Piłaci z Orathu

[Adaś]

Dużo się wydarzyło w krótkim czasie i Adamus poczuł się trochę zdezorientowany. A najbardziej szokująca była informacja o meteorycie.
-Dziwne że nie czuliśmy jak się Zienia zatrzęsła.-Zauważyl, bo skoro mężczyzna przybiegł do karczmy w tak krótkim czasie, to było wielce prawdopodobne, żeby efekt uderzenia był odczuwalny.
-Chyba że to ktoś magicznie sprawił?

[Mirzak aep Rothgar]

- Adaś pało, Ghuruk jezd na drugim końcu świata. Nawet taki tępak jak Mirzak to załapał. - Człek ten przypłynął tu z Ghuruk. Nie pij już bo ci szkodzi.

[Kazmir MacBrewmann]

- Magicznie, nie magicznie... ja mam to w rzyci. Tak tak, tragedia i w ogóle. Powiedział biorąc do rąk kuferek od karczmarza. - Ciężkie cholerstwo, Torstein rusz dupe i pomusz mie to zanieść na statek.

[Torstein Lothbrok]

- Panie, nie obrażaj pan, dobre? - spytał Kazmira i podszedł do krasnoluda. Wziął od niego kuferek, który sam uniósł raczej bez większych problemów.

[Kazmir MacBrewmann]

Krasnolud nic nie odpowiedział, gdyby sięgnął to by go jeszcze we dupe kopnął. Udali się wszyscy na statek który ładowano beczkami od karczmarza. Wyglądały podejrzanie, ale Kazmir był tu prywatnie i nic go nie obchodziło. - Tak se myśle... a w sumie to nie... Ładować to szybciej!

[Adaś]

-Co Cię trapi?-Zapytał patrząc na załadunek. On w przeciwieństwie do krasnoluda patrzył obojętnie na to. Inne rzeczy zaprzątały mu myśli w tym momencie.

[Kazmir MacBrewmann]

- Głośno kurs obliczam, i staram się sobie przypomnieć prundy morskie o tej porze roku coby jak najszybciej być w tej kolonii. A przy okazji myśle o tej strasznej tragedii i tym że chybabpowinniśmy pomóc uchidźcom w relokacji i redystrybucji dóbr... Powiedział gdy załadowano ostatnią bęczkę. Po chwili Betsy odpłynęła.

[Torstein Lothbrok]

- Kazik, to daleko jest - powiedział dracon. - I robotę już mamy. No ale twój statek, ty żeś kapitan.

[Kazmir MacBrewmann]

- Dyć to po drodze, przerwa na siku by była. Ale fakt! Mamy zlecenie i tegio siem trzymam. Później. Tak bardzo dużo później. Gdyby policzyć a narratorowi się nie chce, to wyszedłby miesiąc na morzu, może dwa. Bo morze jest być może duże. Tak czy siak Betsy dopłynęła w końcu do ylfiej kolonii. A to co rzucało się w oczy to cumujący statek Bękartów jak i zieleń i czysta woda. Statek zacumował. I w tym też momencie powiadomiono jego emulsje... emisje... Gubernatora. Kazmir patrzył ze statku na mieścinę, skromną, schludną. - No, nawet nawet. Poczekajmy chwilę aż się ktoś ważny pofatyguje.

[Euthnoelfhijnd]

Euthnoelfhijnd zauważył, że do brzegu kolonii przybyły statek. Przeraziło go to odkrycie, ponieważ ani Bękarty Rashera ani nikt inny nie informował go, że do kolonii mogą przybyć osoby trzecie w jakiejkolwiek formie. Nie wiedział, kogo może się spodziewać i ilu osób może się spodziewać. Wiedział jednocześnie, że to on jest odpowiedzialny za kolonię. Jeżeli przybysze stanowili dla niej zagrożenie, to on powinien mu się przeciwstawić jako pierwszy. Jeżeli natomiast byli to przybysze, to kultura i obyczaj wymagały, aby to on przyjął gości i zadbał o ich wygodę oraz dobre samopoczucie. Poprzez poczucie obowiązku pokonując swój strach Euthnoelfhijnd zbliżył się do brzegu i widząc schodzącego na ląd krasnoluda, podszedł do niego z głową lekko zniżoną w geście szacunku i formalnym, ale jednocześnie ciepłym głosem powiedział:
- Witam serdecznie. Nazywam się Euthnoelfhijnd. Obecnie zarządzam niniejszą elficką kolonią - Muilheuirjhand. Uprzejmie witam strudzonych wędrowców w naszych skromnych progach, uprzejmie pytając, czym można służyć i jaki jest cel Państwa wizyty?

[Kazmir MacBrewmann]

- Kazmir McBrewmann. Od razu rozpoznałeś nazwisko pełniącego obowiązki prokuratora generalnego, szlachcica gminy Omas i krasnoluda biznesu. Po za tym, bandera Valfden też swoje mówiła. O Kazmirze mówiono że jest skuteczny, uczciwy i na pewno wesoły.
- Zacna kolonia, mam ja w ładowni 66 beczek piwa do pana... Spojrzał w trzymane papiery przewozowe - Erondina. Do tutejszej karczmy. Mam też skrzynie narzędzi i przypraw. W zasadzie to my na handel. Odsapnąć, uzupełnić wodę i dalej w rejs panie gubernatorze. Gdy w Sushan usłyszeliśmy o tym że tu założono osadę, no nie byłbym największym po Gordianie Morii żeglarzem gdybym tu nie zawitał. Powiedział szczerze. Oby zamtuz mieli...

[Torstein Lothbrok]

Płynęli, płynęli i dopłynęli do elfiej kolonii. Kolonii długouszych. Tak.
Za Kazmirem na ląd wyszedł, albo raczej wyleciał czarny dracon. Zrobił szybkie kółko nad nią, aby się rozejrzeć i wylądował obok Kazmira. Złożył ładnie skrzydła.
- Całkiem ładna kolonia, jak na spiczasto uchą robotę - mruknął. - Torstein Loðbrók. Dobry.

[Euthnoelfhijnd]

- Miło mi Panów powitać. - Euthnoelfhijnd, w dalszym pociągu pozostając w pozycji z lekkim skłonem głowy, zwrócił się obróciwszy po kolei do każdej z osób, która wysiadła.
- Pozwolę sobie jedynie zauważyć, iż dla elfów określenie "spiczastouszy" jest obraźliwe, jako że zawiera w sobie wyczuwalną pogardę dla naszej rasy. Będziemy wdzięczni, jeżeli powstrzyma się Pan od używania takich określeń na zarządzanej przez nas ziemi. - po chwili Euthnoelfhijnd podniósł głowę i zwrócił się bezpośrednio do Torsteina tonem stanowczym, choć nie agresywnym i nieprzyjaznym.
- Muszę Panów zmartwić. Nasza kolonia nie posiada jeszcze karczmy. Natomiast można oczywiście dokonać handlu i dostaw. W tym celu zapraszam do centrum osady do spichlerza. Zaznaczam przy tym, że spichlerz to również jedyne miejsce, przy którym można wypocząć i w którym możemy Państwa poczęstować tym, co posiadamy. Budowa karczmy to kwestia przyszłości, gdy kolonia bardziej się zaludni - Euthnoelfhijnd odniósł się do zasygnalizowanych potrzeb przybyszów.

[Kazmir MacBrewmann]

- Nu, to my jeno te beczki do tego Erondina ostawimy. O ile ktoś taki tu mieszka. Spytał, podrapał się po brodzie i dodał;
- Ile byście dali za skrzynię narzędzi budowalnych i 15kg czarnego pieprzu panie gubernatorze? Przeszedł do interesów.

[Euthnoelfhijnd]

- Tak, oczywiście, mieszka tutaj Erondin. Vuilmijharns wskaże wam drogę. - Euthnoelfhijnd przywołał drugiego elfa, stojącego po drugiej stronie głównej arterii kolonii, aby pokierował przybyszów do kolonisty Erondina.
- Co do handlu, to muszę przyznać, że nigdy się tym nie zajmowałem. Proszę więc mojej propozycji nie traktować jako obrazę, ale jako próbę zorientowania się w rynku. Niech więc będzie 200 grzywien. - odpowiedział, kontynuując temat rozpoczęty przez Kazmira skierowany bezpośrednio do niego.

[Kazmir MacBrewmann]

- Niech będzie. Oczywiście nie wspominał szczegółów pozyskania ładunku. To był absolutnie legalny odzysk...

[Euthnoelfhijnd]

- W sumie, skoro załatwiliśmy interesy, to ja również pozwolę się o jedną rzecz spytać. Panowie widzę, że dużo podróżują, a zatem pewnie są dobrze zorientowani w światowych sprawach. Tymczasem do naszej kolonii doszły jakieś niewielkie informacje o wielkiej tragedii w Ghuruk. Czy Panowie wiedzą coś więcej i mogą coś o tym powiedzieć? - Euthnoelfhijnd postanowił wykorzystać okazję goszczenia osób spoza kolonii, aby powiększyć swoją wiedze o bieżących wydarzeniach na świecie.

[Kazmir MacBrewmann]

- Po za tym że stolicy Ghuruk nie ma, a krajem targa wojna domowa y liczne rebelie podbitych ludów to nie. Odparł. - Po drodze widzieliśmy kilka tonących wraków, pewnie potopionych przez łowców niewolników polujących na statki z uchodźcami.

[Euthnoelfhijnd]

- Ale co się stało z tą stolicą? I czy zapowiada się jakaś reakcja międzynarodowa? - Euthnoelfhijnd był wyraźnie zszokowany informacjami uzyskanymi od Kazmira.

[Kazmir MacBrewmann]

- No niby meteoryt w nią uderzył. W każdym bądź razie jest tam teraz wedle świadków wielki krater. My się dowiedzieliśmy w tawernie na Feros, to ta mała wysepka na zachód od Valfden. Sami w Ghuruk nie byliśmy, to też pojęcua nie mam co świat zrobi. Pewnie nic. Mnie to też zbytnio nie obchodzi, zacznie gdy wpłynie to na moje interesy czyli nigdy.