Raport z północy

[Devristus Morii]

Weszliście na górę do komnaty, w której na środku stał tron, stoli i jakieś rzeźby. Coś tu się nie zgadzało, ale w tej komnacie coś było intrygujacego. Tutaj zdało się czuć najbardziej tą obecność i grozę. Elf popatrzył na Dracona i rzekł:
Coś tu jest nie tak. Czegoś nie robimy i wyszedł z komnaty.

[Dragosani]

Dracon myślał chwilę, patrząc w mrok. Po chwili przemówił.
- Można wyczuć tutaj pewną obecność. Więc skoro jest tutaj jakiś... byt. Niematerialny, astralny byt... to raczej nie zobaczymy go oczami naszych ciał, lecz duszy. Chyba jedyną możliwością byłaby projekcja astralna. Ale to wiąże się z pewnym niebezpieczeństwem, że ta... bezcielesna świadomość postanowi zwinąć któremuś z nas ciało, gdy ten je opuści. - podrapał się po brodzie. - Chyba że zrobi to tylko jeden z nas i drugi zabije go, gdyby po "powrocie" zachowywał się nienaturalne. - dodał nieco ponurym głosem.

[Devristus Morii]

Dobry pomysł. Więc kto idzie w astralny świat?

[Dragosani]

- Ja. - odparł po namyśle Flamel. - Moje ciało jest zbyt... nietypowe, żeby jakiś duch postanowił je przejąć. To znaczy jest ryzyko, ale wydaje mi się że mniejsze. Ludzie i elfy mają jakąś dziwną awersję do ogonów, skrzydeł i rogów. - po tych słowach usiadł na ziemi ze skrzyżowanymi nogami. 
- Jakbym zachowywał się jak nie ja, to zabij mnie... to co będzie w tym ciele. Postaraj się jednak zrobić to delikatnie, żeby trup ładnie wyglądał w trumnie. - Dracon oczywiście nie miał zamiaru tak łatwo pozbywać się ciała, ale w tej chwili było to nieistotne.
- To zaczynam... - powiedział na koniec i zamknął oczy. Skupił umysł na wyrwaniu go z okowów fizycznego ciała i swobodną wędrówkę po świecie astralnym.

[Devristus Morii]

Gdy tylko znalazłeś się w świecie astralnym zobaczyłeś, że w komnacie nie jesteśmy sami. ÂŻe ogólnie cały grobowiec jest wypełniony duchami. Spojrzałeś na byty astralne i stwierdziłes, że to dusze niewolników czy sługusów, więc zbytnio się nie przejąłeś. Rusześ schodami na górę, a tam zobaczyłeś:

Kobieta, która siedziała na tronie rozmawiała z postacią po Twojej lewej stronie, która wyglądała na kościotrupa. W końcu odwrócili się do Ciebie i kobieta wyszeptała coś. Kiedy skończyła jakaś siłą w Ciebie uderzyła. Razem z Tobą znalazła się w Twoim ciele. Walczysz o ciało.

[Dragosani]

Wiedziałem przemknęło przez myśl Draconowi. Oczywiście to że wiedział nie miało wpływu na jego decyzję. Po prostu irracjonalny pęd do przygody kazał mu ryzykować. Jednak teraz nie zamierzał tak łatwo się poddawać. Był w końcu szkolonym magiem. Potrafił siłą woli wywołać wielką burzę! Więc nie pozwoli aby jakaś od dawna martwa kobieta tak po prostu przejęła jego ciało. Arcymag całą swoją wolę skupił na wypędzeniu ducha. Siła woli, która zdolna była do zmieniania rzeczywistości za pomocą magii, napierała na umysł kobiety. Nie poddawał się. Zamierzał walczyć do końca. Nawet jeżeli ta astralna walka miałaby oznaczać zniszczenie jego ciała, albo duszy. 

[Devristus Morii]

Odzyskałeś kontrolę i obudziłeś się. Znowu wokól Ciebie nie było nikogo oprócz Elfa, który miał wystraszoną minę.
Wszystko w porządku zapytał.

[Dragosani]

Dracon otworzył oczy i łapiąc się za głowę rozejrzał po pomieszczeniu. Po chwili odpowiedział elfowi.
- Taaak. Nie musisz ciskać we mnie kulami ognia. To ja. - wstał. - Nie jesteśmy tutaj sami... no mniej więcej. Pełno tu duchów niewolników i innej służby. Spotkałem też ich panią... chyba. - parsknął śmiechem. - Nawet martwe, pozbawione ciała kobiety na mnie lecą. Próbowała przejąć moje ciało. Dzięki mojemu urokowi osobistemu wyperswadowałem jej to. - podrapał się pomiędzy rogami. - Aha i widziałem też kilka innych bytów. Na zwykłe duchy to to nie wyglądało. Prędzej na jakiś rodzaj demonów, ale głowy nie dam.

[Devristus Morii]

Wiedziałem, ale nic z tym nie zrobimy. Nie mamy takich umiejętności powiedział Elf Będzie trzeba naruszyć zasadę i poszukać jakiegoś nekromanty, który by rozprawił się z tymi bytami. Jesteś w stanie opuścić ten grobowiec jak i jaskinię?

[Dragosani]

- I mówi to osoba, która zastępuje Wielkiego Mistrza organizacji silnie przeciwnej nekromancji... burknął Dracon. - Gdyby Gildia nie miała awersji do tego rodzaju magii, moglibyśmy załatwić to wewnętrznie, bez pomocy osób z zewnątrz. - po prostu musiał powiedzieć co o tym myśli.
- Nie traktuj mnie jak jakiegoś chuchra. - warknął. - Byle duch nie sprawi, że nagle nie będę mógł odbyć takiego spacerku.

[Devristus Morii]

Przecież wiesz jaki ja mam stosunek do nekromancji powiedział Elf i pomógł wstać Zelerisowi. Następnie ruszył przodem do wyjścia z grobowca. Niezbyt dobrze się tu czuł, a więc im bliżej wyjścia tym lepiej.

[Dragosani]

Flamel ruszył za Devristusem. Jakoś nie miał ochoty przebywać w tych salach dłużej, niż było to konieczne. Niepokój i wrażenie (teraz już potwierdzone) czyjejś obecności było niezwykle irytujące. Jak swędzenie miejsca pomiędzy skrzydłami, tak gdzie nie można się podrapać. Paskudne uczucie.

[Devristus Morii]

W końcu wyszliśmy z grobowca i doszliśmy na środek mostu.
Zelerisie teleportujesz nas do budynku, aby zamknąć przejście?

[Dragosani]

- Spróbuję... mruknął Zeleris, co wskazywało na to, że jednak walka z duchem go wyczerpała. Gdyby tak nie było, byłby bardziej pewny siebie. Jednak mimo to złapał elfa za ramię i skupiając wole na miejscu docelowym zwizualizował siebie i Deva jako energię magiczną, aby przenieść ich tam gdzie chciał.

[Devristus Morii]

Wylądowaliśmy przed wejściem do jaskini, więc Elf ponownie użył psioniki aby uruchomić mechanizm. Dzięki temu wejście się zamknęło. Odwrócił się w stronę Zelerisa i rzekł:
Nie chciałem abyś teleportował Nas w grobowcu, ponieważ nie chciałem aby owa kobieta ingerowała w naszą podróż

[Dragosani]

- To logiczne. - odparł Flamel. - Pewnie teraz siedzi tam wściekła i zrobiłaby wszystko, żeby mnie załatwić. A ciebie razem ze mną. W sumie ciekawe kto to właściwie był... tak kiedyś. - powiedział mag i zamyślił się. Musiała być ważna skoro pochowano z nią niewolników.
- To co, wracamy do Alice? - zapytał po chwili.

[Devristus Morii]

Nie wiem, ale mam nadzieję się dowiedzieć. Bo suce nie przepuszczę takiego potraktowania moje friednsa i podopiecznego rzekł Dev Ta wracamy. Wiesz, że Alice wyruszy z nami do Efehidion?

[Dragosani]

Dracon spojrzał podejrzliwie na elfa. Słowo "friedns" jakoś dziwacznie brzmiało. Pewnie było to wyrażenie z języka elfów. U niech wszystko brzmiało dziwnie. W sumie cała ta rasa była dziwna!
- Trzeba będzie poszperać w jakiś starych zapiskach. To na pewno był ktoś ważny, więc jakieś notatki powinny się znaleźć w starych kronikach tych ziem. - stwierdził Zeleris. - A dlaczego Alice wraca z nami? Nieobecność zarządcy nie wpłynie źle na prace filii? - zapytał.

[Devristus Morii]

Nie wpłynie, bo istnieje ktoś taki jak zastępca wytknął język w stronę Zelerisa Czyżbyś zapomniał, ze w siedzibie głównej odbywa się zlot Rady Starszych? W końcu też do niej należysz i będziemy wybierać nowego Wielkiego Mistrza

[Dragosani]

- No racja. Przez te całe zamieszanie, wyleciało mi to z głowy. - odpowiedział Flamel. - Mam tyko nadzieję, że nie wybiorą jakiegoś starucha z obsesją na punkcie biurokracji. - dodał. - Jeśli tak, to cóż, będę wielce niepocieszony. Ale mniejsza z tym. Mam nadzieję, że teraz podróż minie bez problemów...