Klątwy i uroki

[Melkior Tacticus]

Elf został zaś na skarpie, nie miał nic do walki wręcz... ale przynajmniej mógł osłaniać w razie czego Nikolaja.

[Nikolaj]

Nikolaj wyszedł z domku, podszedł do kolejnego. Nacisnął na klamkę... pusty. Podszedł do kolejnego, nacisnął na klamkę i momentalnie się cofnął. Centymetr od jego nosa przeleciał miecz jednego z bandyty. Wampir zrobił kilka kroków do tyłu, miał nadzieję, że przeciwnik wyskoczy za nim, ale nie... Drzwi się zamknęły. Wampir tylko przekrzywił głowę w geście zdziwienia. Bez żadnych krzyków i barbarzyńskich wrzasków wbiegł w drzwi, otwierając je z kopniakiem. Bandzior stał tuz za nimi, więc najzwyczajniej w świecie upadł na podłogę. Niko wykorzystał sytuację, podszedł szybko do guzdrającego się zbira i wbił w niego miecz.

2/5

[Jiroslav]

//Nikolaj, Melkior

Dwóch ostatnich bandytów wyskoczyło ze swoich kryjówek i rzuciło się do ucieczki. Za nimi wypadła kobieta z domku. -Dokąd?! Walczyć z nim!-Krzyknęła. Najwyraźniej obserwowała ostatnie minuty z okna. Bandyci, o dziwo, zatrzymali się i pobiegli na wampira. Ona sama chciała zdezerterować do lasu...

[Mohamed Khaled]

Kratos wyciągnął miecze.  Podbiegł do nabiegającego bandytę, i dźgnął go. Wypuścił miecz, i złapał się za brzuch. Białowłosy pobiegł do niego, swymi mieczami wykonał kilka zwinnych ruchów tylko po to by na jego plecach zrobić wielkie K. Wył z bólu, więc Kratos się zlitował wbijając jeden miecz w plecy, a drugi w szyję.
Jeden był z głowy. Nadbiegał drugi. I tym razem był to bandyta. Szary wilk zrobił szybko unik, i ciął po plecach.
Wściekł się. Zadał serie ciosów, lecz potomek Demona zablokował je mieczami. Jednym trzymał blok, drugim natomiast robił cięcia na brzuchu. Ataki wroga zaczęły słabnąć, i to wykorzystał. Zrobił piruet mieczem, tak by miecz wroga wyleciał . Gdy tak się stało, wbił oba miecze w jego klatę. Zaryczał. ÂŻył jeszcze, lecz nie był świadomy. Skóra robiła się coraz bladsza, a ręce miękkie. Po chwili w ogóle już nic nie robił. Kratos wyjął miecze, a strumień który wypłynął dobił go. Ruszył na resztę.

1/4 bandytów.

[Nikolaj]

- Melkior! - krzyknął.
Rzucił się w bieg za uciekającą. Biegł oczywiście prosto na bandytów, ale najzwyczajniej w świecie, może nie dla kogoś kto nie widział Wampira, podskoczył i przeskoczył dwójkę zdziwionych zbirów. W paru susach dobiegł do kobiety, nie miał łuku, nie mógł jej ustrzelić. Nie wiedział też jaką mocą dysponuje. Kopnął ja w kostkę, ta wyrżnęła o ziemie. Wampir był zaraz przy niej i ciosem rękojeści miecza w głowę, pozbawił ją przytomności.

[Jiroslav]

// Jiros, Kratos

Ostatni z bandytów wcale nie przestraszył się widowiskowych cięć Kratosa, które pozbawiły życia jego kompanów. Wręcz przeciwnie, nabrał jeszcze większego zapału do walki. Twardziel! Doskoczył do maga ognia zajętego wyjmowaniem miecza z martwego wroga i pchnął go z bara. Teraz chciał dobić leżącego, jednak przeszkodził mu w tym Jiros uderzając siłą woli. Pchnięty telekinezą rzezimiech upadając z impetem uderzył głową o wystający z ziemi kamień i stracił przytomność. Jiroslav podbiegł dobił go przebijając serce sztyletem. -Musimy się spieszyć!-Zawołał. Płomienie były coraz bliżej.

//Nikolaj, Melkior

Kobieta naturalnie straciła przytomność. Dwójka bandytów z przygłupim wyrazem na twarzach czekała aż ich ktoś ustrzeli...

[Mohamed Khaled]

Mag, po przewróceniu już wstał. Schował szybko miecze, i pobiegł do wioski.

[Melkior Tacticus]

I ustrzelił. Ot tak po prostu. Pierwszy dostał w tył głowy. Drugi zaczął uciekać, potykając się co chwilę, jednakże to go nie uratowało. Strzała trafiła w dolną część pleców rozwalając narządy wewnętrzne. Kto mógł wiedzieć że strzała miała wadę która sprawiła że po trafieniu zmieniła się w szrapnel... Melkior zszedł z skarpy i podszedł do wampira.
- No to pozamiatane.

[Gunses]

//Melkior masz 1 finiszer z łuku i 1 w lesie, ale masz -1 za noc.
//Elfowi udało się zabić jednego przeciwnika. Drugi podbiegł do klęczącego przy Lunie wampira i z zapałem wbił w niego miecz. Ostrze przeszło przez żebra, płuca i wyszło w gejzerze krwi pod prawym sutkiem.

[Melkior Tacticus]

//Jebło mi sie 

Ajajaj... Melkior szybko ustrzelił ostatniego bandyte i podbiegł do rannego Nikolaja. - Eee... czekaj wyciągne to z Ciebie. Chwycił rękojeść miecza i wyszarpnął go z ciała wampira. - Fuj... troche to obrzydliwe.

[Nikolaj]

- Poczekaj jak będą Ci kazać wyciąć serce jako trofeum myśliwskie - wycharczał plując krew. W końcu była także w płucach.
- Przypilnuj tą kurwę, ja na moment przepraszam - powiedział, po czym trzymając się za sutek podciągnął się pod zabitego przed chwilą bandytę. Dźgnął go w szyję mieczem, prawie że rozrąbał. Zależało mu na szybkim upływie krwi. Wolał nie bawić się w dwie dziurki po kłach. Przyssał się do rany i pił łapczywie. Była to już druga porcja tego dnia. ÂŚwierza. Jego rany zaczęły się zabliźniać. Krew już tak nie leciała. Czuł się coraz lepiej.
- I o to chodzi - wypluł krew z ust. Usiadł okrakiem na ziemi. Wolał chwilę poczekać, aż jego ciało zregeneruje się całkowicie.
Chyba będzie musiał odwiedzić Severusa. Jego zbroja miała dwie dziurki.

[Melkior Tacticus]

- Wasza regeneracja jest niesamowita. - stwierdził elf, oczywiście pilnował kurwę. - Co z nią robimy? Trzeba by powiadomić resztę.

[Nikolaj]

Wyciągnął z torby sznur, który znalazł przy jednym z bandytów.
- Najlepiej będzie ją związać i zakneblować - jak powiedział tak uczynił. Związał kobiecie nogi by nie uciekła, ręce z tyłu by ich nie zaatakowała i zakneblował usta, by nie słuchać jej gadania. Następnie ja przeszukał. Bardzo dokładnie.
- Przydało by się też przeszukać martwych...

// Jakie uzbrojenie, coś pochowane, złoto?

[Jiroslav]

Nikolaj nie znalazł przy kobiecie niczego wartościowego, za to zachciało mu się kichać. Cała przesiąknięta była zapachem ponad setki ziół i kwiatów. Efekt był oszołamiający. Nagle do wioski wpadli Jiros i Kratos. Za nimi widoczne były kłęby dymu. -Pali się!-Krzyknął nadbiegając Jiroslav. Zatrzymał się widząc masę trupów ze strzałami wystającymi z głów i innych części ciała. -Oho, wy też nie próżnowaliście.-



//Radzę jeszcze przeszukać chatę, w której ona siedziała. 

[Elrond Ñoldor]

// Wiemy wiemy...

- Przypilnujcie jej - Nikolaj zaczął przeszukiwać martwych bandytów, wyciągać swoje strzały z ich ciał. Przeszukał dokładnie orka, a na sam koniec domek zielarki. Bardzo dokładnie.

// to pisał Nikoś

[Melkior Tacticus]

Z racji iż przybyła reszta Melkior poszedł odzyskać co jego. Czyli strzały. W sumie tylko jednej nie dało się odzyskać z racji tego iż grot się rozprysł. Wada przy produkcji, albo ktoś to sprzedaje niezbyt legalną amunicję. Trzeba będzie powiadomić Vernona i spółkę. Pomyślał i wrócił do reszty.

[Jiroslav]

Ork miał przy sobie tylko sakiewkę wypchaną po brzegi różnobarwnymi kamieniami. Nie myśl sobie, że były to kamienie szlachetne! Co to, to nie! Zwykłe polne kamyczki maźnięte farbką. Do czego ich używał? Tego chyba nigdy się nie dowiemy. Niespodzianka czekała w chacie. Na drewnianym stoliku leżało kilka rozwiązanych sakiewek. W każdej sporo grzywien i każda opatrzona była inną kartką. "Podstępy", "Słupianki", "Lesianowo", "Stare Majty", "Bezimienna wioska"... Brzmiało jak nazwy osiedli.
-Sprawdziłeś te domek?-Jiros krzyknął za wampirem. -Musimy się zbierać!-Ogień rozprzestrzeniał się w ich stronę w zaskakująco szybkim tempie. Na szczęście zaczęło padać, jednak nawet porządna ulewa nie szybko to wszystko zgasi.

//PS: Elrondzie, znowu napisałeś jako Elrond. 

[Nikolaj]

- Heheheszek - Nikoś rozdziabał usta w uśmiechu. Zgarnął sakiewki do torby.
- Taa... Sprawdziłem. Który pacan rozniecił ogień, tak na marginesie? - powiedział wychodząc z domku.

[Jiroslav]

Jiroslav przewrócił oczami i dyskretnie wskazał na Kratosa. -No!- Stuknął kosturem o ziemie. -Zbieramy się... Zaraz, a to kto?-Leżąca twarzą do ziemi dziewczyna wydawał mu się jakoś dziwnie znajoma.

[Melkior Tacticus]

- Stawiam że ich szefowa. Odparł elf. - Zabierzmy ją stąd, może nagroda jakaś będzie za nią. Melkior nie chciał się afiszować z tym że jego ojciec zajmuje się łapaniem takich person, no może nie konkretnie takich ale podobnych. Nie powiedział więc że ludzie jego papy mogliby za nią sypnąć solidnym groszem. Ujął to inaczej:
- Jak ją zabierzemy na posterunek straży to się dowiemy. Rzekł. Chyba tylko obecny tu wampir znał jego nazwisko. A młody myśliwy nie chciał by to sprawiło że będzie postrzegany przez pryzmat ojca. No i Lthan mógłby coś wykombinować.