Test Kruka #40

[DarkModders]

Nawet nie wiedział kiedy dotarli na miejsce. Zmożony snem przespał w najlepsze całą droge do dworku arystokraty, z którym mieli sie spotkać razem z Mohamedem.  Wiercił się z boku na bok. Wóz nie należał do zbyt przyjemnych i wygodniej miejsc do takiego odpoczynku.
Wóz zajechał na miejsce. Staruszek zatrzymał się i oczekiwał aż jego pasażerowie opuszczą wóz. Dopiero mocne szturchnięcie Kruka rozbudziło zaspanego wojownika. Otworzył leniwie oczy i przeciągnął się rozprostowując zastygnięte kości. Ziewając zakrył dłonią usta i zeskoczył z wozu. Będąc już na ziemi pożegnał się ze staruszkiem i z Mohamedem ruszył w stronę dworku.
Ząb czasu odbił na nim swoje piętno. Wyglądał jednak na zadbany, na co wskazywało samo podwórze równo zasadzone kwiatami oraz drzewami.
- Od urodzenia. - powiedział z dziarskim uśmiechem.
Swoją jedyną ręką siegnął do pasa poprawiając przy nim swój ekwipunek.

[Mohamed Khaled]

Ruszyliście przed siebie piękną, ładnie udeptaną kamienną ścieżką, choć Mohamed wydawał się być spięty i krążył oczyma po okolicy. W końcu jednak wybuchnął śmiechem i trącił lekko Szeklana w ramię, wskazując na jedno z okien na piętrze, w którym czaiła się młoda dziewczynka, góra na pięć, sześć lat.
- Szczwane dziecko - powiedział z udanym przekąsem. - Dobrze się ukryła, ciężko było mi ją odnaleźć wzrokiem...
Szliście dalej aż do samej posiadłości, przy której już teraz czekało dwóch mężczyzn - jeden starszy, ślepy na jedno oko i niemal łysy, drugi zaś młody i piękny wigoru, podpierający rękę na długim mieczu przewieszonym przy pasie. Obejmował on młodą, na oko dwudziestopięcioletnią kobietę, która spoglądała na was z niemałym zaskoczeniem i lękiem.
- Och, są i właściciele..

[DarkModders]

Zaraz po zeskoczeniu z wozu i pożegnaniu starca udali się w dalszą drogę, tym razem pieszo. Kamienna ścieżka, piękne widoki oraz kojąco cisza działała nie niego dziwnie łagodząco. Dopiero co rozbudzony ze snu przecierał co rusz oczy aby lepiej się obudzić. Świergolenie ptaków nie pomagało mu w tym w żaden możliwy sposób.
Mohamed wydawał się być nieobecny. Wreszcie nagły wybuch śmiechu zwrócił uwagę łuskowatego na swojego towarzysza. Ten, wskazując mu małą dziewczynkę w oknie uśmiechnął się i roześmiał.
- Mały szpieg, dobry agent z niej będzie.
Po dobrej chwili doszli do posiadłości. Wszyscy jakoś prezentowali się, tym bardziej Mohamed. A jak wyglądał Szeklan? No, w samej koszuli i spodniach przypominał raczej swoją pierwotną odsłonę jeszcze zamieszkującą podgrodzie - czyli jak bezdomny. Kurwa, a mogłem się jakoś lepiej ubrać.
- No, to chyba jesteśmy. - oświadczył mu cicho. Na widok stojących ludzi lekko się skłonił i przywitał.
- Witam, przybyliśmy spotkać się z właścicielem tego dworku. Przybyliśmy w pewnych... Interesach.

[Mohamed Khaled]

- Wiemy o tym - odezwał się ten starszy i łypnął groźnie okiem na dwóch przybyszy - spodziewaliśmy się jednak... hm... kogoś bardziej wykwalifikowanego i cóż... Prezentującego się nieco lepiej. - Jego oko zawiesiło się na kilka krótkich chwil na ramieniu - a raczej jego braku - u Szeklana, a później skierowało się na Mohameda, który z opaską na oku i bliznami na twarzy nie prezentował się jakoś nazbyt zwyczajnie. Mimo tego wzbudzał nieco większy szacunek - w większości dzięki stali którą nosił przy sobie.
- Proszę wybaczyć, panie. - Głos Mohameda w jednej chwili stał się twardy, chłodny i sztywny. Jego oko spoglądało obco na trójkę zebranych. - Co do kwalifikacji, o to się nie musicie martwić. Jestem.. Hm... Jednym z lepiej wyszkolonych członków. A mój przyjaciel - tu wskazał na Szeklana - w tej właśnie sprawie ma nabrać doświadczenia. Każdy od czegoś zaczynał.
- Ale to niedopuszczalne! Czemu nie wysłali waszego mistrza?! - warknął starszy.
Mohamed uśmiechnął się paskudnie.
- Mistrz, cóż... Właśnie przed wami stoi.
Staruszek na chwilę zamilkł.
- Prosze wybaczyć, panie...? - głos zabrał młodszy z mężczyzn.
- Prorok wystarczy.
- Proszę wybaczyć, panie Prorok. Nerwowe ostatnio czasy, ciężko nam zaufać obcym. Przejdźmy do środka, tam wyjaśnimy wszystkie szczegóły.

[DarkModders]

Jaszczur stał przez pewien czas i uważnie przyglądał się całej sytuacji. Nie podobał się mu typek, któremu ewidentnie nie podobał się brak lewej ręki jaszczurki. Spojrzał mu prosto w oczy i przenikliwym wzrokiem czytał w nim jak na dłoni.
- Brak ręki nigdy nie świadczy o czyimś niedoświadczeniu. Nie jedną wojne przeżyłem i z nie jednej miski jadłem. - oświadczył stojącemu przed nim dryblasowi.
Dokończył by swój wywód ale zjawił się młodszy i zabrał ich do środka. Ruszył za Mohamedem.

[Dragosani]

// Czy wyprawa będzie kontynowana?

[DarkModders]

//Dobre pytanie. Prowadzący wyprawę już od dłuższego czasu się wcale nie pokazuje.

[Dragosani]

WYPRAWA ZAMKNIĘTA NA PROŚBĘ GRACZA.