Forum Tawerny Gothic
Tereny Valfden => Dział Wypraw => Wątek zaczęty przez: Sajid ibn Ahmann w 11 Luty 2015, 14:34:50
-
Nazwa wyprawy: Bycza głowa
Prowadzący wyprawę: Devristus
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: 50% walki dowolną bronią
Uczestnicy wyprawy: Sajid ibn Ahmann
Sajid wykonał tak jak mu polecono i udał się do Delona, jednego z Taurenów, który miał wtajemniczyć go w szczegóły misji, której zobowiązał się podjąć. Pewnym krokiem doszedł do wskazanego miejsca, ukłonił się dwornie i przedstawił.
- Jestem Sajid, syn Ahmanna, co mam dla Ciebie zrobić?
-
- Wysłałem ostatnio jednego z z moich uczniów do portu leżącego u podstaw tego wzniesienia, ale do tej pory nie wrócił. Powinno zająć mu to kilka godzin, a nie całą dobę. Czy będziesz tak miły i sprawdzisz co się z nim stało?
-
Znowu jakieś tajemnicze zniknięcia? Ostatnio dużo się słyszało o takich rzeczach. Sajid jednak nie bał się zadania. W jego domu, na pustyni ojciec szkolił w nim dyscyplinę, pozbawiał go strachu i uczył jak znosić cierpienia. Coś takiego nie było więc dla niego pierwszyzną.
- Oczywiście, zaraz udaje się w drogę. Kogo lub czego mam tam szukać?
-
- Kiedy będziesz na dole udaj się do Kar'zana, który zarządza portem. U niego powinieneś uzyskać jakieś informacje o moim uczniu, bo wszystkie papiery muszą mieć jakiego podpis.
-
- Zrozumiałem. Udam się niezwłocznie. - Sajid sprawdził, czy miał przy sobie cały ekiwpunek i opuścił Opactwo. Natychmiast rozejrzał się za wzniesieniem, pod którym miał znajdować się port, gdzie należało rozpocząć poszukiwania i tam skierował swoje kroki. Liczył, iż droga przebiegnie bez zarzutu, podobnie jak poszukiwania nie okażą się drogą przez mękę. Ale w sumie wszystkiego można było się spodziewać, dlatego wciąż czujny szedł do swojego celu.
-
Zbliżał się wieczór, a jak wiadomo nie każdy potrafi widzieć w ciemności. A mrok nocy skrywa niebezpieczne sekrety, które strach wyciągnąć na światło dzienne. Czerwoni od krwi panowie nocy to jedni z najpotężniejszych stworzeń nocy, które rozpoczynają swą ucztę zaraz po zniknięciu za horyzontem ostatnich promieni słonecznych. Zdawałeś sobie z tego sprawę, dlatego czym prędzej wyruszyłeś z Opactwa.
-
Tak, to oczywiste, że Mauren spodziewał się zagrożenia ze wszystkich stron. W nocy na niego mogli czychać bandyci, groźne potwory, wampiry, wszelakie świństwo. Przyspieszył kroku, mijając przeróżne punkty widokowe. Tak podziwiając cuda świata, wciąż się rozglądał skupiony na tym, czy nie napotka jakiegoś przeciwnika. Ponownie przyspieszył. Widok portu już mienił się w oddali, noc była spokojna, więc Sajid mógł bezpiecznie dotrzeć na miejsce. A taką miał nadzieję.
-
Kiedy ostatnie promienie słońca nikły za horyzontem, Ty postawiłeś swoje pierwsze kroki za taureńską bramą strzegąca portu. Słyszałeś plotki, że Madaron chce połączyć port z Opactwem tworząc jedno wielkie miasto portowe z główną siedzibą na szczycie wzgórza.
-
I wcale nie byłby taki zły pomysł. - pomyślał Sajid. Opactwo mogłoby stanowić niezły łącznik i dobre miejsce do obrony, a port mógłby dostarczać pożywienia dla przebywających tam Taurenów i Ranaarów. Zresztą miasto i tak zapewne było taureńskie. Mauren postanowił jednak nie marnować czasu i zaczął się rozglądać w poszukiwaniu kogoś, kogo można było nazwać zarządcą tego miejsca. Zapewne budynek znajdował się w centrum portu, więc i tak Sajid skierował swoje kroki.
-
Byłeś tu pierwszy raz, a port nie przypominał niczego z portów ludzi. Połączona architektura raanar i taurenów nadawała temu nadawała temu miejscu status sztuki wojennej. Dotarłeś do portu, ale nie znalazłeś tam tego czego szukałeś. W sumie nawet nie wiedziałeś jak wyglada dom zarządcy, ale na szczęście zauważyłeś szyld karczmy.
-
Karczma - miejsce pożywienia, spoczynku, a przede wszystkim źródło informacji. Sajid bez wahania poszedł do karczmy, aby zasięgnąć tam słowa o miejscu przebywania Kar'zana, przywódcy i zarządcy miasta portowego, w którym przebywał. Rozejrzał się za karczmarzem, nie znał bowiem specyfiki taureńskich gospód. Zapewne ten rzucał się będzie w oczy.
-
Karczamarz jak to karczmarz musiał być na widoku, aby obsługiwać i mieć oko na towarzystwo w karczmie. Stałza ladą barową i słuchał opowieści jakiegoś zapijaczonego Raanara.
-
Ranaarom też zdarzało się porządnie wypić? No tak, w końcu nie tylko ludzie wiedzą co to piwo. Sajid potrzebował Karczmarza, więc jakiś pijaczyna nie mógł mu teraz zbytnio przeszkodzić. Podszedł do schowanego za szynkwasem gospodarza i rzekł:
- Witaj. Jestem Sajid, syn Ahmanna. Przybyłem tutaj, aby porozmawiać z zarządcą, Kar'zanem. Gdzie go znajdę?
-
- Kar'zan teraz przyjmuje towary we statku w zachodniej cześci portu. Na razie się do niego nie dostaniesz. Musisz umówić się na wizytę
-
Niezła szycha z niego, skoro trzeba się specjalnie na wizyty umawiać. - pomyślał i zapytał karczmarza:
- Gdzie mogę umówić wspomnianą wizytę? Nie ukrywam, że zależy mi na czasie, nie lubię czegoś odkładać w nieskończoność. - nie chciał też celów swojej misji pierwszej lepszej osobie, zresztą Sajid nigdy do takich ludzi nie należał.
-
- Idź do budynku znajdującego sie na skrajnym zachodzie tego miasteczka. Rozpoznasz go bardzo prosto, gdyż jako jedyny posiada balkon w tamtej okolicy.
-
Jak mu polecono, tak uczynił. Sajid udał się więc na zachód miasta portowego, gdzie miał umówić się na wizytę z Kar'zanem, dowódcą tego miejsca. Kultura taurenów fascynowała go coraz bardziej, dlatego chętnie dowie się co ma do powiedzenia ktoś, kto tu dowodzi. Gdy dotarł do wskazanego budynku, wszedł do środka, rozejrzał się za kimś, kto mógłby udzielić mu informacji.
-
- W czym mogę pomóc?
Powiedziała siedząca za biurkiem Taurenka.
-
- Nazywam się Sajid, syn Ahmanna, przybywam tutaj na polecenie Delona z Opactwa Vameth, aby umówić się na wizytę z Kar'zanem, przywódcą tego miejsca. - w głosie Maurena słychać było pewność i zdecydowanie, jakby czuł się dumny z tego, że może rozmawiać z samym dowódcą.
-
- Przywódcą jest się grupy czy społeczeństwa, zaś jeśli dotyczy się do miejsc to jest się zarządcą. Jeśli przybywasz od Delona to Kar'zan przyjmie Cię za godzinę.
-
Sajid był zadowolony. Kontakty działały wszędzie, nawet w świecie Taurenów. Odpowiedział jeszcze tylko sekretarce:
- Poczekam w takim razie, choć nie ukrywam, że zależy mi na czasie.
-
Kiedy upragniona godzina minęła Taurenka wstała, podeszła do Ciebie i rzekła:
- Pan Khar'zan oczekuje Pana w swoim gabinecie
-
Mauren skinął głową i ruszył w kierunku gabinetu Kar'zana. Gdy już był pod drzwami, zapukał, aby się upewnić, że zarządca jest w środku.
-
- Proszę
-
Sajid przekroczył próg biura, a jego uczom ukazał się Tauren, który zapewne był zarządcą tego miejsca. Nie wiedział jak ma zaczynać rozmowę z tak wysoko postawionym wojownikiem, dlatego ukłonił się nisko i przeszedł od razu do rzeczy. Podejrzewał, że ktoś taki również nie ma wiele czasu:
- Witaj Kar'zanie, jestem Sajid, syn Ahmanna. Przybywał tutaj na polecenie Delona z Opactwa Vameth. Wysłał on bowiem do Twojego miasta jednego ze swoich uczniów, który do tej pory nie wrócił. Czy mógłbyś wyjaśnić mi, co się z nim stało?
-
- Sam czekam na kogoś z Opactwa,bo ile ich rzeczy mogą zalegać w magazynach. Prosili aby szybko sprowadzić im materiały, a teraz Nas olewają! W tym tygodniu nikogo nie było u mnie po odbiór.
-
Sajid postanowił w tej kwestii zachować się po prostu po maureńsku.
- Zawrzyjmy zatem prosty układ. Ja pomogę Ci rozwiązać Twoje problemy z towarem, a Ty pomożesz mi w poszukiwaniach ucznia Delona. - dobijanie targu było we krwi Sajida, spodziewał się więc, że Kar'zan bez problemu udzieli mu pomocy.
-
- Zgadzam sie. Od czego chcesz zacząć?
-
- Najlepiej od początku. - sucho odpowiedział Sajid. - Delon mówił, że wysłał go tutaj do portu i zapewne Ty będziesz miał z nim styczność. Zleciłeś mu jakieś zadanie? Zamieszkał gdzieś tutaj? - Mauren starał się dowiedzieć jak najwięcej. To miało mu pomóc w poszukiwaniach zaginionego ucznia.
-
- Czy Ty głuchy jesteś czy informacje słabo do Ciebie dochodzą? Przecież mówię, że nie miałem z nim styczności, bo go tu nie było!
-
- Nikt się tu nie kręcił? - Sajid był wyraźnie zdziwiony, bo Delon wspominał, żeby w pierwszej kolejności udać się Kar'zana. Cóż, uczeń musiał przepaść jak kamfora zanim trafił do przywódcy fortu. Niemniej jednak Mauren zamierzał wywiązać się z obietnicy, mimo, że w większości przypadków dopatrywał się przede wszystkim własnego zysku, interes to interes. - Co należy zrobić z tymi magazynami? Wykonam zadanie dla Ciebie, a potem wspólnie ustalimy co mogło się stać z uczniem Delona.
-
Najlepiej by było przetransportować je tam, gdzie powinny trafić. Jednakże aby to zrobić trzeba mieć kopie zamówienia, by sprawdzić czy wszystko się zgadza i nic nie zginęło. To jest magazyn, który miał odebrać uczeń Delona
-
- Rozumiem, że to on miał tę kopię? - Sajid zamyślił się przez chwilę. - Gdzie trzymacie te rzeczy, być może wasi magazynierzy wiedzą co dokładnie jego uczeń miał zebrać. - Mauren był teraz w martwym punkcie. Kar'zan nigdy na oczy nie widział ucznia Delona, jednocześnie nie mógł zabrać rzeczy z magazynu, ponieważ nie miał listy. Cóż, ciekawe co Tauren wymyśli.
-
- Możemy pójść i się zapytać czy pracownicy zajmujący się tym magazynem coś wiedzą. Drugą opcją jest dostanie listy od Delona, który zamawiał te rzeczy licząc na jego pamięć.
-
Sajid bynajmniej nie zamierzał się specjalnie teraz cofać do Opactwa, być może w magazynie również uzyska informacje na temat ucznia Delona, który przybył tutaj po rzeczy. Możliwe, że zamiast do Kar'zana, w pierwszej kolejności udał się właśnie tam. Nie pozostało mu więc nic innego jak tylko przystać na propozycję Taurena:
- Chodźmy do tego magazynu, zobaczymy co powiedzą.
-
Dotarliście do magazynu, którego pilnował jeden z raanarów. Kar'zan wymienił z nim pare słów, a ten zniknął na chwilę. Po 10 minutach zauważyłeś go wraz z 3 innymi pracownikami.
- Są cali Twoi.
-
Mauren przyjrzał się Taurenom przyprowadzonym przez Kar'zana. Zapytał:
- Czy oni wiedzą co dokładnie należy dostarczyć do Opactwa? Czy macie jakieś wozy, na które można załadować towar? I czy był tu uczeń Delona? - pytając, Sajid starał się nie pominąć żadnych szczegółów, informacje były mu potrzebne do podjęcia dalszych działań.
-
- Wiedzą tylko ogólnie co było załadowywane bez jakiejkolwiek dokładnej liczby. Oczywiście mamy wozy, ale bez sprawdzenia czy stan magazynu się zgadza nic Pan nie zrobi. odpowiedział Raanar i zamilkł. Cisza nie trwała krótko, gdyż jeden z przyprowadzonych Taurenów odezwał się:
- Uczeń Delona? Chodzi Ci o Maghira?
-
- Kurwa... - zaklął siarczyście. Mauren musiał wypełnić zadanie, interes to interes, ale brak stanu magazynu i odpowiednich liczb zupełnie go blokował. Cóż, odszukanie ucznia Delona było w tym momencie niezbędne. Z zamyślenia wyrwał Sajida głos jednego z Taurenów. W końcu jakieś imię!
- Nie wiem jak się nazywał, Delon nie podał mi jego imienia. Wiem, że wysłał go tutaj niedawno. Jakiś dzień, dwa temu. Słyszałeś o nim?
-
- Jeśli to on to widziałem go w karczmie dwie noce temu. Pił i rozmawiał z innymi ludźmi.
-
W karczmie. ÂŚmieszne. Bardzo śmieszne. Sajid tym razem wyglądał na naprawdę zdenerwowanego, żeby nie używać żadnych innych, bardziej soczystych epitetów. Spojrzał na pomocników magazynu oczami, które wskazywały jakoby łaknął krwi. Nic podobnego, ale Mauren był serio wściekły.
- Byłem w karczmie, jakieś dwie godziny temu. - zaczął - Stamtąd skierowano mnie tutaj, do Kar'zana. Czy ktoś mi powie o co tu, kurwa chodzi?
-
- A o co pytałeś się karczmarza, Panie?
-
Kurwa! Kurwa! Kurwa!!! Sajid był zły na siebie jak nigdy, bo Tauren mu właśnie uświadomił, że nie pytał o ucznia Delona tylko o miejsce pracy Kar'zana. Niepotrzebnie się uniósł, podczas gdy to on tak naprawdę zawalił w tej sprawie. Całe szczęście, został w porę zaalarmowany przez pomocników przywódcy portu.
- Dzięki Ci chłopcze! Nie pytałem o niego, a o Kar'zana, a teraz przynajmniej mam jakiś trop. - rzekł podekscytowany Mauren - Czekajcie tu na mnie, niedługo wrócę! - po czym Sajid czym prędzej wybiegł z magazynu i popędził w stronę karczmy, gdzie spodziewał się otrzymać odpowiedzi na temat zniknięcia ucznia Delona. Gdy już dotarł na miejsce, zdecydowanym ruchem otworzył drzwi i podbiegł do szynkwasu.
- Karczmarzu. - ściszył głos, na wypadek, gdyby ktoś niepowołany miał go podsłuchać - Wiecie, gdzie zniknął Maghir, uczeń Delona? Ponoć był tu dwa dni temu.
-
- Ano był tutaj. Sam mu alkohol nalewałem. Wiedzieć to nie wiem gdzie się udał, ale rozmawiał z dwoma Taurenami, których nie kojarzę
-
Nadal nie to, czego Mauren oczekiwał. Ale zawsze jakieś informacje. Postanowił jeszcze wypytać karczmarza.
- Pamiętacie jak wyglądali Ci Taureni? Być może ich gdzieś rozpoznam.
-
- Nie potrafię Ci opisać, ale nie byli tutejsi czy z Opactwa. Teraz wiele się słyszy o Taurenach pochowanych w lesie, więc może to oni, a może nie.
-
Czyli tropu nie było żadnego, jedynie pobliskie lasy. Ale tam Sajid mógł szukać w nieskończoność. Bardzo możliwe, że Mauren mógłby się natknąć na tę grupkę ponownie w karczmie, lub innym ważnym miejscu w porcie.
- Często tu bywali? Być może mógłbym ich tutaj spotkać.
-
- Byli tu jak dotąd tylko dwa razy. Znam każdego mieszkańca portu, więc bardziej szukałbym po okolicach.
-
Sajid zastanowił się przez chwilę. W sumie nic nie szkodziło, żeby poszperał trochę po okolicy, a nóż los naprowadzi go na zagionionego.
- Dzięki, od czego mam zacząć?
-
- Najlepiej od drogi łączącej Opactwo z portem
-
- Cóż, w takim razie nie mam wyjścia. Dziękuję za informacje. - Sajid skłonił się najlepiej jak potrafił i opuścił karczmę. Mimo jakiegoś tropu i tak spodziewał się, że to będzie jak szukanie igły w stogu siana. Ale im szybciej się za to weźmie, tym szybciej skończy. Mauren miał nadzieję, że poszukiwania Maghira skończą się tak szybko, jak się zaczęły. Ruszył więc w stronę wyjścia z portu i wyszedł na drogę łączącą "miasto" z Opactwem Vameth.
-
Stojąc na drodze w kierunku Opactwa miałeś do dyspozycji po lewej las zaczynający się kilometr od drogi, a po prawej morze rozciągające sie 2 kilometry od drogi.
-
Wybór był raczej oczywisty. Zazwyczaj wszelkiej maści tajemniczy jegomoście i konspiratorzy kryli się po lasach, podobno stamtąd łatwiej było kogoś zaskoczyć. I Sajid się tego spodziewał. Ale musiał czym prędzej znaleźć Maghira, miał mnóstwo obowiązków po powrocie. Ruszył więc w las i uważnie obserwować okolicę, miał nadzieję, że wkrótce się n coś natknie.
-
Chodząc tak zauważył, ze wydeptaną ścieżkę. Była ona pkryta trawą, ale nie na tyle by nie dało się odróżnić jej od niewydeptanej części.
-
A wydeptana ścieżka mogła znaczyć tylko jedno: ktoś tędy szedł. Ze względu na trawę Mauren nie był w stanie dostrzec kopyt Taurenów, był to jednak trop, za którym mógł podążyć. Sięgnął po broń i począł podążać znalezioną przez siebie ścieżką, bacznie rozglądając się wokół, Sajid bowiem nienawidził przegapiać szczegółów.
-
Doszedłeś do lasu, gdzie na pierwszych drzewach zauważyłeś ślady cięć i rąbania drzewa.
-
Mauren dotarł na miejsce, w którym były pierwsze ślady ludzkiej obecności - cięcia na drzewach po toporach, ślady rąbania. Zbadał je uważnie, miał zamiar zobaczyć czy są świeże, a więc czy ktoś był tu niedawno, lub czy to po prostu pozostałości po robocie drwali wykonanej w dalekiej przeszłości. Zbadał również teren wokół urobku drwali, tam gdzieś mogli pozostać ślady stóp, lub w tym przypadku kopyt.
-
Zauważyłeś zaschniętą krew na jednym z cięć na drzewie, która kierowała się ku dołowi. Cięcia i ślady rąbania oceniłeś na dość świeże. Spojrzałeś na ziemię i zobaczyłeś krople krwi prowadzące w głąb lasu.
-
Krew mogła oznaczać tylko jedno. Ktoś albo zrobił sobie krzywdę podczas pracy, albo został zaatakowany. Ponieważ ślady były świeże, Ci którzy brali udział w wycince musieli tu być dość niedawno. Gdy Sajid dostrzegł krople krwi prowadzące w głąb lasu, sięgnął po miecz i tarczę. I nie mając za bardzo wyboru ruszył po śladach krwi, bacząc by ich nie zatrzeć.
-
ÂŚlady krwi prowadziły na niewielką polankę, którą zauważyłeś z daleka. Jedyny rozświetlony punkt w lesie, który zdawałoby się że przyciąga leśne stworzenia. Jednakże czułeś złowroga aurę otaczającą to miejsce.
-
Sajid bez zahwania ruszył w kierunku tajemniczej polany. Czuł nieprzyjemną aurę pochodzącą z tego miejsca, ale nie czuł strachu. Strach i ból mogą Cię dotknąć tylko wtedy, gdy im na to pozwolisz. - powtarzał sobie w myślach. Z uniesionym mieczem i tarczą zbliżył do centralnego punktu i zaczął się rozglądać.
-
To co zobaczył w samym centrum polany wywołało u niego szok i wymioty. W samym centrum znalazł taureński tułów, a gdy się rozejrzał reszta elementów ciała tworzyła końce pentagramu. Całą polanka była umorusana wnętrznościami i krwią taureńskiego ucznia.
-
Scena wyglądała makabrycznie, zapewne chodziło tutaj o jakiś mroczny rytuał, a do tego wykorzystano tu jakąś złowrogą magię. Sajid musiał więc być naprawdę ostrożny. Mauren postanowił zbadać tajemnicze miejsce, starając się znaleźć jakieś ślady, które pomogłyby znaleźć winowajcę.
-
Nagle zrobiło Ci się czarno przed oczyma, a następnie zauważyłeś ostatnie chwile martwego taurena. Zobaczyłeś, że szedł między ubranymi w niebieskie szaty Taurenami cały zakrwawiony. Szedł to za dużo powiedziane - był ciągnięty przez nich. Gdy dotarli na środek polany rozegrała się iście krwawa scena, której skutek sam wcześniej zobaczył. Gdy rozczłonkowane ciało zostało ułożone w pentagram mordercy odprawili jakiś rytuał, w tym miejscu. Znowu poczerniało Ci w oczach, a następnie usłyszałeś:
- ]Czego tutaj! Przyszedłeś niszczyć las?
-
Scena faktycznie była makabryczna, co nie znaczyło, że Sajid musiał się łatwo temu poddawać. Czuł strach, ale nie pozwalał mu się dotknąć, nie pozwalał, żeby to strach miał nad Maurenem przewagę. Rytuał miał silne magiczne podłoże, pentagram jak Sajida uczono symbolizował magię. Niełatwo więc będzie to odkręcić, postanowił grać na zwłokę, żeby wyszukać słabe punkty swoich prześladowców w tej wizji:
- Nie, las jest moim przyjacielem.
-
- To czemu tu przyszedłeś?
Przed Tobą zmaterializował się Tauren, które widziałeś w wizji przeszłości.
-
Nie jest tak źle, pomyślał Sajid przez chwilę, ale natychmiast musiał udzielić odpowiedzi tajemniczemu Taurenowi. Nie posiadał jeszcze specjalnych umiejętności, które by mu pomogły w walce, więc na razie musiał być przyjacielem:
- Szukam Taurena Maghira, jego mistrz Delon, wysłał mnie abym go odnalazł. - Sajid przełknął ślinę i mówił dalej: - Delon martwi się, bo Maghir nie wrócił już od wczoraj, po informacjach i śladach, które otrzymałem, dotarłem tutaj.
-
- To ja jestem Maghir - strażnik tego miejsca. Delon już nie jest moim mistrzem, bo został nim ktoś o wiele potężniejszy niż on.
-
Maghir musiał zostać magiem. Ale Sajid obiecał Delonowi, że go odnajdzie i przyprowadzi, więc postanowił podyskutować z Taurenem:
- Któż taki? Delon martwi się, że nie wracasz.
-
- Niech przestanie, bo i tak nie wrócę. Sam wiesz z jakiego powodu. Może kiedyś poznasz mojego Pana.
-
Sajid zamyślił się, nie wiedział co miał odpowiedzieć. Wiedział, że Maghir nie wróci, a Sajid na pewno nie zmusi go do tego siłą. Zapewne nie jest też sam.
- Kiedy pozwolisz mi poznać Twojego Pana?
-
- Kiedy Pan wyda taki rozkaz, ale musisz już iść, bo zakłocasz spokój tego miejsca.
-
- Przekażę Delonowi to, co tu zobaczyłem. Bywaj Maghirze, być może jeszcze się kiedyś spotkamy. Może w bardziej sprzyjających okolicznościach. - rzekł Sajid i opuścił polanę, kierując się natychmiast w stronę Opactwa. Delon musiał się dowiedzieć kim się stał Maghir i że jest niebezpieczny, a co gorsze, nie jest sam. Liczył, że nie natrafi po drodze na jakieś nieprzyjemności, ale w razie potrzeby miał broń w gotowości.
-
Wróciłeś do Maghira.
-
[member=2398]Lucas Paladin[/member] [member=26011]Sajid ibn Ahmann[/member]
//Kontynuujesz czy mogę zamknąć wyprawę?
-
//Za moment odpiszę.
-
Gdy Sajid wrócił do Opactwa, musiał zdać odpowiedni raport Delonowi. Odchrząknął więc i zaczął mówić:
- Delonie. Poszukiwania Maghira nie okazały się bezowocne. Znalazłem go w lesie, w miejscu rytuału jakieś sekty zapewne, gdzie młody Tauren został pozbawiony części ciała i ułożony w pentagram. Reszta wnętrzności i krew, leżały wewnątrz. Następnie pojawił się przede mną Maghir, który stwierdzi, że odnalazł nowego Pana i nie wróci do Opactwa. Obawiam się, że trafił w sidła jakieś niebezpiecznej organizacji.
-
- Coraz częściej tych dziwnych organizacji. Trzeba powiadomić konkordat i zarzadce portu! Ja powiadomię Madarona, a Ty zarzadce i konkordat. Moglbys równie zdać raport Marszalkowi o tym co sie tutaj dzieje?
-
Sajid podrapał się po brodzie. Nie wiedział do końca, o czym mówił Delon. Kar'zana już znał, ale czym do cholery był ten konkordat? Nie miał pojęcia. Musiał dowiedzieć się więcej.
- Delonie, możesz na mnie liczyć, ale... czym jest ten konkordat?
-
- Konkordat puszczy i kniei to organizacja stworzona przez niejakiego Drasula, któremu objawila sie Ventepi. Z tego co sie dowiedziałem rekrutują na rynku w stolicy.
-
- W porządku, ruszam zatem w drogę. - zazwyczaj Sajid w takich sprawach zażądałby dodatkowej zapłaty, jednak tajemnicza sekta, do której należał Maghir mogła zagrażać wszystkim, nawet jemu. Wspólne i większe dobro było dla Maurena ważniejsze, niż interes poszczególnej jednostki.
//Podsumowujesz, czy coś jeszcze?
-
Wyprawa zakończona powodzeniem!
Podsumowanie:
Sajid wyruszył do portowego miasteczka na życzenie Delona, by sprawdzić co się stało z jego uczniem. Udał się tam i odnalazł zarządcę portu, który stwierdził, że ucznie Delona nie było u niego, a towar jak stał tak stoi nadal i trzeba go odebrać. Następnie wrócił do portowej karczmy i tam porozmawiał z Taurenami, którzy widzieli Delona. Dzięki uzyskanym wskazówkom Sajid odnalazł rozerwane ciało Delona i porozmawiał z jego uczniem. Wrócił do Delona i przekazał mu straszne wieści.
-
Sajid ibn Ahmann otrzymuje:
Aktywność: 1 brązowy talent
Opisy: 1 brązowy talent
Walka: -