Za mundurem...assasyni sznurem

[Koza123]

-A co proponujesz Ty?- spytał młodzieniec.-Jest tu jakaś broń, lub przynajmniej coś, co mogłoby za nią posłużyć?- spytał po chwili.

[Anette Du'Monteau]

-Nic takiego. Więźniowie z innych cel mamroczą jedynie o jakiś ukrytych przejściach w tym więzieniu. Ale to zapewne miejskie legendy.

[Koza123]

-Ukryte przejścia...- zamyślił się młodzieniec.-Który z nich o tym mówił? To może być jakieś wyjście.

[Anette Du'Monteau]

-Wyprowadzili go wczoraj nocą. Chyba już tu nie wróci. Możesz ich szukać, ja niczego nie znalazłem do tej pory, ale może masz lepszy wzrok.

[Koza123]

Konrad rozejrzał się dookoła. Zauważył podwieszony do ściany na łańuchu pierścień.
-To chyba zbyt łatwe, ale warto spróbować.- rzekł, po czym podszedł do uchwytu i pociągnął za obręcz. Na całe szczęście więzy wcale mu w tym nie przeszkadzały.

[Anette Du'Monteau]

Nic się nie stało. Pomysł widać był zbyt oczywisty. Może należało się dokładniej rozejrzeć?

[Koza123]

Konrad rozejrzał się wokół. Zauważył więzienne "łóżko" skonstruowane z kamienia. Podszedł do niego i zaczął dokładnie sprawdzać, czy nie ma tam czegoś, co ujawniłoby sekretne przejście.

[Anette Du'Monteau]

Tam również nic nie znalazłeś. Jednak podczas tarzania się przy łóżku, twoją uwagę zwróciła ściana na przeciw. Coś z nią było nie tak, lecz jeszcze nie wiedziałeś co.

[Koza123]

Konrad zbliżył się do ściany. Przywarł do niej plecami i zaczął przesuwać po niej swe ciało. Uznał, że będzie to skuteczniejsze niż jakakolwek próba odnalezienia czegokolwiek, co mogłoby pomóc rękami. W końcu, nie dość, że były one związane, to jeszcze sam obiekt, który młodzieniec zechciał przeszukać był dość obszerny.

[Anette Du'Monteau]

Jeden z kamieni w ścianie nieco się poruszył. Widać był obluzowany.

[Koza123]

Młodzieniec chwycił kamień swymi nadal skrępowanymi rękoma. Na całe szczęście więzy ponownie nie dały rady pokrzyżować jego planów. Spróbował go pchnąć, a następnie pociągnąć w swoim kierunku. Czekał na dalszy rozwój wydarzeń.

[Anette Du'Monteau]

Kamień wypadł ukazując niewielką część wyrwy. Z zewnątrz wyzierała jedynie ciemność. Nagle usłyszałeś zbliżający się odgłos kroków.

[Koza123]

Konrad postanowił usiąść na posadzce, aby nie wzbudzić podejrzeń. Nie miał ochoty na walkę. Nie miał nawet czym walczyć. Pomyślał, że strażnicy zaraz sobie pójdą, a wtedy będzie mógł wrócić do realizacji swojego planu ucieczki.

[Anette Du'Monteau]

Przeczucie cię nie myliło. Strażnik zatrzymał się na chwilę przy celi, ale widząc jedynie siedzących mężczyzn poszedł dalej. Stopniowo hałas butów ustępował wyzwiskom rzucanym przez resztę współwięźniów. Klątwy i bluźnierstwa towarzyszyły każdemu przebytemu krokowi strażnika. W końcu było je słychać już gdzieś tylko w głębi korytarza.

[Koza123]

Konrad ponownie zbliżył się do miejsca, w którym niedawno znajdował się kamień. Chciał spojrzeć przez powstałą dziurę w głąb, jak mu się wydawało, tunelu.
-Hej, tutaj coś jest. Chyba jakieś przejście. Chodź tu szybko i to zobacz.- rzekł do współwięźnia.

[Anette Du'Monteau]

Kruk podszedł i spojrzał.
-Nic nie widać. Ciemno jak w rzyci demona. Ale można próbować.

[Koza123]

Konrad zabrał się za "rozbiórkę" muru. Spróbował wyjąć kolejny kamień ze ściany.

[Anette Du'Monteau]

Kamień bez problemu obluzował się i wypadł z swego miejsca na podłogę. Narobił nieco huku, co mogło zaniepokoić strażników, a tym bardziej w tej sytuacji Ciebie.

[Koza123]

Konrad polecił swemu towarzyszowi, aby zważał na poczynania strażników.
-Gdyby nadchodzili, natychmiast mi o tym powiedz.- rzekł, po czym odczekał chwilę i postanowił z powrotem zabrać się do roboty.

[Anette Du'Monteau]

Kruk pilnował i nasłuchiwał. Ty z kolei odciągałeś po kolei kolejne kamienie tworzące ścianę. Więzy nieco opóźniały pracę, a nie wiadomym było ile czasu wam zostało.