Tartak [praca]

[Quinn]

Gdy już deski były gotowe elf zaniósł je na stanowisko do przycinania i heblowania. Świeżo pocięte nie nadawały się na zbyt wiele, były zbyt szorstkie i pełne drzazg, należało je zatem unormować i wygładzić. Najpierw elf zajął się normowaniem ich kształtu i rozmiaru. Posortował uzyskane deski i odrzucił wszystko co nie nadawało się do użytku, po czym z użyciem specjalnego dłuta i siekierki ścinał co gorsze, wystające sęki czy wygładzał nierówności. Co rusz ocierał pot z czoła, bo i drewno sprawiało mu nieco problemów, ale pracował równo i ciężko.

[Quinn]

Po skończeniu obrabiania desek elf przystąpił do heblowania. Złapał za hebel i napierając mocno na deskę zaczął przejeżdżać narzędziem, stopniowo wygładzając powierzchnię drewna. Zajęcie było ciężkie i monotonne, ale Quinn się nie zrażał. Oddychał miarowo, podczas gdy kolejne deski z surowych, niegotowych jeszcze półproduktów powoli przypominały sensowny, gotowy produkt. Po czasie który dla elfa wydawał się epoką skończył w końcu i odetchnął, patrząc na pięknie oheblowane, gładziutkie niczym piersi pięknej panny i zaczął ładować je na wózek.

[Quinn]

Po dłuższej chwili wszystkie deski były załadowane na znajomy już elfowi wózek. Ułożył je wszystkie elegancko i równo by nie przeszkadzały w transporcie i ruszył do magazynu. Jego dzień pracy już się kończył, a przecież musiał to wszystko jeszcze dostarczyć do magazynu. Dojechał tam po chwili, ustawił wygodnie wózek i gotowe deski zaczął przekładać na odpowiednią dla nich stertę. Po chwili wszystko było gotowe. Quinn odetchnął, zadowolony z dnia pracy i udał się do zarządcy.
- Dzień dobry, przepracowałem sześć godzin, wszystko ładnie zrobione, przychodzę po wypłatę.

[Marduk Draven]

Po dłuższej chwili wszystkie deski były załadowane na znajomy już elfowi wózek. Ułożył je wszystkie elegancko i równo by nie przeszkadzały w transporcie i ruszył do magazynu. Jego dzień pracy już się kończył, a przecież musiał to wszystko jeszcze dostarczyć do magazynu. Dojechał tam po chwili, ustawił wygodnie wózek i gotowe deski zaczął przekładać na odpowiednią dla nich stertę. Po chwili wszystko było gotowe. Quinn odetchnął, zadowolony z dnia pracy i udał się do zarządcy.
- Dzień dobry, przepracowałem sześć godzin, wszystko ładnie zrobione, przychodzę po wypłatę.

- Dobra robota. Oto twoje 220 grzywien.

//Otrzymujesz 220 grzywien

[Rengar]

Watu dalej brakowało pieniędzy,  więc pomyślał że dobrym pomysłem będzie popracować w tartaku ponieważ farma była dziś zamknięta. Więc zapisał się na parę godzin i poszedł pracować. Na sam początek jeden z pracowników pokazał Watu jak sie koruje. Watu wziął do ręki narzędzie do korowania i zaczął korowac pierwsza bale. Praca była ciężka, miejscami kora nie chciała odchodzić A w innych miejscach odchodzila z łatwością. Później z jednym z pracowników ścigali ja z kobylek i zaniesli w miejsce gdzie przerabiali je na deski, jednak Watu postanowił wrócić do korowania. Prace rozpoczną na dobre.

[Rengar]

Z początku nie szło mu za szybko przez co trochę się mu nasłuchało. dopiero po jakimś czasie zaczęło mu iść to lepiej, i całe szczęście. Już lepiej pracować w szpitalu. Pomyślał wówczas Watu. Jednak musiał jakoś zarobić na dalszą naukę na uniwersytecie. Kilka bali było już okorowanych, jako że świeży upieczony drwal miał swoje jedno stanowisko to po każdej okorowanej bali musiał wołać kogoś na pomoc aby odnieść ją do dalszej obróbki.

[Rengar]

Watu szybko skończył korowanie przygotowanych uprzednio bali i przystąpił do frezowania desek które to przygotował ktoś inny. Oczywiście musieli mu pokazać jak to robić i jakie narzędzie do tego służy. Nie było to takie trudne jak by się mogło to wydawać, z grubsza był to podobny rodzaj pracy co w przypadku korowania. W tej pracy Watu podobał się zapach świeżo ściętego drzewa. Jednak jak zawsze z początku nie szło mu to najlepiej.

[Rengar]

Po jakiejś godzince zaczęło mu iść to sprawniej, i mimo że deski nie były lekkie przez swoją długość to sam je składował i nie musiał już wołać nikogo więcej do pomocy, czego bardzo nie lubił robić. Watu pracował na otwartym terenie poza zadaszonym warsztatem, gdyż nie był on za duży, i oczywiście tam gdzie robił nie było podłogi, było tylko goła ubita ziemia, co nadawało tej pracy ciekawego klimatu, trochę jak na arenie ale bez smrodu śmierci a z przyjemnym zapachem świeżo ściętego drzewa i świeżych trocin.

[Rengar]

Watu obrobił jeszcze kilka desek po czym poszedł, do przygotowywania bali, zrobił to wszystko jakby na opak bo od tego powinien zacząć ale szczęśliwie nikt o to nie miał pretensji. Trzeba było ociupywać ścięte drzewo z gałęzi, do tego młody drwal nie potrzebował poinstruowania. Chwycił za siekierę i już po chwili ociupywał gałęzie. Kiedy skończył ktoś przyszedł po drzewo a Watu pomógł załadować je na kobyłki w celu dalszej obróbki.

[Rengar]

Póżniej pozbierał gałęzie i ułożył je na kupie, te iglastę trochę kuły po rękach, wbrew temu co mogło by się wydawać zajęło to straszliwie dużo czasu, a w sumie nie wiedział czy będą poddawane dalej obróbce, może przydadzą się w wędzarni albo po prostu do lekkiego przepalenia w piecu kiedy nie jest aż tak zimno jak jesienią czy zimą,jednak to już nie była sprawa Watu i nie miał zamiaru się nad tym zastanawiać.

[Rengar]

Na sam koniec Watu pozbierał wszystkie narzędzia których używał i odłożył je na miejsce, oczywiście dostał zjebe że nie zrobił tego od razu jednak wydawało się że wisi mu to gdyż przyszedł tu tylko dobrobić a to praca w szpitalu była głównym żródłem jego zarobku i tym w co puki co sie wkręcił. Po zrobieniu wszystkiego co miał zamiar Watu udał się do majstra po zapłatę który kręcił się w sumie nieopodal i zbijał bąki.
-Witam pracowałem 6 godzin.

[Patty]

Na sam koniec Watu pozbierał wszystkie narzędzia których używał i odłożył je na miejsce, oczywiście dostał zjebe że nie zrobił tego od razu jednak wydawało się że wisi mu to gdyż przyszedł tu tylko dobrobić a to praca w szpitalu była głównym żródłem jego zarobku i tym w co puki co sie wkręcił. Po zrobieniu wszystkiego co miał zamiar Watu udał się do majstra po zapłatę który kręcił się w sumie nieopodal i zbijał bąki.
-Witam pracowałem 6 godzin.

- Dobra robota. Oto twoje 220 grzywien.

//Otrzymujesz 220 grzywien

[Rengar]

-Dzięki rzucił Watu bez przekonania do niemiłego pracodawcy biorąc pieniądze.


812g + 220g = 1032g

[Gascaden]

Brak pieniędzy przywiał młodego studenta medycyny aż na tartak. Słaby nie był, więc stwierdził, że tu też da sobie radę. Poszedł do magazynku skąd wziął siekierę propocjonalną do jego wzrostu i ruszył w kierunku lasu, skąd dochodziły dźwięki ciosania i rąbania drewna przez innych drwali. Gascaden dołączył do nich i znajdując odpowiednią sosnę, złapał za siekierę i energicznymi ruchami rąbał w drzewo, wbijając coraz większy klin w drewnie.

[Gascaden]

Czasochłonny pojedynek między kilkudziesięcioletnim drzewem, a świeżutką siekierą dobiegł końca, a zwycięzcą stało się to małe narzędzie, które może być również śmiercionośną bronią. Sosna powoli runęła pchnięta przez wiatr i przyciągana siłą grawitacji do ziemi, aż upadła na ziemię z hukiem obalając ze sobą kilka innych krzewów. Teraz należało oczyścić sosnę z zawadzających gałęzi i patyków, które są w tym momencie zbędne. Gascaden podszedł bliżej do gałęzi i prostymi zamachami odcinał gałązki i gałęzie od drzewa, ogołacając je coraz bardziej.

[Gascaden]

Gdy sosna została kompletnie ogołocona ze wszystkich gałązek jak wyrosły na drzewie, Gascaden przy pomocy kilku innych drwali, unieśli drzewo i położyli na wozie. Teraz zostanie pocięte na krajzedze na mniejsze kawałki, lecz zanim się to stanie, jaszczur musiał znaleźć inną robotę. Wziął swoją siekierę i podszedł do ludzi, którzy rąbali pniaki na mniejsze kawałki. Jaszczuroczłek postawił jeden kawałek na pieńku i unosząc siekierę nad głowę wykonał zamaszysty cios, rozrąbując pieniek na dwa mniejsze kawałki. Przerąbał je jeszcze raz i odrzucił na stertę porąbanych już drewien. Wziął kolejny kawałek i znowu rąbnął. I jeszcze raz, i jeszcze raz.

[Gascaden]

Kiedy kolejny pieniek został pokonany, a wszystko zostało przerzucone na stertę, kierownik zmiany polecił przetransportowanie paru taczek drewna na wóz. Także jaszczuroczłek przykucnął na kolano i zaczął układać na taczce górkę drewna, a gdy wózek został zapełniony, złapał za rękojeści i uniósł taczkę prowadząc ją w kierunku wozu, na który wjechał po desce na wóz i wysypał drewno do środka. Potem zjechał z wozu i powtórzył czynność jeszcze kilka razy.

[Gascaden]

Po załadunku wozu wrócił na tartak, gdzie czekała go kolejna robota. Został zawołany do reszty, gdzie miał pomóc ciąć piłą bele drewna. Wraz z innym drwalem złapali za długą piłę i powoli poruszając przód-tył cięli belę, aż odcinek odpadł na ziemie. Była to żmudna i wymagająca krzepy i cierpliwości praca. Schowani pod dachem przed słońcem kontynuowali swoją pracę, aż cała bela została pocięta na mniejsze kawałki. Potem nadszedł czas na kolejną belę. Gascaden z dwoja złego wolał już chyba pracę w szpitalu, była o wiele łatwiejsza i lepiej płatna.

[Gascaden]

Gascaden westchnął zmęczony i został ponownie wysłany do lasu, gdzie dalej miał walczyć w nierównej walce przeciwko bezbronnym drzewom. Uniósł siekierę i po raz kolejny zadał śmiertelny cios wiekowemu obserwatorowi otoczenia. I jeszcze raz, a ptak siedzący na drzewie odleciał wystraszony. Wkrótce klin wbity w korę przeważył i obalił kolejne drzewo. Gdy jaszczur miał się brać za pozbycie się gałęzi, ogłoszono zmianę. Zimnokrwisty westchnął ciężko i ruszył po zapłatę.

648g + 220g = 868g

[Marduk Draven]

Gascaden westchnął zmęczony i został ponownie wysłany do lasu, gdzie dalej miał walczyć w nierównej walce przeciwko bezbronnym drzewom. Uniósł siekierę i po raz kolejny zadał śmiertelny cios wiekowemu obserwatorowi otoczenia. I jeszcze raz, a ptak siedzący na drzewie odleciał wystraszony. Wkrótce klin wbity w korę przeważył i obalił kolejne drzewo. Gdy jaszczur miał się brać za pozbycie się gałęzi, ogłoszono zmianę. Zimnokrwisty westchnął ciężko i ruszył po zapłatę.

648g + 220g = 868g

- Oto Twoja zapłata.