Przywracanie porządku I - Ekkerund

[Domenik aep Zirgin]

- My sprowadzamy wojsko, front nie dotarł do Thor Tharim.

[Torstein Lothbrok]

-Status wolnego miasta, wróci gdy Ekkerund wstanie z kolan.- skomentował.
Był pod wrażeniem porównania, rzeczywiście, wydawało się, że pieniędzy starczy na dwa lub trzy Ekkerund. A to więcej niż coś. Dzięki temu przygnębienie spowodowane wszechobecną śmiercią i ruinami dało mu na razie spokój.
-To chyba starczy na kilka Ekkerund. Dużo tego wojska?

[Domenik aep Zirgin]

- Thor Tharim ma 666 ludzi w garnizonie, leży tak głęboko w górach na zachodzie że wojna tam nie dotarła bo po za Ekkerund o jej istnieniu wiedziało z 5 osób. Na Valfden są 3 "twierdze". Thor Tharim to druga z trzech wzniesionych na Valfden krasnoludzkich twierdz, postawiona przed wiekami w czasach gdy jeszcze trwały - czy też dogasały - Wojny Nieśmiertelnych a o Numenorze zapomnianio na wiele długich zim. Potężna cytadela znajduje się w górach zwanymi Górami Ellmora lub z krasnoludzkiego szczytami Kazad Dran. Ciekawi spytają pewnie skąd się tam wzięła. Otóż gdy jakieś 300 lat temu okręty z Torgonu zboczyły z kursu przez burzę (po prawdzie to kapitanowie ostro popili) i trafiły w okolice wybrzeża dzisiejszej Gminy Sekon. Trudny górzysty teren nie zraził krasnoludzkich osadników, bardzo szybko zorganizowano miasteczko a 20 lat później ukończono budowę Bhar Bhuldur, pierwszej osady krasnoludzkiej na Numenorze. Po oczyszczeniu przełęczy "Białego Kła" z strzegącego ją wilkołaczego i wampirzego ścierwa zbudowano właśnie Thor Tharim. Przylegającą do górskiego szczytu masywną kupę granitu najeżoną taką ilością broni że arsenał Ekkerund to przy tym sklepik z asortymentem biednego kowala.

[Kermos z Baźin]

Turdnaszan wsłuchiwał się w opowieści krasnoluda. Jak widać ta twierdza była starsza niż samo Ekkerund. W zasadzie nie dziwił się, że wojny tam nie było. Po co wroga armia miałaby maszerować przez tutejsze góry? Bardziej go ciekawiło jaki jest sens utrzymywania tamtejszych budowli. Jednak nie pytał się. I tak nie zrozumie krasnoludów. Postanowił dowiedzieć się czegoś istotniejszego.
-Daleko jest ta twierdza? I domyślam się, że droga nie będzie łatwa.

[Torstein Lothbrok]

Wiking z uwagą i ciekawością wysłuchał barwnej, ciekawej i jakże prawdziwej opowieści. Nie mógł się doczekać, by ujrzeć tą twierdzę. Wejść do niej. Poznać załogę 666 mężnych wojów. Uwagę zwracał też wiek Thor Tharim, a była w nim siła wieków.
-A jaka przyjemna! Potęga gór pokona każdą armię.

[Domenik aep Zirgin]

- 150 kilosów jakoś. Wiecie, pierwsza była Bhar Bhuldur. W jej okolicy wylądowali daaawno temu osadnicy z Torgonu. Idąc dalej zbudowali "Kloca". Strzegł on Bhar do czasu aż praprapraprapra ojciec ojca ojca Agrromora - cześć jego pamięci - znalazł "Sutki Ventepi", dwa wielkie rubiny. Powstało tam Ekkerund.

[Torstein Lothbrok]

Tym razem to wiking zagwizdał. Z nutą podziwu i zdumienia, na nazwę tych kamieni szlachetnych.
-Osobliwa nazwa.- pochwalił. -Dobrze, że nie wzbudziło to zazdrości Ventepi.- zażartował.
150 kilometrów? Jakoś to przejdą. Długi to spacer, ale szybko minie na opowieściach o "Sutkach Ventepi". Ciekawiło Torsteiba to, czy nazwano coś kiedyś od jej piersi, a może i "jaskini miłości"? Ciekawił go jeszcze los tych że rubinów. Co stało się z nimi w czasie niedawnej wojny, okupacji i rzezi Ekkerund? Postanowił spytać.
-"Sutki" są bezpieczne? - zapytał, próbując nie wybuchnąć ze śmiechu. -Przetrwały wojnę?

[Domenik aep Zirgin]

- Nieee... one zaginęły 111 lat temu dwa dni po budowie pomnika Ventepi.

[Torstein Lothbrok]

-Może je włączono do pomnika? - zapytał. W końcu i to i to Ventepi. Tymczasem, jego myśli wróciły na Thor Tharim i jej załogę. Czemu akurat 666 (//number of the beast!)? Czy była to szczególna liczba? I czy jakimi wojami byli ci z tej górskiej twierdzy? Jako, że wiking nie lubił niewiedzy to zapytał.
-Czemu załoga twierdzy, to akurat 666?

[Domenik aep Zirgin]

- Przecież mówie że zaginęły te klejnoty, skradziono je z pomnika Ventepi... czy ty ją mylisz z Zewolą? Co do załogi Kloca, nie wiem.

[Torstein Lothbrok]

-Mylić, nie mylę.- odrzekł. Następnie przejazd przyglądnąĂĽ się z ciekawości muszkietowi Domenika. Mieszanka drewna i metalu, plująca kulami z żelaza. Zaprawdę, broń straszliwa. Może sam się kiedyś nauczy jej używać? Może.
-Spodziewasz się czegoś na drodze?

[Domenik aep Zirgin]

- Wilków najwyżej, kilka tygodni temu rzekłbym że demonów. Weszliśmy w  dość gęsty iglasty las, tereen zrobił się trudniejszy, jak to górach.

[Dragosani]

WYPRAWA UNIEWAÂŻNIONA