Forum Tawerny Gothic
Forum dyskusyjne => Dyskusje na każdy temat => Wątek zaczęty przez: CRC w 08 Styczeń 2007, 20:19:14
-
KLASZTOR MEGO ZMROKU.
Zamyka nas kąta czarne skrzydło,
dotykalne, polskie wrony niepokoju...
Jak w pięści ziarno zielonego grochu,
poza światłem oraz głodem...
Ciemność w ogrodzie słońca.
Głęboko piwniczne trawią nas nostalgie
za wolne by nie bolało,
zbyt słone tego lata.
Trująca jest międzynami meduza myśli i skojarzeń.
Jadowite są łzy
co spływają samotnie po twarzy...
Ciemność w ogrodzie słońca.
Oto jest świątynia
do której podążamy siłą i przymusem.
Oto jest ostrze które
pragnie mnie posiąść słodką pieszczotą.
Pochmurne księgi,
klasztor mego zmroku,
ciemność w ogrodzie słońca,
katarakta wewnętrznego oka...
Samopotępienie.
-
Hmmm... Wyjątkowo nie będę niczego oceniał, powiem więcej - nikt już nie oceni zamieszczonego tutaj wiersza. Jest to plagiat, czego niedawno dowiodłem. Dziś zostało to potwierdzone przez CRC.
Nie będę się tutaj rozpisywał nad tym, jakie to jest okropne, itd. ÂŚwiadczyć to będzie jedynie o użytkowniku, który tego dokonał. Oczywiście nie ominie go za to nagroda, którą sam wręczę.
Potwierdzenie moich słów znajduje się poniżej:
Oryginał (http://www.wiersze.bej.pl/?mwz=wierszeautora&autorid=1027549271&wierszid=1236429436)
Wystarczy wejść do profilu prawdziwego autora, a przekonamy się, że ma on niewiele wspólnego z niejakim CRC. Tematu nie będę usuwał, ponieważ będzie on stanowił przestrogę dla innych użytkowników, którzy mają ochotę na podobne rzeczy. Jak widać, plagiat łatwo wykryć, więc polecam się na przyszłość.