Zmiana obstawy

[Yarpen aep Thor]

- Pierdol sie chuju!

[Torstein Lothbrok]

Bandyta dostał kolejny strzał w pysk.
-Ashog...- powiedział zniecierpliwionym głosem Torstein.-Pogadaj z panem.

[Ashog "Stalowa furia"]

- Nie, bo go zabije. Nie jestem delikatny. Melkior ma talent do przesłuchań, po ojcu.

[Torstein Lothbrok]

Wiking złapał delikwenta za szyję. Mocno. Dusił go, pewnikiem zdenerwowany.
-Radzę Ci od serca, gadaj.- rzekł puszczając go i dobywając topora przyłożył go do palców prawej ręki gnoja.

[Yarpen aep Thor]

- Khy... khe... Dobra kurwa! Jesteśmy bandą Grubego, i tera to nasze miasto chuje!

[Torstein Lothbrok]

-Dziękuję.- pieprznął go w tak mocno, że zbój stracił przytomność.
-Co teraz robimy, panowie?

[Kazmir MacBrewmann]

- Bo ja wiem? Musiałeś go pozbawiać przytomności nim powiedział coś przydatnego? ÂŚciemnia się, wtopimy się w tłum i pójdziemy do karczmy powęszyć. A jego... trzeba wyeliminować.

[Torstein Lothbrok]

-To go dobij. Nie zabijam jeńców.- odrzekł.

[Kazmir MacBrewmann]

- Czas się nauczyć. Powiedział strzelając z kuszy w łeb nieprzytomnego więźnia. - Idziemy.

[Torstein Lothbrok]

-Skoro tak mówisz, postaram się.- rzekł podchodząc jeszcze do trupa w celu przeszukania go. Zaczął sprawdzać kieszenie i inne schowki w poszukiwaniu kosztowności.

[Ashog "Stalowa furia"]

Nie znalazł nic. Drużyna opuściła dom po zmroku.

//Sory za 0 jakości ale coś mnie mięśnie bolą

[Torstein Lothbrok]

//Jak chcesz to możemy zrobić przerwę.
Wiking zarzucił na głowę kaptur i zaczął nasłuchiwać odgłosów karczmy, w kierunku których mogliby się udać.

[Kazmir MacBrewmann]

W "mieście" była tylko jedna, jej nazwa była nie istotna. Stała niemalże na środku miejscowego rynku. Ulice były niemal puste, zewsząd dochodziły odgłosy urządzanych libabcji.

[Torstein Lothbrok]

Wiking, a z nim pewnie drużyna udał się na owy rynek. Miał szczerą nadzieję że nie rozpoznają w nim nie swojego.

[Kazmir MacBrewmann]

Nie rozpoznali, mimo płaszczy z symbolem Bękartów. Miasto wyrzutków nie zwracało zbytniej uwagi na trzech nowych rębajłów. Kazmir rzucił okiem na pręgież. Wisiała tam blond włosa elfka. Renfri...

[Torstein Lothbrok]

-Widzę że nie próżnowali.- rzekł cicho patrząc na elfkę.-Dopilnujemy by Bękarty wyrznęły to miasto w pień.- dodał. Mówił to, mimo tego że nie wiedział kto tam wisi.

[Kazmir MacBrewmann]

Weszli do miejscowej speluny, usiedli przy jednym z pustych stołów w kącie sali. Niemalże pustej.

[Torstein Lothbrok]

Wiking nasłuchiwał tego co dało się usłyszeć w tejże prawie pustej karczmie. Wytężał słuch ile się dało.

[Ashog "Stalowa furia"]

- Tam na szubienicy, to wisiała Renfri. Macocha Melkiora i dawna pani tego miejsca. Spóźniliśmy się.

[Torstein Lothbrok]

-Zatłukę skurwieli...- odrzekł. W końcu sam wiedział jak to jest stracić rodzinę.-Po nią tu przyszliśmy?