Na drodze ku (nie)sławie

[Tyrr aep Nargoth]

- Tak.

[Rengar]

-Dobrze, więc wyruszamy. - zakończył Watu po czym obrócił się niepewny, zastanawiając się czy aby napewno zna wszystkie potrzebne szczegóły dotyczące zadania. Uznał jednak że wie wystarczająca i opuścił tę interesująca karczmę nie bacząc na towarzysza, jednak z tego co mówił raczej podąża w to samo miejsce. Kilka kroków po odejściu od karczmy, myśl go jednak naszła że w sumie pewien nie jest gdzie jest ta stajnia. Obrócił się więc za towarzyszem który wyglądał na takiego co te okolicę zna lepiej niż mogło by się wydawać.

[Hagmar]

Można by rzec że tu mieszkał. Widząc zagubienie Watu skinśł nań prowadząc go do okazałego (w Ekkerund wszystko było okazałe) budynku przy bramie którą wjechali te dwadzieścia minut wcześniej. W środku czekał zaprzęgnięty w dwie szkapy furgon z plandeką Wróbel&Spółka. Hagmar zajrzał na tył, skrzynie z rudą. Właściwy ładunek był pewnie pod dnem. W podwójnym dnie? No w skrytce. Wsiadł na kozła.
- Ty prowadzisz, na razie jedź traktem.

[Rengar]

Watu dał się prowadzić, trochę sam się wstydził tego że nie zauważył wcześniej stajni no ale cóż, bywa. Kiedy dotarli na miejsce widział że jego towarzysz sprawdził wóz więc on już tego robić nie musiał, jedno zmartwienie mniej.
-Wybacz towarzyszu, ale uważam że bardziej logiczne było by abyś ty prowadził, bardziej wyglądasz na przykładnego obywatela niż ja z tym całym kruczym rynsztunkiem - Powiedział Watu, przy słowie kruczym znacząco ściszając ton. Choć wiadomo było po arafatce do jakiej organizacji należny, to lepiej było tego na głos nie wypowiadać. Sama katana i kusza już rzucały się w oczy, szczęśliwie ukryte ostrze nie rzucało się w oczy. -Uważam że w razie kontroli łatwiej będzie wytłumaczyć że jestem jakimś pojedynczym ochroniarzem niż woźnicą.

[Hagmar]

-No dobra Wsiadaj.

[Rengar]

Kruk usiadł na miejscu pasażera, z wygodą nie wiele miało wspólnego, ale cóż w końcu są na zadaniu a nie u babci na pączkach. Odór koni też nie był zbyt przyjemny więc Watu zakrył twarz kruczą arafatką.

[Hagmar]

- Zastanawiało cie kiedys czemu nasz sprzęt tak rzuca się w oczy? Kto w ogóle wymyślił byśmy biegali z katanami? W ogóle to jest poręczne? Nie wygląda na wygodne do używania jedną ręką? Zagadał.

[Rengar]

-Wiesz co kolego, w zupełności masz racje - odpowiedział Watu na zagadanie ze strony towarzysza -Nawet nie ma jak zmienić ciuchów bo żaden jebany krawiec nie umie uszyć torby by mieć przy sobie jakieś ubranie czy przebranie, dasz wiarę ? - Kontynuował poruszony Kruk, Hagmar chyba nie zdawał sobie sprawy że trafi w punkt który irytował Watu. - Ale co do katany, masz racje, tylko jest jeden problem.. - Przerwał sięgając i powoli wysuwając katanę kontynuował - Ze to jest kurwa dobra broń - Stwierdził trzymając ostrze przed sobą a po chwili chowając z powrotem, jak by się ocknął że jego ruch mógł się wydać podejrzany.
-Katana jest bronią oburęczną i tylko w taki sposób powinno się jej używać, a dobra katana po szybkim cięciu nie pozostawia nawet świstu. Jednak kiedy ją dzierżysz zapomnij o blokowaniu się ! Najlepsze co możesz wtedy zrobić to unik. Z jakiego powodu Ty nie posiadasz żadnego kruczego wyposażenia ?

[Hagmar]

- Kruki to głównie zabójcy no nie? Ewentualnie złodzieje. Szpiedzy. Mi zabijanie za pieniądze nie leży, nie mam na to tego "czegoś". Kradzież? No niby umiem oskubać frajera z jego mieszka i zawartości kieszeni, a do tego nie potrzebuje - wóz podskoczył na wyboju - ekwipunku. Jako szpieg też. Przybyłem na Valfden jako uczeń alchemika którego zabito w trakcie wojny. Mój mistrz produkował nie tylko mikstury na wrzody ale i substancje poprawiające nastrój... ja to dostarczałem. I byłem w tym dobry. Więc w Krukach postanowiłem kontynuować praktykę. A do szmuglowania potrzebuję tylko kreatywności. Nie powiem, ukryte ostrze się przydać może. Kusza, noże. Katana zbyt rzuca się w oczy.

[Rengar]

Watu jednak pokiwał tylko głową przytakując. Każdy miał swoje cele i zamiary względem organizacji, cel Watu był jasny, wspiąć się na sam szczyt, a później dalej gdzie puki co nikt nie dotarł. Jednak ta wizja była na tyle odległą że wypowiedziana na głos była by śmieszna.

[Hagmar]

//Póki

- Próbowałem też zadomowić się w Bękartach Rashera. Kontynuował. Ale to nie dla mnie.

[Rengar]

-Nie dziwie się, cenię sobie swoistą wolność, która to jak słyszałem, w bekartach jest nieco ograniczona. Jakieś stopnie czy coś, to nie dla mnie. - odpowiedział mężczyzna, podskakując na kolejnym wyboju. -a Łowcy ? - zapytał Watu ciągnąć rozmowę.

[Hagmar]

- Teraz bym ich rozważał, ale gdy tu przybyłem to była banda pierdolonych świrów. Obrońcy puszczy... fanatycy religijni i ekologiczni. Nieee... nie dziwie się że stali się teraz po prostu gildią myśliwych. A Bractwo Świtu? Nie mam na to kondycji. Ani zdrowia psychicznego. Te nieumarłe cholerstwo no ja się go boje po prostu.

[Rengar]

Watu dołączał do krwawych kruków kiedy to wspomniana przez Hogmara organizacja była jeszcze fanatyczną i wtedy rozważał dołączenie do nich, a teraz by nawet o tym nie pomyślał, ale wolał o tym nie wspominać. -A słyszałeś może o tym nowym zakonie ?

[Hagmar]

- Oo za tym że jest to nic. Ale... wietrze interes. Mnisi pewnie lubią różne ziółka... Hmm. Zastanawiam się którędy jechać, tu zaraz jest skrót przez góry, ale... no trolle tam żyją. A rozmowa z nimi to wiesz. Gorzej jak z dziećmi.

[Rengar]

- a walka ? - zapytał zaciekawiony Watu - wiesz, nie zbyt wiele o nich wiem, w zasadzie nigdy żadnego nie spotkałem

[Hagmar]

- Trudna. Ale to nie są zwierzęta. To starsza rasa jak mówił mi pewien wampir, choć mówił to kpiąco. Zasadniczo troll jest głupi jak na nasze standardy. Łatwo go przekonać zwykle. A najczęściej to po prostu pobierają myto za przejazd mostem czy drogą o którą dbają.

[Rengar]

-Jakos nie że bardzo chciałbym płacić za przejazd, w końcu jestem tu aby zarobić a nie by oddać pieniądze. Jednak jeśli będzie sytuacja bez wyjścia to już lepiej stracić pieniądze niż życie, zaufam jednak twojemu osądowi, jak dla mnie możemy jechać skrótem.

[Hagmar]

- No wiesz zaoszczędzimy kilka dni, i pieniądze na postój w karczmach.

[Rengar]

- myślę że to jest warte ryzyka, dawaj skrótem