Raport z północy

[Devristus Morii]

Piorun uderzył po grzbiecie, który jak reszta ciałą był pokryty pancerzem, który oczywiście zniszczyłeś w tej części.
Zelerisie zniszcz resztę pancerza na grzbiecie, a ja podgrzeję jego tempertaturę od środka. Może wtedy pancerz łatwiej pójdzie Gdy Elf skończył mówić usłyszał ostry pisk, którego siła uniemożliwiła mu ruch, gdyż  bolały go uszy, który zaczęły krwawić. Dracon także upadł na ziemię.

[Dragosani]

Zeleris padł, krzywiąc się z bólu. W myślach kłębiły mu się przekleństwa i pytania, jak to coś może w ogóle wydawać jakiekolwiek dźwięki. Jednak nic nie może trwać wiecznie, więc i pisk dobiegł końca. Jedyne na co mógł zdobyć się wtedy Dracon, było odtoczenie się, aby stwór nie zrobił mu czegoś niemiłego. Mag wolałby poleżeć chwilę, aby otrząsnąć się z szoku, ale to było raczej ryzykowne, biorąc pod uwagę wielką górę ostrych kolców, szczęk i odnóży, w dodatku plująca kwasem. Skupiając wolę wstał. Był w końcu Arcymagiem, potrafił skupić się na wyznaczonym celu, czy było to potężne zaklęcie, czy też pokonanie szoku. Impulsem woli teleportował się za pająka. Będąc tam, podpierając się na kosturze, pobrał moc do kolejnego zaklęcia. Nie było czasu na pełna inkantację.
- IHIGI! - po raz trzeci wykrzyczał Flamel. W dłoni uformowała mu się kula elektryczności, dość pokaźnych rozmiarów. Mag rzucił nią w grzbiet pajęczaka.

[Devristus Morii]

Elf ogłuchł, więc nie słyszał za bardzo Zelerisa jak i niczego co było cicho. Widział, że Zeleris atakuje grzbiet pajęczaka, więc i on zaatakował pirokinezą Iaish Huosh Ipish Aresh Xuash i skupił się na górnej warstwie krwi tuż przy grzbiecie. Pajęczak pisknął, ale nie był to atak. Piorun kulisty uderzył w grzbiet. Dzięki połączonym atakom Zelerisa i Devristusa pancerz bestii na grzbiecie został zniszczony. Bohaterowie mieli przewagę, a raczej złudna przewagę, gdyż bestia znowu zaatakowała. Kolce w jej skórze i łapach nie były umieszczone na stałe, gdyż mogły być użyte jako broń dystansowa o czym magowie się przekonali. Kolce zniszczyły szatę Zelerisa i jeden z nich wbił się w udo. Elf dostał w ramię i nogę. Nasze ogniste aury wyłączyliśmy wcześniej dla mniejszego zużycia energii.

[Dragosani]

- Rrrr... wa mać! - wrzasnął Zeleris, gdy poczuł że ostry kolec pająka wbija mu się w udo. Mag nie wyrywał go jednak, wiedząc ze w ten sposób straci tylko więcej krwi. Miał nadzieję, że kolce nie były zatrute, chociaż skoro się wbił, to i tak już nie miało to znaczenia. Dracon wzbił się w powietrze, aby odciążyć zranione udo. Teraz należało wykorzystać dziurę w pancerzu potwora. Dźgnięcie kosturem zapewne nie dałoby wiele, jedynie wkurzyło by pająka jeszcze bardziej. 
- Anash Grash, Upush Huxuash, Osh Isarish Izqiash! - wypowiedział zaklęcie małej burzy ognistej. W jego dłoni pojawił się wzmocniony czarną skazą płonący pocisk, który Dracon cisnął w wyrwę w pancerzu. Dla pewności nakierował go psioniką. Po tej akcji Dracon zacisnął zęby, gdyż z uda uderzyła go kolejna fala bólu.

[Devristus Morii]

Pierdolony potwór pomyślał Elf, a następnie krzyknął. Fala bólu jakiej doznał po przebiciu kolcami była masakryczna, ale to byłą cena za pokonanie potwora. Cały czas Dracon jak i Elf trzymali stwora na dystans, więc mieli to szczęście, że atak bezpośredni nie wchodzi w grę, bo mieli dość już niespodzianek. Mag wstał skoncentrował się, a kryształ zaczął świecić czerwonym światem. Izash Anosh Xuash Iagroshar wypowiedział szybko. W tym momencie zaklęcie Zelerisa uderzyło w odsłonięty korpus pajęczaka, który pod wpływem bólu wystrzelił falą dźwiękową w "sufit" jaskini uruchamiając lawinę stalaktytów. Po chwili zaczęło działać zaklęcie Devristusa, które wywołało wrzenie krwi stwora, a następnie stworzenie z niego żywej pochodni. W końcu potwór padł martwy na ziemię.

[Dragosani]

- Argh... - stwierdził Dracon, widząc masę spadających nań stalaktytów. Jakoś niespecjalnie miał ochotę na zostanie przebitym jednym z nich. Dlatego też uciekł z pola rażenia lawiny po prostu teleportując się. Jako że był w powietrzu i teleportował się na ziemie, obok elfa, zachwiał się i wywalił. Po chwili wstał, opierając się na kosturze.
- Kurwa. - skomentował całą walkę, patrząc na truchło pająka.

[Devristus Morii]

Nie wiem co to za stwór, ale zmarnowaliśmy na niego dużo energii powiedział Dev wyciągając miksturę energii magicznej, po czym otworzył ją i wypił. Mam nadzieję, że znasz zaklęcie średniego leczenia? rzekł mag, wyciągając kolce ze swojego ciała Izhuesh Ruarishesh, Gresh Ilxuesh Arishesh energia magiczna otoczyła ciało, regenerując je.

[Dragosani]

Dracon nie odpowiedział, lecz usiadł na kamieniu. Zacisnął kły i wyrwał tkwiący mu w udzie kolec. Odrzucił go za siebie i pobrał moc do zaklęcia leczącego. Skupił ja na razie wypowiadając inkantację.
- Izhuesh Ruarishesh, Gresh Ilxuesh Arishesh. - pomiędzy jego dłońmi, które trzymał nad raną zalśniło światło, które spłynęło na udo. Rana zaczęła się zasklepiać i po chwili była zagojona. Zeleris odpiął od pasa kolejną buteleczkę z miksturą i odkorkowawszy ją zębami, wypił zawartość.

[Devristus Morii]

To co ruszamy dalej? rzekł Dev Nie mam ochoty siedzieć w tej jaskini ani chwili dłużej

[Dragosani]

Dracon wstał, patrząc krytycznie na dziury w szacie. Nie był tym zachwycony. Nowa szata i już niszczona. Otrzepał się z kurzu i innego syfu.
- Idziemy. Też nie zamierzam siedzieć tu dłużej, niż potrzeba. Tylko gdzie teraz? - zapytał retorycznie i spojrzał w mrok, aby dostrzec ewentualny kierunek marszu.

[Devristus Morii]

Tam skad przylazła ta pajęcza bestia z mega pancerzem powiedział Elf ponurym głosem i ruszył tą ścieżką.

[Dragosani]

- Pewnyś? Jakoś nie chciałbym dojść do rodzinki tego czegoś... - mruknął Zeleris, ale ruszył za elfem.

[Devristus Morii]

Wiesz na razie wiemy co zabijało, ale nie wiemy co opętywało powiedział Devristus, ale miał pewne obawy przed dalszą drogą. Przejście było dość szerokie, ale wysokość mniejsza niźli pozostałą część jaskini. Po chwili zrozumieliście, że jest to tunel. Było coś niepokojącego w tej drodze, coś co nie dawało spokoju. Coś co sprawiało, że skóra cierpła. Mieliście ochotę zawrócić, ale szliście dalej. W końcu tunel się skończyć, a zauważyliście:

[Dragosani]

- To nie wygląda na naturalną formację skalną. - błyskotliwie zauważył Zeleris. - I raczej nie jest to też, co zbudowali magowie z filii. Stary grobowiec? - zapytał świat jako taki. Obecność pradawnego miejsca pochówku wyjaśniać mogłoby opętania magów. Dracon ruszył dalej, chcąc wspiąć się na schody.

[Devristus Morii]

Weszliśmy do grobowca i przed nami długi korytarz, a w zasięgu wzroku boczne przejścia.
W korytarzu mogą być pułapki, ale nie muszą. Mogły został wyłączone przez poprzednikówpowiedział Dev, a następnie westchnął Co raz ciekawiej się robi

[Dragosani]

Słysząc te słowa Dracon zatrzymał się. Wizja zostanie rozciętym w pół przez wahadłowy wielki topór, jakoś mu się nie podobała. Spojrzał na elfa, szczerząc kły.
- No cóż, pełnisz obowiązki Wielkiego Mistrza, zatem prowadź. - skłonił się uprzejmie, gestem zapraszając Deva, aby sam wkroczył w objęcia ewentualnej drastycznej śmierci.

[Devristus Morii]

No tak, a Wielki Mistrz musi dbać o swoje owieczki uśmiechnął sie ironicznie i ruszył przodem. ÂŚciany grobowca były ozdobione płaskorzeźbami, napisami w dracońskim czy złotymi wstawkami. Po prostu cud miód grobowiec. Mineliśmy przejścia, które zapewne służyły jako magazyn na osobiste rzeczy pochowanego albo komnaty na ciała oddanych mu osób czy rodziny. Gdy szliśmy tak korytarzem chłód i chęć wycofania się była co raz większa. Nawet zdawało nam się wyczuwać czyjąś obecność. Doszliśmy do kolejnych schodów.

[Dragosani]

Flamel bez słowa szedł ze Devristusem, rozglądając się wkoło. Wyraźnie wyczuwał dziwaczną obecność w grobowcu, jakby nie byli tutaj sami. Jaki ktoś, lub coś, obserwowało ich z cieni. Zapewne gdyby był jeszcze człowiekiem, dostałby gęsiej skórki, ale to było raczej niemożliwe z grubą skórą Dracona. Zachowując czujność brnął dalej, w głąb grobowca. W końcu dotarli do schodów.
- Nie pozostaje nam nic innego, jak tam zejść... - mruknął, a jego głos zdawał się z trudem przebijać przez gęstą atmosferę tego miejsca. Dracon pobrał nieco mocy i wyszeptał zaklęcie, które mogłoby go uchronić przed czymś paskudnym co mogło być na dole.
- Osh Isarish Izqiash, Ashush Huash. - wokół jego ciała rozbłysła ognista aura.

[Devristus Morii]

To za mną powiedział Elf głosem, który wyraźnie mówił, że ten jest obojętny na to czy umrze tam na dole czy nie. Zeszliśmy na dół. Powiało chłodem. Tylko skąd ten wiatr tu, skoro nie ma tu przeciągu czy czegoś innego co wywołało by wiatr. Przerażajace miejsce, nawet jak dla tak doświadczonego i tysiącletniego elfa. Ognista Aura Zelerisa dawała poświatę, więc szybko się zorientowaliście, że jest to tylko przejście do kolejnych schodów prowadzących na górę, ale nad tymi był wyryty napis na ścianie Ciało zawsze ograniczało, ale ma dusza wyrwała się i teraz wolny jestem

[Dragosani]

Dracon bez słowa podszedł za elfem. Nie żeby uznawał jego przewodnictwo, czy też nie zależało mu na tym, żeby elf przeżył. Po prostu w razie napotkana jakiejś pułapki wolałby nadział się na nią Dev, niż on sam. W końcu dotarli do kolejnych schodów i napisu na ścianie.
- Albo to standardowy napis w takich grobowcach, albo naprawdę mamy do czynienia z duchem. - stwierdził mag.