-
Nazwa wyprawy: Test kruka #20
Prowadzący wyprawę: Anette Du'Monteau
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: Logiczne myślenie, chęć dołączenia
Uczestnicy wyprawy: Eddar aeb Shar
- Tym razem liczę na konkrety. Jak nazywa się paser, ile jest ci winien, do kiedy miał zwrócić dług?
Krasnolud zmarszczył brwi. Nie miał zamiaru drugi raz brać zadania, w którym pracodawca nie potrafi określić, czego dokładnie oczekuje. Wyciąganie długów było aż nazbyt oczywiste, Eddar potrzebował jednak konkretów.
-
-Poprzednim razem wystarczyło pomyśleć...ale widać to nie było twoją mocną stroną ani kolegi. - odpowiedziała szczerze. -Nie mniej teraz masz łatwiej. Facet nazywa się Han. Jest winien praktycznie równe 100 grzywien. Tak to jest jak się gra w karty nie mając do nich szczęścia. Dług ciąży nad nim od ponad miesiąca. Wiem, że ma swoje domostwo w dzielnicy biedoty. Zajmuje się paserką od dawna. Prowadzi wszystko pod przykrywką sklepu szewskiego.
-
- A jak ty się nazywasz? Facet nie odda mi forsy jeśli powiem, że przyszedłem po "czyjeś" pieniądze.
-
-Powiedz że przychodzisz od Arivell.
-
- Dobrze. To chyba wszystko, co powinienem wiedzieć.
Krasnolud ruszył do dzielnicy biedoty. Postanowił zaśpiewać sobie kilka zwrotek pewnej sprośnej, krasnoludzkiej pieśni:
//Uwaga, treści niecenzuralne i wulgarne, niezbyt głębokie i przesiąknięte piwem.
Przepraszamy, ale nie możesz zobaczyć ukrytej zawartości. Musisz się zalogować, aby zobaczyć tę zawartość.
-
Jako, że odwiedziłeś już wcześniej dzielnice biedoty i sam mieszkałeś w tym zapyziałym rejonie to dotarcie tam nie sprawiło ci problemów. Powitały cię stary dobry zapach uryny, niemytego ciała i wszelkich ekskrementów. Nie ma jak w domu, he? Po ulicach chodzili żebracy i ci, którzy próbowali udawać że są ponad innymi lub ci którym faktyczne udawało się coś tutaj osiągnąć.
-
Teraz wystarczyło znaleźć Hana. Krasnolud podszedł do pierwszego lepszego menelika.
- Hej, ty! Gdzie znajdę pasera Hana?
W tej dzielnicy pijacy stanowili chyba najlepsze i najdostępniejsze źródło informacji.
-
Pijak skupił na tobie nieco niespokojne spojrzenie. Potarł podbródek na znak chwili namysłu.
-Han? Pierwszy raz słyszę. Ja ci tutaj żadnego pasera nie znam...
-
Eddar wyciągnął z mieszka pięć grzywien.
- Na pewno nie kojarzysz? Pewnie zaschło ci w gardle i dlatego sobie nie przypominasz.
-
Oczy pijaka błysnęły na widok grzywien.
-Ach powiedziałeś Han? Wydawało mi się że usłyszałem Jan. No jest tu jeden taki ale on buty robi i inne takie rzeczy. Czy handluje czymś poza tym to ja ci nie wiem. Mieszka na końcu ulicy, więc sam możesz go spytać.
-
- Dzięki - Eddar wręczył mu grzywny i udał się do domu Hana. Zapukał w drzwi.
-
Nie usłyszałeś żadnej odpowiedzi ani zaproszenia. Może Han był nieco przygłuchy? Albo może spodziewa się jakiegoś gościa, ale zapowiedzianego? Tego nie wiedziałeś i mogłeś tylko przypuszczać.
-
Krasnolud pchnął drzwi. Jeśli to nic nie dało, spróbował pociągnąć je do siebie. Jeśli to też nic nie dało, zaklął głośno.
-
Po takim siłowaniu się z drzwiami i soczystym przekleństwie usłyszałeś coś. Brzmiało to jak dźwięk otwieranego okna, potem głuche łupnięcie i równie siarczyste przeklęcie co twoje. Wszystko to dochodziło gdzieś z tyłów domu.
-
Krasnolud poszukał jakiejś furtki lub przejścia na tył budynku.
-
Po twojej prawej stronie była otwarta furtka prowadząca na tyły domostwa.
-
Eddar niepewnie przekroczył furtkę i już po chwili znajdował się na tyłach domostwa. Rozejrzał się w poszukiwaniu kogoś żywego. Rzucił też okiem na okna.
-
Spostrzegłeś połowie ludzkiego tułowia, która próbowała przejść na drugą stronę drewnianego ogrodzenia. Po chwili ta połowa zniknęła a ty znów usłyszałeś łupnięcie wraz z kolejnym przekleństwem.
-
//Rozumiem, że to ogrodzenie jest za domem? I że zza tego ogrodzenia dobiegały te dźwięki, tak?
-
//: Dokładnie tak. Taki drewniany płot ala sztachety
-
Eddar spróbował dostrzec między sztachetami, kto przeskoczył płot.
-
Był to jakiś człowiek, który właśnie zbierał się z ziemi i zamierzał uciekać dalej przed siebie. Był gdzieś w średnim wieku.
-
Krasnolud rozejrzał się w poszukiwaniu czegoś, na czym mógłby stanąć, przez co łatwiej byłoby mu pokonać ogrodzenie. Krasnoludzki wzrost nie sprzyja podczas pościgów.
-
Nic takiego nie było, lecz dostrzegłeś że jedna z sztachet jest słabo osadzona między innymi. Wystarczyło ją nieco czymś podważyć i praktycznie sama by odleciała bez większych problemów.
-
Eddar podważył sztachetę swoim sztyletem. Pozbył się jej, przecisnął się przez powstałą dziurę i wymierzył z kuszy do człowieka.
- Stój, albo odstrzelę ci wacka - zagroził, a nie była to tylko pusta groźba.
-
Zauważyłeś że facet stanął. Był do ciebie odwrócony plecami.
-A kto śmie mi w ogóle grozić?!
-
- Stoisz po niewłaściwej stronie kuszy, żeby zadawać takie pytania. Odwróć się - krasnolud cofnął się nieco, wciąż celując do nieznajomego.
- Co tam robiłeś?
-
Mężczyzna powoli się odwrócił.
-Grałem w bierki kurwa jego mać! A co mogłem robić?! Mieszkałem!
-
- I postanowiłeś uciec przez płot jak zapukałem do drzwi? Kim ty kurwa jesteś?
-
-W tej dzielnicy nikt nie może czuć się bezpiecznie. Celujesz we mnie z kuszy, sądzisz że to zachowanie typowego gościa przez którego bym nie uciekał?
-
- Mów kim jesteś!
-
-Szewcem do jasnej Anielki.
-
Zaraz zastrzelę skurwiela. Krasnolud zmarszczył brwii.
- Nazywasz się Han? - Eddar trochę sam nie wiedział, o co spytać. Szukał Hana, a spotkał tego człowieka. Mógł być Hanem, ale to by było bez sensu. Paser ucieka przed potencjalnym klientem? Więc kim był ów człowiek? Włamywaczem? Na takiego nie wyglądał. Twierdził, że tu mieszka. Może po prostu biedny Han pozaciągał za dużo pożyczek i teraz postanowił ukrywać się przed "komornikiem". Tylko co w takim razie do cholery robił w swoim domu. Wiedząc, że ktoś chce odzyskać swoją kasę, Han powinien już dawno spierdzielić na Hawaje. W końcu dobry paser zawsze musiał mieć plan ucieczki.
-
-Owszem. I jestem szewcem. Lubiącym hazard. Może właśnie dlatego poniekąd znalazłem się tutaj. Chodzi mi o dzielnicę biedoty nie obecną sytuację. Podejrzewam, że ty też szukasz sposobu na zarobek skoro przyszedłeś tutaj z kuszą. Czy czego tutaj szukasz?
-
- Arivell. Mówi ci coś to imię?
-
-Wiesz, jakoś średnio. Ja tu butami handluje, a nie panienkami.
-
- Jak to paser ma w zwyczaju. W zasadzie nieważne, czy pamiętasz, czy też nie - jesteś winien Arivell sto grzywien. Dasz pieniądze i grzecznie się rozejdziemy albo będzie bolało. Wybieraj.
-
-A może tak ubijemy mały interes? Dam ci połowę tej sumy i pozwolisz mi odejść. Powiesz, że ktoś mnie ostrzegł i nie udało ci się odzyskać grzywien. Ty coś zyskasz i ja.
-
- A może oddasz mi całą sumę i się rozejdziemy? Albo oddasz mi połowę, a drugą połowę sam sobie wezmę? Nie mam zamiaru ubijać z tobą interesów. Gdybym chciał tylko zarobić, wziąłbym od ciebie sto grzywien i zatrzymałbym dla siebie całą sumę. Ale nie jestem chciwy. Spłać dług, a wszystko przebiegnie po dobroci.
-
-W takim razie musimy wrócić do domu. I proszę przestań ciągle do mnie mierzyć z tej kuszy. To wcale nie zachęca tak bardzo do zwrotu.
-
Krasnolud schował kuszę, ale wyciągnął pistolet skałkowy, co by Han nie zrobił się nagle zbyt śmiały. Ed nie celował do mężczyzny, ale wymierzenie z pistoletu przy takiej odległości nie trwało długo, paser powinien więc być grzeczny. Inna sprawa, że pistolet nie był sprawny, ale tego na szczęście nie było widać.
- Prowadź. I lepiej nic nie kombinuj. Ciężko sprać krew z ubrań, a i nie sprawi mi radości grzebanie w twoich gratach, kiedy ty sobie będziesz wesoło stygł.
-
Mężczyzna jedynie chrząknął porozumiewawczo i ruszył w kierunku domostwa. Tym razem weszliście od frontu. Mając klucz bez problemu mogliście wejść do środka przez drzwi. Zauważyłeś że choć domostwo było w dzielnicy biedoty, to jego wyposażenie wcale nie było najgorsze.
-Muszę zejść do piwnicy po oszczędności. Poczekaj.
-
- Idę z tobą.
-
Han wcześniej chwycił jedną z świeczek stojących na stole.
-Na dole jest nieco ciemno. - wyjaśnił. Spokojnym krokiem zeszliście na dół. Zobaczyłeś że mężczyzna czegoś szuka. W końcu wyjął niewielką szkatułkę. Potem zaczął szukać do niej klucza. Sprawdzał kieszenie swojego ubrania, a także półki i regały znajdujące się nieopodal. Dostrzegłeś, że piwnica ma jakieś pomieszczenie oddzielone drzwiami.
-
- Co jest za tymi drzwiami? - spytał Eddar. Nie bardzo go to obchodziło, ale co tam, niech raz na jakiś czas zdarzy się towarzyski komornik.
-
-Składzik. Resztki zapasów z zimy i parę innych rzeczy. Poszukiwania trwały nadal. -Gdzie ja to do cholery wsadziłem... Na górze rozległo się pukanie do drzwi. Han w tym momencie spojrzał na ciebie pytająco.
-
- Szukaj. Jeśli to kolejni tacy jak ja, wolę się zmyć zanim pogadacie. A jeśli to twoi klienci, pozwól, że nie będę się wtrącał do interesu.
-
Han znalazł w końcu klucz i otworzył szkatułkę. Miał tam nieco grzywien. Wyciągnął niepewnie jednego denara i przypatrzył się mu. W między czasie goście uznali, że skoro drzwi są otwarte to mogą wejść.
-Han chłopie, jesteś? - zawołał ktoś.
-
- Powiedz, że masz klienta i zaraz do nich przyjdziesz - szepnął Ed.
-
-Poczekaj no tam na górze. Muszę załatwić pewne sprawy.
-A co to za sprawa że chowasz przede mną? Panienkę moją rżniesz? Daj spokój Han. Wyłaź to się napijemy. - nalegał dalej znajomy.
-
- Panowie, skończymy interesy i oddam Hana w wasze ręce! - zawołał krasnolud.
-
//: On ci kasę już dał :P Tylko musisz teraz wyjść
-
- Prowadź na górę - powiedział do Hana.
-
Han skinął głową i pierwszy wyszedł na górę.
-No jesteś w końcu! - odezwał się jego znajomy. Wyglądał na typowego mieszkańca dzielnicy biedoty. Może miał jedynie odrobinę lepsze odzienie niż większość. -To co, możemy się w końcu napić?
-
- To ja już pójdę. Miło się robiło interesy - zawołał Eddar, kierując się jak najszybciej do wyjścia.
-
Wyszedłeś z budynku i zacząłeś się oddalać. Zdołałeś jednak usłyszeć głośna wymianę zdań między han i jego znajomym. Zaraz potem znajomy pojawił się przed domem i zagwizdał głośno. Zauważyłeś jak gdzieś z boku wychodzi dwóch bandziorów i zamierzają iść za Tobą.
-
Krasnolud skręcił za róg, a gdy zbiry na chwilę straciły go z pola widzenia, zaczął biec tak szybko, jak pozwalały mu na to jego krótkie nóżki.
-
Zbiry rozdzieliły się, więc jednego z nich udało ci się zgubić. Drugi z kolei niestety na oślep choć trafnie kierował się podobną trasą co ty. Uliczka przed tobą była prosta. Mniej więcej w odległości 5 metrów była odnoga w lewo, a za kolejne 5 w prawo. Gdyby iść prosto przez dobre 20 metrów to trafi się na główną ulicę dzielnicy biedoty.
-
Krasnolud pobiegł w lewa, a potem w prawo.
-
Trafiłeś w ślepy zaułek. Przed sobą miałeś mur wysokości może 2 metrów. Ten jego fragment był podniszczony i w niektórych miejscach konstrukcja miała pewne ubytki. Znajdowały się one na całej wysokości muru. To była zapewne sprawka miejscowych, w końcu oni niczego nie szanują.
-
Ubytki mogły służyć miejscowym za uchwyty podczas wspinania się nad murem, średnio jednak mogły pomóc niezbyt zgrabnemu krasnoludowi z kuszą u boku. Eddar odwrócił się w stronę, z której przybiegł, przyklęknął i upewnił się, że kusza jest gotowa do oddania strzału. Wycelował przed siebie. Jeśli ktoś go goni, zaraz wbiegnie prosto przed gotowego do strzału krasnoluda.
Ed zanucił "sprośną krasnoludzką piosnkę". Czekał.
-
Nagle coś uderzył cię w głowę. Na szczęście nie było to za bardzo ciężkie. Poza chwilowym bólem raczej nie doznałeś żadnej innej krzywdy. Zwróciłeś za to uwagę na zwisająca za tobą linę z niewielkim obciążnikiem na końcu.
-ÂŁap jeśli ci życie miłe. - usłyszałeś zza drugiej strony.
-
Krasnolud wstał, zrobił głupią minę i przez moment tkwił tak, nie do końca wiedząc co powinien zrobić. Zaraz jednak oprzytomniał i chwycił linę. Zaparł się nogami o ścianę i zaczął się wspinać, owijając sobie linę wokół dłoni.
- Kim jesteś? - wydyszał w stronę płotu.
-
-Na pytania przyjdzie jeszcze pora. Przełaź i zabierajmy się stąd. Lina poszła nieco w górę podciągając cię nieco i pomagając pokonać przeszkodę jaką stanowił mur.
-
I krasnolud pokonał ją. Z trudem, ale w końcu wylądował na czworakach po drugiej stronie, dysząc ciężko. Uniósł głowę.
- Co teraz? Spieprzamy stąd, czy może ty też chcesz mnie dopaść?
-
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/thumb/3/38/NPC_Balkrog.jpg/423px-NPC_Balkrog.jpg)
Nieznajomym okazał się krótko przystrzyżony krasnolud. Nosił dość nietypowy kapelusz, a na jego ramieniu siedział szczur. Zwieszę wydało kilka pisków na twój widok.
-Wiejemy, a co innego chłopcze. Za mną. Krasnal ruszył tylko sobie znanymi ścieżkami i skrótami. Na szczęście tępo dostosował tak, żebyś mógł za nim podążać bez większych trudności.
-
- Nie potrzebowałem pomocy - mruknął jeszcze Eddar. Poprawił kuszę u boku i ruszył za nieznajomym.
-
-Ta jasne. Po prostu mi łatwiej jak biegniesz za mną niż tachać zwłoki. Biegliście tak przez pewien czas, aż w końcu dotarliście do jakiegoś zakamarka. Krasnolud zaczął nieco odpoczywać. Szczur na jego ramieniu wydawał się nadzwyczaj zadowolony. Może udzieliła mu się nieco adrenalina.
-No dobra chłopcze, to jak ci poszło?
-
- Mam to, po co przyszedłem. Nie musiałem nikogo zabijać, po części dzięki tobie, więc dzięki. Może zdradzisz mi, kim właściwie jesteś?
Krasnolud otarł pot z czoła i splunął. Taki bieg bardzo go zmęczył. Trzeba będzie popracować nad kondycją.
-
-Ragni, syn Blakroga. Byłem w okolicy i uznałem, że sprawdzę jak ci idzie. No i wpadłem akurat w porę. Tym razem. Następnym razem będziesz musiał sobie poradzić pewno samo.
//: Odblokowano postać: Ragni aep Blakrog (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Szara_strefa#Ragni_aep_Blakrog) Oczywiście nie wiesz na razie czym się zajmuje itd. Możesz mieć podejrzenia.
-
- I sobie poradzę. Albo zginę, wszystko jedno. W każdym razie dzięki. Jestem Eddar aep Shar, ale pewnie już to wiesz, skoro wiedziałeś o moim zadaniu. Pozwól, że odwdzięczę się innym razem. Mam coś do dostarczenia pewnej młodej damie, którą zapewne także znasz.
Krasnolud rozejrzał się po okolicy, próbując się zorientować, jak najszybciej dość do miejsca, gdzie już dwukrotnie spotkał tajemniczą kobietę.
-
Kobieta stałam tam gdzie poprzednio. Widać czekała tutaj nie tylko na ciebie ale na coś jeszcze.
-
Krasnolud poczuł ulgę.
- Masz, to twoje - zawołał, wręczając jej należność. - Polecam się na przyszłość.
-
-Masz tu no trochę za fatygę. - powiedział wręczając grzywny. -Teraz masz wybór. Albo zapominasz co niedawno robiłeś i odchodzisz z tymi grzywnami, ale weźmiesz ode mnie klucz i pójdziesz dalej tą ścieżką. Niektórym wydaje się że jest ona dla każdego, ale życie bywa zaskakujące. Większość przekonuje się dopiero w trakcie. To jak brodaczu, co wybierasz?
-
To było dla krasnoluda coś nowego. Ciekawego. Nie zastanawiał się długo.
- Wybieram klucz. Co to za ścieżka? Co mnie czeka na jej końcu?
-
-Szczęście lub pech, smutek lub radość. Pełno na niej skrajności, ale przede wszystkim ty odpowiadasz za jej tor. Nie powinna ona także obchodzić innych z twojego otoczenia. Droga ta będzie się kładła cieniem na twoje normalne życie i jak cień powinna podążać. Nie opuszczając cię aż do śmierci... - kobieta wręczyła klucz. -Ruszysz prosto przed siebie i przy drugim skrzyżowaniu skręcisz w prawo. Natrafisz na zakratowane wejście do kanałów. Reszta powinna być jasna.
-
Krasnolud uśmiechnął się i ruszył za wskazówkami kobiety, podśpiewując swoją piosenkę. "Nie opuszczając cię aż do śmierci...". Mam nadzieję, że ktoś nie próbuje mnie wrobić w ślub.
-
Idąc za wskazówkami znalazłeś wspomniane przez kobietę zejście do kanałów. Faktycznie było zakratowane, lecz ty miałeś ze sobą coś co likwidowało ten problem.
-
Eddar rozejrzał się w poszukiwaniu dziurki od klucza. Jeśli ją znalazł, włożył klucz i przekręcił.
-
(http://cs412616.vk.me/v412616341/714e/xEDLIQLqCnc.jpg)
Chwilę minęło nim ujrzałeś w kanałach oświetlony tunel. Prowadził do jakiegoś pomieszczenia co wydawało się nieco nienaturalne w takim miejscu. Mimo pewnych obaw ruszyłeś dalej. W pewnym momencie pod wpływem światła pochodni zauważyłeś zbliżającą się do ciebie postać. Była dość niskiego wzrostu. Gdy stanął przed tobą, dostrzegłeś iż był to goblin. Miał skórzaną kurtę, dziwną czapkę na głowie, a na ramieniu trzymał młot, który wydawał się nieco za duży jak na rozmiary właściciela.
(http://img0.liveinternet.ru/images/attach/c/4/78/743/78743686_goblin_by_pervandrd2yoydw.jpg)
-Hej, brodaczu? Kopalnia to to nie jest, nie wiem czy potrzebujemy tutaj takich jak ty. - Goblin wydawał się jak najbardziej poważny mówiąc to. Potraktował byś go tak, gdyby nie szaleńczy chichot po chwili. -ÂŻartowałem oczywiście. Zwą mnie Bombowym Rizzikiem. Wiesz, lubię się czasem rozerwać. - zaśmiał się ponownie. -W każdym razie jesteś tu, a więc witam cię w naszych szeregach. Nie mam za wiele czasu, więc jakbyś miał jakieś pytania to wal śmiało.
-
- O jakich szeregach właściwie mowa? Przylazłem tu z ciekawości, drogę wskazała mi jakaś kobieta. Kim właściwie jesteście? Czy może teraz jesteśmy?
-
-Należymy do Krwawych Kruków. ÂŁączymy i jednoczymy wszystkich bandytów, rzezimieszków oraz morderców na terenie Valfden. A przynajmniej się staramy. Każdy z nas je wyjęty spod prawa, dlatego nie należy mówić o tym otwarcie. No chyba, że chcesz żeby cię wpakowali do więzienia i potem ścieli. - odrzekł goblin. -Organizujemy napady, włamania, porwania, zabójstwa, szpiegujemy na życzenie i co tylko dusza zapragnie. Trzeba jednak pamiętać że między nami panują pewne zasady. Nie jesteśmy jakąś tam bandą. - dodał.
-
- No tak, ciekawa zgraja. Nie przepadam za mordowaniem, ale czego się nie robi dla pieniędzy. Napady, włamania, porwania... to wszystko brzmi świetnie. Idealna robota dla znudzonego życiem krasnoluda. Jakie są te zasady?
-
-Jedna główna. Odpowiadasz sam za własne czyny. Nikt będzie cię z nich rozliczał prócz siebie samego. U nas nie masz że coś jest dobre czy złe. U nas jest jedynie robota. Albo ją wykonasz, albo wypad i ktoś inny się tym zajmie.
-
- Liczyłem bardziej na coś w stylu - kruk nie zabija kruka. Ale cóż, dostosuję się. Mogę się od was czegoś nauczyć?
-
-A to też. Ale to jakby się rozumie samo przez siebie, nie? Nie sra się do własnego gniazda. Jedyna możliwość kiedy byś zginął z naszej ręki to po ujawnieniu sekretów organizacji. - wytłumaczył. -Możemy nauczyć cię kraść, radzić sobie z zamkami, ukrywać się czy w końcu bezszelestnie zabijać. Nawet będąc takim krasnoludem jak ty. Kwestia treningu oręża to już własny wybór. Od drobnych ostrzy oraz kusz do zabójczych i długich katan.
-
- No to git. Teraz przejdę jakiś rytuał inicjacyjny, czy obywacie się bez tego typu pierdół?
-
-Mogę cię oblać ściekami jak tak bardzo chcesz. Myślałem raczej, że zabierzesz się z naszymi do siedziby.
-
- Uff, bałem się, że to jest wasza siedziba. ÂŚcieki pasują do wszelkiej maści zbirów, ale Krwawe Kruki brzmi raczej jak nazwa jakiegoś elitarnego grona. No to prowadź, mości Bombowy Rizziku.
-
Zadanie zakończone!
Podsumowanie: Eddar skusił się na ponowne zadanie od nieznajomej kobiety. Polecono mu iść bo jej należność do pasera imieniem Han. Po odnalezieniu go i wdarciu do środka, udało mu się odzyskać pieniądze. W pewnym momencie rozległo się pukanie i krasnolud sądził już że ma kłopoty, lecz wybrnął i z tego. Tak wydawało się na początku. Nagle rozpoczęła się pogoń w której zakończeniu pomyślnie pomógł krasnolud Ragni. Bezpieczny Eddar oddalił się z miejsca i wrócił do kobiety. Ta wręczyła mu trochę grzywien oraz zaproponowała dołączenie do Kruków. Krasnolud przyjął propozycję, a później zapoznał się z Rizzikiem który wysłał go dalej do siedziby.
Otrzymano:
Mieszek - 50 grzywien
Talenty:
Eddar aeb Shar
Aktywność - 1 srebrny talent
Opisy - 1 srebrny talent
Walka - Brak
Jako, że wyprawa rozpoczęła się przed 25 stycznia to Eddarowi przysługuje bonus pieniężny.
Bonus pieniężny: 100 grzywien
-
Eddar aeb Shar
Aktywność - 1 srebrny talent
Opisy - 1 srebrny talent
Walka - Brak
Jako, że wyprawa rozpoczęła się przed 25 stycznia to Eddarowi przysługuje bonus pieniężny.
Bonus pieniężny: 100 grzywien
//Poprawiam na:
Eddar aeb Shar
Aktywność - 1 brązowy talent
Opisy - brak
Walka - Brak
Bonus pieniężny: 25 grzywien