Porządki w chramie

[Velegar]

Nazwa wyprawy: Porządki w chramie
Prowadzący wyprawę: Stary Nelson/Narrator
Uczestnicy wyprawy: Velegar

- Powinienem wiedzieć coś jeszcze zanim ruszę do tego chramu? - spytał krasnolud

[Stary Nelson]

- Nic co musisz wiedzieć, tak jak mówiłem. Oczyścić... no sam wiesz. Tylko... a w sumie, co tam znajdziesz to twoje. Mi zależy na miejscówce.

[Velegar]

- W porządku. Ruszam w takim razie. Poinformuje cię jak będzie po wszystkim. Powiedział i zaczął wędrować w wyznaczonym kierunku.

[Narrator]

Czyli gdzie? Byłeś wszak w portowej tawernie w Atusel.

[Velegar]

W kierunku północnego wyjścia z miasta Atusel. Krasnolud rzadko spoglądał na okolicę, ponieważ porty średnio go interesowały, choć w nich zawsze najłatwiej było znaleźć różnorakie rzeczy.

[Narrator]

Opuściłeś miasto, pogoda jak to w ostatnie dni zimy, niby zimno i ponuro ale już nieco zielono. Wiedziałeś że powinieneś po prostu iść drogą

[Velegar]

Velegar nie do końca wiedział czego się spodziewać po chramie, ale miał pewne domysły co do tego jak może taka budowla wyglądać więc skończył zawracać sobie tym głowę. Jak na tą pogodę był lekko ubrany, ale jako że należał do krasnoludzkiej braci, to nic mu to nie przeszkadzało przy obecnej pogodzie.

[Narrator]

Dalej znad drzew - jeszcze "łysych" wystawał "dach" kamiennej budowli. Była nawet ścieżka. Pytanie czemu tak blisko miasta stał niebardzo zabezpieczony chram...

[Velegar]

Krasnolud dostrzegł dziwna budowlę. Rozejrzał się wokół za czymś podejrzanym ale póki co nic nie dostrzegł. Sprawdził czy topór wisi przy jego pasie a potem sięgnął po kuszę i zaczął kierować się do środka budynku.

[Narrator]

Jednakowoż wychodząc zza drzew na polanę na której stał owy budynek, dostrzegłeś że u jego wejścia śpi jakiś menel. Chrapał niesamowicie głośno, twoje krasnoludzkie oczy dostrzegły że jego ekwipunek to tylko miecz.

[Velegar]

Velegar uznał, że sprawdzi co to za jegomość uciął sobie drzemkę w takim miejscu. W wielu krainach miecz nosi się dla własnego bezpieczeństwa, więc broń go nie zdziwiła, lecz wolał zachować pewną ostrożność i trzymać kuszę dalej na podorędziu. Podszedł i poklepał śpiącego.

[Narrator]

Człek raptownie się ocknął, leżał sztywny ze strachu pareząc na krasnoluda.
- Kkkim jessteś? Wydukał, miał może z 18 wiosen.

[Velegar]

- Podróżnikiem. Powiedz mi lepiej kim ty jesteś i dlaczego tutaj śpisz? - odparł krasnolud. - I już tak się nie bój, nie nawykłem strzelać bez uprzedzenia do obcych. No, odpowiadaj mi tutaj zaraz. - ponaglił nieco młodego człowieka.

[Narrator]

- Za mało mi płacą bym miał za to ginąć... Mmmiałem stać na warcie, w środku jest czterech innych. Słuchaj... ja się domyślam od kogo jesteś. Puść mnie i spadam. Młody był tak wystraszony że sie posikał.

[Velegar]

- Zmykaj stąd i zajmij się czymś bezpieczniejszym w twoim wieku. - odrzekł krasnolud. Wiedząc, że gdzieś w środku czeka czterech ludzi - prawdopodobnie uzbrojonych - Velegar złapał pewniej swoją kuszę i ruszył dalej ku ruinom.

[Narrator]

Idąc dalej opadającym w dół korytarzem, oświetlanym pochodniami, zbliżałeś się do otwartej sali. Czułeś zapach obiadu, dostrzegłeś trzy cienie. Wiedziałeś że jeśli pójdziesz dalej oni zobaczą cie pierwsi.
- Igor! To ty? Zawołał ktoś z maureńskim akcentem. Musieli usłyszeć kroki.

[Velegar]

Krasnolud uznał, że spróbuje wyperswadować nieznajomym opuszczenie tego miejsca po dobroci. W końcu nieco znał się na tym.
- Nie i lepiej dla was żebyście poszli w jego ślady. Możecie się stąd wynieść i nie wracać albo pokażemy wam czemu chłopaczyna na górze narobił w portki. Są tam moi koledzy, którzy obstawiają ten chram z gotowymi do wystrzału kuszami. Jeśli zobaczą kogoś innego niż ja to od razu wypalą. To jak będzie? - skończył pytając poważnym i nieco złowrogim tonem.

[Narrator]

- A ja mam w głębi chramu dwudziestu ludzi, ehh... Gówno prawda. Powiedział starszawy mauren z przepaską na prawym oku, gestem uspokoił swoich dwóch ludzi. - Ani ty, ani ja nie mamy wsparcia. Pogadajmy, boś chyba jest niezbyt świadom w jakie gówno wpadłeś, podziękujesz mi jeszcze.

[Velegar]

- Twój problem polega na tym, że wiem ilu was tu jest. - odparł. Krasnolud wiedział, że była ich czwórka, więc mając w pobliżu trójkę, wciąż gdzieś musiał się kręcić jedne z nich. Zajął pozycję tak by mieć mur za plecami i żeby nikt nie mógł go zajść. - Masz chwilkę żeby mnie przekonać. Jak uznam to za niedostateczne, to wszyscy pożegnacie się z żywotem. - mówił dalej nie zmieniając tonu.

[Narrator]

- Moja grupa ma tu towar Krwawych Kruków, Kruki są skończone lub będą za jakiś czas. Tak czy inaczej ten towar ma trafić do Sushan. Miał, bo jak się domyślam Stary chce położyć łapy na towarze, albo na chramie. Cokolwiek zrobisz wkurwisz największą przestępczą organizację w kraju. Ja mam to w dupie, ale... może być wilk syty i owca cała. My się zabierzemy z towarem, który pomożesz nam dostarczyć do przewoźnika i zarobisz. A potem wrócisz do tej pizdy i powiesz że chram jest czysty. Stary i tak ci zapłaci. No i nas jest troje. Ty jeden.