Po topór

[Hagnar Wildschwein]

Idąc traktem krasnolud jeszcze obejrzał się za siebie, ale nie ujrzał podróżnika. Nic dziwnego, słońce już dawno skryło się za horyzontem. Wypadało mu odszukać jakiś kwaterunek. Przyspieszył kroku. Powiał chłodny wiatr, który rozgonił naloty śniegu po łąkach.

[Canis]

zauważyłes rozwidlenie dróg, i dwie tabliczki, jedna wskazująca w lewo, druga na wprost, ta pierwsza mówiła: na nabrzeże, zaś druga na cmentarz...

[Hagnar Wildschwein]

Umowa to umowa. Wyrobie sie to może nawet sprawdze ten ich cmentarz, ale najsamprzód załatwię te jaskinie cholerne. pomyślał krasnolud wybierając drogę na brzeg.

[Canis]

zauważyłeś, że droga na cmentarz zniknęła...

idąc w kierunku nabrzeża, poczułeś zimniejsze powietrze, a z oddali dobiegały ciebie błyski światła z okiennic w domkach...

[Hagnar Wildschwein]

-Co do...- powiedział cicho krasnolud zauważając anomalię.
Dając za wygraną w walce z ciekawością ruszył w miejsce, gdzie przed chwilą istniał szlak wiodący na tajemniczy cmentarz.

[Canis]

nic nie zauważyłeś, szlak załkowicie zniknął, a jedynie gęsty las ujrzałeś...

[Hagnar Wildschwein]

Krasnolud zrezygnował z dalszego zgłębiania nieoczekiwanego zniknięcia drogi i ruszył w kierunku brzegu.

[Canis]

idąc w kierunku nabrzeża, poczułeś zimniejsze powietrze, a z oddali dobiegały ciebie błyski światła z okiennic w domkach...

[Hagnar Wildschwein]

Krasnolud poprawił pas i rozciągnął palce u rąk.
Jeśli się świeci, to coś tam musi żyć! Pies jeden co, ważne, że jest! pomyślał i skierował swe kroki w kierunku zabudowań.

[Canis]

tak jak zbliżałeś się, tak widziałeś, ze zaczyna się kraj farm. widziałeś spore obszary terenów, na których umieszczane po 2 - 3 budynków, gdzie jeden jako mieszkanie, a pozostałe do hodowli zwierząt. z tych będących wykorzystywanych do zamieszkania, słyszałeś odgłosy ludzi rozmawiających ze sobą, KTÓRZY SÂĄ W TYCH DOMACH MIESZKALNYCH...

[Hagnar Wildschwein]

Krasnolud zboczył ze ścieżki i ruszył w kierunku rozmawiających, aby dowiedzieć się czegoś o jamach nabrzeżnych.

[Canis]

To ja ci po ludzku wytłumaczę...

jesteś na dworze, zimno że tylko wy krasnale wytrzymujecie, ale nikt też niedogodności nielubi, mieszkańcy w swoich zapyziałych domach siedzą, to z nich słyszysz dźwięki. Nie wiem jak ty myślisz, ale drzwi nie są wynalazkiem współczesności, to też od tak sobie przez nie nie przechodzisz, by móc do nich (czyt. gawiedzi) bezpośrednio dojść.

[Hagnar Wildschwein]

Domenic zapukał (lub raczej załomotał) do drzwi zza których dało się słyszeć rozmowę.

[Canis]

otworzyło ci drzwi niskie dziecko, jak na krasnoludzkie przystało, ale z twarzy i budowy ciała na ludzkie wyglądające.
- Zapraszam!
Powiedziało radośnie dziecko.

[Hagnar Wildschwein]

Krasnolud zdziwiony tak gorącym przyjęciem nie wiedział co zrobić. Przez chwilę stał jak wryty po czym przekroczył próg.

[Canis]

Gdy wszedłeś, dziecko zamknęło drzwi.  zobaczyłeś długi korytarz, a przy nim odchodzące wejście do pomieszczeń. z najbliższego pomieszczenia poczułeś zapachy ziół, mięsa a i świerzych ziemniaków, po prostu jak to w kuchni,  stamtąd także dobiegały ciebie rozmowy dwóch osób, po głosie poznałeś, ze to krasnoludzka kobieta i mężczyzna biały człowiek rozmawiają ze sobą, nie zrozumiałeś tego co mówili, było to zbyt niewyraźne z takiej odległości...

[Hagnar Wildschwein]

Ruszyłem w stronę, z której dobiegał dźwięk.

[Canis]

wszedłeś do kuchni, i zobaczyłes ich stojących przy sobie i to radosne dziecko.

- O witaj! - powiedziała kobieta.

- miło na powitać. Co pana do nas sprowadza? - zapytał mężczyzna.

[Hagnar Wildschwein]

-Ybrhy... Znaczy ten. No, yyyy... Witam! Ja jestem, że ten. Ide na brzeg. szukam jaskiń szukam.

[Canis]

- Jaskiń?