Uwolnić krucze skrzydła

[Dragosani]

Szkło butelki rozbiło się o twarz Mohameda, raniąc ją. Sól dostała się do ran. Nawet dla człowieka byłoby to niezwykle bolesna. Demona poraził zaś ból wręcz niewyobrażalny. Zapewne mógłby się z niego szybko otrząsnąć, zebrać swą wolę i skoncentrować się, aby użyć swych demonicznych mocy. Ale potrzebował na to czasu. A Dragosani już biegł. Król przeskoczył nad ołtarzem i pojękującym, wpół przytomnym człowiekiem. Wpadł na Mohameda, który wrzeszczał i trzymał się za twarz. Pchnął go prawą ręką w pierś, obalając go na ziemię, lewą chwycił go za czoło. Demoniczna tkanka zalśniła, gdy król wezwał swoje zdolności i wdarł się wolą w umysł Mohameda. A Mohamed, po tak długim czasie, ujrzał światło. Mauren miał wrażenie jakby odetchnął świeżym powietrzem, po wielu latach spędzonych w zatęchłym lochu. Jakby znów poczuł wiatr we włosach i promienie słońca na twarzy.
- Skocz no po jakiegoś medyka - powiedział Drago do Samira. - Jakby ktoś się stawiał, powiedź, że ich pan jest ranny. - Potem spojrzał na Mohameda. - Wiem, że boli, ale skup się. Jak się nazywasz?

[Samir]

Słysząc polecenie Samir skinął jedynie głową, wsunął do pochwy za cholewą buta nóż i wyszedł przed salę. Zerwał z martwego strażnika hełm i nasadził go byle jak na włosy, by nieco zakamuflować swoją tożsamość i poszedł w kierunku głównych korytarzy.
- Meeeeedyk! - wydarł się - Lekarza! Dziedzic jest ranion!

[Imago]

Wiadro w garści wampira było jako taką wymówka aby nie być zatrzymywanym. W forcie panowało poruszenie, ludzie biegali coby coś zrobić z pożarem. Jednak wracając do pokoju z ukrytym przejściem Imago natknął się na Farada, strażnika, którego spotkał wcześniej z Muhmedem.
- Ty! - zaczepił go Farad. - Byłeś wcześniej z Muhmedem, gdzie on teraz jest? Bo mamy poważniejszy problem...

Wampir prawie przeklnął, widząc strażnika, którego wcześniej już minął. Zdusił jednak brzydkie słowo i ugryzł się w język. Przybrał poważną minę, a słysząc pytanie złapał pewniej za uchwyt wiadra, by w razie czego móc przywalić Faradowi.
- Nie wiem - odrzekł. - Gdy wybuchł pożar, on zwołał alarm, ja zacząłem pomagać przy gaszeniu - wyjaśnił. -A co się stało? - spytał.

[Dragosani]

Samir, przyodziany w krzywo założony hełm, pobiegł nawoływać za medykiem. Nie minęło długo, aż natknął się na kogoś.
- Olaboga, co teraz, dziedzic ranion został! - spanikował napotkany strażnik. Młodszy człowiek, samotne panikujący z powodu pożaru. Teraz miał jeszcze kolejny powód do paniki. - Moi bogowie, ojej, Muhmed rzekomo coś zna się na szyciu ran, może on pomoże! - zawołał, załamując ręce.

[Narrator]

Wampir prawie przeklnął, widząc strażnika, którego wcześniej już minął. Zdusił jednak brzydkie słowo i ugryzł się w język. Przybrał poważną minę, a słysząc pytanie złapał pewniej za uchwyt wiadra, by w razie czego móc przywalić Faradowi.
- Nie wiem - odrzekł. - Gdy wybuchł pożar, on zwołał alarm, ja zacząłem pomagać przy gaszeniu - wyjaśnił. -A co się stało? - spytał.

- Dwa trupy się stały. - Farad splunął. - I to jeszcze straż przed tą cała komnatą rytualna pana... ech.. ale ja tam nie wejdę aby sprawdzić co się stało. Pamiętam jeszcze co zrobił z ostatnim, który tam bez pytania zajrzał...

[Samir]

Narastający, paniczny wręcz bełkot młodego strażnika rozdrażnił nieco Samira. Nie dając się ponieść emocjom złapał jedynie młodzika za ramiona i potrząsnął nim gwałtownie.
- Chłopie, ogarnij się! - warknął - Do medyka prowadź, nie do kogoś kto może coś tam umie, tylko do lekarza!

[Dragosani]

Chłop ogarnął się i gdzieś pobiegł. Samir ruszył za nim, wszak sam chciał aby go poprowadzono do medyka. Mógł dostrzec poruszenie w całym forcie. Wciąż widoczne były efekty dywersji Imago. Dotarli w końcu do miejsca, gdzie mógł przebywać Muhmed. Przy składziku alkoholi, nadzorował gaszenie pożaru. Praca szła dość sprawnie, pomieszczenie wciąż się dymiło, lecz płomienie dogasały. Muhmed spojrzał na przybyszów. Natychmiast poznał Samira. Skinął głową do młodzika i ten ulotnił się.
- Potrzebna moja pomoc? - zapytał mauren.

[Imago]

- Dwa trupy się stały. - Farad splunął. - I to jeszcze straż przed tą cała komnatą rytualna pana... ech.. ale ja tam nie wejdę aby sprawdzić co się stało. Pamiętam jeszcze co zrobił z ostatnim, który tam bez pytania zajrzał...

- No dobra. Szukaj więc Muhmeda - odrzekł pewnie Imago. - Ja raczej z tą komnatą rytualną ci nie pomogę. Choć niezbyt to pasuje do miejsca... - dodał w lekkim zamyśleniu nad ostatnim zdaniem. - Muhmed powinien być w pobliżu składziku alkoholu, gdzie wybuchł pożar - wyjaśnił jeszcze wampir.

[Mohamed Khaled]

- Ja, ja... - mruknął zdezorientowany, zraniony i rozproszony mauren. - Ja...
Choć próbował coś z siebie wykrztusić, ni cholere nie mógł dokończyć wypowiedzi. Czuł się zagubiony, nie wiedział gdzie jest, co się dzieje, ani dlaczego król stoi nad nim, jakby zaraz miał zostać ścięty. Jedyne co mógł stwierdzić na pewno to to, że czuł się niewyobrażalnie lekki, wolny od katusz, które cierpiał przez ostatnie lata.
Gdy próbował sobie przypomnieć niektóre wydarzenia, w ich miejscu wiało jeno zimną, mroczną pustką. Nie pamiętał wielu miesięcy, jak nie lat ze swojego istnienia w symbiozie z A'abielem. Niektóre zaś wyjątkowo dobrze utkwiły mu w pamięci.
- Mohamed, Panie - odpowiedział w końcu po dłuższej chwili milczenia. - Nazywam się Mohamed, syn Omara, rodu Khaled - wyrecytował dobrze opanowaną formułę.

[Dragosani]

- Dobrze, coś tam pamiętasz - stwierdził Dragosani. - Byłeś opętany - wyjaśnił. Wstał i założył rękawicę, ukrywając demoniczną tkankę jego ręki. - Ale już po wszystkim, wypędziłem twojego gościa. Zaraz ktoś powinien się zjawić tutaj, aby opatrzyć twoje rany. - Spojrzał na popłakującego mężczyznę, przywiązanego do ołtarza. Podszedł do niego, aby go uwolnić. - Tego tutaj również, kimkolwiek on jest. - Spojrzał znów na maurena. - Pamiętasz cokolwiek z tego okresu? Wiesz jak nazywał się demon?

[Mohamed Khaled]

- Przebłyski. Część wspomnień jest nad wyraz wyraźna, część natomiast kompletnie wymazana. A część tylko częściowo. Pamiętam na ten przykład pojmanie przez Bękarty. Choć jak się uwolniłem, tego nie wiem. - odpowiedział na pierwsze pytanie. - Co do drugiego pytania - A'abiel. Imię tego przeklętego pomiotu rozbrzmiewa mi w głowie od czasu, gdy na Zuesh odwiedził mnie jego "pan"

[Dragosani]

- Typowa reakcja - skomentował wampir na słowa o strzępkach wspomnień. - Z czasem wspomnienia mogą wrócić... albo nie, jeśli będziesz miał szczęście. - Z zainteresowaniem pokiwał głową, słuchając dalszych słów. - A'abiel - parsknął. - Demony wprost uwielbiają paskudne imiona. Ale co masz na myśli mówiąc o jego "panie"?

[Mohamed Khaled]

- W czasie drugiej bitwy o Zuesh czas stanął w miejscu, a wydarzenia w okół jakby nie istniały. Wtedy z obłoków dymu przybył on, a za nim kroczyła śmierć. Jeśli pamięć mnie nie myli z tych nielicznych strzępów wspomnień, miał na imię Nirsal. Nie wiem co się stało, nie wiem jak, ale przeciągnął mnie na swoją stronę. Sprawił, - jakby dokładnie wiedział, że tak ma być - że przyzwałem A'abiela wprost do swojego ciała. Nie wiem, nie pamiętam aż tak dokładnie tamtych chwil. Cała ta bitwa od początku była skazana na przegraną, nie miałem czasu na rozmyślanie. Trzeba było zabierać dupę na statki, jeśli nie chcieliśmy skończyć jako papka po meteorach.

[Dragosani]

- Oczywiście Nirsal, jakżeby inaczej... - mruknął Drago, jakby doskonale wiedział o kim Mohamed mówi. - Powinienem zabić cię za to, za poddanie się jego woli - powiedział zimno. - Ale nie zrobię tego. Miałem niestety okazję zetknąć się z demonami i wiem, że nie miałeś wielkich szans na przeciwstawienie się. Teraz powinieneś skupić się na uporaniu się z problemami, jakie mogły wyniknąć w czasie kiedy byłeś pozbawiony kontroli. W tym już ci nie mogę pomóc.

[Samir]

Chłop ogarnął się i gdzieś pobiegł. Samir ruszył za nim, wszak sam chciał aby go poprowadzono do medyka. Mógł dostrzec poruszenie w całym forcie. Wciąż widoczne były efekty dywersji Imago. Dotarli w końcu do miejsca, gdzie mógł przebywać Muhmed. Przy składziku alkoholi, nadzorował gaszenie pożaru. Praca szła dość sprawnie, pomieszczenie wciąż się dymiło, lecz płomienie dogasały. Muhmed spojrzał na przybyszów. Natychmiast poznał Samira. Skinął głową do młodzika i ten ulotnił się.
- Potrzebna moja pomoc? - zapytał mauren.

- Tak. Udało nam się to co udać miało, z tym że wynikły pewne... komplikacje. Potrzeba nam medyka, chodźmy - odpowiedział jedynie mauren i skinął na Muhmeda, który przy pożarze już ewidentnie nie był potrzebny, a Mohamed zaś potrzebował tej pomocy teraz. Przynajmniej jeśli nie chciał zachować pokancerowanej mordy. Samir sprawnie przedostał się przez fort, który zdążył już dobrze poznać i dotarł do "sali zabaw".

[Narrator]

- No dobra. Szukaj więc Muhmeda - odrzekł pewnie Imago. - Ja raczej z tą komnatą rytualną ci nie pomogę. Choć niezbyt to pasuje do miejsca... - dodał w lekkim zamyśleniu nad ostatnim zdaniem. - Muhmed powinien być w pobliżu składziku alkoholu, gdzie wybuchł pożar - wyjaśnił jeszcze wampir.

- Ech, no dobra. Widzę, że po wodę latasz, to leć. Trupy wszak nie uciekną, hłehłe! - zaśmiał sie strażnik i sobie poszedł.

- Tak. Udało nam się to co udać miało, z tym że wynikły pewne... komplikacje. Potrzeba nam medyka, chodźmy - odpowiedział jedynie mauren i skinął na Muhmeda, który przy pożarze już ewidentnie nie był potrzebny, a Mohamed zaś potrzebował tej pomocy teraz. Przynajmniej jeśli nie chciał zachować pokancerowanej mordy. Samir sprawnie przedostał się przez fort, który zdążył już dobrze poznać i dotarł do "sali zabaw".

Samir poprowadził Muhmeda do sali rytualnej. Widząc trupy Muhmed westchnął.
- Już widzę wasze komplikacje - skomentował. - To były dobre chłopaki. Uparte i trochę głupawe, ale dobre... trzeba będzie powiadomić rodziny. - Zszedł na dół i minął otwarte drzwi.
- Panie mój! - zawołał i podszedł do Mohemeda. Zaczął oglądać jego twarz. - Kilka szwów i będziesz panie jak nowy, może z kilkoma bliznami. Co z nim? - Spojrzał na wciąż pojękującego mężczyznę na ołtarzu.

[Dragosani]

- On tez potrzebuje pomocy medycznej - odpowiedział chłodno Drago. - W razie czego jestem gotów oddać nieco swojej krwi. Ma właściwości lecznicze.

[Samir]

- No co ja ci powiem, Muhmed, mogli się nie pchać pod miecz... - mruknął Samir i spojrzał na króla, oferującego swoją krew do leczenia - Przydatna cecha, ta lecznicza krew. Są jakieś granice których nie może wyleczyć?

[Dragosani]

- Głupoty niestety nie leczy - odparł wymijająco wampir, obserwując jak Muhmed zaczyna zajmować się rannymi. Obrażenia Mohemeda nie były dotkliwe, ot kilka zadrapań i ran na twarzy jakby golił go pijany goblin. Mężczyzna z ołtarza zaś miał oznaki tortur i oczywiście był w szoku.
Minęło trochę czasu i Muhmed zdołał pomóc rannym. Pożar ugaszono, trupy znaleziono. Imago się znalazł, op czym Dragosani wyprowadził swoje Kruki z fortu. Boczną furtką. Wrócili do wozu.
- Dziękuję wam za pomoc - powiedział. - Oczywiście to co się tutaj wydarzyło ma pozostać tajemnicą. - Wyciągnął dwie pokaźne sakiewki. - To powinno pomóc wam w jej dochowaniu. - Podał ciężkie mieszki Samirowi i Imago. - No cóż, ja wracam do stolicy. Jeżeli chcecie, możecie mi towarzyszyć. Albo zostać tutaj, wasza wola.

WYPRAWA ZAKOŃCZONA POWODZENIEM

Dragosani otrzymał informacje o opętanym Mohemedzie i postanowił przeprowadzić egzorcyzm. Potrzebował do tego jednak pewnej pomocy, dlatego tez wynajął dwójkę Krwawych Kruków - Samira i Imago. Cała trójka wyruszyła na południe, do fortu Harad, w którym to wedle uzyskanych informacji przebywał Mohamed. Sama podróż przebiegła bez większych problemów. Potem należało jednak zachować czujność, król nie chciał ostrzec demona o swoim przybyciu. Wykorzystując kontakty Samira drużyna dowiedziała się o ukrytym tunelu wiodącym do dolnych poziomów fortu. Wykorzystali to przejście, aby dostać się do środka. Ukrywając się i skradając, korzystając przy tym z pomocy miejscowego kapitana i odrobiny dywersji, zdołali dotrzeć do Mohameda, na którym Dragosani przeprowadził egzorcyzm.


Nagrody:

Samir - 10 denarów
Imago - 10 denarów


Talenty:

Samir
Aktywność: 1 srebrny talent
Opisy: 1 srebrny talent
Walka: 1 srebrny talent

Imago:
Aktywność: 1 srebrny talent
Opisy: 1 srebrny talent
Walka: 1 srebrny talent

[Patty]

- Głupoty niestety nie leczy - odparł wymijająco wampir, obserwując jak Muhmed zaczyna zajmować się rannymi. Obrażenia Mohemeda nie były dotkliwe, ot kilka zadrapań i ran na twarzy jakby golił go pijany goblin. Mężczyzna z ołtarza zaś miał oznaki tortur i oczywiście był w szoku.
Minęło trochę czasu i Muhmed zdołał pomóc rannym. Pożar ugaszono, trupy znaleziono. Imago się znalazł, op czym Dragosani wyprowadził swoje Kruki z fortu. Boczną furtką. Wrócili do wozu.
- Dziękuję wam za pomoc - powiedział. - Oczywiście to co się tutaj wydarzyło ma pozostać tajemnicą. - Wyciągnął dwie pokaźne sakiewki. - To powinno pomóc wam w jej dochowaniu. - Podał ciężkie mieszki Samirowi i Imago. - No cóż, ja wracam do stolicy. Jeżeli chcecie, możecie mi towarzyszyć. Albo zostać tutaj, wasza wola.

WYPRAWA ZAKOŃCZONA POWODZENIEM

Dragosani otrzymał informacje o opętanym Mohemedzie i postanowił przeprowadzić egzorcyzm. Potrzebował do tego jednak pewnej pomocy, dlatego tez wynajął dwójkę Krwawych Kruków - Samira i Imago. Cała trójka wyruszyła na południe, do fortu Harad, w którym to wedle uzyskanych informacji przebywał Mohamed. Sama podróż przebiegła bez większych problemów. Potem należało jednak zachować czujność, król nie chciał ostrzec demona o swoim przybyciu. Wykorzystując kontakty Samira drużyna dowiedziała się o ukrytym tunelu wiodącym do dolnych poziomów fortu. Wykorzystali to przejście, aby dostać się do środka. Ukrywając się i skradając, korzystając przy tym z pomocy miejscowego kapitana i odrobiny dywersji, zdołali dotrzeć do Mohameda, na którym Dragosani przeprowadził egzorcyzm.


Nagrody:

Samir - 10 denarów
Imago - 10 denarów


Talenty:

Samir
Aktywność: 1 srebrny talent
Opisy: 1 srebrny talent
Walka: 1 srebrny talent

Imago:
Aktywność: 1 srebrny talent
Opisy: 1 srebrny talent
Walka: 1 srebrny talent

Zaakceptowano.