Upadł. A pod nim człowiek.
Jemu było to przeznaczone.
Upadł też 20 wieków potem
Po raz drugi
Przekreślony przez lud
lud myślący, że go podnosi
A wraz z nim, ten sam, lecz odmieniony
Również upadł.
Przekreślony przez lud
ten wiedział, że go obala
Upadał ku dobru, i upadał w zła wyniku
Teraz stoi dumny. Jak skała pomnika.
Krzyż.
Mam nadzieję, ze zrozumiecie ten wiersz
