ołtarzyka.

//Poprosze koło ratunkowe...

[Izabell Ravlet]

//Gdzie tak pędzisz? Dobrze szło

Wydobycie się z trzęsawiska nie było takie łatwe. Nim to zrobiłeś, pojawiło się wokół mnóstwo światełek. Kolejne błędne ogniki. Taka ich ilość była zdecydowanie nienaturalna. Skutecznie zasłoniły ci widok, światło raziło w oczy. Zaczęły się zbliżać, a ty padłeś nieprzytomny.
Zbudziłeś się. Trwało to sekundę w pamięci maurena, lecz nie wiadomo, ile czasu leżał on kiedyś w rzeczywistości. Odruchowo zacząłeś sprawdzać czy masz wszystko przy sobie. Które miejsca na swoim ciele przeszukujesz? To nie był typowy dla ciebie odruch, więc musiał pochodzić od Darlenita. O co mógł się on tak martwić?

[Hagmar]

Nie wiedzieć czemu Dracon sprawdził... kieszenie. Tak jakoś.

[Izabell Ravlet]

Sprawdzenie kieszeni nic nie dało. Dalej czujesz, że o czymś nie pamiętasz, powinieneś. Może to ma wartość sentymentalną? Co takiego i gdzie może być to umiejscowione? Coś, co mauren miał ze sobą każdego dnia, lecz nigdy nikt nie miał okazji tego zobaczyć...

[Hagmar]

Aragorn sprawdził czy ma coś na szyi.

//A może Darlenit używał kulek analnych z masy perłowej? xD Nie wiem co mam robić

[Izabell Ravlet]

//Zostańmy przy "może używał" xD

Na szyi nic nie było. I to okazał się problem, bo coś tam najwidoczniej powinno być. Czegoś tam brakowało. Poczułeś niepokój, jednak rozglądanie się wokół nie pomogło w jego znalezieniu. Zamiast tego widzisz fioletową kulę leżącą pod jednym z drzew.

[Hagmar]

Dracona zaczynało to wszystko męczyć. Owszem znał Darlenita ale nie aż tak dobrze by znać każde jego wspomnienie... podszedł do kuli i dotknął jej.

[Izabell Ravlet]

Nie dziwota, bo wszystkiego wiedzieć o maurenie Aragorn nie mógł. Trzeba było jednak próbować, kombinować, wcielać się w rolę.
Wraz z dotknięciem kuli oderwałeś się od miejsca, w którym przebywałeś. Trafiłeś po chwili do innego. Niewiele widzisz. Czujesz ogromne zmęczenie, lecz nie fizyczne. Jest tak, jakbyś przez długi czas rzucał zaklęcia, wytężając swoje moce. Masz problemy z oddychaniem.