Po nitce do kłębka

[Jagusiaa]

- Rozumiem. Ale niby dlaczego Książę nie podzieli się tą informacją ze mną ? Czy wyglądam jakoś nie tak ? Jakbym miała wszystkim rozpowiadać o tym, kim jest ten gość, który zjadł całą świnię ? I tak by nikt nie słuchał.- zadowolona ze swoich słów, młoda adeptka posłała mu niemiły uśmiech.

[Nessa]

A nieznajomy odpowiedział natomiast naprawdę miłym uśmiechem.
- Informacja jest niebezpieczną bronią, a ty mogłabyś chcieć się nią posłużyć. Możesz potem pognać do swoich przyjaciół i im ją sprzedać. Podaj mi choć jeden rozsądny powód, dlaczego tobie Książę miałby przekazać, kim jest obżartuch z dożyłek.

[Jagusiaa]

- Nie rozumiem po co miałabym innym rozgadywać taką informację. - powiedziała i zaśmiała się ponuro. Przecież to tylko głupia informacja na temat tego gościa. - A może to pan obżartuch boi się ukazywać swoja tożsamość ?

[Nessa]

- Może się boi, może się nie boi. Na razie nie dajesz mi żadnego powodu, by podzielić się czymkolwiek - odparł spokojnie, zdradzając już całkowicie swoją tożsamość, której mogłaś się domyślić już wcześniej. Książę tanio ani nieodpowiednim osobom nie lubi mówić czegokolwiek. Wypada więc dać mu powód do rozwiązania języka. Jeśli nie mieszkiem, to koneksjami. - Każda informacja odpowiednio użyta może przysporzyć nieprzyjemności. Zatem?

[Jagusiaa]

Zatem powiem ci, że przysyła mnie do Księcia pewien młody chłopak, ale niezbyt urodziwy z brakami w zębach i blond włosach.- powiedziała i dodała - a zatem to wystarczy ? czując, że go przekonała uśmiechnęła się pobłażliwie.

[Nessa]

//: Daję Ci podpowiedzi, więc korzystaj Nessa również Ci je dała na samym początku, pamiętaj.

- Młody chłopak? Niezbyt urodziwy? Nie znam - odparł złośliwie. - Nieciekawych masz znajomych.

[Jagusiaa]

Młoda adeptka posmutniała w duchu, gdyż myślała, że to go przekona. Hah. Ten gość jest jak przysłowiowy "Trudny orzech do zgryzienia". Myślała szybko jak by tu go przekonać, gdy przypomniała sobie słowa Nessy "Możesz się na mnie powoływać." A może tu o to chodzi! Może mam powiedzieć, że to ona mnie przysyła ?Dziewczyna również zwróciła uwagę na kolejne zdanie, które jej powiedziała elfka : "Ale pamiętaj, że mimo posiadania tego u pasa, nie możesz go użyć. Grozić, ale nie użyć." Ale to wydaje się nierealne, żebym groziła mieczem większemu facetowi ode mnie, który jest na pewno bardziej zapoznany ode mnie w sztuce walki bronią. Po szybkim powtórzeniu sobie wszystkiego od początku, gdy spotkała Nessę, w końcu postanowiła, co teraz zrobi.
- W takim razie może znasz pewną elfkę. Nessa się zwie. Ona mnie tu przysyła.- powiedziała powoli, niepewna czy to coś poskutkuje.

[Nessa]

- Powiadasz, że znasz Tinuviel? - zapytał grzeczniej. - Zatem może posiadam jakieś informacje. Szukasz Wilka. Tak zwą tego, co zjadł całego świniaka. Więcej nie wiem, ale kręciły się przy nim dzieciaki. Poszukaj gówniarzy w dzielnicy biedoty. Taka trójka strasznie do siebie podobnych chłopaczków - po tych słowach ukłonił się lekko i odszedł.

[Jagusiaa]

Odetchnęła z ulgą. Od jednego do drugiego chodzę. Do kogo jeszcze pójdę ?- pomyślała i odeszła w stronę dzielnicy biedoty, bo tylko to jej pozostało.

[Nessa]

Dzielnica biedoty jak dzielnica biedoty. Ruch był spory podobnie jak smród. Tu jakaś kłócąca się parka, tu kilku pijaczków, tam matka z małym chłopcem. Aż usłyszałaś donośny krzyk kobiety i po chwili wyłoniła się pędząca grupka uśmiechniętych chłopców. Najpewniej coś ukradli i teraz uciekali, a gonił ich nie tylko ryk pulchnej niewiasty, ale też jej synalek najpewniej, bo fałdy tłuszczu podobne.

[Jagusiaa]

Poczuwszy smród Jagusia tylko westchnęła niechętnie. W końcu mieszkała tu już od jakiegoś czasu i się do tego przyzwyczaiła. Gdy zobaczyła biegnącą trójkę chłopców ucieszyła się - przynajmniej nie musiała długo szukać. Podbiegła i stanęła między chłopcami a 'puszystą' kobietą i jej synem.
-Stop! Stop!- zawołała próbując ich powstrzymać - Zatrzymajcie się !
Eh, ja ja kiedyś będę miała dzieci, to nie pozwolę im kraść. A przynajmniej ta je będę uczyła.

[Nessa]

Chłopcy oczywiście zignorowali Twoje krzyki. W końcu uciekali. Grubasek przestał ich gonić dość szybko i sapał zmęczony niedaleko Ciebie, dłonie opierając na udach. Chłopcy, na oko młodsi od Jagusi o 4 lub 5 lat, zniknęli w jednej z uliczek pewni, że nikt już ich nie goni. Wystarczyło się do nich udać.

[Jagusiaa]

Pobiegła za nimi. Bojąc się, że znowu zaczną uciekać i wezmą ją za tamtą kobietę podeszła cicho i powiedziała dosyć głośno, tak żeby usłyszeli :
- Nie uciekajcie, już was nie gonią. Ja chcę z wami porozmawiać, ale na inny temat.
Po tych słowach wyszła zza budynku, za którym stała i zbliżyła się do nich.

[Nessa]

Kilku chłopców zignorowało Cię i dalej biegło, ale trzech się zatrzymało. Odwrócili się jednocześnie i popatrzyli na Ciebie z zaciekawieniem. Zwróciłaś uwagę, że są praktycznie identyczni z tym, że jeden miał owiązaną dookoła szyi zieloną chustkę, która kiedyś była zapewne czysta, jeden czerwoną, która teraz była raczej brązowa, a jeden niebieską, lecz ta o dziwo była dość zadbana.
- Co chcesz?
- Hyzio, chodź, a nie gadaj z paniusią.
- Właśnie. Spadajmy, bo dzień długi, a tym czymś - wyjął z kieszeni jabłko - się nie najemy.

[Jagusiaa]

- Na Dożyłkach widziano was w pobliżu mężczyzny, który zjadł całą świnię. Gdzie on teraz jest?- zadała im szybko pytanie dziewczyna, żeby usłyszeli a nie zdołali za daleko odejść.

[Nessa]

- Aaa ten grubas? - zapytał chłopiec z zieloną chustką.
- Zyzio idziemy! - pogonił go brat. Czy to rodzony, czy to wybrany przez okoliczności.
- Widzieliśmy go. Sknera jakich mało.
- Jego sługus nas przegonił - skrzywił się Hyzio.
- Przegonił - zawtórował mu chłopiec, którego imienia jeszcze nie znałaś.
- Dlaczego mamy pomóc takiej paniusi? - zlustrował cię Hyzio.

[Jagusiaa]

- A to dlatego, że was pytam.- odwarknęła Hyziowi -Ale wiecie może gdzie on teraz jest ? Albo ten jego sługus ? Albo jak się nazywa ?

[Nessa]

- Patrzcie jaka ha... ha... har... niemiła! - skrytykował Zyzio, który jednak nie przypomniał sobie słowa, jakim chciał Cię określić.
- Nie ma nic za darmo.
- Zagadki! Zagadki! Zagadki! - ucieszył się nieznany Ci z imienia chłopiec.
- Dyzio ma nawet niezły pomysł. ÂŻarcia nie masz, więc sprawdzimy czy jesteś od nas sprytniejsza, o. Zgoda? - uśmiechnął się chłopiec. Widocznie najgłupsi nie byli, a wolne chwile umilali sobie takimi zabawami.

[Jagusiaa]

-Czemu nie.- uśmiechnęła się, ale nie do końca miło. -To.. na jaką zagadkę mam wam odpowiedzieć ?

[Nessa]

//: Z całego serducha przepraszam Cię za poziom zagadki. Chodzi o płynność zadania, a nie by Ci utrudnić życie :]

- To ja zadam! Ja!
- Dajesz, Dyzio - ponaglił go Zyzio, a Hyzio przypatrywał się z zainteresowaniem.
- Jakie siedmioliterowe słowo nawet największy mędrzec wypowie błędnie? - zapytał zadzierając nos chłopiec z czerwoną chustką. Zapewne bardziej niż z zagadki był dumny z umiejętności literowania i znajomości alfabetu.