Forum Tawerny Gothic
Tereny Valfden => Dział Wypraw => Wątek zaczęty przez: Mirzak aep Rothgar w 09 Luty 2022, 16:23:49
-
Mirzak nie spodziewał się cudu, ale Keleris była niezłym żaglowym barkasem bez widocznych blizn. Pokład czysty, liny i ożaglowanie w dobrym stanie. Płynący z nimi mauren wniosił jakieś beczki. Krasnolud sprawdził ster, chodził jak zegarek. Czekali teraz na kapitana i na Komucha.
-
Hectorus wszedł na statek. Miał świadomość, że chwilowo nie ma innej możliwości, jak zaciągnąć się na statek Hagmara. Jednocześnie w takim samym stopniu wiedział, że to człowiek, z którym nie należy się trzymać bliżej. Ew. zbliżyć się należy dopiero wtedy, kiedy nadarzy się okazja do takiego obicia mu mordy, że więcej to on nie zbliży się do Hectorusa ze strachu. Póki co jednak rozważania te zostały tylko w jego głowie, natomiast podczas misji miała zamiar sumiennie wykonywać rozkazy.
-
Krasnolud spojrzał na nieobytego w świece chłopa. Kazmir by go naumiał dyscyplyny... Pomyślał nawiązując do bójki w tawernie, chłystek nie miałby szan w starciu z kapitanem, za bardzo porywczy. Hag zaś robił wrażenie kogoś z doświadczeniem. Kogoś kto musiał spindalać tylko dlatego że sytuacja się zesrała.
- Ty, młody! Gdzie masz broń?
-
Adamus wolno przechadzał się przez port. Dopiero niedawno wrócił z długiego rejsu, ale coś mu nie pozwalało usiedzieć nawet w karczmie. Szum morza to przyciągał, więc żeby choć trochę się wsłuchać przechadzał się po porcie.
Szedł nie śpiesznie rozglądając się, kiedy to na jednym z okrętów dostrzegł znajomą twarz. Przyśpieszył, wszedł po trapie na pokład i przywitał krasnoluda.
-Mirzak kurduplu, co knujesz?
-
- Hej Adamus. Nie jo, to je łajba kapitana Hagmara. Nie znasz. Odparł poprawiając beczkę z wodą. - Człek to ostry, ale to była najszybsza prosta fucha jaką mieli. Reszta załogi, Hectorus i Mokebe. Skinął na Komucha i czarnego maurena. - Przydałbtś się.
-
-Witajcie.-rzekł do wspomnianych przez krasnoluda. A następnie kontynuował rozmowę z nim.
-To gdzie płyniecie? W jakim celu? A co najważniejsze ile można zarobić?
-
Po porcie przechadzał się jeszcze nie zadowolony Martor szukając ich wspólnej łodzi. Wreszcie gdy ją dostrzegł zobaczył na niej inne osoby których nie znał -Gdzie Hagmar rzucił ostro
-
40% łupu idzie na poczet załogi. Powiedział ktoś kto musiał być kapitanem tego barkasu. Łupić wokół wybrzeża. Jak widzisz jestem początkujący w branży. Kapitan Hagmar. Tu jestem, spójrz wyżej Martor.
-
-Hag, kurwa miałem zadanie ogarnąć temat, ogarnąłem, napisałem żebyś przypłyną, przygotowałem już wszystko i dostałem list że cię nie będzie ? Naszczescie nie ucieknie ale mogło by uciec... powiedział wkurwiony
-
- Nie mam broni. Nigdy nie miałem za co jej kupić - Hectorus odpowiedział Mirzakowi.
-
- Piłeś Martor? Bo kurwa nic z tego bełkotu nie rozumiem, cytując list "Gdybyś mnie nie złapał w Łęcinach to gadaj z Mokebe z załogi. Albo z karczmarzem z kanałów." Odpowiedział z spokojem. - Złapałeś, i teraz mów co chcesz.
-
-zorietowalem się co zajebac, ale nie mogłem tego zajebac skoro nie miałem gdzie tego dać, temu pisałem żebyś przypłynął, Rączka będzie się orientował co do pistoletów, powiem mu jeszcze o tych o których ty pisałeś, ja się o tym nie znam, a jak narazie ogarnąłem jakieś małe armatki powiedział już trochę spokojniej
-
Nie pierdol Hectorus, rozpoznam pełen mieszek z daleka. Odpowiedział poirytowany. - Ehh, byndziesz tedy ster operował a ja żagle. Chyba że ktoś ci da broń. W to akurat krasnolud wątpił.
-
- Kurwa, Martor ja mam cie uczyć jak być złodziejem? Przewrócił oczyma. Zawracasz mi dupsko taką pierdołą bo nie potrafisz ogarnąć jakiegoś schowka? Popytaj w Kanałach. My wypływamy, jak towar zdobędziesz to zostaw wiadomość w tutejszej karczmie.
-
-Nie musisz mnie uczyć, chyba logiczne jest że lepiej odrazu pchnąć niż opłacać i organizować schowek prawda ? Ale chuj ogarnę to powiedział i odszedł niezadowolony nie czekając na odpowiedź
-
- Phi. Ja Ci mogę Mirzaku nawet konkretnie powiedzieć, że mam tam 1000 grzywien. Tyle tylko, że to wszystko, co mam. I nie mam źródła dochodu. Tak więc zakup broni odłożyłem na później. - odpowiedział Hectorus. - Aczkolwiek przy następnym postoju na pewno jakąś kupię. - dodał po chwili. Co do steru, jak sobie życzysz. - zakończył swój wywód.
-
-Czterdzieści? Szaleństwa widzę nie ma, ale źle też nie.-Stwierdził podliczając szybko w głowie, co to może ewentualnie oznaczać. Wyciągnął rękę w kierunku Hagmara.
-Adamus Roydil, chętnie posłużę swoim doświadczeniem Kapitanie.
-
- No no, sam Adamus Roydil na mojej skromnej barce! Uścisnął dłoń człowieka, człowieka który zmusił sukkuba do kapitulacji, i robił rzeczy o których krążą legendy. - Zapraszam! Mirzak odbijamy, rozwijaj żagiel! Hagmar od razu poweselał, mając w załodze taką sławę to jak dar od losu.
-
Krasnolud rozłożył żagiel i barkas powoli wypłynął w morze. Oczywiście będą trzymać się blisko wybrzeża.
- Aha. Odpowiedział Hectorusowi gdy poprawiał żagiel. - Ale kupno broni to inwestycja w siebie, najtańszy miecz to 50 grzywien. Ale to twoja forsa... Pomińmy fakt że jest jedną szable mniej przez to...
-
- Najzwyczajniej w świecie co poniektórzy mogli by mi powiedzieć o zakupie broni, zamiast zalewać usta moim piwem. - Hectorus odpowiedział kąśliwie Mirzakowi tak, aby Hagmar go usłyszał. Jednocześnie stanął przy sterze.
-
-Nie wiem skąd u Ciebie Hagmarze taki entuzjazm, ale miło mi że się cieszysz.-Stwierdził widząc reakcje kapitana na jego nazwisko. Co prawda Adamus z niejednego chleba piec jadł, czy coś takiego. Ale nie spodziewałby się takiej reakcji.
-To żeby lepiej się nam płynęło.- Wyciagnął piersiówkę i podał kapitanowi.
-
- Ten entuzjazm to wyinika z tego Pociągnął łyka i oddał piersiówke. - Że trafiliście mi się jak ślepej kurze ziarno. No bo i wojownik z was znakomity a i reputacje macie odpowiednią by kupcy sami złoto oddawali na wasz widok Adamusie. Oparł się o maszt. - Hectorus, wypiłem je bo chciałem zobaczyć jakim typem człowieka jesteś. Teraz wiem, mała rada. Uważaj komu dajesz w morde bo inny kapitan mógłby cię po prostu zabić. Garuga ma Zasady, masz do mnie problem to płyniemy do Garugi i idziemy do sądu. Pirackiego sądu rzecz jasna.
-
- Zanim wielmożny kapitan zobaczył, kim jestem, sam pokazał, kim jest. Aczkolwiek, skoro wielmożny kapitan już pouczył mnie, że jest sąd piracki, to rzeczywiście proponuję się tam udać. Albo uczyni sprawiedliwość albo przynajmniej będę znał jego nikczemny charakter. A więc tak, na Garugę! Chcę przedstawić nasz spór sądowi pirackiemu! - odpowiedział Hectorus.
-
- No to zmień kurs sterniku. Odrzekł pewny siebie. No może z wyjątkiem tego iż wpływali barkasem na otwarte morze.
-
- A ja chce ciastko z krymem... kurwa mać... Zamarudził krasnolud, zwinął nieco żagiel by ich łupina łatwiej cięła fale. Mirzak nie był zadowolony, wizja zarobku oddaliła się dla karczemnej bójki. A jak znał życie to zaczął młokos. I że podniós łape na kapitana, na neutralnym terenie... Rozprawa będzie zabawna.
-
-To może i na premię jakąś zapracuje swoją renomą.-Stwierdził wysłuchując kapitana. Odebrał piersiówkę i zaczął powoli sączyć. Kapitan akurat zaczął się spierać z sternikiem. Co prawda nie znał podłoży tej kłótni, ale trochę się domyślał. A z racji że już wypłynęli z portu, postanowił się wtrącić.
-Nie żebym się wpierdalał między wódkę a zakąskę.-przerwał teatralnie-Ale na pełnym morzu, kapitan jest nam ojcem, władcą i sędzią. Także myślę że nie musimy płynąć na Garuge.-Puścil oko do Mirzaka.
-
- Ale chce ten spór mieć za sobą. Zrobiłem Hectorusowi numer wypijając mu piwo z zaskoczenia. Ten zaś mnie walnął z pięści, a było to już - co ważne - po tym jak się zaciągnął. Oddałem mu, dosyć mocno. No ale jednak uderzył kapitana, na neutralnej ziemi. Nie mam mu za złe, młody, narwany i nowy toteż praw naszych i obyczajów nieświadom. Kapitan Hawkins go nauczy.
-
Hectorus, choć w głębi serca czuł wrogość do każdego członka załogi, poczuł jednocześnie podszept instynktu, że jeżeli dalej się będzie wykłócał, to stanie się wrogiem całej załogi. A to byłoby mu zdecydowanie nie na rękę. Uznał więc, że zaspokaja go satysfakcja, iż spór rozstrzygnie niezawisły sąd z niezależnym sędzią, a zatem że odda się mu sprawiedliwość. W końcu będzie tak, jak powinno być w przypadku przywłaszczenia przez niego książki Lothara aep Yurgena, a nie że silniejsi dozwalają sobie na samosądy, niezależnie od tego, czy nazywają się Lothar czy Hagmar.
- Kurs na Garugę! - Hectorus krzyknął triumfalnie.
-
-Obiektywnie rzecz ujmując, to moim zdaniem sąd tu nie potrzebny.-Stwierdził, wysłuchawszy relacje kapitana w sprawie jego sporu z Hectorusem.
-Jakby nie patrzeć, to bez względu na wszystko Hectorus najpierw się zaciągnął. A prawo zawsze było jedno, posłuszeństwo dowódcy. Na statku kapitan na niepodważalną władzę, ale dopóki "kontrakt" obowiązuję, członek załogi jest zawsze winien posłuszeństwo kapitanowi.-Pociagnąl łyka z piersiówki, dawno nie mówił takiego monologu.
-A więc czy służąc na statku, czy schodząc na ląd, dopóki jesteś na służbie, dopóty słuchasz swojego dowódcy.-Teraz postanowił się zwrócić bezpośrednio do Hectorusa.
-Słuchaj młody, gorąca krew w Tobie wrzy ale popełniłeś błąd. Gdybyś najpierw uderzył a potem się zaciągnął to byś miał rację. Ale w tym przypadku sąd Ci nie potrzebny. Bo uwierz mi, tylko wstydu sobie narobisz, bo zostaniesz tam wyśmiany. Tak naprawdę Hagmar mógłby już teraz wyciągnąć konsekwencje z tego, a uwierz mi że ja znałem kapitanów, co za byle krzywe spojrzenie przeciągali majtka pod kilem.
-
- Albo zostawiali takiego z pistoletem, jedną kulą, wodą i prochem gdzieś na jakim atolu. Ale to wiadomo za ciężkie winy. Nu... ale teraz nam nie ma sensu wracać. Wieczorem będziemy w Garudze. Adaś, my sobie skoczymy na piwo czy idziemy do cyrku? Spytał biorąc wędzoną makrele z beczki i zajadając.
-
-Myślę że możemy połączyć te dwie przyjemności.-Uśmiechnął się do krasnala.
-Ciekawe czy dalej występuje tam ta baba z wąsem.
-
- E! Ale od krasnoludzkich bab to wara. Powiedział niezbyt poważnie i rzucając w Adamusa dojedzoną do połowy makrelą, był bowiem stereotyp jakoby one miały brody.
-
Wieczorem dotarli do Garugi, bardziej przemoczeni niż by chcieli z racji na to iż barkas nie bardzo jest pełnomorską jednostką. Ale Keleris dała radę. W samym sercu Garugi znajduje się Fort, należący do najbardziej zasłużonej załogi pirackiej, jaka kiedykolwiek pływała po valfdeńskich wodach. Piraci Kapitana Hawkinsa trzymają w ryzach rozwijający się tutaj biznes i dbają o bezpieczeństwo mieszkańców i innych osób przebywających w mieście.
Pilnie strzeżona forteca, wyposażona w kilkadziesiąt dalekosiężnych dział, nie przepuści do portu żadnego podejrzanego statku, którego przybicie mogłoby okazać się problematyczne dla wszystkich piratów. Na szczycie wieży znajduje się wielka, ponad 50-sięcio funtowa kartauna, używana tylko w ostateczności. Jej ogromna moc pozwala na zatopienie nawet największych, królewskich galeonów. Wpuszczono ich i zaraz zaprowadzono do gabinetu Hawkinsa.
-
- No dobra... o co chodzi? Spytał Hawkins który miał "zaszczyt" pełnić rolę sędziego w tym pierdolniku.
-
- Wysoki Sądzie, ja, Hectorus, pragnę prosić Cię o przywrócenie sprawiedliwości w związku z nadużyciem, jakiego dopuścił się wobec mnie kapitan Hagmar, przywłaszczając sobie moją własność. - Hectorus wniósł skargę przed sędziego.
-
- Jaką niby własność? Konkretnie! To nie jest kurwa sąd Valfden...
-
- Moje piwo. - odpowiedział Hectorus.
-
- No i tylko tyle? Rex! Wezwij Hektora na świadka. Krzyknął na swojego adiutanta. - Tak było kapitanie Hagmar?
-
- Najpierw jednak zciągnął się do załogi, dla żartu wypiłem mu te cholerne piwo by zobaczyć jak zareaguje, Nie zdążyłem nic nic zrobić gdy mnie uderzył. Oczywiście się broniłem, bo mam prawo.
-
- A więc... Hectorus w odpowiedzi na żart kapitana dał mu w morde. Już po tym jak się zaciągnął. Do gabinetu wszedł karczmarz. - Hektor! Kojarzysz ich?
-
- Aha. Mruknął. - Nazwał mnie pizdą i tanim szpiclem, bo kazałem gnojkowi zapłacić. To on zamawiał, no i tak. Walnął swojego - już - kapitana.
-
- Kurwa mać... Hawkins nie krył zażenowania. - Co masz na swoją obrone Hectorus?
-
- Oczywiście, że tak. Po pierwsze zarzucam kapitanowi Hagmarowi kłamstwo. Nie wypił piwa z uwagi na żart, ale ze względu na chęć poniżenia mnie w związku z faktem, iż nie odpowiadał mu mój sposób prowadzenie rozmowy. A skoro tak, to była to zwykła kradzież. Czy uderzyłem kapitana? Owszem. Sądziłem, że uda mi się to załatwić jak między mężczyznami, i że po moim uderzeniu kapitan zrozumie, iż przekroczył granicę. Niestety, kapitan postanowił naruszyć moje prawa jeszcze bardziej i zamiast przeprosić za błąd dotkliwie mnie pobił. W tym momencie miałem do wyboru dwa wyjścia: albo oddać mu jeszcze mocniej, albo skierować sprawę do sądu. Uznałem, że skierowanie sprawy do sądu pozwoli zażegnać spór i wyznaczyć kapitanowi formę zadośćuczynienia za moją krzywdę. A jeżeli chodzi o karczmarza Hektora, to również przyznaję, iż w gniewie znieważyłem go tymi słowami, aczkolwiek pragnę podnieść, że karczmarz prowadzi swój interes nieuczciwie, jako że każdy szanujący się przedsiębiorca w momencie, w którym widzi iż na jego terenie jego klient jest okradany, wymagałby zapłaty od złodzieja, a nie okradzionego. W związku z powyższym uważam się za osobę niewinną. - Hectorus wygłosił mowę obrończą.
-
- Kłamstwo? To tylko twoje słowo przeciw słowu kapitana. Hagmar miał prawo sie bronić. Hektor jak to wyglądało?
- No kapitan mu zara z oddał, szybkim ruchem złapał szczyla za kołnierz koszuli i nie bacząc na cieknącą nieco z nosa krew cisnął nim o słup. Podszedł, podniósł i walnął raz jeszcze w brzuch. Nie dając możliwości oddania. Dobył szabli, podstawiając ostrze do gardła kmiecia. I tyle.
- Czyli rozwiązaliście to po męsku. A i uszczerbku na zdrowiu nie widze. Wstał, podszedł do szafy i zabrał Codex.- - Przegrałeś i z płaczem pobiegłeś naskarżyć. Podniosłeś łape na kapitana, na neutralnej ziemi, nie wyzywając na pojedynek. O pierdolone piwo. Gdyby z takim gównem przychodził tu każdy, to bym się kurwa nie miał czasu wysrać! Złamałeś dwie podstawowe zasady. Podniesienie ręki na kapitana, nie wyzwwanie go na pojedynek. Zarzuty wobec Karczmarza zaś... To jest Garuga dzieciaku! Ty się spodziewałeś czego? Uczciwych i bogobojnych ludzi? Ryknął śmiechem. - - Hagmar, co odpowiesz.
-
- Że nie mam nic do powiedzenia, bo jak niby mam udowodnić że nie kłamie? I faktycznie był to żart? Rozłożył ręce w geście bezradności. - Ja mu nawet chciałem kupić nowe, no ale prędzej dostałem od agresywnego dzieciaka w morde. Oddałem, nie uszkodziłem go. Urazy nie mam, nawet pozwalam mu płynąć ze mną.
-
- A więc tak. Hectorus za bezpodstawną napaść na kapitana zapłacisz 25 grzywien na fundusz dla emerytowanych piratów. Piwo nie było rwoje z racji iż od razu nie zapłaciłeś. Hagmar, też zapłacisz 25 grzywien. Miałeś święte prawo mu spuścić wpierdol, nawet mocniejszy. Ale jednak zrobiliście to u Hektora. Koniec sprawy.
-
- Zapłacę i 50. Rzucił mieszek na biurko Hawkinsa. - Jako gest dobrej woli.
-50.
-
- Wyrok, rzecz święta. - odpowiedział pochmurny Hectorus, kładąc na stół sędziowski 25 grzywien zasądzonych przez sąd piracki. Następnie udał się z powrotem na statek.
-25 grzywien
-
-Czemu starych ludzi nikt nie słucha?-Zaczął się zastanawiać na głos, tak że musieli wszyscy na sali usłyszeć. Gdyż Adamus też tam był w czasie rozprawy, bo czy baba z wąsem może być ciekawsza od kompromitacji młodego człowieka? Otóż na to wychodzi że nie.
Adamus podszedł do wychodzącego z sali Hectorusa i go zatrzymał.
-I tak Cię łagodnie potraktował, za głupie piwo którym mu czas zająłeś, mógł Cię o wiele gorzej potraktować.-Klepnął go w ramię -Pamiętaj, z wielką dupą wszędzie wejdziesz, a z gębą to już nie. Czasem duma i upór nie są warte funta kłaków, a można sobie tylko wrogów narobić. Chodź na piwo, nic nie goi dobrze ran na honorze jak młode piersi, a burdel tu jest przedni. -Odwrócił się do Hagmara -Prawda kapitanie?
-
- Ano przedni, tylko jeno pamiętajcie że do południa chce was na statku widzieć. Ja mam kilka spraw do załatwienia. W istocie, miał.
//Jest godź 20.20
-
- Ja stawiam! Wypalił niczym z rusznicy, no ale co on miał robić z forsą? Karczmy, kasyna, burdele. Kolejność dowolna. -Do Morskiej Muszelki! Co żywo.
-
- W sumie piwo zawsze warto wypić. - Hectorus postanowił dołączyć do Adamusa i Mirzaka. Sposób, w jaki udzielił odpowiedzi, wskazywał, iż Adamus nie do końca poprawił mu humor, aczkolwiek pierwszy raz poczuł dawno niespotykane w sobie uczucie, czyli ciepło płynące z relacji do drugiego człowieka. Poczuł, że Adamus autentycznie go lubi. A może nawet Mirzak, skoro postanowił wszystkim postawić piwo? W tym samym momencie Hectorus czuł przy tym, iż nie może łatwo zdradzić swojego nastawienia. Jego cel wymagał, aby zakładał, iż ma wśród siebie wrogów, a dopiero czas może pokazać, iż będą to przyjaciele.
- Muszę przyznać, że teraz jestem świadom, iż rzeczywiście się wygłupiłem. - dodał po chwili, aby zakończyć temat początku jego pracy u kapitana Hagmara.
-
Każdy, kto wyrusza w morze, porzucając życie na lądzie na wiele miesięcy, skazany jest na morderczy celibat. To główny powód, dla którego na Garudze nie mogło zabraknąć "Morskiej Muszelki". Gdy wygłodniali żeglarze, wracający z rejsu dobiją do portu, w pierwszej kolejności kierują swe kroki właśnie do tego miejsca. Wszystkie dziewczyny są piękne, zgrabne i otwarte, a co najlepsze - nie cenią się zbyt wysoko. No i zdrowe!
Kiedy weszli do środka zaczepiła ich sprawująca pieczę nad przybytkiem, młodsza siostra Kapitana Kidda - Madame Lilin.
- Kogo jak kogo ale was sie za szybko nie spodziewałam. Kapitan MacBrewmann nie z wami?
- Kazmir ma jakieś sprawy na Valfden. Odparł podchodząc z pokaźną sakiewką - Wszystko co najlepsze dla naszej trójki Lilith, ja stawiam. Rzekł i zaraz "porwał" maureńską elfkę i pobiegli na górę.
-300
-
-Ciesz się, że się skończyło jak się skończyło.-Odparł Hectorusowi i wszedł do burdelu za krasnalem. Było bardzo miło z jego strony, że postanowił postawić. Ale nim coś innego się postawi, zawsze można jeszcze coś wypić przed tym.
-To dla mnie piwo i prezentacja dziewczyn.-Powiedział do burdelmamy i usiadł w najbliższej loży.
-
Lilith klasnęła i zaraz przed Adamusem pojawiły się dziewki. Wampirzyca z elfimi uszami, dwie ponętne ludzkie kobiety z Chatal, krasnoludzica, raanaarka i dwie elfki. Piwo teżpodano.
-
- Ja również poproszę piwo. I na razie popatrzę. - Hectorus powiedział nieco nieśmiałym tonem. W sumie nie spodziewał się, że jego towarzysze zaprowadzą go na piwo do domu publicznego. Liczył na karczmę. W zasadzie nie był zupełnie przygotowany psychicznie na pobyt w domu publicznym. Obawiał się, że przez to pokaże swoją słabość. A w domu publicznym czuł się źle. Kiedy widział jakąkolwiek prostytutkę, widział wykorzystywaną kobietę. A wykorzystywana kobieta przypominała mu jego zabitą żonę. Z drugiej strony teraz, kiedy miał okazję znaleźć sprzymierzeńców wśród piratów, z którymi miał wypłynąć, nie chciał ich obrazić ani znieważyć lub znowu marudzić. Dlatego postanowił postarać się balansować między niepewnością i wiernością przyjaciołom, staczając przy tym walkę z wewnętrznymi demonami.
-
Prowadząca przybytek Madame Lilin widząc zatroskanego klienta osobiście przyniosła mu piwo. Ona już znała ten wzrok i wyraz twarzy. - Co ukoiłoby twe troski? Tu dostaniesz nie tylko seks i drogi alkohol.
-
-Ty zostań ze mną.-Wskazal na wampirzyce, a potem powiedział do jednej z elfem.
-A ty ślicznotki przygotuj nam balię z wodą i w niej czekaj.-Wampirzyca od razu koło niego usiadła i podała mu kufel z piwem. Nie zastanawiając się, zrobił łyk i objął kobietę. Teraz dostrzegł Hectorusa i jego zamieszanie.
-A z Tobą co?
-
- Chyba... - Hectorus zaczął odpowiadać Adamusowi oraz Madame Lilin, aczkolwiek zaraz po rozpoczęciu wypowiedzi zawahał się. To, czego najbardziej się obawiał, przyszło do niego ze zdwojoną mocą. Był pomiędzy niechęcią do otwierania się emocjonalnego przed kompanami podróży a poczuciem, iż nie należy jeszcze bardziej antagonizować się z załogą. - Chyba takie miejsca za bardzo przypominają mi przeszłość, o której staram się zapomnieć. - po chwili wypowiedział pełne zdanie, próbując znaleźć kompromis między racjami i wartościami, które ważył w głowie.
-
-Aaa pieprzenie-Stwierdził nie jedno już przeżywszy.
-A będąc przy pieprzeniu.-ucalowal wampirzyce w dłoń-Zapraszam do wspólnej kąpieli.-Pociagnął ostatniego łyka i porwał kobietę na piętro
-
Hectorus odetchnął po słowach Adamusa. Wydawało się bowiem, że co prawda nie zaakceptował jego opinii, ale też nie miała zamiaru zbytnio się tym przejmować. W momencie, w którym Adamus oddał się cielesnym rozkoszom i całkowicie zapomniał o towarzyszach, Hectorus mógł spokojnie wypić piwo i następnie skierować się na statek. Co prawda przebywanie w jednym miejscu z kapitanem Hagmarem nie przedstawiało się bardziej korzystnie niż pobyt w domu publicznym, to jednak skoro się do niego zaciągnął, i tak musiał spędzać z nim czas. Jeżeli natomiast by mu się poszczęściło, kapitan pozwoli mu trochę podumać w spokoju. Bardzo mu tego brakowało w ostatnim czasie.