W głąb dracońskich ruin.

[Hagmar]

A ja z tobą nie zostanę, w chramie będę potrzebny jako spec od prochu gdyby trzeba było.
Rankiem następnego dnia wszyscy czuli się o niebo lepiej, Aragornowi przeszedł Kac Gigant, Diomedes mógł wstać i iść ale o walce czy dźwiganiu nie było mowy. Wozy na których leżeli stały na uboczu toteż fetor rozkładających się ciał prawie im nie przeszkadzał. Dracon wstał pierwszy, ale nie miał zamiaru nikogo budzić.

[Rikka Malkain]

Garik nie spał. Siedział na kamieniu niedaleko jednego z wozów i właśnie schował za płaszcz pustą już butelkę po swoim ulubionym napoju. Jak na razie nie był zadowolony z całej wyprawy. Dlaczego? Dlatego, że na nic się na razie nie przydał. Wszyscy potrzebowali magów, medyków i osób potrafiących walczyć z demonami. Wampir ten nie potrafił leczyć, zabijać demonów, i oczywiście nie znał się magii, więc zeszłego dnia mógł się tylko przyglądać.

[Eric]

Diomedes czuł się znacznie lepiej niż poprzedniego dnia. Ciągle był słaby, ale teraz chód i ogólny ruch nie sprawiał mu już takich problemów. To go trochę podniosło na duchu, choć dalej był ponury i opryskliwy wobec wszystkiego, co raczyło się do niego odzywać. Z żalem spoglądał na swój miecz, którego w tym momencie nie był w stanie nawet unieść. Wstał jednak z wozu i wyszedł na małą polanę. Wykonał kilka ćwiczeń na rozciąganie z nadzieją, że pobudzą one nieco jego organizm. Nic takiego jednak się nie stało, choć jego stan ponownie uległ niewielkiej poprawie.

[Arti]

// A my z nudą jeszcze nie wróciliśmy ze spaceru 

[Gunses]

//A mi jeszcze nie odpisał Isq 

[Koza123]

Konrad obudził się. Nie był ani głodny, ani zmęczony. Był tylko przejęty. Już niedługo mieli wyruszyć do chramu. Zauważył świetne miejsce do rozpoczęcia przygotować. Udał się tam, po czym wyjął miecz, ugiął kolana, stanął w rozkroku i rozpoczął trening.

[Dragosani]

Zeleris obudził się pod drzewem. To go zaskoczyło. Nie pamiętał jak się tam dostał. Musiał być naprawdę zmęczony, bo przecież nie pił dużo. Ale cóż, miał powody do zmęczenia. Wstał i przeciągnął się, uważając jednocześnie, aby nie rozerwać sobie świeżo wyleczonej rany. Wciąż czuł pewne osłabienie fizyczne po leczeniu. Ale to nie dziwne. Wszak nie zostało ono zakończone i musiał jeszcze schlać się miksturami leczniczymi. Podszedł do wozu i wygrzebał z zapasów bukłak z wodą (!) Przepłukał nią usta i wypluł na trawę, po czym pociągnął solidny łyk. Odłożył bukłak na miejsce i spojrzał na chram. Dzisiaj mieli tam wejść. Wciąż był osłabiony po wczorajszej ranie. I nie miał broni. Ale na szczęście jego prawdziwa bronią był umysł i magia. Postanowił pomedytować trochę przed wyprawą w głąb ziemi. Wskoczył na wóz i usiadł tam, krzyżując nogi. Owinął się ogonem i zamknął oczy. Skupił się na swoim wnętrzu, oczyszczając umysł i relaksując się. Medytował.

[Eric]

Diomedes z zaciekawieniem przyglądał się draconowi, który po pobudce szybko poddał się medytacji. Pomyślał, że i on powinien podobnie uczynić, szczególnie, że do walki się zupełnie nie nadawał. Nie chciał być nachalny, ale mimo to przysiadł się do Zelerisa i podobnie jak on, skrzyżował nogi, przymknął oczy i oddał się wędrówce po zakamarkach swego umysłu. Dawno już tego nie robił. Prawie zapomniał, jakie ukojenie i spokój przynosi taka wycieczka między swymi myślami. Tego mu było potrzeba.

[Dragosani]

Zeleris, mimo transu medytacyjnego, był czujny. Usłyszał gramolenie się ucznia, jego sapanie i ogólnie uświadomił sobie jego obecność. Otworzył jedno oko i zerknął na niego. Diomedes siedział obok i naśladował go, jak młodszy brat, co ma ledwie kilka lat i we wszystkim małpuje starsze rodzeństwo. Wyglądało to dość zabawnie.
- Można wiedzieć, co ty robisz? - zapytał zaciekawiony Flamel.

[Eric]

Diomedes teatralnie podniósł jedną z powiek i z zaskoczeniem spojrzał na dracona, który najwyraźniej w swej medytacji nie był na tyle skupiony, by całkowicie odciąć się od rzeczywistości.
- A na co ci to wygląda? - powiedział, starając się poskromić żyłkę pulsującą na jego czole. Bezskutecznie. Po chwili do żyłki dołączyła drgająca brew.

[Isentor]

//Będę zmuszony anulować wszystkie akcje, które są wymysłem graczy i nie zgadzają się z demonologią przedstawioną w grze. Dlatego polecam PW do MG przed pisaniem w ciemno niestworzonych rzeczy.


- Gunsesie to demon astralny. W swojej naturalnej formie występuje jako kłębowisko czarnego lub ciemnozielonego dymu. Także proces samego opętania będzie bardzo widoczny. Demon nie może wniknąć w ciało żywiciela jako niewidzialny byt. Musi się przed tym ujawnić. My jesteśmy bezpieczni, ale wszyscy pozostali mogą stać się ofiarami. Nie wiemy czy nie jest ich tutaj więcej. Czyżbyś nie pamiętał mojego poprzedniego wywodu o bytach? Zawiodłem się na Tobie.

[Eric]

//Tzn, Darlenit jest opętany i wleciał sobie do chramu czy jednak nie?

[Isentor]

//Tzn, Darlenit jest opętany i wleciał sobie do chramu czy jednak nie?

//Nie napisałem, że cofam akcje. Wleciał.

[Hagmar]

Aragorn wraz z Yarpenem krzątali się po obozie, tyle że ÂŁowca nie szykował się do drogi. Oglądał trupy zarąbanych członków Rogaczy, dwanaście ciał, jednak wśród nich nie było niestety trupa Renfri. Ich szefowa albo przeżyła drugą już taką masakrę, albo jej tu wcale nie było. Otrzepał i obmył ręce w wiadrze z wodą. Zabrał z wozu pochodnię, linę i bukłak z wodą. No dobra, zbieramy się.

[Arti]

  Młodzieniec otworzył oczy. Spał na gałęzi jednego z drzew tuż przy obozie.
 - Skąd.. - chwilowe otępienie po obudzeniu minęło i Ra przypomniał sobie to co działo się zanim zasnął wczorajszego dnia.
Wraz z Nessą spacerowali po okolicy. Gdy wrócili zastali całe towarzystwo naprute miodem. Wszyscy wydawali się spać w wygodnej pozycji poza Zelerisem, który leżał połową ciała na wozie, a druga swobodnie zwisała z wozu. Wraz z Nudą postanowili oszczędzić mu bólu kręgosłupa przez najbliższy tydzień, więc razem przenieśli dracona pod drzewo.
   Po chwili młodzieniec wrócił do rzeczywistości. Usłyszał polecenie Aragorna i ostrożnie zeskoczył z drzewa. Zdrętwiałe mięśnie odmówiły jednak posłuszeństwa, toteż młodzieniec gustownie zarył głową o trawę.

[Dragosani]

Dracon teatralnie przyjrzał się badawczo Diomedesowi.
- Hmm... mam dwie, nie... trzy teorie. - powiedział po chwili. - Pierwsza. Wygląda mi to na poranne ciśnięcie klocka. Ta pulsująca żyła na czole... ale temu zaprzecza miejsce i stan twojego odzienia. I zapach. Druga. Próbujesz popisać się przed naszą słodką elfką, jaki to niby jesteś oświecony i udajesz, że medytujesz. Dziewki lecą czasem na takie coś. I trzecia... naprawdę próbujesz medytować, naśladując swojego mistrza. Akurat to ci się chwali. Tyle że brakuje ci do tego nieco doświadczenia. No ale cóż, liczą się starania. Jednak radzę chwilowo skupić się na technikach koncentracji, nie medytacji. To łatwiejsze i w zupełności ci wystarczy. - poradził uczniowi, po czym zamknął oczy i wrócił do własnej medytacji. Lecz nie trwało to długo, gdyż już po chwili usłyszał głos Aragorna. Odetchnął więc głęboko i powoli otworzył oczy. Odetchnął jeszcze głębiej kilka razy, po czym wstał i zeskoczywszy z wozu, podszedł do dracońskiego "brata".

[Koza123]

Konrad przerwał swój trening. Aragorn najwyraźniej zbierał już całą ekipę. poza tym, młodzieńcowi wystarczyło ćwiczeń na dziś. W chramie miała go prawdopodobnie czekać prawdziwa walka.

[Eric]

- Koncentracja, medytacja... Jedno z czasem przechodzi w drugie, czyż nie? - mruknął, nie zwracając uwagi na wcześniejsze zaczepki Zelerisa. Jego mistrz bywał dziwny. Gdy chciał uzyskać cel, zawsze wybierał do niego okrężną drogę, jakby w ten sposób chciał coś udowodnić... Tak więc zanim przeszedł do meritum sprawy musiał oczywiście napomknąć kilka rzeczy na temat wyglądu i zachowania Diomedesa. Młodzieniec postanowił jednak, że nie da się wyprowadzić z równowagi. Chwilę jeszcze skupił się na sztuce koncentracji, ale jedna myśl ciągle nie dawała mu spokoju. Zerwał się z wygodnej pozycji siedzącej, zeskoczył z wozu i potruchtał za draconem.
- Zelerisie... - powiedział, wstydliwie odwracając wzrok od oblicza swego mentora. - Ja... Właściwie to jestem teraz bezbronny... Nie mogę się obronić nawet magią. Czy mógłbyś nauczyć mnie teraz chociaż najprostszego zaklęcia...? - zapytał, wyraźnie walcząc z czymś wewnątrz siebie.

[Hagmar]

Zeleris, ja Ci odkupie ten kostur...

[Koza123]

Konrad podszedł do Aragorna.
-Mistrzu, czy już wyruszamy?