Stale sobą być? Cichy karczmarski zwiad w "Pod Uchem Trolla"

[Mogul]

-No, taa. Spadam. Większość ludzi była już odwiedzona, raczej nie było już nic do roboty. To pora odwiedzić szefa. W końcu jak on miał na imię? Jakiś Qłentino, czy Laros, czy jakoś tak. I gdzie do kurwy nędzy Tzaro się podział. Może zbyt późno, ale teraz wybrał moment, że powinien jeszcze odwiedzić kolesia u którego był wcześniej zakonnik. Podszedł do niego.
- Throm Ka! Tej, nie widziałeś może takiego kolesia, Tzaro się zwał?
- A widziałem. Walczył z goblinami i odniósł jakieś rany.
- Hehe, gdzie do nędzy on jest? Mężczyzna wskazał miejsce pobytu wojownika. Ork udał się tam. Tzaro był dalej nieprzytomny. Czuwała przy nim jakaś persona.
- Tej, ziomek, jeśli ten tutaj się obudzi, powiedz mu, żeś jestem u jego szefa. Wyszedł z pomieszczenia. Po drodze do siedziby zahaczył jeszcze o Bustera. Uśmiechnął się.
- I co tam?

[Gunses]

- Hehe! Dzięki wielkie brachu! Pomogłeś mi, teraz będę mógł spokojnie zyskać większy szacunek w obozie. A i tobie się odwdzięczyłem. Raz, masz tu 10 grzywien, a dwa.... był tu niedawno Laers, pytał co u mnie. Powiedziałem, że umiesz się dobrze bić, żeś siłacz, a i że umiesz pomóc słabszym!

[Mogul]

-Słabszy nie słabszy. Pierdolenie. Spadam, nareczka. W końcu po tak długim czasie skierował się do Laersa. Szedł przez chwilę rozmyślając nad tym co się dowiedział i czy może mu coś jeszcze powiedzieć. W końcu doszedł do budynku szefa szajki bandytów.
- Throm Ka! Laersie! Słyszałeś, żeś szef tutaj, a potrzebuję co nie co. Mogul Khan jestem.

[Gunses]

- No przecież rozmawialiśmy ze sobą - powiedział lekko zdziwiony Laers - Ludzie w obozie mówią dużo o tobie. A to dobrze... Bardzo dobrze. A gdzie Twój kompan?

[Mogul]

Ze zdziwieniem spojrzał na Laersa. Chwilę zastanowił się i pomyślał. Widzieli się wcześniej, ale gadali? Gadałem z tym kolesiem tu? Westchnął.
-Mniejsza. Ten, jak mu tam było, Tzaro, tak? Aa zemdlał ino, kiedy tam z jakimiś goblinami się napierniczał, trza było go wynosić do domku jakiegoś i tam leży. Dobrze mówią? To ciekawe, nie powiem. Założył rękę na rękę. Spojrzał się z ironicznym uśmieszkiem.
- Skoro tak, potrzebuję trochę informacji o Wyrębach. Hę?

[Gunses]

- Nie do mnie z tą mową - rzekł - Qeentino pytaj. Swoją drogą chciał was poznać. Zwłaszcza Ciebie, bo o Tobie tutaj najwięcej się mówi. Ja mam jeno wypłacić Ci odpowiednią kasę hehehe... Znaczy się.. Hmm... Garr jest z Ciebie cholernie zadowolony. Mówi, żeś niezły myśliwy. Fabio, chlejus pieprzony... Nie wiem co zrobiłeś i nie chcę wiedzieć, ale na Twój temat morda mu się nie zamyka, wręcz się ślini mówiąc jakiś to pomocny i uczynny. Ehh... Jorgen powiedział żeś honorowy, że występek plenisz. Mózg mu ziele zjadło, ale bić się umie, a o to chodzi, więc jego słowa też są ważne. Buster... Młodzik. Ale mówił, że pomogłeś mu zagnieździć się w obozie, miło z Twojej strony. Powiedział też, że sprawny jesteś w toporze i że siłacz z Ciebie niezrównany. Sargon widział Twoją walkę. Powiedział, że nie boisz się walczyć, że nie masz dudka lecz kutacha w gaciach. I że umiesz obchodzić się z żelazem... A... A ten, Tzasazaro, czy jakoś... Borgon, nasz najlepszy woj po mieczu i toporze, mówił, że tamten narażając życie zdobył dla niego jakąś broń straszliwą. Chwalił go... Hmmm... Masz tu 170 sztuk złota. Jakoś to podzielicie między siebie. A teraz idź do szefa. Qeentino mieszka w górze jaskini, przy grocie strzeże go grupa strażników, daj im ten papier, przepuszczą Cię do Qeentino.

[Mogul]

- Taa, luzik. Dzięki, spadam.
Skierował się w miejsce, o którym mówił Laers. Obejrzał papierek. Sam nie wiedział po co, w końcu czytać nie umiał. Po chwili doszedł do strażników. Oczywiście kazali mu się zatrzymać. Ten chwilę pomachał im przed głowami papierkiem, by po chwili oddać jednemu z nich. Otaksowali wzrokiem Mogula i pozwolili mu przejść. Wszedł do groty i ujrzał oczekiwanego Qeentino.
-Throm ka! Mogul Khan, słyszałem, żeś Ty szef SZEFÓW. Dobrze mówię, Qeentino?

[Gunses]

Drogę zagrodziła Ci kobieta w męskim stroju, z ładnymi cyckami, szczupła, z długimi włosami zakręconymi w warkocz. usta miała pomalowane na czerwono, oczy podkreślone czarną kredką. Jednak to się nie liczyło. Ważne były dwa przepiękne miecze wystające jej znad ramion.
- Jestem Faitea. Jeden niepewny ruch i będziesz gryzł ziemię - ostrzegła po czym zeszła mu z drogi. Trzymała się krok za Orkiem, kiedy ten podszedł do Qeentino. W grocie było dużo mebli. Było też całkiem spore i dające ciepło i światło palenisko
- Thorm ka, Khanie! Tak.  Ja jestem Qeentino. Dzięki za zaangażowanie i pomoc w obozie... Lubię pogadać z nowymi, a z Tobą, Orkiem, tym bardziej. Siadaj tu na ławie - wskazał miejsce przy którym na stoliku stało kilka piw i kilka pieczonych udźców. Sam wziął kawał mięcha i zaczął obgryzać. Był koło czterdziestki. Miał cienki, ale stały wąsik pod nosem. Oczy spokojne, stoickie.

[Mogul]

Ork usiadł w miejsce, które wskazał Qeentino. Od razu wziął się za jeden z udźców. Oczywiście wybrał największy. Ktoś złośliwy mógłby się doczepić tego, że Mogul nie spytał się czy może się poczęstować. Ale dla niego oczywiste było, że jeśli ktoś zaprasza cie do stolika pełnym jedzenia, to przy okazji zezwala na strawę.
- Spoczi. Zrobił pauzę gryząc mięso. Po chwili żucia dodał: - Chcesz o czymś konkretnym pogadać? Khan zdawał sobie sprawę, że Qeentino był o wiele grubszą rybą niż mu się na początku wydawało. Tak więc chciał najpierw od tak sobie pogadać z nim, by potem wypytać o Wyręby. A może sam o nich wspomni? W końcu jeśli szef szajki słyszał już o orku, to i też słyszał, że wypytuje o wioskę.

[Gunses]

- Potrzebuję nowych, których nikt ze mną nie skojarzy, a którzy wkręcą się czy to u Grega czy u Alchemika, a potem wkręcą się do Pisarza. Sprawa tyczy się Wyrębów, słyszałem, żeś tam był ale nic nie znalazł. Abyś wiedział o co chodzi, powiem Ci to czego chcesz wiedzieć. Pytaj, a potem powiem co będziesz miał do zrobienia.

[Mogul]

Po reakcji na słowa bandyty ork zdenerwował. się. Walnął pięścią w stół, tak, że Faitea podskoczyła. Miała zareagować, ale Qeentino ruchem dłoni kazał jej stać w miejscu. Mogul odezwał się:
- Jebane Wyręby kurwa. Bym sobie chuja dał odciąć, że to nic nieznacząca wioska, i kiedy będę ją rabować nic większego się nie stanie. I co? I kurwa już bym chuja nie miał! No to zajebiście, gotowy na wiązankę pytań? Pierwszej, imiona. Kim, żeś to są ci ten Greg, Alchemik, Pisarz i Malarz tam jeszcze chyba był?

[Gunses]

- Nawet tych pierwszych nie znasz? Ha! Greg, to kapitan wszystkich piratów. To jest pływających, bo stacjonuje tutaj starszy od niego, imienia zapomniałem, ale od lat nie pływa. Greg uwiązł tutaj, robił się na rafach, a potem przyszła Mgła. Ukrywał się w wąwozie na ziemiach wampira, a potem poszedł do swej nowej siedziby. Alchemik Constantino, to szef wszystkich bandytów na wyspie. Mieszka on sobie w wielkiej twierdzy. Pisarz i Malarz to magicy. Ale tacy, że nie iść z nimi w zawody na czarowaniu. Ten Pisarz to wytrawny gracz, rozmawiał tylko z Gregiem i Alchemikiem. Z nami rozmawiał Malarz. Nie widziałem twarzy, w masce był. Ale czarować potrafił. Pisarz i Malarz potrzebowali ludzi do wykopalisk i kopalni złota. Sprzedaliśmy im ludzi z Wyrębów. Teraz sprzedajemy im wykopane w świątyniach artefakty.

[Mogul]

-Aheś, a te artefakty to takie, że są magiczne i robią łubudubudu, czy po prostu stare i warte dużo złota?

[Gunses]

- Ja się na tym nie znam. Czasem to zwykłe popękane miecze, tarczy, jakieś płyty, jakieś księgi, inne są dziwne... Ale głównie chodziło o rzeczy ze starych świątyń i grobowców. A bynajmniej nie o te piramidy, tylko insze świątynie.

[Mogul]

-Aheś, to o tym gadałeś z Malarzem? Zastanawiał się o co może jeszcze spytać. Westchnął. Zbliżała się kolejna wiązanka pytań.
- Czemu akurat Wyręby? ÂŻe tylko zapomniana przez bogów wioska, czy coś może jeszcze? Jakim chujem tyle ludu zajebaliście? Po co im w takim razie te artefakciory. To magicy, więc kasy pewnie od zajebania mają.

[Gunses]

- Tak, o tym. Malarz był tu osobiście dobić ze mną umowy. Chłopom z obozu nie podobało to się, ale uznałem że kilka miesięcy bez wychylania się na oczy straży to dobry sposób by zgubić ścigające nas prawo. Dlatego przystałem tak na zdobywanie artefaktów. Ale do tego potrzeba było ludzi. Więc Wyręby. Zapomniana wioska, mała, bez importu i eksportu. Pisarz otworzył port Almagiczny. Nijaki to port nie był, ale w jednej chwili nasz cały oddział, a było nas ponad trzy setki, przedostał się do Wyrębów. Byliśmy kupą zbrojnego ludu, a i magików było kilku. Ludzie poddali się i tak samo wróciliśmy stamtąd. Przez ten port Almgaiczny. A artefakty potrzebne im są po coś. Szukają jakiś miejsc na wyspie, jakiś rzeczy, kazali szukać nam ludzi, którzy są z innych wyznań, który w lesie bożkom oddają cześć i pytać ich o... trzymaj się! O syreny! O gobliny! O karzełki jakieś, o skrzaty, o trolle, o bobołaki jakoweś i inne cholerstwo. Nie znaliśmy takich, to machnął tylko ręką na nas i tylko te artefakty kazał z grobowców wyciągać.

[Mogul]

-Co kurwa? Skomentował na wspominkę o wiarę w trolle. Zastanawiał się o co może jeszcze spytać. Nic na razie nie przychodziło mu do głowy. Wiedział już jak się przedostali i czemu ludzie zniknęli, wiedział też, że jakaś trójka czarodziei poszukuje nieznanym miejsc i artefaktów. Czego jeszcze potrzebuje?
- To fajny ten portal z alg musiał być. Możesz coś mi jeszcze powiedzieć? Znaleźli jakieś miejsca, ludzi?

[Gunses]

- Nadal szukają, ale teraz jak mamy Kretów do kopania to jest łatwiej. Chciałbym, żebyś się wkręcił w to, poszperał u Grega w obozie. Chciałbym abyś za jakiś czas, kiedy zbierzemy odpowiedni transport udał się razem z nim do Grega i tam poszperał, dowiedział się czegoś może.

[Mogul]

- Dobra, to to wszystkie informacje o mojej nowej misyjce? A i najważniejsze towarzyszu pytanie, które jeszcze nie padło. W kąciku ust pojawił się uśmieszek - Cena?

[Gunses]

- Cena będzie za informacje. Przyniesiesz coś ciekawego, dostaniesz swoją dolę. Przyjdziesz z niczym, nic nie dostaniesz. Karku nie nadstawiasz, dam Ci listy, jakobyś był nowy i ciebie nie chcę, bo nie chcę dzielić kasy. A piraci nic Ci nie zrobią. Nie lubią orków, ale szanują ich za siłę. Zresztą, przy nich pewnie więcej zarobisz niż gdybyś siedział tutaj z dupskiem.