Forum Tawerny Gothic
Tereny Valfden => Dział Wypraw => Wątek zaczęty przez: Eregrin w 23 Kwiecień 2008, 14:50:50
-
Nazwa ? Wilcze skóry dla Cyryla
Opis ? Mieszkaniec Efehidonu potrzebuje kilka wilczych skór. Wykonujący zadanie musi upolować kilka sztuk, oskórować, a następnie odnieść skóry do Cyryla.
Wymagania ? pozyskiwanie skór, walka dowolną bronią na minimum 2 poziomie
Opiekun - Walar
Lord Arthas przybył na miejsce. Musiał nieco czekać, więc przejrzał on w międzyczasie swój ekwipunek:
Pancerz
Nazwa: Skórzany Pancerz ÂŁowcy Nagród
Typ: Skórzana
Rodzaj: Zbroja (Całościowa)
Poziom: III
Jakość Wykonania: Mistrzowskie
Materiał: 5 skór wilka, 2 skóry cieniostwora
Dodatkowo: -
Broń
Nazwa Broni: Zatrute Ostrze
Typ: Jednoręczny
Rodzaj: Miecz
Jakość Wykonania: Amatorskie
Poziom: I
Dodatkowo: Zatruty Oręż (Trucizna Krwiopijców)
Nazwa: amatorska mała kusza
Typ: Mały
Rodzaj: Kusza
Jakość Wykonania: Amatorskie
Poziom: 0
Dodatkowo: brak
Inne:
empty
Umiejętności:
- Walka Bronią Jednoręczną
Złodziejskie
- Skradanie się II (chód, bieg)
- Kradzież kieszonkowa I
Myśliwskie
- Pozyskiwanie trucizny II (Krwiopijcy, Bagienne topielce)
- Pozyskiwanie skór
Walka w Zwarciu
- Walka Mieczem III
Walka na Dystans:
- Strzelanie z Kuszy II
Handel
- Negocjacje łowcy III (+25% nagrody)
Wytrzymałości:
-Wytrzymałość na ból
-
Po chwili zjawił się Cyryl. Podał on rękę Arthasowi i przedstawił sprawę:
- Więc tak, potrzebuję pięć wilczych skór. Mają być dobrej jakości, bo inaczej dostaniesz niższą nagrodę. Musisz wiedzieć, że najładniejsze skóry mają wilki z lasu znajdującego się na południowy - zachód od miasta i właśnie stamtąd chciałbym te skóry dostać. Wiesz już wszystko ruszaj w drogę.
-
- W takim razie nie ma sprawy. Wrócę niebawem, dowidzenia - mówiąc to, Arthas zaczął iść w kierunku południowo - zachodnim.
-
// Wyszedłeś z miasta. Pod murem widzisz kręcące się dwa brzydkie wilki. One ciebie nie widzą. Co robisz?
Wilk
(http://img409.imageshack.us/img409/382/wilkah5.jpg)
Opis: ÂŻyjące w watahach drapieżniki, okryte złą sławą z racji zażartości i sprytu. Występują pojedynczo w parach lub sforze od 7 do 16 osobników. W dowolnych lasach, górach, równinach i wzgórzach.
Walka: ugryzienie, przewrócenie, wręcz (zasięg 1.5m)
Technika: Wilki zwykle stosują taktykę odwracania uwagi wroga - część sfory to właśnie czyni, podczas gdy reszta otacza ofiary i atakuje ją z flanki.
Przewracanie - Wilk, któremu uda się ugryźć przeciwnika (udane trafienie), może próbować go przewrócić, nie wykonując ataku dotykowego ani nie prowokując okazyjnego ataku. Jest to akcja darmowa. Jeśli próba się nie powiedzie, przeciwnik nie może próbować przewrócić wilka.
Atrybuty: ciche poruszanie, nasłuchiwanie, tajniki dziczy, ukrywanie, zauważanie, finezja w broni (ugryzienie)
Trofea: skóra wilka, 4x wilcze pazury, 2x wilcze kły, 5l wilczej krwi
-
Jasna cholera, tylko nie to... - myślał sobie Lord Arthas. Wyciągnął miecz i skradał się w kierunku bestii biegiem [Skradanie - lvl II]. Wilki stały i coś jadły. Nawet nie zauważyły, jak Arthas wyskoczył z za drzewa i zadał potężne cięcie zatrutym ostrzem jednemu z nich, w okolice kręgosłupa (środek pleców)... Na to drugi…
-
// Powiedzmy że tam było jakieś drzewo...
Wilk zawył z bólu i padł na ziemię z pękniętym rdzeniem kręgowym.
Drugi wilk widząc śmierć swojego towarzysza szczerząc kły i warcząc zaczął powoli zbliżać się do Arthasa.
-
No choć TU BESTIO! - krzyczał Arthas. Zaczął on wydawać serię ciosów bocznych w powietrzę ;p, mających na celu zmylić przeciwnika - wilk stał i zaczął warczeć coraz głośniej.
- No co, bestyjko? - powiedzial Arthas, zadając coraz częstsze ciosy boczne. W pewnej chwili, przestał on machać i zadał błyskawiczne cięcie przednie w kierunku wilczego serca.
-
//Wilk odskoczył w tył unikając cięcia Arthasa, a następnie skoczył na niego przewracając go na plecy. Wilk leży na Arthasie i stara się ugryźć go w szyję.
-
Siłowałem się przez chwlę z wilkiem. Udało mi się po chwili: Zrzuciłem z siebie wilka, obkręcając się. Wilk chciał szybko wstać, a ja go kopnąłem w pysk z całej siły.
-
//Wilk warknął cicho, po czym stracił przytomność. Leży na trawie bezbronny i czeka na wyrok Arthasa...
-
- GIĂ! - krzyknął Lord Arthas, przebijając mu serce - No dobra, czas na zabawę - mówiąc to, Arthas zaczął skórować zwierzę. Chwilę to trwało, ponieważ Arthas BARDZO delikatnie i ostrożnie rozciął brzuch wilka, a potem ściągnął tę skórę od zadu w głowę. zrobił on dokładnie to samo z drugim. Arthas miał już dwie skóry... - Chyba nie dam ja tego temu całemu Cyrylowi, bo jeszcze mnie ochrzani i da mi niższą nagrodę. Idę dalej...
//Zabieram 2 skóry wilka
-
// Kiedy tylko ruszyłeś, zobaczyłeś biegnącą w twoją stronę grupę trzech, brzydkich wilków. Są w odległości ok. 100 metrów i zbliżają się.
Edytuj ostatniego swojego posta i napisz opis skórowania.
-
Arthas bez zastanowienia się, wyjął miecz i czekał na wilki. Gdy już były w odległości 2 m, skoczyly na niego. Arthas się odsunął błyskawicznie w bok, nadziewając najbliższego wilka na ostrze swego miecza...
-
// Pierwszy wilk nadział się na ostrze i zsunął się z niego z przebitym sercem. Drugi i trzeci skoczyły na Arthasa przewracając go. Jeden stara się ugryźć wojownika w szyję, a drugi w prawą nogę.
Dobra Arthas, koniec tego dobrego. Pamiętaj, że tak jak ty masz swoją turę, tak i przeciwnik ma swoją turę. Nie możesz pisać to co on zrobi, że biegnie, że skacze czy coś tam. O tym decyduję ja. Pamiętaj też że w tej zabawie obowiązują zasady Polskiej gramatyki i ortografii, więc jednym słowem popraw się.
-
Zacząłem się kręcić. Mieczem, którego trzymałem nieustannie w ręce, starałem się walnąć wilka, przy szyi - z całej siły w łeb. Zadałem cięcie mieczem...
-
//Wilk, którego próbowałeś uderzyć dostał mieczem między oczy. Z głośnym piskiem odskoczył od ciebie i w panice zaczął biegać w kółko. Drugi wilk ugryzł cię w lewą nogę, nic poważnego, ale nie możesz biegać do końca zadania.
tak lepiej...
-
- AGRRR! - Krzyknął Arthas - zatłukę CIĂ!!!!
Po tym, arthas mieczem wymierzył w łeb wilka, z bardzo dużą prędkością, oraz siłą.
-
//Po tym uderzeniu wilk padł martwy ze zmiażdżoną czaszką. Wilk, który wcześniej dostał między oczy opanował się, stanął w miejscu i zaczął groźnie warczeć na Arthasa. Zwierze jest osłabione trucizną.
-
Arthas szybko wstał. Już czuł, jak go boli noga, ale on miał wytrzymałość (wytrzymałość na ból). "No co, nędzna istoto?!". Szybko podbiegł do wilka i uderzył w kierunku czaszki mieczem...
-
//Jako, że trucizna rozeszła się już po prawie całym ciele wilka ten nie był w stanie nawet odskoczyć przed ciosem Arthasa, który był dla niego śmiercionośny. Wszystkie wilki martwe. Co robisz?
-
"W KOĂCU" - pomyślał sobie Arthas. No dobra, oprawiam wilczki... Naciąłem na brzuchu skórę i zdjąłem ją od zadu do głowy przy jednym. po chwili, zrobiłem to tak samo z pozostałymi dwoma. "COSIK BRZYDKIE TE WILCZKI".
Myśląc to, poszedłem dalej...
//Zabieram 3 skóry Wilka///
-
//Lekko kulejąc lewą nogą w końcu doszedłeś na skraj lasu na południowy - zachód od Efehidonu. Nagle z lasu zaczynają dobiegać głośnie ryki, a po chwili z gęstwiny leśnej wybiega rozwścieczony cieniostwór i pędzi prosto na Arthasa.
Cieniostwór
(http://img169.imageshack.us/img169/788/cieniostworfz5.jpg)
Opis: ÂŻyjący samotnie dość spory (wielkości byka) drapieżnik. Występuje głównie w lasach i jaskiniach. Bardzo niebezpieczny dla niedoświadczonych wojowników.
Walka: atak rogiem, atak łapą, przewrócenie, atak zębami
Technika: Na początku cieniostwór stara się przewrócić swoją ofiarę swoimi wielkimi łapami, następnie atakuję ją rogiem lub zębami. Jego bardzo twardy róg może przebić prawie każdy żelazny pancerz, oraz niektóre, gorzej wykonane pancerze mithrilowe.
Atrybuty: ukrywanie się, duża siła
Trofea: skóra cieniostwora, 4x pazury cieniostwora, 4x kły cieniostwora, róg cieniostwora, 6l. krwi cieniostwora
-
Kiedy Arthas, zauważył Cieniostwora dobył swojego zatrutego ostrza. Potykając się z powodu swej rannej nogi, podszedł do zwierza, który pędził na niego, na odległość dobrych 10 m. Zszedł mu z drogi (Poszedł w bok). Mieczem walnął w kierunku jego łapy, z całej siły.
-
// Rozpędzony cieniostwór nie zdążył skręcić ani zatrzymać się. Wpadł prosto na miecz Arthasa, który podciął go w biegu. Cieniostwór przewrócił się i przekoziołkował kilka metrów do przodu. Jednak nic poważnego mu się nie stało. Zerwał się szybko na nogi i znowu biegnie w stronę Arthasa.
-
- Tylko nie ty - pomyślałem sobie. Mieczem, odczekałem na odpowiedni moment. Gdy już bestia była ode mnie bardzo dobre 7 m, zszedłem mu z drogi, starając się go trafić mieczem w łapy z całej siły... (Zrobiłem tą samą czynność)
-
//Cieniostwór tym jednak razem skręcił i w dużym pędzie uderzył Arthasa łbem w brzuch. Odleciałeś kilka dobrym metrów w tył. Nic poważnego ci się nie stało, ale straciłeś na chwilę przytomność. Po chwili ocknąłeś się. Widzisz stojącego nad tobą cieniostwora. Nie atakuje cię, tylko groźnie pomrukuje. Miecz upadł jakieś dwa metry od ciebie i nie możesz go dosięgnąć. Co robisz?
Jezu, Arthas należy ci się porządny ochrzan.
1. Po pierwsze sens twoich wypowiedzi jest... no... do kitu delikatnie powiedziawszy. Np. "mieczem, odczekałem na odpowiedni moment." to jest bardzo interesujące. Mógłbyś napisać "odczekałem na odpowiedni moment" a nie...
2 Gramatyka leży. Np. "gdy już bestia była ode mnie bardzo dobre 7 m, zszedłem mu z drogi". Chyba nie mu, tylko jej (bestii). To tylko przykład, a jest ich więcej.
3. Po trzecie mówiłem ci już i Isentor pisał w pokoju MZ, że to nie ty, tylko opiekun zadania decyduje co się dzieje w twoim otoczeniu itd. Skąd wiesz, że cieniostwór nagle nie pobiegł do lasu, albo nie zatrzymał się i nie strzelił klocka (przepraszam, ale nie mogłem się powstrzymać xD). Jak ktoś mądry powiedział ;p nie możesz nawet stwierdzić czy twój pierd śmierdzi czy nie.
To jest twój ostatni post w tym stylu, który zatwierdzam. Napisz mi jeszcze taki jeden to nie wrócisz do domu cały i zdrowy.
-
//Przepraszam Walar, obiecuje, że gramatykę poprawie, oraz sens moich wypowiedzi...
//GG będę miał w niedzielę, po południu. W tedy porozmawiamy ;]
Cienio - stwór stał nade mną i "groźnie pomrukiwał"... Nie wiedziałem co robić. Przeraziłem się, lecz musiałem zachować zimną krew. Postanowiłem obrać taktykę zaskoczenia. W pewnej chwili, z całej siły się okręciłem i przeturlałem w kierunku miecza... Gdy już byłem obok niego, chwyciłem go i zważając na nogę, jak najszybciej próbowałem się podnieść.
//Musiałem coś wymyślić, ale jak nawet i to jest złe, to nie zabijaj jeszcze mnie, ok? ;)
//On tylko stał nade mną, a nie trzymał mnie łapą, z tego co rozumiem... ;]
-
//Udało ci się wstać. W tym czasie, kiedy to robiłeś cieniostwór odszedł znów kilka metrów i teraz chodzi wokół ciebie wciąż tylko groźnie pomrukując.
-
Gdy Cieniostwór krążył wokół mnie, ja stałem w miejscu z wyciągniętym mieczem. W pewnej chwili, zacząłem coraz to bardziej się do niego zbliżać. W pewnym momencie, lekko podskoczyłem i mieczem, z całej siły wymierzyłem w kierunku jego pyska...
-
// Zaskoczony cieniostwór nie zdarzył odskoczyć. Uderzyłeś go prosto w nos co bardzo go zabolało. Z bólu przewrócił się na ziemię i zaczął wykonywać dziwne ruchy, coś jakby wił się z bólu.
-
To już twój koniec, nędzna bestyjko!
Szybko wykorzystałem okazję i z całej siły, zadałem cięcie ostrzem miecza w kierunku jego pyska...
-
// Arthas zadał śmiercionośne uderzenie. Bestia padła i więcej nie wstanie. Rozglądając się po polu przed lasem dostrzegłeś grupę trzech wilków z pięknymi, lśniącymi skórami stojące tuż pod ścianą gęstwiny leśnej. Wilki cię nie widzą. Co robisz?
-
Początkowo oskórowałem Cieniostwora - rozciąłem skórę na brzuchu, po czym zdjąłem ją od zadu aż przez głowę. Miałem już piękną, dużą skórę cieniostwora.
//Zabieram: 1 Skórę Cieniostwora.///
Następnie, skradałem się, biegnąc [skradanie się II (bieg)]. Przebiegłem do gęstwiny i ukryłem się w niej. Po pewnym czasie, zbliżyłem się do wilków a gdy już byłem dostatecznie blisko, wyskoczyłem z gęstwiny, oraz wyprowadziłem potężne cięcie [z całej siły] w kierunku jednego z wilków, mierząc w stronę kręgosłupa.
-
// Arthas zabił jednego wilka łamiąc mu kręgosłup swoim uderzeniem. Dwa pozostałe spłoszyły się i odbiegły kilka metrów od człowieka. Po chwili jednak warcząc zaczęły do niego powoli podchodzić z dwóch stron (jeden od prawej, drugi od lewej strony).
-
Nie wiedziałem tak za bardzo,co muszę zrobić, w takiej sytuacji. Rzuciłem się więc z mieczem na wilka, który powolniem podchodził do mnie z lewej strony, z całej siły uderzając w kierunku jego szyi.
-
//Wilk nie zdążył odskoczyć. Miecz Arthasa wbił się wilkowi mniej więcej do połowy jego szyi, wilk skonał. W tym czasie trzeci wilk skoczył Arthasowi na plecy i stara się ugryźć go w szyję. Jednak człowiek nie przewrócił się.
-
Wilk wisiał na mnie. Nei chciałem zginąć taką nędzną śmiercią - zagryzionty przez wilka. 'Wszyscy z Valfden by się śmiali w niebogłosy' - myślałem sobie. Musiałem go pokonać. Starałem się chwycić wilka za łapy i zrzucić go z całej siły przez głowę...
-
//Udało ci się przerzucić wilka przez głowę. Wylądował pechowo na głowie, słychać było głośne chrupnięcie - wilk skręcił sobie kark. Zanim zdążyłeś podjąć jakiekolwiek dalsze kroki, z lasu jakieś 10 metrów dalej wybiegły jeszcze dwa wilki. Kiedy tylko cię zobaczyły, rzuciły się w twoją stronę jak opętane. Co robisz?
-
"Cholera Jasna, tylko nie to!'' - pomyślałem sobie. Na to, szybko podbiegłem w kierunku wilków. Gdy już byłem dostatecznie blisko, odsunąłem się na bok i z całej siły mieczem, uderzyłem w stronę szyi jednego z nich...
-
//Zdezorientowany wilk nie zdarzył odskoczyć i jego szyja spotkała się z mieczem Arthasa zabijając go. Drugi wilk nie stracił głowy. Zanim Arthas zdążył się odwrócić, skoczył mu na plecy gryząc go lekko w lewe ramię i przewracając na ziemię. Arthas leży na ziemi, a wilk jest na nim i próbuje ugryźć go w szyję
-
Arthas, leżący na ziemi, nie dawał za wygraną. Z całej siły, okręcił się na prawy bok, ten który nie był ranny i próbował strącić wilka z siebie..
-
// Udało ci się zrzucić wilka kiedy się okręcałeś. Zwierzę uderzyło głową o kamień leżący w trawie, straciło przytomność.
-
'Co za nędzne stworzonko' - pomyślałem... nie tracąc ani chwili, przebiłem wilkowi klatkę piersiową mieczem... Wziąłem się do skórowania... Każdemu z nich, poprzecinałem brzuch i od zadu przez głowę ściągnąłem ostrożnie skóry...
[//Zabieram: 5 skór wilka//][/i][/u]
-
// Masz już 10 wilczych skór, co robisz?
-
Postanowiłem wrócić do Cyryla. Natychmiast udałem się w drogę powrotną...
-
//Bez większych problemów Arthas dotarł do miasta a potem do domu Cyryla. Ten widząc że Lord Arthas przyniósł aż 10 wilczych skór wybrał 5 najładniejszych a potem wręczył człowiekowi sakiewkę ze złotem i grzecznie podziękował.
Koniec zadaniauff...
Nagroda:
250 sztuk złota + 25% (negocjacje ?owcy) ? 313 sztuk złota + 5 skór wilka + 1 skóra cieniostwora
Proszę IsentoRa o przelanie Arthasowi nagrody (jeśli zasłużył ;p)
zatwierdzone