Pośród traw i starych drzew: Szeptucha

[Thulhu]

Zasyczałem szyderczo, po czym skóra na mojej twarzy ułożyła się w uśmiech. Był to przerażający uśmiech, który był najbardziej typowym uśmiechem Jaszczuroczłeka. Ukazał on szereg zębów, po których spokojnie spływała toksyczna ślina.
- Jestem Jaszczurem. I jak dobrze pewnie wiesz, my nie słyniemy z wyrozumiałości. Zaszczyciliśmy się piekielną odpornością na rany, zabójczymi ogryzieniami i silny ogonem. Spójrz na moje zęby- Po czym wyszczerzyłem je jeszcze bardziej.- Ugryzienie ich, jest w stanie zabić praktycznie każdą istotę. Jednak, względem ciebie mam inne zamiary. Ugryzę cię i będę patrzył jak umierasz, by chwilę przed twoją śmiercią zaczął skórować cię.- Uśmiechnąłem się po tym- Jednek Ventepi, patrzy na ciebie przychylnym wzrokiem. Więc masz szansę, uniknąć losu wielu, którzy gineli od tortur Jaszczurów...- Po tych słowach, puściłem oko, do elfa, by go uspokoić.

[Progan]

- Eh... Czego chcesz odmieńcze?

[Kenshin]

Człowiek chwytając dłoń wstał i kiedy już pozbierali rośliny mogli ruszać w drogę powrotną, bo należało wyleczyć biedne zwierzęta. - Zatem wracajmy. Na szczęście, nie mamy daleko. Rzekł to i ruszył w stronę świątyni na drzewie przysłuchując się żywemu lasu. Natura była w pełni obudzona i zdało się usłyszeć różne jej odgłosy, co bardzo ucieszyło czarnego orka.     

[Thulhu]

- Czego tu chciałeś? I kto, chciał byś wynosił stąd trofea, bez zezwolenia? Przecież wiesz, że te lasy należą do konkordatu.'/i]- Po tych słowach, ściągnąłem prowizoryczny bandaż, gdyż z ran pozostały tylko strupy. - Niech Ventepi, uzna co ma z tobą się stać.- Po czym skinąłem, głową w stronę wilków.

[Progan]

//: Progan i Kenshin

Dotarliście do czerwonej świątyni. Kapłanka wyszła do was,


//: Thulhu i Iwaerin

Wilki warczały ale nie rzuciły się na człowieka. Nie był on ich pożywieniem. Nie polowały na ludzi. Nie zabijały dla przyjemności.

[Iwaerin]

Iwaerin przyskoczył. Z pochwy wyciągnął miecz starszych ludów, wykonany z mithrilu i mocnym cięciem pozbawił kłusownika palców lewej dłoni
- Masz nauczkę. Ventepi okazała Ci łaskę. ÂŻyjesz. Przyjm tę nauczkę jako pokorną lekcję. Następnym razem zapłacisz życiem.

[Kenshin]

- Pani wróciliśmy, oto rośliny lecznicze. Skłonił się podając swoje maki lecznicze. Kenshin miał szacunek do kobiety, którą darem obdarzyła sama Vnetepi. Wiedział również, że pokora potrafi czynić cuda oraz, że jest ona jedną z tych cech, którą ciężko jest rozwinąć zwłaszcza osobą zadufanym w sobie. Dobrym przykładem był sam dhampir, ale do tego należy powrócić innym razem. Teraz oczekiwał na reakcję kobiety. 

[Thulhu]

- Ciesz się, że Elf wydał wyrok. A nie ja.- Następnie zwróciłem się do elfa. -Trzeba by się tutaj rozejrzeć, mieli tu swój obóz, może porwali jeszcze dodatkowo jakieś zwierzęta?- Po tych słowach, zacząłem starannie przeszukiwać, obóz w poszukiwaniu rynsztunku i zamkniętych zwierząt.

[Progan]

//: Kenshin i Progan

Kobieta uradowana wzięła rośliny lecznicze, kazała wam czekać, a sama poszła przyrządzić napar.

//:Thulhu

W obozie znalazłeś 20 strzał, niestety wątpliwej jakości, nie przydatnych. Kilka wnyków, potrzaski, sidła. Do tego 3 skóry wilków, 2 skóry niedźwiedzi i dużo małych skórek gryzoni i małych ssaków.

[Thulhu]

Zabrałem, wszelkie pułapki jakie byłem, w stanie unieść. Zebrałem, również skóry, gdy starczyło mi sił.
- Spalimy, je w żałobnym płomieniu. To ścierwo nie powinno ich zabić

[Kenshin]

Ork korzystając z okazji usiadł sobie na podeście i zaczął medytować w oczekiwaniu na przybycie dwóch wojowników. Kenshin wyczuwał tutaj taką samą energię jak w konkordacie w hali. Panowała tutaj taka sama atmosfera, co tam a mistyczność i współgranie natury już wiedział, że będzie tutaj częściej przychodził i to nie z powodu kobiety!   

[Iwaerin]

- Te skóry przydadzą nam się dla naszych ludzi. Wszak za dwa miesiące zaczyna się zima. Zaś pułapki możemy wykorzystać do miejsc, w których pojawiają się wyrwy.[/b]

[Thulhu]

- Dobrze, więc. - Powiedziałem, i gdy poczułem się trochę przepełniony, powiedziałem- Względem Ventepi jesteśmy równi, więc mam nadzieje, że sam nie będę musiał wszystkiego taszczy sam.- Po tych słowach ruszyłem w stronę Domu Szeptuchy.
- Wróciliśmy. Powiedziałem. Przyda się trochę majdanu?- Po tych słowach, zasyczałem sobie pod nosem.

[Progan]

Wilki pomogły wam taszczyć skóry i pułapki. Kłusownik, nim uciekł, pozabierał cały ekwipunek swoich dawnych kamratów. Przywitał was Progan i Kenshin
- Jesteście cali? - spytał

[Thulhu]

- Przez chwile, ktoś chciał mnie wykrwawić. ÂŚmiał bym się jeszcze, jakby ktoś miał otrute ostrzem jadem z Czarnego Bzu.- Zaśmiałem się, tak jakby nic kompletnie się nie stało. - Jakieś 10 minut temu, nawet krwawiłem. Ale długo krwawiący Jaszczur, to nie Jaszczur. - Znowu zaśmiałem, się tym razem, miałem już na myśli raczej delikatności ciepłokrwistych, którzy potrzebują często lekarzy.

[Progan]

- Chwała niech będzie Ventepi! - powiedział Progan

//: Sory, że tak rzadko odpisuję. Robię projekt zbiornika ciśnieniowego...

[Kenshin]

- Wszytko dobrze się skończyło i to najważniejsze- rzekł wstając z desek - Dobrych wojowników nam trzeba i rad jestem, że się spisałeś. Doprawdy jesteście silnym ludem. Kończąc czekał na pojawienie się kobiety.

[Thulhu]

- Teraz, jednak będzie czekać nasz trudniejsza robota. Trzeba będzie walczyć, z efektami zarazy.- Powiedziałem spokojnie, po czym oblizałem się. Rozglądałem się spokojnie, obserwując całą sytuacje. Puszcza była zaskakująca, często jest tutaj spokojnie. Jednak, czasami ten spokój potrafił zabić.

[Progan]

- Jeśli podążycie w górę strumienia dotrzecie do skalistych zboczy gór. Tam spomiędzy skał wytrysnęła czarna ruda. Widziałam oczami kruka kilka wypaczonych bestii. Poradzicie sobie?

[Kenshin]

- Powinniśmy sobie poradzić z takim zagrożeniem a nasze dopiero przyjęte dziecię lasu pozna z czym przyjdzie mu się mierzyć samemu w przyszłości, kiedy zostanie obrońcą.
Odpowiedział kobiecie schylając niego głowę i spoglądając na jaszczuroczłeka licząc na to, że potwierdzi jego słowa.