Gdzie zimują demony

[Rengar]

-W sumie wspominales coś Ashar przed teleportowaniem o złamaniu jakichś konwencji, czy nie jest już przypadkiem na to pora ? popatrzył wymownie na mistrza

[Melkior Tacticus]

- Nie. Jeszcze nie, przywoływanie fizycznych demonów jest jak nasranie na groby tych którzy polegli walcząc z nimi. To że możemy nie oznacza że powinniśmy.

[Rengar]

-Masz rację powiedział do mistrza -Nie chciał byś się od tego oderwać ? Dosłownie na chwilę, mieć trochę spokoju, przez chwilę nie musieć być główką rodziny ? Pozatym napewno będzie dobra zabawa, jakąś beczkę piwa się weźmie wciąż zachęcał Rengar

[Vulmer]

- Ja wiem w przeciwieństwie do Ciebie Rengar czym są "Bestie". Na papierze to brzmi super, domyśliłem się od razu. Bo po co innego demon. Mam zasady, nie przyłoże ręki do czegoś co może wymknąć się kontroli. Jak czarna ruda i to co robi z środowiskiem. Chcesz? Pokaże ci ryciny.

[Rengar]

-Tak pewnie, zawsze jestem chętny poszerzać swoją wiedzę, serca demonów to całkiem niezły przysmak więc jeszcze do tego mogliśmy ich potrzebować chciał odwrócić kota ogonem, po słusznych domysłach łowczego

[Vulmer]

- Poczekajcie, i usiądźcie bo stoicie jak trolle przy moście. Powiedział i wszedł do domu.

[Melkior Tacticus]

- Rengar, przyprowadziłem cię tutaj celowo. Pokory już cię nauczyłem. Usiadł przy ogrodowym stoliku. - Teraz chcę ci uświadomić że to że możesz nie oznacza że powinieneś. Wielka moc to wielka odpowiedzialność. Są zasady, traktaty i prawa które ustanowiono nie po to by blokować postęp nauki, a po to by robić to z głową.

[Rengar]

Rengar przez parę sekund przetrawił to co mistrz powiedział -Czyli jak rozumiem, nie jestem jeszcze gotowy by poznać tę wiedzę ? Bo w sumie to nie koniecznie chce się przemieniać w bestię, ale wiedzę zdobyć bym chciał, jednak wiedzą to także jakiś rodzaj siły, prawda ?

[Melkior Tacticus]

- No, i ją posiadłeś. Wiesz czym Bestia jest. I zaraz poznasz skutki lekceważenia zagrożeń.

[Vulmer]

- Herbata i ciasto dla gości. I książka dla Rengara. Z tym walczyliśmy 15 lat.

https://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Plaga

[Rengar]

-jakos czuje się dalej jakbym nic o tym nie wiedział, wiem tylko że bestia na dużo wspólnego
demonami powiedział do Ashar po czym otwarł  księgę i przeczytał -no i to są badania, jak dla mnie to płynna czarna ruda zachowuje się jak grzyb, jednak czy teraz i ja nie mam tego w sobie ? zapytał zaniepokojony

[Melkior Tacticus]

- Nie. Inaczej już byłbyś bulgoczącą czarną plamą. Taaa, pomyśleć że druidzi mieli lepszą metodologie badań niż Isentor przy Bestiach. Pij herbatke, potem zabieram cię na Cmentarzysko. I wracamy do wieży, gdzie weźmiesz się za nauke tego czego powinieneś i pierwotnie chciałeś. A jak dostaniesz tytuł maga, będziesz bardziej... samodzielny.

[Rengar]

Rengar wypił herbatkę i udał się z królem na cmentarzysko - co to za cmentarz Ashar ? dopytać rozglądając się

[Melkior Tacticus]

- Vulmer, co było w herbacie?

[Vulmer]

- Herbata, ale cokolwiek bierze twój uczeń... też to chce. Spohrzał na dracona widzącego rzeczy których nie ma.

[Melkior Tacticus]

- Chyba podam ci antygen Rengar, bo masz zwidy. Wstał, podziękował za herbate i chwyciwszy ucznia za ucho teleportowali się pod portal w piwnicy wieży. - A teraz stój i nie ruszaj się. Mistrz poszedł do urządzenia z dracońskimi literami i zaczął wciskać symbole. - ...

[Rengar]

Rengar stał więc w spokoju i obserwował które symbole wciska Ashar, postanowił że lepiej będzie się nie odzywać póki co.

[Melkior Tacticus]

Gdy wcisnął siódmy portal aktywował się, wypełniając niebieskawą gęstą z wyglądu energią. - Policz do dziesięciu po tym jak przejde, wejdź powoli na wydechu. Po przejściu będzie zimno przez kilka sekund. Po czym wszedł w portal.

[Rengar]

Rengar odlicza więc w myślach uprzednio biorąc głęboki oddech 10...9...8...7...6...5...4...3...2...1 po czym wypuścił powietrze ustami i przeszedł przez portal śladami Ashar, tak jak mistrz mówił odczuł początkowo zimno, ciekawe co sprawiło taki nagły spadek temperatury.

[Melkior Tacticus]

Po wyjściu z portalu Rengara pokrywał szron. Gdy pozbył się lodu z rzęs zobaczył... no w pewnym sensie nic. Ogromną pustynię wypalonej ziemi, wypaloną tak że - nie licząc drogi do oddalonych jakieś 400m ruin - była zeszklona. Ruiny w oddali, na oko miasta większego z 5 razy od Efehidonu wyglądały jak sterta stopionej skały albo stali. Melkior siedział na schodkach podwyższenia na którym stał teleport.