ÂŻałoba nałogowa

[Dragosani]

Komentarz dla ostatnich żałób narodowych w Polsce. Oceniać!

ÂŻałoba nałogowa

Powstanie upadło,
Okupant plugawy zwyciężył,
Tysiące zginęło,
Lecz duch narodu będzie żył,

ÂŻałoba narodowa,
Słusznie ogłoszona.

Zdechła psina stara,
Po latach służby wiernej,
Nie była to kara,
Lecz wstęp do nagrody wiecznej,

ÂŻałoba narodowa,
Siłą wymuszona.

Padł tragicznie kot,
Potrącony autem czerwonym,
Wywalony za płot,
Leży jakby był piorunem rażonym,

ÂŻałoba narodowa,
ÂŻałośnie nałogowa.

[Kozłow]

Ach jak dobitnie czasami pan Dragosani potrafi wyrazić pewne sprawy.
I otóż tak też wyraził sprawę "żałoby narodowej", która w Polsce jest niesamowicie ważną i przejmującą sprawą, chyba, gdyby Bóg w czasie żałoby narodowej zszedł na Ziemię do Polski i powiedziałby "Bawcie się!" - to by go obrzucono kamieniami. Tak już nam chyba zostanie - uwarunkowani historią pełną tragedii przeżywamy każdą tragedię całym narodem.

Współczucie jest dobre, ale do granic. A te granice się absolutnie przekracza o wiele kilometrów.

Dobry wiersz, panie Dragosani.