Płomyk szczęścia

[Nocturn]

Mag obrócił się i zaczął zmierzać w kierunku nieznanego dźwięku.

[Devristus Morii]

Zobaczyłeś 5 wilków bijących się o martwe ciało. Zrobiłeś o krok za dużo i wilki Cię wykryły. Najbliższy z nich zaczął biec w Twoją stronę, a więc ma do pokonania dystans 2 metrów. Następna dwójka też zaczęła biec, ale od nich dzielą Cię 3 metry. Pozostała dwójka przeciwników zajada się ciałem.

5x wilk

[Nocturn]

Nocturnus skierował utworzony wcześniej piorun kulisty w najbliższego wilka, który od razu zginął. Mag zdjął z pleców kostur i czekał na zbliżenie się bestii. Po chwili zwierzęta rzuciły się na wojownika, jednak ten zablokował ich atak kosturem i odepchnął je, po czym uniósł kostur w górę i z wielką siłą uderzył w pierś bestii. Atak uszkodził organy wewnętrzne drapieżnika. Mag wyciągnął miecz i ruszył na kolejnego wilka.

[Devristus Morii]

Z dwoma pierwszymi wilkami miałeś szczęście, ale z trzecim już nie za bardzo. Wilk wykorzystując moment, w którym zabijałeś jego kompana, ugryzł się w nogę. Otrzymałeś 4 rany kłute, po 2 z każdej ze stron na głębokość 1,5 centymetra. Krwawi, a świeża krew zwróciła uwagę pozostałych 2 wilków.

[Nocturn]

- Kur... - ryknął wściekle i zaatakował kosturem łeb bestii, która przed chwilą wgryzła się w jego nogę. Zwierzę upadło, jednak nadal żyło. Mag uniósł kostur i ponownie wyprowadził atak w głowę wilka, tym razem dużo mocniej. Bestia zalała się krwią i prawdopodobnie była już martwa. Nocturnus nie krył bólu, jednak nie była to zbyt wielka rana. Po chwili odzyskał spokój ciała i ducha, więc zaczął kumulować energię. Po chwili uniósł rozpostarte dłonie, cofnął się i wypowiedział inkantację. - Izipash ipush huoshan elishash! - mag gwałtownie klasnął w dłonie, dzięki czemu powstał silny powiew powietrza skierowany w nadbiegające wilki. Ich ciała zostały zmiażdżone przez wiatr. Wszystkie bestie były martwe. Nic nie wskazywało na jakiekolwiek niebezpieczeństwo, więc mag zbliżył się do zwłok i zaczął je identyfikować oraz dokładnie przeszukiwać.

[Devristus Morii]

Martwe ciało nie należało do człowieka zajmującego się handlem, ale do wojownika, szermierza. Po prostu znałeś ten typ człowieka i budowy ciała. Wilki trochę rozerwały ciało w okolicach podbrzusza, więc smród wydobywający się z ciała odrzucał Cię. Zwymiotowałes.

[Nocturn]

Mag oddalił się i usiadł na starym pniu, aby zaczerpnąć nieco świeżego powietrza. Po krótkim odpoczynku wstał, zacisnął palcami nos i ponownie podszedł do ciała wojownika, aby móc je przeszukać. Nie czuł odoru, jednak wiedział, że nie powinien przebywać zbyt długo w bezpośrednim kontakcie z naruszonymi zwłokami. Energicznie zaczął przeszukiwać szczątki.

[Devristus Morii]

Energiczne przeszukiwanie zwłok sprawiło, że ręka należąca do zwłok uderzyła w Twoja ranę. Nie wiedziałeś czy to będzie miało na Ciebie jakiś wpływ czy też nie. Przy zwłokach znalazłeś identyczne rany jak w przypadku handlarza.

[Nocturn]

Mag natychmiast odepchnął trupią rękę i po chwili oddalił się od zwłok. Niezwłocznie udał się na brzeg rzeki, gdzie dokładnie przemył ranę. Po krótkim odpoczynku ponownie przyjrzał się śladom wozu, następnie wsiadł na konia i podążył za rozciągającymi się śladami.

[Devristus Morii]

Woda z rzeki nie była dobrym pomysłem w ostatnich czasach, tak samo jak przypadkowe spotkanie Twoich ran z ręką trupa. Krwawi, ale już mnie. Troszke straciłeś czucia w nodze, ale kuśtykasz. Wsiadając na konia odciążyłeś trochę nogę, co przyjąłeś z ulga. Kierujesz się w stronę mostu. Do mostu masz jakieś 500 metrów.

[Nocturn]

Mag zmierzał w kierunku mostu. Rana dawała się we znaki, jednak jazda konna znacznie odciążyła nogę i przyniosła natychmiastową ulgę. Jechał i jechał...

[Devristus Morii]

Będąc blisko mostu zobaczyłeś walkę walkę 3 mężczyzn, a właściwie była to walka dwóch na jednego. Rana na nodze zaszczypała.

[Nocturn]

Nocturnus wiedział, że musi jak najszybciej zapobiec rozprzestrzenianiu się bakterii w ranie. Po chwili spostrzegł nierówną walkę i postanowił pomóc mężczyźnie, który walczył z dwoma napastnikami. Postanowił włączyć się do bójki, jednak wolał nie schodzić z konia.

[Devristus Morii]

Klient nasz Pan, atakujesz kogo chcesz. Chłop, którego chcesz bronic radzi sobie całkiem dobrze, jednakże przeciwnicy za chwilę zdobędą przewagę.

2x mężczyzna

[Nocturn]

- Izipash ipush! - w dłoni maga powstała kula energii, którą po chwili cisnął w bandytę. Ubrania rzezimieszka zaczęły płonąć, a jego skóra i organy doszczętnie spłonęły. Nocturnus zdjął z pleców kostur, chwycił go oburącz i rozpoczął szarżę na drugiego mężczyznę. Po chwili wykonał duży zamach kosturem i uderzył przeciwnika w głowę, na której pojawiła się obszerna rana. Obaj napastnicy byli martwi. - Nic Ci nie jest? - zapytał półleżącego mężczyznę.

[Devristus Morii]

Dziękuję, ale nic mi nie jest. Zaatakowali mnie, wyskoczyli nie wiadomo skąd. Cud, że się tu pojawiłeś powiedział mężczyzna.

//Twoja noga co raz bardziej szczypie i pobolewa

[Nocturn]

- Cholera... - mag złapał się za ranną nogę. Czego chcieli od Ciebie ci ludzie? Tak przy okazji, czy w okolicy znajdę jakiegoś medyka? - zapytał.

[Devristus Morii]

Tylko w Geroth, Panie. Zaatakowali mnie i moją karawanę. Ograbili, a tych dwóch zostało aby pozbyć się świadków.

Odwróciłeś się w stronę martwych ciał. Już chciałeś odpowiedzieć mężczyznie, ale nagle poczułeś ostry ból i zobaczyłeś ciemność. Zemdlałeś. Obudziłeś się na miękkim łóżku. Rozejrzałeś się i zobaczyłeś, że pomieszczenie było uporządkowane i czyste. Wręcz klarowne. Spojrzałeś na nogę, która była wyleczona.

[Nocturn]

Mag usiadł na łóżku i rozejrzał się po pomieszczeniu, które było bardzo przyzwoite. Gdzie właściwie jestem? - szukał odpowiedzi w myślach. Po chwili przypomniał sobie ostatnie wydarzenia. Martwe ciała, napotkany człowiek, bandyci... Czyżby ocalił mnie człowiek, któremu pomogłem w walce?

[Devristus Morii]

Za drzwiami od pokoju usłyszałeś hałas.