Test kruka #7

[Anv]

Nazwa wyprawy: Test kruka #7
Prowadzący wyprawę: Blaze
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: Logiczne myślenie, Walka dowolną bronią 50%, chęć dołączenia
Uczestnicy wyprawy: Anv (Faust)


- Jakieś dalsze wskazówki? Chętnie dowiem się czegoś więcej o owym szulerze. - zapytał Faust.

[Anette Du'Monteau]

-Potrafi ograć nie jednego. Czy to szlachcic, czy biedak nie ma znaczenia. On ma swoje sposoby. My jednak próbujemy nieco scentralizować to wszystko. Nikt nie poradzi sobie samemu w życiu. Niestety owy jegomość skorzystał z naszej pomocy, lecz ostatnio widać z niej zrezygnował. Musisz mu przypomnieć, że żyjąc w tym mieście musi się liczyć z pewnymi osobami.

[Anv]

- Czyli koś tu nie wywiązuje się z zobowiązań. Dobrze rozumiem? - wnioskował Faust, uśmiechając się delikatnie.

[Anette Du'Monteau]

-Tak. Wybierz sobie jakąś metodę. Ważne żebyś przekonał go aby powrócił do poprzedniego sposobu działania.

[Anv]

- Jasna sprawa. Czy jest coś jeszcze co muszę wiedzieć? - zapytał ostatecznie bowiem wypowiedzi kobiety wydawały mu się ubogie w informacje.

[Anette Du'Monteau]

-Gość w średnim wieku, jasne włosy i oczy, ma wąsik. Zazwyczaj można go zastać w karczmie "Obieżyświat". Tyle chyba informacji ci wystarczy.

[Anv]

- Dobra - rzucił krótko wampir i odszedł w swoją stronę. Celem był "Obieżyświat". Faust nie był nowy w mieście, znał drogę doskonale, zawsze starał się znajdować jak najkrótszą drogę wśród plątaniny uliczek ogromnego Efehidonu. Z rynku droga ta nie powinna zająć mu zbyt długo.

[Anette Du'Monteau]

Droga rzecz jasna nie zajęła ci dłuższego czasu. Był już wieczór i się ściemniało, więc sporo osób również podążało w kierunku najbliższej karczmy. Na starym mieście Efehidonu był nią właśnie "Obieżyświat". Po pewnym czasie dostrzegłeś z dala ciepłe światła bijące z wnętrza.

[Anv]

- Noo, będzie tłumnie, może i lepiej, człowiek.. ekhm wampir nie będzie tak zwracał uwagi na siebie. - pomyślał Faust, kopnął butem jakiś kamień sprzed wejścia i wpakował się do środka. Tak, gwar w karczmie był o tej porze niesamowity. Co więcej, "Obieżyświat" był jedną z większych w jakich zdarzyło się wampirowi bywać. Lubił ten widok. Stoły pełne rozbawionych gości, upitych mord, szemranych typków, a pomiędzy nimi i stolikami lawirowały niby tańcząc swój własny kelnerski taniec, młode dziewczyny zatrudnione przez właściciela. Najczęściej nosiły chyba kufle z piwskiem. Zwłaszcza wieczorami. Faust podszedł do baru i rozejrzał się, szukał wzrokiem mężczyzny odpowiadającego opisom napotkanej na rynku kobiety.

[Anette Du'Monteau]

Gdzieś w oddali przy jednym z stołów zobaczyłeś paru ludzi zajmujących się jakąś wyjątkowo wciągającą grą.

[Anv]

Widząc mężczyzn przy stoliku, Faust odchylił tylko głowę w stronę barmana.
- W co oni tam grają? Wydają się być dość mocno zaangażowani. Też bym może pograł. Ostatnio z nudów praktycznie usycham. Dosłownie. - zażartował przypominając sobie mężczyznę który wybudził go z letargu w domu. - Myślisz, że nie będą mieć nic przeciwko? - zapytał jeszcze raz spoglądając w stronę stolika.

[Anette Du'Monteau]

-A bo ja wiem. Pewnie w wszystko co się da. Jak masz odpowiedni środki to na pewno nie będą protestować. - odrzekł barman.

[Anv]

- Znasz ich w ogóle? Kto to jest? Nie chcę pakować swojego majątku w nie wiadomo co. - zapytał próbując przekonać mężczyznę do udzielenia kilku informacji.

[Anette Du'Monteau]

-Widuje ich tu nie raz. Ale głównie pojawia się tam jedna twarz. Inne co jakiś czas odchodzą z grymasami niezadowolenia. Nie znam jego imienia, ale wydaje się mieć niezwykłe szczęście.

[Anv]

Faust w lot załapał o kogo może chodzić. Bez słowa ruszył w stronę stolika. Jako, że było przy nim dość tłoczno stanąłem tuż obok, jednak tak aby móc przyjrzeć się każdemu z obecnych w grze. Szukałem mężczyzny zgadzającego się z opisem przekazanym mi przez zleceniodawczynię. Chciałem go trochę poobserwować.

[Anette Du'Monteau]

Mężczyźni zebrani wokół własnie kończyli grę i wcale z tego powody nie byli zadowoleni. Bynajmniej nie było to też spowodowane chęcią dalszej rozgrywki. Jedyny uśmiechnięty facet siedział na krześle dokładnie naprzeciw ciebie. Miał blond włosy i dziwnie przystrzyżony wąs. Jegomość wyjaśniał, że wszystko tu niemal zależy od szczęścia i nic na to nie poradzi.

[Anv]

- Nieźle. Rozumiem, że pozostało pogratulować wygranej, a reszcie życzyć szczęścia kolejnym razem. - uśmiechnął się Faust do mężczyzny naprzeciw. Na tyle szeroko by z jednej strony uwidocznić wampirzy kieł.
- To bardziej łut szczęścia czy umiejętności? - zapytał, jakby chcąc rozpocząć rozmowę.

[Anette Du'Monteau]

-Szczęście każdy może mieć i to ono najbardziej się liczy. - uśmiechnął się nieznajomy.

[Anv]

- Mi to się wydaje, że gdy już szczęście przychodzi, to dobrze jest pamiętać skąd się wzięło. Inaczej szybko odchodzi. - rzuciłem po czym złapałem ręką pobliskie krzesło ze stolika niedalekoa następnie przyciągnąłem i przysiadłem się do hazardzistów. Po czym dość wymownie spojrzałem w stronę mężczyzny.

[Anette Du'Monteau]

-Masz rację, szybko odchodzi. Mężczyzna wstał od stołu, zagarnął swoją zdobycz i zaczął opuszczać lokal.