Ekspedycja Mrożon

[Narrator]

Wejście samemu było odważne albo głupie. Po dwóch kilimetrach marszu tunelem schodzącym w dół Gascaden dotarł do okrągłej sali o średnicy 50m na środku której stało coś. To coś miało w sobie wysoki na 5m kryształ który emitował słaby biały blask, był też popękany. Na tylnej ścianie komory było 16 sarkofagów z szklanymi - chyba - pokrywami. W 14 były złożone szkielety draconów. 15 był pusty, na podłodze obok urządzenia leżało ciało dracona. 16 sarkofag był pełny, leżał w nim dracon, jakby spał. Reszta drużyny dotarła na miejsce.

[Gascaden]

Nie rozumiał czy jego oddział ma jakieś specjalne porażenie mózgowe, czy oni sobie to robią dla żartów. Wszakże nie dostał żadnych papierów o dysfunkcjach jego kompanii. Westchnął tylko i gdy dotarł do komnaty, dobył od razu obu broni. Stanął obok wejścia czekając na resztę i wciąż obserwując te dwa dracony nie-szkielety. Czekał aż Merith powie coś mądrego.

[Merith]

- O trup. Powiedział fachowo Merith. - Tylko nie mów że to ty go zabiłeś... Powiedział patrząc na trupa, nadzwyczaj świeżego. - Nie ważne... Pojęcia nie mam co to jest.

[Gascaden]

- Tym razem to nie ja. Może to on?
Wskazał ręką z toporem na 16 sarkofag gdzie znajdował się jakby śpiący dracon.
- Nie jestem ekspertem jeśli chodzi o dracońską kulturę, ale przypadkiem te dwa osobniki nie są trochę za świeże na takie sarkofagi?
Miał na myśli trupa na podłodze i koleżkę z 16.

[Merith]

- Myślę że to ich utrzymuje przy życiu. Wiesz, jeden gdy jest stary budzi drugiego i tak dalej. Merith obrócił ciało na plecy, trup miał poparzenia i kawałki kryształu w skórze. - Ok, czyli ten umarł gdy coś - pewnie ten kryształ - wybuchł mu w twarz. Ten w ostatnim sarkofagu pewnie żyje. Podszedł do kryształu, popatrzył niżej na niby kamienną tablicę z dracońskimi znakami, te zmieniały się pod wpływem dotyku tworząc coś jakby obrazy. - To miejsce... jest stare.

[Gascaden]

- Tak, bardzo stare. To raczej wiadome. Dlaczego tylko ten kryształ wybuchł?
Podszedł bliżej i przyjrzał się martwemu draconowi na podłodze i kryształowi. Nie do końca rozumiał sens tego pomieszczenia, ale nie odzywał się i czekał co wymyśli elf.

[Merith]

- Patrz. Tu jest data i coś o przeciążeniu. Rok 10420. Czyli na nasz kalendarz... Pierwszy dzień i rok III Ery, dzień upadku asteroidy. O bogowie, to jest chyba dracońska bariera magiczna która nie zadziałała. Gascaden, znasz się na pierwszej pomocy?

[Gascaden]

- Oczywiście, jeśli chodzi o medycynę to wiem dość dużo. Chcesz... Wybudzić tego dracona?

[Merith]

- Tak, jeśli dobrze to czytam nasz dracon umrze z braku tlenu za kilka lat jeśli go nie wyciągniemy. Ale, jak coś pójdzie źle to on zejdzie na serce. 50% szans mu daje. Moge też dokonać eutanazji już teraz i mamy fajrant. Powiedział obojętnie, jakby mu nie zależało albo coś ukrywał.

[Gascaden]

- Nie... Jak można go uratować to należy spróbować, może nam coś powie. Bardzo będzie zdenerwowany jak zobaczy że to nie dracon go wybudził?
Schował broń i podszedł bliżej, przyglądając się sarkofagowi.
- To się otwiera ot tak, czy trzeba na coś uważać?

[Merith]

- Dla draconów jaszczuroludzie to niewolnicy, na pewno będzie zdezorientowany. Odmrożę go. Merith wcisnął przycisk na sarkofagu. "Szkło" się rozpuściło, dracon by wypadł ale elf yłożył go delikatnie na podłodze. - Kurwa nie oddycha, działaj Gascaden!

[Gascaden]

Tak jak się domyślał, nie mogło pójść tak super gładko i w końcu coś musiało się pokomplikować. Pacjent dracon jest dość specyficznym i rzadko spotykanym pacjentem, to też sam Gascaden nie był w pełni zaznajomiony z anatomią takiej istoty, ale z góry założył, że pewnie dracoński organizm działa podobnie do jaszczurzego i ludzkiego. Upadł szybko na kolana przy boku dracona i zdjął błyskawicznie z rąk stalowe rękawice, które w tym momencie były utrudnieniem. Odszukał mniej więcej miejsce na klatce piersiowej, gdzie powinno znajdować się serce i splótł w tym miejscu obie dłonie. Wyprostował ramiona w łokciach i siłą całego ciała zaczął mocno, równomiernie uciskać w tym miejscu, by pobudzić sztuczne krążenie, które miał nadzieje, w końcu pobudzi dracona do życia.

[Narrator]

Rolled 1d100 : 36, total 36

[Merith]

Niestety mimo godzine trwającego wysiłku dracon zszedł. Szanse że przeżyje były niskie, bardzo niskie. - Kurwa. Myślałem że draconi lepiej zabezpieczali się na takie wypadki a tu o.

[Gascaden]

Wyczerpany w pewnym momencie w końcu zrozumiał, że dalszy ucisk klatki piersiowej nic nie da. Popatrzył zdyszany na martwego dracona i sfrustrowany podniósł się i syknął soczyste przekleństwa w swoim języku. Wściekły podniósł swoje rękawice i założył je z powrotem na dłonie. Był mocno niezadowolony z tego, że nie udało mu się uratować dracona, jeszcze na oczach całego oddziału. Westchnął i rozejrzał się po pomieszczeniu.
- No więc... To wszystko?

[Merith]

- Nie, musze się dowiedzieć co to jest. Znaki na maszynie zmieniły się na wspólną mowę, jej starą acz zrozumiałą wersje. - A to ciekawe. Czyżby ktoś lub coś nas słuchało?

[Gascaden]

Popatrzył na znaki i spróbował odczytać, skoro zaczęły układać się w sensowny, acz lekko prymitywny sposób.
- To trochę niegrzeczne, jeśli to prawda. Wolałbym wiedzieć jeśli coś nas słucha.

[Merith]

- No no no... to jest to co myślałem chyba, to część magicznej bariery mającej chronić ten kawałek skały. Pomóż mi przeszukać baze danych. Te tabliczki działają jak książki. Wskazał co miał na myśli.