Smocza Wieża (Wątek stały)

[Melkior Tacticus]

- Po co oblegać? W Afes tam gdzie stał chram z portalem do Mor Andor jest Fort Teller. Krukom jest on znany jako strażnica między wymiarami i tajny ośrodek szkolenia. W jego murach znajduję się portal do Tinriletu oraz ukryte ośrodki rozwoju organizacji. Miejsce to jest strzeżone przez najlepszych spośród członków gildii. Fort łączy się z Kruczym Gniazdem tunelem, dracońskim. Wyjście w Gnieździe jest w bibliotece. Dotknął palcem czoła anioła, "wgrał" mu do głowy schemat tych miejsc, emocje, nawet zapachy i smaki. Oraz... wspomnienie swych narodzin w zamkowej bibliotece. Acz to było przypadkowe.

[Marduk Draven]

- O. To ułatwia sprawę, ale zostaje fort Vamp, Kruczy Wał i inne fortyfikacje. Będę potrzebował planów całej gminy i wszystkich fortyfikacji. Zamiast walczyć na wykończenie wolę wziąć ich podstępem i z zaskoczenia.

[Melkior Tacticus]

- Jesteś kanclerzem. Po prostu je sobie weź. Dowódca Vampa podda fort. To "nasz" człowiek. Typowy najemnik, więc przydatny.

[Marduk Draven]

- Dobrze. Chodźmy może poznać tego smoka. Wolę to zrobić teraz niż w trakcie bitwy - stwierdził, wstając z fotela.

[Melkior Tacticus]

- Od razu powiem, jest mentalnie niczym dorastające szczenie blabradora... Kurwa... labradora. Kilka minut później byli na plscu za wieżą. Na trawie brzuchem do góry leżał czarny smok, nie był wielki, zamerdał ogonem. - Hej mały. Melkior podrapał go za uchem.
Kto ty? Usłyszał a raczej... poczuł Marduk w swych myślach. Trudne do opisania uczucie, jakby smok przekazywał myśli, emocje i uczucia. Ekscytacje. Zadowolenie. Ciekawość.
- Mam go z Tinriletu.

[Marduk Draven]

- Ale ładny. Zieje ogniem na ludzi? - zapytał. Podszedł i kucnął obok. - Marduk jestem. Kolega Twojego pana - powiedział. Nie znał się zbytnio na smokach. Zdjął rękawicę i podał rękę smoku do powąchania.

[Melkior Tacticus]

Smok liznął dłoń anioła, nad wyraz delikatnie. - Tak, oczywiście że tak. To nie jest smok kanapowy. Acz jak widać mógłby. Moja siostra ma jego siostre. Białą smoczyce. Śnieżynkę. Jak można tak nazwać smoka?

[Marduk Draven]

- Ej, to akurat słodkie imię - odrzekł ze śmiechem i pogłaskał smoka pod pyskiem, delikatnie drapiąc łuski.
- No kto jest dobrym smokiem? No kto?

[Melkior Tacticus]

- No to chyba wiem co ci kupić na urodziny. Marduk, z tym ukrzyżowaniem to ja żartowałem. Smok polizał anioła, tym razem niezbyt delikatnie i całego go obślinił. - Z wymarszem poczekaj aż otrzymamy bardzo smutne wieści z Ghuruk. O śmierci ich wodza. Był nam wrogiem, ale to tragedia. Bo życie jest cenne, a Zartat uczy kochać nawet wrogów. Powiedział niby poważnie. - Tak napiszą w Gońcu Valfdeńskim.

[Marduk Draven]

- Na spokojnie, wiem że to żart. Nie mniej jednak, liderów warto powiesić publicznie - odpowiedział. Czyżby Melkior szykował mu prezentowego smoka?

[Melkior Tacticus]

- Hmm. Bierzcie jeńców, wieczne więzienie w krysztale jako duch będzie lepszą karą niż śmierć. W ich wypadku to byłby akt łaski, bo w Kotle Dusz mogliby otrzymać łaskę. A wtedy... no bym się pogniewał na Rashera. Czy można zabić Boga? Można, oczywiście że tak. Nie ma rzeczy niemożliwych dla magii.

[Marduk Draven]

- Dobrze. Ee, brać go teraz? Czy później go "przyślesz", gdy już twój człowiek zajmie się wodzem Ghuruk? - zapytał, głaszcząc smoka po brzuchu.

[Melkior Tacticus]

- Później, Marduk... Zawahał się. - Na jakiś czas musisz przejąć władzę. Mam... a raczej muszę coś zrobić. Coś o czym nie chcę ci mówić, bo będziesz próbować mnie zatrzymać. Weź to. Podał mu mały kryształ długości kciuka. - Jeśli nie... będziesz wiedział kiedy go użyć. Wypatruj drugiego słońca.

[Marduk Draven]

- Co ty kombinujesz? - spytał zdziwiony. Jednakże zostawił na razie smoka, wziął kryształ, przyjrzał mu się i schował bezpiecznie.
- No dobrze. O i jak wrócisz, to będziesz miał już rozplanowany podział Vrih na dystrykty i gminy.

[Melkior Tacticus]

- Jeśli wró... ojj... niedobrze. Zrobił dwa kroki wstecz, powietrze nad nimi zaczęło iskrzyć od magii.

[Imago]

Ni stąd ni zowąd z portalu, który nagle się otworzył wypadł odziany na czarno wampir. Ostatnie co pamiętał to kule ognia, oraz jakąś postać które chyba go uratowała. A potem niebyt.
Spadając instynktownie już przetoczył się, amortyzując upadek i wstał dzierżąc w rękach katanę.
- Co jest kurwa... - mruknął gdy schował broń i zrozumiał gdzie jest. Smocza wieża. Król i gołąb? Nie - anioł. - Misja, eee wykonana. Witaj kanclerzu.

[Melkior Tacticus]

- Ale coś poszło źle. To nie ja cię teleportowałem. Podrapał się po brodzie. - Kurwa! Kurwa kurwa kurwa! Zaczął nerwowo chodzić to w lewo to w prawo. - Nie powinno cię tu być Imago, zabiłeś Ementalera przedwczoraj. Jest poniedziałek 31 Veris. Powiedział poważnie, nerwowo się śmiejąc. - Tak, TO niemożliwe.

[Imago]

Imago pominął fakt, że jego cel nazywał się jak ser...
- Jak to kurwa przedwczoraj? - zapytał zszokowany. - Ostatnie co pamiętam to jakiś ogień spadający na miasto. Potem ktoś mnie złapał. A potem spadłem przez portal tutaj...

[Melkior Tacticus]

- To nie jest coś co musisz wiedzieć. Pieniądze otrzymasz wkrótce. Jest gorzej niż myślałem, żegnajcie. Powiedział i znikł. Po prostu, bez typowego efektu teleportacji.

[Rengar]

W chwili gdy znikł mistrz rozległa się w okuł jeszcze jedna magia, był to Rengar który pojawił by się zaraz obok mistrza gdyby nie to że już go nie było. Rozglądnął się więc szybko po pomieszczeniu a peleryna Bractwa Świtu jeszcze powiewała po teleportacji. Dostrzegł swojego przełożonego, Marduka, oraz wampira którego już wcześniej miał wątpliwą przyjemność poznać. -Witajcie panowie, co z mistrzem ? powiedział trochę rozkojarzony